DAGJE AMSTERDAM

Hallo lieve mensen



In aanloop naar het hoger beroep in Amsterdam gebeurde er nog van alles…
Dinsdags kreeg ik al vroeg op de morgen een appje van Bert dat hij s middags langs wilde komen… pfff dat was heftig en emotioneel… Bert is de man met wie Peter in 2006 naar Rusland is geweest en die we een aantal jaren uit het oog verloren waren en vorig jaar september zijn we met Piet en Maria bij hem in Krimpen geweest… dat was het laatste weekend dat we samen ergens naar toe zijn geweest… en dat was zo’n mooi weekend… niet wetende dat dat het laatste was..
Maar nu kwam Bert dus op de koffie bij mij, de hele dag liep ik met een steen in mijn maag, maar het weerzien was mooi, heel mooi en samen haalden we herinneringen op aan de reis naar Rusland, het Rusland wat ik verafschuw maar waar Peter dus hele mooie herinneringen aan had, en toen Bert wegging voelde het goed, heel goed ik kon het met een fijn gevoel afsluiten.
S Woensdag liep alles hier in de soep, storing bij de voerinstallatie en alles liep anders dan we gedacht hadden en ik moest me toch ook gaan voorbereiden op het hoger beroep in Amsterdam, en tot mijn stomme verbazing was er nog een brief van de Bank met weer een aanbod om de zaak af te kopen, maar weer hetzelfde belachelijk lage bedrag. Ja Sylvia, ik snap dat jij het niet snapt, maar ik snap er soms ook geen biet meer van, wel weet ik dat het misselijke mannetjes zijn die van de bank en ze nemen het niet zo nauw met datums. Nu kreeg ik dus die brief met het aanbod, gedateerd op 4 november en als we het aanbod aannamen moesten we het voor 22 oktober 2019 tekenen en retour zenden…. Uh… maar 22 oktober 2019 dat is toch al geweest… zal wel weer een verschrijving zijn en een foutje van de bank zoals er al zovele waren… s Nachts heb ik nog eens alles goed doorgenomen en alle mails van 2017 van Jos de advocaat doorgelezen en mijn antwoorden hierop en in feite had ik in no time weer alles in me opgenomen, zo goed heb ik toen alles opgeschreven, ja Peter zou zeggen… die schrijft , die blijft !!!!
Donderdagmorgen ging ik even naar Coen om het een en ander nog door te spreken en hoe we zouden reizen, met de trein naar Weert en dan naar Amsterdam. En s avonds ging ik nog even bij Wil en Annemarie op de koffie… gewoon erover praten en er mee bezig zijn en daarna alles klaargezet en vooral de wekker goed gezet…Een paar uurtjes goed geslapen en net voor 5.00 uur werd ik wakker, lekker rustig opgestaan en om 6.00 uur appte Coen dat hij ook klaar was en er op tijd zou zijn. Willemien en Annemarie waren er ook net voor half 7 en toen naar Weert, inchecken met de OV pas, ah dat ging gemakkelijk en de trein in. Heel relaxed allemaal en in s Hertogenbosch kwam Sylvia, de zus van Annemarie er nog bij. Net voor 9.00 uur waren we op Amsterdam Centraal en moesten we 10 minuten lopen naar het paleis van justitie voor het hoger beroep, het was koud maar prachtig weer en het voelde goed. In de rechtbank waren ook de andere gedupeerden en Jos en Bert . Even heel emotioneel, want een aantal mensen wist nog niet van het overlijden van Peter, ja en dat is dan even heel erg slikken als je dat moet gaan vertellen. Met een beetje vertraging begon de zitting. Moeilijke taal , maar door alle ervaring de afgelopen 5 jaar kon ik het toch redelijk volgen. Eerst was onze advocaat aan het woord en daarna de advocaten van de bank. Nou mijn haren gingen af en toe rechtop van wat ik hoorde. De bank zegt dat ze ons allemaal goed hebben voorgelicht en het enig juiste hebben gedaan, ze hebben ons gewaarschuwd voor de risicos van een renteswap en we waren allemaal in een benarde financiele positie en dat de bank wist dat het het beste was om de rente te fixeren en de bank wist ook dat we dan die rente voor een langere periode op konden brengen. Het was een passend product. Natuurlijk wist ik voor onze situatie dat we helemaal niet in een benarde financiele positie zaten, maar dat ze ons geen andere mogelijkheden hadden aangeboden, maar van de andere wist ik dat natuurlijk niet. De bank wist eigenlijk alles voorop… beetje raar toch… Maar gelukkig kwam er toen een korte onderbreking want de advocaten wilden samen overleggen of er misschien een ander bod zou komen. We liepen de gang op en ik sprak de andere gedupeerden aan.. ook allemaal helemaal over de rooie en precies dezelfde mening.. niemand zat in een benarde financiele positie, men wilde een nieuwe stal bouwen of uitbreiding van een bloeiend bedrijf en daar had men een nieuwe financiering voor nodig en de bank dwong je min of meer om een renteswap af te