Koning Winter
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
09 Januari 2010 | Nederland, Grashoek
Dag lieve mensen
Ja de winter heeft ons in zijn greep, brrrrr...wat is het koud!!!
Nadat we een paar dagen niet veel hadden gedaan en lekker uitgerust begonnen we aan het nieuwe jaar.
Maandag was er ook nog min of meer een rustdag, omdat er geen neuro feed back was. Maar hebben we zelf een heleboel therapie gedaan.Logopedie, kleurenkennis, lezen en natuurlijk de hometrainer. Dinsdagmorgen naar de fysiotherapie en s middags moesten we naar het ziekenhuis, waar de gipsafdruk werd gemaakt voor de nieuwe spalk. En weer stond ik met mijn mond open van verbazing...... wat hier werd gezegd in positieve zin voor ons!! Waar we al een jaar om het vragen zijn en proberen de "deskundigen" duidelijk te maken dat er iets mis is met de spalk en schoenen van Peter en ik me er al bij neer had gelegd dat het echt niet anders kon als via deze weg en deze schoenen en dan met behulp van Joost de fysiotherapeut steeds beter te leren lopen, ging er een wereld voor ons open..... We gingen er naar toe zo van: we zien wel.. ze maken een gipsafdruk en klaar. Nee hoor, ieder puntje ieder detail werd besproken. En deze spalkenmaker was zeer verbaast over de schoenen van Peter. Daar kon hij toch niet goed mee lopen, veel te zwaar, geen hak, geen afwikkeling mogelijk!!! Waarom heeft Peter eigenlijk deze zware orthopedische schoenen. Zijn voeten is toch niets mis mee!!?? Spalk is wel nodig, anders heeft het kniegewricht teveel belasting, maar schoenen? Kunnen gewoon goede confectieschoenen zijn!!! Maar goed dat mijn broek goed vast zat anders was hij pardoes uitgevallen!! Hij pakte nog een stukje kurk en plakte dat onder de hak van de schoen, zo en nu loop maar eens... jawel hoor, daar liep hij alvast een stuk beter mee. Over 2 weken is de nieuwe spalk klaar en moet er een goed overleg met fysio, schoenmaker en revalidatiearts komen over het nieuwe loopprogramma.
Heel opgelucht gingen we naar huis, eindelijk weer een grote stap vooruit...
we waren nog maar net thuis toen de Maag Darm Lever arts belde. hij had de bloeduitslagen van 21 december. Ja de leverwaardes waren nog verhoogd, wel al beter maar dat had te maken met het overgewicht. oke dat is duidelijk, maaar....... het cholesterolgehalte was ook verhoogd. Ja daarom stuur ik jullie door naar de internist. Al mijn blijdschap en goeie zin zakte weer helemaal in elkaar en ik begon te huilen. Nu dit weer!!Weer naar een andere arts, ik krijg er een punthoofd van.Ik wil dit nu helemaal niet!!! Maar goed deze dokter kan er natuurlijk niets aan doen en de afspraak gemaakt dat we gebeld worden door de internist.
Ik liep naar Peter toe en die kon me heel goed troosten en duidelijk maken dat dat verhoogde cholesterol ook te maken heeft met het overgewicht en daar zijn we nu toch samen aan het werken!! Geduld, 2 maanden en alles is oke.
s Avonds lekker gelopen met Willemien en Annemarie en mijn hoofd helemaal leeg gemaakt, zodat er weer plaats is voor nieuwe aktiviteiten!!
Woensdagmorgen ging Peter zwemmen met John en ze hadden het zwembad voor zich alleen gehad. s Avonds Peter gewogen en Yes Yes 2,4 kg eraf.
Donderdagmorgen gingen we samen naar de Neuro in Eindhoven. Anderhalf uur deden we erover om in Eindhoven te komen, omdat er een ongeluk was gebeurt op de A67. De sessie ging weer heel goed en we gaan hier toch nog een poosje mee door, omdat er nog steeds vooruitgang wordt geboekt.
s Middags belde de secretaresse van de internist voor een afspraak en er moest weer bloed geprikt worden en een bloeddrukmeting en een hartfilmpje... Mijn hoofd begon te tollen, en wanneer moeten we dat allemaal doen.... Na lang overleg is het meeste voor as. woensdag gepland omdat we dan toch naar de neuroloog in Venray moeten en kan er van te voren bloed geprikt worden, dit moet nuchter gebeuren en erna een hartfilmpje en bloeddrukmeting. De rest van de onderzoeken over 2 weken.
