DE HETE ZOMER VOORBIJ....

Hallo lieve mensen,



Ja de lange hete zomer is voorbij…nu kan het “gewone” leven weer beginnen…
Zondagavond gingen we nog een stukje rijden, zomaar wat kijken naar de maisvelden en de andere gewassen. Uiteindelijk belanden we in de Neerkant en we besloten om te kijken of Truus en Herman misschien thuis waren, helaas daar was niemand thuis, dan maar weer terug over Meijel en Beringe en toen we thuiskwamen keek ik op het bericht en hoe stom toevallig een berichtje van Truus en Herman. Die hebben we dus heel nipt misgelopen…
Maandagmorgen kwam Steef voor de boekhouding en werd het tweede kwartaal afgesloten met de technische cijfers. Hele mooi cijfers wee deze keer. Peter was er ook echt tevreden over. Na het middagslaapje gingen we naar de fysio in Baarlo. Tja afscheid nemen van Richard en natuurlijk ook van Hetty. Nog een fijn gesprek gehad met Richard en uiteindelijk viel alles op zijn plek. Wij hadden eerder als verwacht een andere fysiopraktijk gevonden en Richard was vanaf volgende week niet meer in Baarlo alleen nog maar in Venlo en dat vinden wij niet zo fijn daar zijn nauwelijks mogelijkheden voor oefeningen, dus kwam het allemaal precies goed uit. Het afscheid was best wel een beetje emotioneel, we zijn tenslotte bijna zeven jaar met Richard aan de slag geweest en hij was steeds mijn steun en toeverlaat. En zeker in de hele moeilijke periode een jaar geleden. Maar nu gaan we een nieuwe uitdaging tegemoet en het ziet er goed uit. Nieuwe ronde Nieuwe kansen.
Dinsdagmorgen ging Peter alleen naar de kapper en ik was druk in de weer met de voorbereidingen van het vlees. Toen Peter terug kwam had hij veel te vertellen, ja er was iemand met de ambulance naar Maastricht gebracht, Peter dacht een CVA. Om 11.15 uur konden we naar Deurne rijden om het vlees op te halen, in de auto werd er veel gepraat over het CVA en iedere keer weer houd het ons bezig. Toen we terugkwamen met het vlees konden we ook gelijk eerst eten en na het eten ging Peter naar boven voor zijn middagslaapje en ik begon met het vlees. Ja het was veel deze keer maar gelukkig schoot ik goed op en kwam Anneke later ook nog helpen. Ja is even wennen nu iedereen weer naar school is. En doordat ik druk bezig was had ik geen tijd om na te denken en me zorgen te maken over de scan. Peter is er bijzonder goed aan en hij verwacht ook dat alles wel oke zal zijn. Om 19.00 uur was alles aan de kant en legde ik alles klaar voor de woensdag, de papieren nog maar eens nagelezen want het kan natuurlijk zomaar weer verandert zijn. Maar alles was hetzelfde gebleven en wat Peter het ergste van alles vindt…. Een liter water drinken en dan 2 uur voor de scan ermee beginnen.. Ja dat drinken is nog steeds een probleem en daar had hij vroeger totaal geen last van!!
S Avonds appte Ron nog dat hij ons woensdag zou rijden, dus dat was ook prettig en we hoefden niemand anders op te halen.
Goed uitgeslapen werden we woensdagmorgen op tijd wakker, Peter mocht nog gewoon ontbijten en dan vanaf 9.30 uur nuchter blijven. Claudi kwam nog even met Niene en dat bracht een hoop gezelligheid. Niene is helemaal weg van de Dribbel boekjes die al 35 jaar oud zijn, maar al een paar weken was er een Dribbelboekje kwijt… Tja Niene houdt ervan om alles in kastjes te leggen… maar ja waar moet je dan zoeken. Niene was verbaasd dat er maar een boekje was, dus zei ik dat ze moest zoeken… en ja hoor 5 minuten later riep ze.. Ja Dribbel en warempel ze had het boekje gevonden in een van de kastjes van het keukentje. Na een klein uurtje ging Claudi weer naar huis en gingen wij ons verder voorbereiden… dwz Peter water drinken. Ron was er al op tijd en zo reden we om 11.45 uur richting Maastricht. Geen files n zo aren we al voor 13.00 uur op de afdeling beeldvorming. We melden ons en moesten nog even wachten. Ik meldde dat Peter sinds de eerste scan in januari 2017 10 kilo was afgevallen. Richard had hem maandag nog gewogen op een geijkte weegschaal en waren er dus 10 kilo af. Ja dat was wel belangrijk met de toe te dienen contrastvloeistof. Een aardige verpleegkundige kwam Peter halen en werd er weer uitleg gegeven waar ik bij mocht blijven en daarna ging ik met Ron koffie drinken en een poosje buiten lopen. Tegen 15.00 ging ik weer naar de afdeling en tot mijn verbazing kwam Peter er al gauw aan. Wel nog even wachten of alle beelden goed waren en dan konden we naar huis. Helaas na 10 minuten kwamen ze vertellen dat de beelden van het bekken en de nieren niet helemaal duidelijk waren omdat Peter daar met zijn arm voor had gelegen dus die moesten opnieuw. Ja nu moesten we wel weer wachten totdat de scan vrij was…. Dat duurde een klein half uurtje…best wel balen maar ja toen duurde het nog maar een minuut of tien en konden ze gelijk zeggen dat de beelden goed waren en we naar huis konden gaan. Ik was inmiddels helemaal gaar geworden van het gehang en het wachten. Peter was ook helemaal ko toen we thuis kwamen, dus snel wat eten gemaakt en helemaal niets meer. En dan ook nog de spanning… dat is zenuwslopend en dat duurt dan nog een week… Peter is er heel gerust op, hij denkt dat het allemaal goed is, de pijn aan zijn rechterarm wijt hij aan spierpijn.
