we zullen doorgaan

Hallo lieve mensen

En weer is er een week voorbij, waarin van alles gebeurde.....

Donderdagmorgen vond ik het wel tijd worden om eens aktie te gaan ondernemen en heb zowat de hele morgen aan de telefoon gezeten en het internet eens goed gebruikt voor informatie op te doen. Bij toeval kwam ik op een site terecht van iemand die in 2003 een ernstig ongeluk had gehad en in coma was geraakt, vol bewondering heb ik het verhaal gelezen en haalde hier veel energie uit. Vooral ook heel veel positiviteit en de kracht om door te gaan en niet op te geven. Deze net getrouwde man had 14 maanden in Blixembosch gerevalideert en had ook andere therapieen gevolgd. Ik ben me nu aan het verdiepen in deze therapien. En weet nu dat we nog heel veel mogelijkheden hebben om te verbeteren.
In eerste instantie was Peter niet zo enthousiast maar nu ziet hij dat ook wel zitten.
Jammer dat er weer een ontsteking aan zijn tweede teen is bijgekomen en wat hem toch weer belemmert.
Vrijdag moesten hij bloedprikken en werden er allerlei dingen onderzocht om te kijken of de vermoeidheid misschien van iets anders komt dan het CVA. Dinsdag kregen we hier de uitslag van en eigenlijk was alles prima in orde. Wel zijn we begonnen op het advies van de dietiste met extra vitamines. Peter stond hier ook wat sceptisch tegenover want hij vindt dat je dat uit de voeding moet halen, maar we hebben hem er toch van overtuigd zodat hij ze nu slikt.
Zondag was hij er erg goed aan en na zijn middagslaapje hele goeie gespekken gehad. Vroeger ging Peter altijd zondagsavonds friet halen en dekte ik de tafel, maar nu is het omgekeerd en haal ik de friet en als ik terugkom heeft hij de tafel gedekt met alles erop!!!En dat is ook voor mij een heel fijn gevoel, en dat denk ik : We komen er wel, is het vandaag niet dan morgen!!!
Maandag nadat Peter naar blixembosch was vertrokken gingen Lonneke en ik (eindelijk) voor de nieuwe badkamer kijken. We denken dat we er toch iets moois en vooral voor Peter functioneel van kunnen maken. Dus ook prima dagje.

Vandaag moesten we naar de revalidatiearts en maatschappelijk werkster voor gesprek.Wil kwam ook naar Blixembosch voor het gesprek met Drs Zwinkels.Er was een kwartier voor ingepland , maar dat liep wel een beetje uit. We werden goed geinformeerd over de gang van zaken en de voortgang van de revalidatie.
Ze willen nu beginnen met de ergotherapie aan huis, zodat deze in de thuissituatie en het bedrijf Peter iets kan aanleren.
We waren niet erg tevreden over de communicatie daar en hebben nu de dagopvang als aanspreekpunt gekregen. Ik heb hier wel iets meer vertrouwen in, maar dat zal moeten blijken.
De logopodie is nu weer uitgebreid, fysio en fitness blijven en de ergo verdwijnt dus. Best wel tevreden gingen we na 1 uur naar huis.

Vorige week donderdag keken we samen naar het concert van Guus Meeuvis op Tv en ik zat op de grond voor Peter en voelde hoe hij genoot van de muziek met zijn armen om me heen en ik dacht...


IEDERE DAG WORD JE AANGEREIKT
ALS EEN EEUWIGHEID
OM GELUKKIG TE ZIJN

Veel liefs marlies