Toen het gesprek was beeindigd zag ik het weer even niet zitten. In wat voor medisch circuit zijn we toch beland.... En weer was het Peter die mijn hand pakte en streelde, begon te glimlachen en zei. "JIJ en IK, SAMEN en verder nieks".
Vrijdagmorgen nog samen naar de fysiotherapie. Ik was hier allang niet meer geweest en hier word je lekker vrolijk van. Als ik Peter daar bezig zie, wat hij dan allemaal kan... Ja dat geeft de burger moed en energie om er voor te gaan, SAMEN zullen we er komen.
En vanmorgen nog gezwommen met Wil, wat heel erg goed had gegaan, na het dagelijkse energie opppertje van Marie Louise. De conditie van Peter is de laatste weken sterk verbetert en dat is bij hem aan alles te merken.
AAN DE WEG NAAR SUCCES
WORDT ALTIJD GEWERKT
EN ALS JE DE TOP BEREIKT HEBT
BEGINT DE KLIM PAS ECHT
Veel liefs Marlies
Ja de winter heeft ons in zijn greep, brrrrr...wat is het koud!!!
Nadat we een paar dagen niet veel hadden gedaan en lekker uitgerust begonnen we aan het nieuwe jaar.
Maandag was er ook nog min of meer een rustdag, omdat er geen neuro feed back was. Maar hebben we zelf een heleboel therapie gedaan.Logopedie, kleurenkennis, lezen en natuurlijk de hometrainer. Dinsdagmorgen naar de fysiotherapie en s middags moesten we naar het ziekenhuis, waar de gipsafdruk werd gemaakt voor de nieuwe spalk. En weer stond ik met mijn mond open van verbazing...... wat hier werd gezegd in positieve zin voor ons!! Waar we al een jaar om het vragen zijn en proberen de "deskundigen" duidelijk te maken dat er iets mis is met de spalk en schoenen van Peter en ik me er al bij neer had gelegd dat het echt niet anders kon als via deze weg en deze schoenen en dan met behulp van Joost de fysiotherapeut steeds beter te leren lopen, ging er een wereld voor ons open..... We gingen er naar toe zo van: we zien wel.. ze maken een gipsafdruk en klaar. Nee hoor, ieder puntje ieder detail werd besproken. En deze spalkenmaker was zeer verbaast over de schoenen van Peter. Daar kon hij toch niet goed mee lopen, veel te zwaar, geen hak, geen afwikkeling mogelijk!!! Waarom heeft Peter eigenlijk deze zware orthopedische schoenen. Zijn voeten is toch niets mis mee!!?? Spalk is wel nodig, anders heeft het kniegewricht teveel belasting, maar schoenen? Kunnen gewoon goede confectieschoenen zijn!!! Maar goed dat mijn broek goed vast zat anders was hij pardoes uitgevallen!! Hij pakte nog een stukje kurk en plakte dat onder de hak van de schoen, zo en nu loop maar eens... jawel hoor, daar liep hij alvast een stuk beter mee. Over 2 weken is de nieuwe spalk klaar en moet er een goed overleg met fysio, schoenmaker en revalidatiearts komen over het nieuwe loopprogramma.
Heel opgelucht gingen we naar huis, eindelijk weer een grote stap vooruit...
we waren nog maar net thuis toen de Maag Darm Lever arts belde. hij had de bloeduitslagen van 21 december. Ja de leverwaardes waren nog verhoogd, wel al beter maar dat had te maken met het overgewicht. oke dat is duidelijk, maaar....... het cholesterolgehalte was ook verhoogd. Ja daarom stuur ik jullie door naar de internist. Al mijn blijdschap en goeie zin zakte weer helemaal in elkaar en ik begon te huilen. Nu dit weer!!Weer naar een andere arts, ik krijg er een punthoofd van.Ik wil dit nu helemaal niet!!! Maar goed deze dokter kan er natuurlijk niets aan doen en de afspraak gemaakt dat we gebeld worden door de internist.
Ik liep naar Peter toe en die kon me heel goed troosten en duidelijk maken dat dat verhoogde cholesterol ook te maken heeft met het overgewicht en daar zijn we nu toch samen aan het werken!! Geduld, 2 maanden en alles is oke.
s Avonds lekker gelopen met Willemien en Annemarie en mijn hoofd helemaal leeg gemaakt, zodat er weer plaats is voor nieuwe aktiviteiten!!
Woensdagmorgen ging Peter zwemmen met John en ze hadden het zwembad voor zich alleen gehad. s Avonds Peter gewogen en Yes Yes 2,4 kg eraf.