sluiten anders ging de financiering niet door. In overleg met Jos onze advocaat besloten we om ieder zelf ons verhaal hierover te doen. Jos had overleg gehad met de advocaten van de bak en die wilden nog eens over het hart strijken en ons hetzelfde belachelijke lage bod bieden. Nou daar gingen we in ieder geval niet op in. Jos vroeg de rechters of de gedupeerden zelf hun verhaal mochten doen en dat deden we allemaal heel erg goed !! Ja want de bank stelde ook dat we niet gezamenlijk mochten procederen, ieder moest voor zichzelf een rechtszaak beginnen. Nou dat gaat dus mooi niet, daar hebben we echt de financiele middelen niet voor. Ik verwoorde dat ook heel goed en zette het kracht bij dat ik dat had willen doen een jaar geleden, maar doordat ik in dat geval de advocaatkosten zelf moest betalen ben ik er mee gestaakt !!! Onmogelijk om als een kleine ondernemer individueel een rechtszaak te beginnen tegen de grote jongens van de Zuidas !! Om 14.00 uur werd de zaak afgerond met de mededeling dat de uitspraak gepland staat voor eind januari. Met een goed gevoel liepen we de rechtbank uit en in een klein cafeetje met een aantal mensen nog lunchen. Heel waardevol!! Toen weer met de trein naar Weert waar we net na 17.00 uur arriveerden en we besloten om met zijn vieren in Meijel bij De Stoep deze bijzondere dag af te gaan sluiten. Ja het was een hele bijzondere dag…. Peter was bij mij, ik had een buideltje met de as meegenomen en dat was een grote steun… hij hielp me met alles, het gaf mij zoveel kracht om door te gaan met vechten tegen de grote jongens die denken dat wij kleine ondernemers niets zijn en maar naar hun pijpen hebben te dansen !!!
Zaterdag werd Sint Maarten gevierd, maar dat had ik in eerste instantie helemaal niet in de gaten, ik fietste s middags even naar Claudi en daar waren ze druk bezig met lampionnen maken en ze vroegen of ik s avonds ook mee ging naar het Sint Maartens feest . Ja waarom niet, dus ging ik met Claudi Johan, Joep Mees en Niene naar het dorp, eerst langs de deuren zingen, wat superleuk was en daarna naar het vuur op het veldje. Heel gezellig allemaal, lekker koud en om 20.30 uur was ik thuis en toen ik bij de urn stond werd ik verdrietig en dacht terug aan 3 jaar geleden… we waren bij Steef en Robert en Peter genoot van het zingen van de kinderen die aan de deur kwamen en toen we toen naar huis gingen zei Peter uit zichzelf nog even naar het vuur en hij liep het hele stuk naar het vuur… WAUW wat vond ik dat toen geweldig en wat liep hij toen goed… Oh SUPER was dat… en nu …. Nu mag je het nog niet eens meer in de rolstoel meemaken.. en zondagmorgen werd ik intens verdrietig wakker, ik moest zo huilen.. zo huilen om alles… Kleine Zoe wordt vandaag 2 jaar…. Die lieve kleine witte krullenbol, twee jaar geleden reden we samen naar Hoofddorp, ik poep zenuwachtig en Peter als een rots in de branding reed hij, we lunchten bij de grote Haan in Mijdrecht en daar belde Jaap dat kleine Zoe geboren was… zo mooi…. Het leven gaat verder, alleen….. Ik kon me gelukkig weer herpakken en gaan genieten van het feest In Vught.. Claudi en Johan haalden mij op en met hun ging ik naar het feest en het was een feestdag. Super gezellig en ook af en toe een traantje wegpinken maar dat mag !! Zoe met haar nieuwe babyborn en het bedje wat ze van beide omas kreeg, hoe lief ze er samen met Niene mee speelde…Heel gezellig met Marja en Joop gepraat, lekker gegeten en genoten van de jarige job, Ja Zoe was echt jarig en s middags kwamen Steef en Robert en daar ging ik weer mee naar huis. Ondanks het grote gemis van Peter was het een supermooie dag !!!
Afgelopen donderdag was ik nog bij de dorpsontmoeting in Grashoek, daar ging ik mee eten en ik had de verse worst gesponserd… Heel fijn zitten praten met de mensen, en het deed me goed dat ze allemaal zo positief over Peter waren, ondanks dat hij er maar een paar weken naar toe is geweest heeft hij een hele positieve indruk achter gelaten. Fijn is dat !!! En weer iets met een goed gevoel af kunnen sluiten !!
En nu zo langzaam aan gaan voorbereiden op het Sinterklaasfeest, gelukkig heb ik de kinderen en de kleinkinderen, die zullen me er wel door heen slepen en dat ik van dit alles toch heel erg zal kunnen genieten , soms met een traan maar heel vaak met een grote glimlach om wat is geweest en hoe we er altijd samen naar toe leefden en van alle voorbereidingen genoten , deze herinneringen neemt niemand ons ooit nog af en geven kracht om door te gaan !!!



MAAK JE NIET DRUK
OM WAT JE TE WACHTEN STAAT
GENIET VAN WAT ER VANDAAG IS



Veel liefs Marlies