WINTER

Hallo lieve mensen,


Zondagmiddag waren we helemaal ingesneeuwd en waren we blij dat we nergens naar toe hoefden en zaten we gezellig bij de kerst boom.
Maandagmorgen was alle sneeuw weer weg en na het douchen en ochtendritueel kwam Steef om de boekhouding te doen. Maar na een uur begon het weer heel hard te sneeuwen en ging Steef maar snel weer naar huis. Wij keken naar prachtige taferelen, maar we moesten s middags wel nog naar de fysio. Om 12.00 uur werd code rood afgegeven en Peter vond het beter om de fysio maar af te bellen, dat was voor het eerst in 9 jaar!!! Terwijl Peter op bed lag voor zijn middagslaapje begon ik een beetje te twijfelen een klein zonnetje scheen…. Misschien toch maar gaan, maar toen kwam Robert binnen hij was naar de dierenarts , 5 km , geweest en had er meer als een uur over gedaan, de wegen waren echt onbegaanbaar!! Dan maar zelf de fysio gedaan, op de hometrainer en allerlei extra loopoefeningen, wat heel goed ging. Ik ging nog even naar buiten en sneed nog wat takken af en maakte er een paar mooie kerststukken van.
Dinsdagmorgen was bijna alle sneeuw weer weg, gelukkig want nu moesten we er wel uit. Naar Deurne vlees halen en dat deden we dan ook samen na de middag. Ging helemaal prima en waren op tijd al weer terug, Peter ging naar boven voor zijn middagslaapje en ik begon meteen aan het vlees. Anneke kwam nog helpen en om 18.30 uur was alles aan de kant. Wim kwam om Peter te behandelen en dat ging hartstikke goed. Nog gezellig een kop koffie gedronken en bij gekletst. S Avonds kregen we nog een appje van Ron dat hij ons woensdag naar Maastricht reed. Gezellig.
Ron was er al voor 8.30 uur en nu regende het pijpenstelen. Bah bah, de tomtom meldde files, maar toen we op de bewuste plekken kwamen waren de files alweer opgelost en zo waren we precies op tijd in Maastricht. Bloedprikken en wachten in de ontmoetingsruimte. Om 10.45 uur waren we al aan de beurt bij Dr. Jansen en daar was een arts in opleiding bij. Dr. Jansen was erg positief over alles. De bloedwaardes waren allemaal zeer goed, en hij stelde allerlei vragen over hoe het ging. Ja alles supergoed. Ik vertelde dat Peter een klein plekje in de knieholte had en dat ik me er een beetje zorgen over maakte. Nou zei Jansen, dan kijken we toch even. Nee hoor niets aan de hand, klein smetplekje, het zou ook zeer onwaarschijnlijk zijn als er nu iets nieuws bij zou komen. Maar we moeten evengoed alert blijven, want zo zei dr. Jansen we weten het natuurlijk ook nog niet allemaal precies. Maar gezien de reactie van Peter op de kuren en het verloop van de scans ziet het er allemaal bijzonder goed uit en kan er binnenkort gestopt worden met kuren. Jansen vertelde nog over het verloop van de kuren en dat ze in de ontwikkelingsfase dachten dat ze twee jaar moesten kuren, blijkt nu echter dat er al eerder gestopt kan worden en dat het lichaam zelf het immuun systeem weer op orde heeft gemaakt en de foute cellen afvoert. Wel moet er dan het eerste jaar iedere 3 maanden een scan gemaakt worden en mochten er dan toch weer uitzaaiingen zijn kunnen de kuren weer opgestart worden. Nu nog 3 kuren en dan in de laatste week van januari de scan en op 7 februari de uitslag, en als dan alles goed is hoeft er zelfs op 7 februari geen kuur te volgen. SUPER !! Hebben we dan een dubbel feestje!! Jansen belde naar nivo 4 dat de kuur voor vandaag door kon gaan en met alle verdere papieren moesten we ons bij de balie melden. Nog effe flink gelachen met Dr. Jansen en toen naar de ontmoetingsruimte voor een broodje. Er was nergens meer plek dus schoven we bij een echtpaar aan tafel, tja en dat was ook best wel heel gezellig.