Donderdagmorgen gingen we samen naar de Neuro in Eindhoven. Anderhalf uur deden we erover om in Eindhoven te komen, omdat er een ongeluk was gebeurt op de A67. De sessie ging weer heel goed en we gaan hier toch nog een poosje mee door, omdat er nog steeds vooruitgang wordt geboekt.
s Middags belde de secretaresse van de internist voor een afspraak en er moest weer bloed geprikt worden en een bloeddrukmeting en een hartfilmpje... Mijn hoofd begon te tollen, en wanneer moeten we dat allemaal doen.... Na lang overleg is het meeste voor as. woensdag gepland omdat we dan toch naar de neuroloog in Venray moeten en kan er van te voren bloed geprikt worden, dit moet nuchter gebeuren en erna een hartfilmpje en bloeddrukmeting. De rest van de onderzoeken over 2 weken.
Toen het gesprek was beeindigd zag ik het weer even niet zitten. In wat voor medisch circuit zijn we toch beland.... En weer was het Peter die mijn hand pakte en streelde, begon te glimlachen en zei. "JIJ en IK, SAMEN en verder nieks".
Vrijdagmorgen nog samen naar de fysiotherapie. Ik was hier allang niet meer geweest en hier word je lekker vrolijk van. Als ik Peter daar bezig zie, wat hij dan allemaal kan... Ja dat geeft de burger moed en energie om er voor te gaan, SAMEN zullen we er komen.
En vanmorgen nog gezwommen met Wil, wat heel erg goed had gegaan, na het dagelijkse energie opppertje van Marie Louise. De conditie van Peter is de laatste weken sterk verbetert en dat is bij hem aan alles te merken.
AAN DE WEG NAAR SUCCES
WORDT ALTIJD GEWERKT
EN ALS JE DE TOP BEREIKT HEBT
BEGINT DE KLIM PAS ECHT
Veel liefs Marlies
-
09 Januari 2010 - 14:34
Marie-louise:
Kijk maar uit, want dadelijk wordt die Peter je zo fit en slank dat je hem nog niet meer bij kunt houden.
Houd goede moed, jullie komen er wel
Groetjes en prettig weekend
Wim en Marie-Louise -
09 Januari 2010 - 18:03
Christel:
Marlies en Peter,
af en toe een dipje hoort erbij. Het kan niet altijd euforie zijn. Maar na een dipje is alle goed ook echt goed. En geniet je er des te meer van. Het gaat nog steeds bergopwaarts. En je weet toch, dat dat veel langzamer en moeizamer gaat dan naar beneden? Ik zou bijna zeggen: geniet van de moeilijke klim. Hou je taai, want SAMEN komen jullie heel ver. -
10 Januari 2010 - 18:06
Lucia:
Ha allemaal,
Deze klim overwinnen jullie ook. -
10 Januari 2010 - 20:29
Thea-Jan:
Hoi Marlies -Peter
De wegen zijn lang.
De bergen zijn hoog.
Samen opwaarts, jullie komen er wel,en af en toe een dip dat mag best wel.
WIJ GAAN SAMEN WEER DOOR.
Heel veel Groetjes Thea-JAN -
12 Januari 2010 - 09:25
Hein Oet Wiëert:
Een goede dip op zijn tijd is helemaal niet erg zodat je weer van kleine dingen kunt genieten. Nee, alle gekheid op een stokje. Ik begrijp het helemaal. Eindelijk een groot lichtpuntje en ben je gelukkig en kan je de hele wereld aan volgt er onvermijdelijk iets waardoor het een zwak lichtpuntje word. van een stralende ster nog maar een sterretje waar je heel goed voor moet kijken. Blijf wel kijken en bedenk dat je hem nog zien kan want als je het niet meer kunt zien dan is het pas erg. Blijven kijken is het advies.
Jullie zitten nu in het medische circuit maar of dat een voordeel is dat is lastig te beantwoorden. Het is fijn dat je goed in de gaten wordt gehouden maar het is ook een bron van onrust. Er zitten gewoon twee kanten aan maar probeer het positief te benaderen en dat valt niet altijd mee en probeer je te troosten met de gedachten dat het altijd en ook altijd slechter kan. Het hoeft niet 100% te zijn als het maar 50 komma heel veel nullen en dan een 1 dan is het boven de streep altijd positief. Dit is mijn kijk op de zaak en zolang dat ik dit op deze manier benader dan gaat het naar omstandigheden goed. Blijf positief en inderdaad: Samen, Peter en jij, Marlies en verder nieks.
Mijn versie van Rowwen Héze: Samen met ow-
Vur Marlies:
Loep met Peter mei, hei, hei etc.
en voor Peter luidt de versie:
Loep met Marlies mei, hei hei etc.
Mar veural BLIEVE LOEPE
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