Donderdag moest ik boodschappen doen en Peter was nog heel moe, ja een beetje dizzy, hij had net als ik niet goed geslapen, hij had best wel veel last gehad van zijn rechterarm, pijn, maar dat kwam volgens hem van de scan, het bijna een uur in dezelfde houding liggen, och eigenlijk had hij overal last van. Toen ik terugkwam van de boodschappen wilde hij graag dat ik zijn arm met wietolie masseerde, dat geeft toch verlichting. Heel voorzichtig masseerde ik alles en inderdaad zakte de “spierpijn” en had hij er later veel minder last van. S Middags zouden ze nog allemaal een keer komen zwemmen, het zou nog 28 graden worden… maar de zon liet danig verstek gaan en was het helemaal geen zwemweer. Claudi kwam wel met Joep Mees en Niene de vakantiefotos laten kijken . Heel mooi allemaal en Joep en Mees hadden er veel over te vertellen. Heel gezellig allemaal en na het eten ging ik nog lopen met Willemien en Annemarie. Het was een best wandelweer en het liep ook lekker. No lekker een kop koffie op het terras en weer naar huis.
Vrijdagmorgen waren we lekker allebei bezig, Wil had het zwemmen naar de middag verzet , en was er een beetje een vrije morgen. Mirranda van het afasiecentrum belde, en ik had de tijd om rustig te praten. In het begin van de week was er een mailtje gekomen over de nieuwe seizoensplanning en ik zag dat er nu ook een rustuurtje was en een bewegingsuur. We waren een poosje geleden aan het kijken om naar een zorgboerderij te gaan zodat Peter een hele dag van huis zou zijn, maar nu er een bewegingsuur is bij het afasiecentrum en hij daar ook een uur kan rusten blijven we voorlopig bij het afasiecentrum op de donderdag en als de scan komende week goed is gaat Peter hier weer iedere donderdag naar toe en dan heb ik weer mijn “vrije” donderdag… Een heel fijn gesprek met Mirranda en dan breng ik Peter de eerste keer na de vakantie naar het afasiecentrum en maak ik kennis met haar…. Peter heeft wel al veel over haar verteld maar ik ken haar eigenlijk niet.
S Middags kwam Robert nog even met Pierke en Sien, s morgens waren er biggen gekomen van een andere fokker en die moest Robert nog even nakijken en kwam hij ook binnen een kop koffie doen en vertellen over de biggen. Ja dat vond Peter wel helemaal oke, biggen van Jaspers daar hadden we ze vroeger ook van en die waren altijd goed. Na de koffie kwam Wil Peter halen om te gaan zwemmen en ik moest naar Panningen voor bevolkingsonderzoek. Ging lekker snel en had ik nog even tijd om naar de Allerhande te gaan en daar tikte ik nog 2 stoelen op de kop.
Het zwemmen had heel goed gegaan, wel nog steeds spierpijn in de rechterarm maar met name de loopoefeningen hadden heel goed gegaan.
Zaterdagmorgen was het een beetje druilerig weer, dan weer wat regen, dan weer zonnetje, beetje raar. Toch maar wat opgeruimd buiten en het zwembad winterklaar gemaakt. De verwarming uitgezet en flink wat chloor erin. Er wordt nu toch niet meer gezwommen, maar wat hebben we er dit jaar veel in gezeten en wat hebben we genoten hiervan.
Ik had lekkere lasagna gemaakt en tijdens het eten zei Peter, oh wat vind ik dit toch lekker, wat geniet ik toch van het eten. Het smaakt me zo goed !! Ja dat vind ik zo fijn dat Peter iedere dag weer geniet van het eten. Om 15.00 uur haalde ik Peter uit bed en toen hij goed en wel beneden was ging ik Niene halen. Joep had zijn kinderfeestje en was het wel prettig als Niene dan bij ons zou zijn. En wat genoten wij daarvan… want dat komt niet zo vaak voor maar een kleintje hier, dus hadden we alle aandacht voor Niene en die had een zeer goedlachse bui !! Ze vond alles prima en schaterde en speelde. Speelde wel een half uur met het schooltje samen met Peter, poppetjes erin poppetjes eruit. Magneetlettertjes plakken en deurtje open deurtje dicht. Prachtig om te zien. Samen met opa liedjes zingen….. Ja dit was echt genieten Maar toen Claudi Niene om 19.30 uur kwam halen hadden we allebei de pijp helemaal leeg… Lonneke appte dat ook zij veilig en wel terug waren van de vakantie in Spanje en alles was goed gegaan. Zoe had zich voorbeeldig gedragen tijdens de reis.
ZO nu nog een paar super spannende dagen…. Woensdag krijgen we de uitslag… eerst bloedprikken en dan gesprek bij dr. Jansen… SPANNEND.. Maar we gaan voor een positieve uitslag !!!! En dat we dan kunnen zeggen…



GEEF ELKE DAG DE KANS
OM DE MOOISTE VAN JE LEVEN TE WORDEN


Veel liefs Marlies