Om 12.00 uur werden we opgeroepen om naar nivo 4 te gaan voor de kuur, maar toen we daar aankwamen was er een beetje paniek, want de kuur van Meneer Nouwen was er nog niet, was niet doorgegeven door dr. Jansen… Nou ik werd me toch een potje boos. We waren er tenslotte zelf bij toen hij het doorbelde. Tja dan wisten ze het ook niet maar degene die met Dr Jansen gesproken had die was er niet…. Ja daaagggg!! Afschuiven noemen we dat. Maar goed nog een half uur wachten en toen was de kuur er toch met spoed!! Beetje balen want dit is echt verloren tijd en dat maken we hier in Maastricht best wel vaak mee, zoveel protocollen en dubbel checks en dan vergeten ze om het simpelste te doen…. De kuur klaarmaken!!
Nadat Peter aangesloten was ging ik even naar Ron om te vertellen hoe lang het allemaal nog ging duren, tja zoals gehoopt om 14.00 uur thuis dat ging niet lukken. Maar uiteindelijk schoot het toch allemaal wel op en waren we om 15.15 uur thuis en ging Peter gelijk naar boven om nog een uurtje te rusten. Ik dronk koffie met Robert en om 16.30 uur ging ik Peter wakker maken , oh hij was nog zo moe en had helemaal geen zin om te gaan, maar toch bracht ik hem naar Jan en Nelly voor het kerstdiner van de Zonneloem. Dit wordt door vrijwilligers van de Zonnebloem geregeld en zij koken dan voor 6 personen van de Zonnebloem. Ik bracht Peter naar binnen en zag het er allemaal heel mooi uit en het rook lekker. Piet en Frans waren er, en nog 3 dames en dan deden ze met 3 personen koken en helpen. Heel mooi allemaal. Ik ging snel nog even naar Panningen boodschappen doen en zorgen dat ik zelf ook wat te eten kreeg, nou dat werd dus een salade met een broodje, maar ik vond het zo tof dat Peter alleen op pad was. Ik had tegen Peter gezegd als hij te moe werd dan moesten ze maar bellen en dan ik hem weer ophalen, maar anders zou hij rond 20.00 uur thuisgebracht worden. Om 20.00 uur zat ik klaar met de koffie, hij kon nu iedere moment komen……. Nou nou tegen 21.00 uur kwam er een auto, ik liep gelijk naar buiten, hij zou wel helemaal ko zijn… maar hij had een plezier en er werd me toch gelachen, nou hij had het SUPER gevonden. Ja kei leuk gekletst met iedereen en heel lekker gegeten, soep carpaccio , varkenshaas, en als toetje chocomousse . Ja SUPER en het was zo gezellig en ja hij had ook een glas wijn gedronken, en oh was het al zo laat….. Ja gezelligheid kent geen tijd!!!
Donderdagmorgen moest ik een beetje op tijd op, de auto moest weggebracht worden voor de keuring, dus dat eerst gedaan en toen ontbeten en daarna ging ik naar boven de bedden verschonen. Steef zou komen en ik dacht dat ik wat hoorde maar zag de auto niet staan, dus werkte ik eerst alles af, en toen ik beneden kwam hoorde ik Peter en Steef lachen Oh Steef was er dus wel, ja zegt Steef Pap is aan het vertellen van gisteravond het kerstdiner, hou leuk en gezellig het allemaal was. En oh wat doet me dat goed, Peter kan hier nog dagen van vertellen. SUPER!!!
Steef ging op kantoor zitten, Peter begon aan zijn oefeningen en ik begon buiten een beetje op te ruimen en nog wat takken in potten gedaan. De garage belde al snel weer dat de auto goedgekeurd was en ik hem al weer op kon halen, dat nog maar gauw gedaan en toen het eten klaargemaakt.
Om 15.15 uur ging ik Joep en Mees uit school halen en Sien kwam op me afgerend, ja ze wilde ook bij oma spelen, want ze had met Mees afgesproken. Natuurlijk mocht Sien ook mee naar ons en nadat we opa uit bed hadden gehaald gingen we kerstkaarten knutselen. Ik haalde de kerstboeken nog naar beneden en oh wat was het gezellig en op een gegeven moment waren we allemaal kerstliedjes aan het zingen onder de kerstboom. Ja dit is super genieten!! Wat een feest!!!
Nadat de kinderen waren opgehaald ruimde ik snel alles op, een boterham gesmeerd en toen was Willemien er al om te gaan lopen/ Heerlijk gelopen op de Schatberg, het was wel koud, maar toch heel lekker!!
