Bed en Breakfest

Hallo lieve mensen

Ja het wordt een beetje kouder, lekker met een zonnetje erbij en het oogt een stuk vriendelijker als al die regen.
Zondagmiddag kwam Lonneke nog een nachtje over en ze was met de trein en bus naar Beringe gekomen. Steef haalde haar daar op en zou ik haar daar gaan halen. Maar inmiddels was Peter uit zijn middagslaapje toen Lonneke belde. Oh nee hoor, Marlies niet rijden, ik Lonneke halen.En hop opstaan, auto in en Lonneke ophalen. Ja iedere keer ben ik zo dankbaar dat hij dat rijbewijs terug heeft, dit is zo n plus!!!
Maandagmorgen eerst Lonneke naar de trein in Sevenum gebracht en toen naar de fysio in de Kronenberg, op tijd terug want s middags moesten we naar Venray, waar ze bij mij de spatader gingen weghalen. Lang had ik zitten dubben hoe we dit gingen regelen, want het tijdstip was niet ideaal. 14.45 uur melden op afd. 5, dit betekende dat we een uur eerder moesten aanrijden en dat valt dan in Peters middagslaapje. Maar Peter wilde niet dat er iemand anders meeging en ook niet dat ik zelf erheen zou rijden.(wat ook afgeraden werd) Dus Peter op tijd weer op en gingen we er samen naar toe. Gelukkig was de invalidenparkeerplaats direct bij de ingang vrij en konden we daar de auto parkeren. Peter geinstalleert met boekjes in het "restaurant" en ging ik me melden op afdeling 5. Kreeg ik daar een 2 persoonskamer toegewezen en stonden er 2 comfortabele stoelen. Ik vroeg of mijn man dan niet hier mocht wachten..... Nee dat was niet de bedoeling. Ik vertelde waarom ik dat wel zo prettig zou vinden, Ja en toen was het zo geregeld. Ga Uw man maar gauw halen, dan doen wij hem wel een beetje vertroetelen als U naar de OK bent. Peter opgehaald en zaten we samen te wachten tot ik aan de beurt was. Het viel allemaal reuze mee, het duurde alleen wat langer als verwacht. Toen ik terug op de kamer kwam moest ik een half uur over de gang lopen. En ja hoor, Peter liep samen met mij!! Ik vroeg wat hij al tijd gedaan had, misschien geslapen. Nee hij had al die tijd gelezen, was een mooi tijdschrift wat ik hem gekocht had!!
Tegen half 6 mochten we eindelijk weer naar huis. Ik vroeg aan Peter wat we zouden eten, ja friet halen in Ijsselstein want Marlies een beetje zielig en dan Lekker frietjes eten. Kei lief, maar we hadden in het weekend al friet gehad, dus stelde ik voor om broodjes te halen. Zo gezegd, zo gedaan.
Dinsdagmorgen was Steef er al op tijd met Pierke, want ze had een afspraak met de boekhouder. s Middags tijdens het koffiedrinken kwam Math Muyres, een vroegere voervoorlichter, onverwacht langs en toen werd het een hele interessante middag. Veel informatie voor Peter.
Woensdag was het weer Opa en Oma dag, Steef brengt Pierke en meestal is Peter dan nog boven, samen met Pierke roep ik dan aan de trap, Opa opstaan.. en dan knjipt Pierke in zijn handjes en lacht als Opa roept.. Ik kom... spelen... En als Opa dan in de keuken is, begint Pierke helemaal te trappelen en te reiken naar Peter, hij wil dan bij hem op de arm, ja en dat is dan even slikken, want dat gaat nu nog niet!! John kwam Peter halen om te zwemmen en daar was het niet druk geweest en hadden ze super kunnen oefenen. s Middags was het lekker buitenweer, koud met een zonnetje en zijn we een hele poos met Pierke in de wagen buiten geweest. En s avonds kwam Claudi Joep nog een paar uurtjes brengen zodat zij naar de volleybaltraining kon gaan.
Donderdagmorgen weer samen naar de fysio in de Kronenberg en we waren mooi op tijd, konden de auto goed parkeren en achter ons kwam Thijs, Thijs loopt ook met de stok en omdat het zo koud was had hij aan de linkerhand een handschoen. Ik begon met hem te praten, ik dacht dat hij zijn linkerhand altijd had kunnen gebruiken, maar wat bleek, 5 jaar had hij hier niets mee gekund, de hand was al helemaal verkrampt geweest... Peter kon het amper geloven.... en nu, en nu... Ja door alle therapieen, spalk tape enz, weer bijna helemaal functioneel, had wel meer als 2,5 jaar geduurt...We waren enorm onder de indruk!!!De hele dag kwamen Peter en ik erop terug. Die Thijs, niet te geloven!! Maar wel waar, zelf gezien!!! Ja en ondanks de kou werden we helemaal warm van binnen!!!En het duiveltje in ons zei, wacht maar, nog even en dan kan ik de kleinkinderen met 2 handen oppakken!!!Er gloort weer hoop aan de horizon!!!
s Avonds was hij wel heel moe, maar dat kwam volgens zijn eigen zeggen, door de fysio van s morgens, want hij had moeten rennen!!! Rennen?? Ja samen met Marijn, die hem vasthield,gerend, en dat ging super, maar wel vermoeiend!!
Vrijdag stonden er geen therapieen op het programma, dus zelf op de hometrainer. s Middags kwam Vorst Luuk op de koffie, en werd de carnavalsbrunch besproken. Ja die traditie moeten we in ere houden!! s Avonds met Willemien een uurtje gelopen en dat ging heel goed met mij. Trouwens weinig last gehad van de spataders, allen lastig met wassen/douchen maar gelukkig hebben we een aangepaste badkamer en dat kwam goed uit. Joep kwam een nachtje slapen want Claudi en Johan gingen naar de eigen zitting. Na nog een extra flesje sliep het manneke weer de hele nacht door en kwamen ze hem zaterdagmorgen weer op tijd halen, Steef kwam Pierke brengen want zij moest een zaterdag extra werken, Robert kwam eens binnen kijken of de koffie al bruin was en zo zat de hele keuken op de vroege zaterdag al vol. Om half 11 kwam John Peter halen voor te zwemmen en te tapen. Ja Peter was wel een beetje moe geweest.... ja die had al wat kruit verschoten deze morgen, maar wel heel gezellig, en zeker met liedjes zingen en Pierke dan zo leuk in zijn handjes klapt, en zie hoe Peter ook probeert om met beide handen te klappen. Oefening baart kunst!!
En vanmorgen was het weer gezellig!! Lonneke was vannacht komen slapen, feestje in de buurt, en Steef kwam met Pierke gelopen en een kop koffie drinken. En zo leek het deze week wel een bed en breakfest. Ja superleuk en heel goed voor de revalidatie!!!



HOOP
IS EEN DING MET VEREN
DAT NEERSTRIJKT IN DE ZIEL
EN DE MELODIE ZINGT
ZONDER DE WOORDEN
EN NOOIT ZIJN LIED VERZAAKT
EN IN DE ZWAARSTE STORMEN
ZIJN ZOETE KLANK LAAT HOREN

Veel liefs Marlies