Kerstsfeer...

Hallo lieve mensen,

Maandagmorgen ging ik met Peter naar de fysio in Kronenberg.Peters rechtervoet "zwabberde" nog steeds een beetje. Er werd flink gelopen en getraint. Er werden obstakels neergelegd waar men op of over heen moest stappen. Voor Peter ging dit redelijk goed, in ieder geval een heel stuk beter als een paar maanden geleden. Peter maakte Pim duidelijk dat zijn rechtervoet niet helemaal oke was. Pim ging hierna intensief met Peter aan de slag, bij iedere pas werd er een tikje tegen zijn voet gegeven en na een tijdje ging het al stukken beter. De voet ging steeds rechter. Miep adviseerde om even bij Tons praktijk aan te gaan, om de voet te zwachtelen of te tapen. Ton deed dus tapen op ons verzoek, maar ook werd het been eerst geschoren en daarna getapet.
s Middags ging ik alle kerstspullen van de zolder halen en was mijn kaarsje op en viel ik in slaap op de bank. Peter moest erom lachen. Marlies slaapt op de bank, hahaha!
Lonneke belde, Claudi belde, ik moest nog douchen en toen kwam ik in de kamer en kon ik wel janken!! Peter had de tape er weer vanaf getrokken, hij had vreselijke jeuk gehad en dus ook flink gekrabt... Alles zat onder het bloed en zag er angstaanjagend uit! Een fikse huilbui volgde, boos verdriet, onmacht, maar toch maar alles opgeruimd en toen zag het er al een stuk acceptabeler uit. Conclusie... geen tape meer!! In bed nog een hele poos gepraat en ondanks de vermoeidheid praten we heel lang!!! Ja is het logopedie?? Woordspelletjes, ik geef een omschrijving en Peter moet het woord zeggen, was het pakweg een jaar geleden, 2 woorden raden, nu waren het er wel 20!! En supersnel!! Ja Ubung macht der Meister!!
Dinsdag was er geen therapie en ook Steef en Pierke kwamen niet. Peter wilde wel mee boodschappen doen. Ja hoefde ik in ieder geval niet te rijden, want ik had toch ook nog wel veel last van mijn kaakingreep.En zo gingen we samen naar Meijel boodschappen doen. s Middags kwam Joep, want Claudi moest weer naar de tandarts, en s avonds ging ik lopen met Willemien en Annemarie.
Woensdag kwam Steef samen met Pierke en begonnen we met het opbouwen van Winterwonderland, maar helaas kwamen we niet verder, dan de kistjes en de planken. Peter ging zwemmen met John, die terug was van vakantie, en vol lof kwamen ze terug!! Wauw, wat kan ie weer meer!!! Johan kwam Joep brengen, die tot donderdagmiddag zou blijven, en was er nog vergadering van de buurtvereniging bij ons.
Donderdagmorgen eerst Peter verzorgt, toen kleine Joep verzorgt, Wim kwam Peter halen om naar de fysio te gaan, en toen was het even rust.... Maar Joep werd al weer om 12 uur opgehaald door Tiny, ja we moesten een beetje schipperen, (Claudi is weer begonnen met werken en de opvang is vanaf januari) en Joep zou eigenlijk naar Helga gaan, maar die hadden afgelopen zondag zelf een zoontje gekregen, en zodoende deelden de oma s deze dag.
Peter kwam terug van de fysio, en we zaten te eten met Erik en Robert, toen er een auto het erf opkwam. Bert Duyndam, hier is Peter in 2006 mee naar Rusland geweest, ja en dan is er geen vermoeidheid meer bij Peter, praten vertellen, fotos kijken....Na ruim een uur ging Bert weer met onze belofte om een keer naar Nieuwerkerk te komen.
Na het middagslaapje begon ik toch maar aan mijn winterwonderland, en Peter wilde niets doen!! Oke!! ik was ijverig bezig en Peter zat voor de tv, maar na een kwartiertje stond hij op, trui uit, en ging hij op de hometrainer. Zo klasse! Weer eigen initiatief!!
Vrijdagmorgen gingen we samen op pad, ik moest nog wat rollen grottenpapier en een kerstboom scoren! We gingen eerst naar het tuincentrum, Peter bleef in de auto, grottepapier, kerststerren en een wintertafereeltje gekocht en terug naar de auto. Peter lichtelijk in paniek, wat nu weer!!! Ja kom eens kijken, fout... iets aan de auto?? Nee hoor!! Peter had ontdekt in de papieren dat de auto 21 november APK gekeurd had moeten worden.... Oeps, wist ik niets van, want de audi moest altijd in juli en ik dacht dat de Opel dan ook moest. Gelijk gebeld naar de garage en konden we hem gelijk brengen. Maar toch nog eerst een kerstboom kopen en eentje voor Claudi en dan naar huis en ik de auto naar Baringe brengen. Om 4 uur kon ik de auto weer ophalen, Peter lag nog op bed en ik vertelde hem dat ik maar even snel de auto weer ging omruilen en dat we daarna deden koffie drinken.. Ik kwam terug... Peter liep in de keuken, en had hij de kopjes op tafel gezet de melk erbij, de koekjes erbij, zonder dat ik hem de opdracht had gegeven. Ja en dan danst het geluksgevoel door me heen, hoe simpel, wat kan iets kleins je zo gelukkig maken!!
S Avonds nog naar de verjaardag van Annemarie, heel bijzonder, dit gevoel is heel moeilijk te beschrijven....
Om 12 uur waren we thuis en ik dacht dat Peter wel heel erg moe zou zijn, maar in bed begon hij weer te vertellen, en we hadden een heel diepgaand gesprek, zo mooi, zo waardevol, zo goed, ja dat was een anderhalf jaar geleden echt niet mogelijk!!!
Zaterdagmorgen zwemmen met John en daarna naar de fysio, Peter reed weer zelf. Ondanks de drukte in het zwembad, super gegaan, en bij de fysio, veel met de arm/hand en .... in overleg... toch tape op de arm... maar niet geschoren!! Ik hield mijn hart vast toen ze terugkwamen...
Tijdens Peters middagslaapje heb ik de kerstboom in de kamer gezet en weer aan mijn winterwonderland gewerkt. Pas tegen 5 uur kwam Peter naar beneden, was ook veel later naar bed gegaan, en het was al schemerig donker in de kamer, de lampjes van de boom branden en Peter vond het super, hij had tranen in de ogen. Samen koffie gedronken en ik nog het een en ander opgeruimd, het was bijna 7 uur en ik vroeg wat we zouden eten... Normaal komt er zoiets van Egaal, maakt niets, iets lekkers... en nu .. Ja friet... ik was hoogstverbaasd, want ik ben de grote frieteter, en Peter vindt dat niet zo... Ja heb jij verdient, hard gewerkt... Samen met de auto friet halen voor jou, en een beetje voor mij!!! Ja lieve mensen, dit was zo overweldigend, dit was zo super, een compliment van Peter voor mij!!!!KLASSE!!!




VEEL MENSEN KIJKEN OVER HET KLEINE GELUK HEEN
TERWIJL ZE MET GROTE WAZIGE OGEN NAAR HET GROTE ZITTEN UIT TE KIJKEN


Veel liefs Marlies