Vrijdagmorgen lekker een appeltaart gebakken en alles een beetje opgeruimd, de was bijgewerkt en s middags kwamen mijn Broer Peter en Marleen op bezoek. Mijn broer heeft 2 jaar geleden een herseninfarct en bloeding gehad. Voor de buitenkant is hij heel erg goed hersteld en kan zoveel meer als Peter, maar owee het karakter…. Broer Peter ziet alles heel negatief, het glas is altijd leeg…. Marleen had het hier heel moeilijk mee. Broer Peter lachte bijna nooit meer, altijd heel boos kijken… Het werd allemaal best wel emotioneel, en Peter en Marleen hebben helaas geen kinderen en dat maakte het allemaal nog zwaarder. Claudi kwam met Joep en Niene , tja en als ik dan zie hoe Peter hier met de kinderen omgaat. Niene bij hem op schoot en maar lachen en plezier hebben… Wat zijn we dan RIJK!!!! Joep vroeg heel schattig of opa en oma zaterdag thuis waren, want dan kwam hij een cadeautje brengen, ja hij was zelf iets aan het maken…. Nee dat kon hij vandaag nog niet meebrengen want het was nog niet af…. Nou dan komt hij zaterdag toch weer…
S Avonds hadden Peter en ik het nog vaak over Peter en Marleen, ja hoe gelukkig wij zijn met onze kinderen en kleinkinderen en wat een geluk dat Peter het positieve karakter heeft behouden. Bij hem is het glas altijd vol!!! Hij geniet van zoveel kleine dingen, zoveel mooie momenten hebben we ondanks alle ellende samen nog mee mogen maken, ja dat is heel bijzonder!!
Zaterdagmorgen toen Peter naar beneden kwam zei hij dat hij bijna niet geslapen had, hij had de hele tijd aan Peter en Marleen moeten denken, ja wij waren samen wel gelukkig en wij konden genieten van zoveel , en Peter van Mill genoot nergens meer van!!
Wil kwam om met Peter te gaan zwemmen en ik poetste samen met Anneke en maakte tussendoor nog een paar gehaktbroden en de soep warm. Het zwemmen had supergoed gegaan en samen genoten ze van de erwtensoep. En in de keuken rook het heerlijk van de gehaktbroden.
Terwijl Peter zijn middagslaapje deed kwam Joep heel trots binnen met het cadeautje. Mooi zelf ingepakt en oma moest het gelijk openmaken. Wauw hij had 6 hangertjes van strijkkraaltjes gemaakt voor in de kerstboom en oma moest ze in de grote boom ophangen. Ja en dat zag er superleuk uit. Toen Peter beneden kwam en ik hem vertelde wat Joep had gemaakt stond hij met tranen in de ogen oh wat heeft Joep dat mooi gemaakt!! Peter was er zo trots op!! Even later kwam Robert nog met Pierke en Sien en toen zaten we allemaal bij het winterwonderland in de keuken te genieten. Pierke en Sien speelden met de figuurtjes en Pierke vroeg waar toch die 3 zingertjes waren… hij bedoelde de 3 zingende nonnen. Ja die stonden boven op een berg… Nee die moesten beneden staan zodat hij er mee kon spelen. Er staat ook een hele oude wc bij en die vinden ze altijd leuk want daar kan het deurtje van open en daarnaast staat een oude rode telefooncel. Ja zegt Sien we hebben 2 wc s, een rode en een bruine. Nee zei ik dat is geen wc….. Ja zegt Peter dat is een telefooncel, maar helaas daar konden Pierke en Sien zich geen voorstelling van maken, dat er vroeger geen mobiele telefoons waren en dat mensen in een hokje op straat gingen bellen!! Heel gezellig allemaal en toen Pierke en Sien weer weg waren ging ik kerstkaarten schrijven, en soms heb ik er moeite mee wat ik bij bepaalde mensen erop moet zeggen, maar nu kwamen de woorden als vanzelf uit mijn pen… en ater op de avond bedacht ik ook nog het kerstmenu voor tweede kerstdag, en mailde de familie door wat ze moesten doen….. oh ik lig gewoon voor op het schema, alles heel relaxed…. Hoe anders ziet het er allemaal uit ten opzichte van een jaar geleden, ja een zwaar jaar ligt er achter ons, maar nu schijnt de zon weer in deze mooie winterse dagen voor kerst!! SUPER!!!


GEEN GEVOEL VAN GEMIS
MAAR GENOT VAN WAT ER IS


Veel liefs Marlies