NIEUWE ROLLER COASTER!!!!!

Hallo lieve mensen,

Ja in wat voor een rollercoaster zijn we nu weer beland… houdt het dan nooit op!!!
Maandagmorgen moesten we op tijd op, want we hadden om 9.20 uur een afspraak bij de huisarts. Twee weken geleden ontdekte ik een bobbeltje bij Peter onder de lnker oksel , ja wat is dit nu weer, maar aangezien Peter nergens last van had, liet ik het even zo, week later zat het er nog en er met Richard op de fysio over gesproken, Richard voelde en dacht dat het een vetbult was, maar misschien toch wel goed om er even mee naar de huisarts te gaan, dus had ik vorige week een afspraak gepland voor maandagmorgen, we hadden maandag verder niets gepland en Peter en ik waren ervan overtuigd dat de huisarts ons door zou sturen voor verder onderzoek dus dan zou dat meteen kunnen. Net voor 10 uur waren we aan de beurt en de huisarts prees Peter dat hij zoveel vooruit was gegaan, hij had hem al 2 jaar niet gezien. Ik vertelde dat hij nu ook de duim kon bewegen en dat we bezig waren met het opstarten van botox, heel verbaasd was hij dat er nu na 8 jaar nog vooruitgang inzit. Ik reageer hier tegenwoordig een beetje lauw op, want vind het zo jammer dat de deskundigen hier geen weet van hebben en wat er nog allemaal aan vooruitgang geboekt kan worden. Maar dat terzijde… de huisarts vroeg waar het euvel zat en hij voelde, zijn eerste reactie was ook een vetbult, maar gezien de moedervlek van bijna 3 jaar geleden, was het toch verstandig om er een echo van te laten maken en hij ging gelijk aan het bellen voor een afspraak deze week, ik vroeg of het ook vandaag kon…. Ja we zouden gebeld worden hoe laat er een plekje vrij was. We waren nog maar goed en wel weg bij de huisarts werden we al gebeld, vanmiddag half 2 in Venray, oh dat is een mooie tijd, naar huis om te eten en reden we al op tijd weer naar Venray, gelukkig een parkeerplek bij de ingang en even wachten.. ja hoor al voor half 2 waren we aan de beurt, de arts vroeg Peter naar de geboortedatum en toen zei hij in het Limburgs 26 2 1956, ik begon te lachen en de assistente vroeg waarom ik lachte en ik vertelde over het infarct, het Duits praten, het beetje Nederlands en dan nu eindelijk in het dialect!! Het was een Cyste bij de lymfeklier , oeps, ja we nemen een punctie en dan krijgt U daar volgende week de uitslag over, maar ik zal overleggen met de huisarts en dan maken we ook een PT scan. Oh ja…. Dat is dan een week spanning, maar we gingen best wel gerust naar huis. Peter ging naar boven om te slapen en ik wilde nog wat kerstversieringen in de keuken maken. Erik kwam even langs en toen ging mijn mobiel, de huisarts, Ja er moest een scan gemaakt worden en ik zou gebeld worden door de internist en dat moest allemaal op korte termijn, oei moet ik me dan zorgen gaan maken, nee we moeten eerst de uitslag afwachten maar we gaan al wel de scan maken. Even later werd ik weer gebeld door de huisarts, ja de scan moest zo spoedig mogelijk gemaakt worden …. Ik word toch wel ongerust en als ik dat later tegen Peter vertel doet hij er heel luchtig over. Lonneke belde en die pepte mij weer op, dan is er een mailtje van zorgdomein over een afspraak maar dat krijg ik niet geopend, dus maar weer met de praktijk gebeld…. Ik moet maar de afsprakenlijn van het ziekenhuis bellen… maar die weten van niets… Afwachten dus maar… Dan wordt ik gebeld door het ziekenhuis.. het is inmiddels bijna 6 uur… ja voor de scan hebben ze lengte en gewicht nodig en er moet bloed worden geprikt voor de nierfunctie, ze zal de papieren opsturen en dan moet er bloed geprikt worden. Pffff wat een dag!! Ik zie af en toe door de bomen het bos niet meer!!
We gingen maar op tijd naar bed en wonderwel slapen we allebei heel goed en zijn we op tijd op om naar de fysio in Venray te gaan, maar de telefoon gaat, of we toch al vandaag kunnen komen om bloed te prikken, ik snap er niets meer van, maar wat bleek had ons maandagavond de internist zelf gebeld. Maar goed ik vroeg of we dat ook in ziekenhuis Venray konden doen, want de fysio is maar 200 meter van het ziekenhuis, oh dat kon ook dan zou zij zorgen dat de juiste papieren daar klaar lagen.
Een beetje overdonderd reden we naar de fysio in Venray bah ik had er helemaal geen zin in, maar ja toch maar doorgaan, we waren vroeg en daar kwam Richard al aan, hij had 10 minuten extra voor ons, ik vertelde wat er aan de hand was en Richard troostte mij, het kan zoveel zijn en hij dacht toch echt nog steeds dat het een vetbult was. Richard begon met de therapie en die ging zo enorm goed. WAUW!! wat een verschil met vorige week , oh wat kreeg ik weer een positieve energie, ja we gaan gewoon door en de zon zal schijnen!! Na de therapie naar het ziekenhuis voor bloed te prikken en weer naar huis, snel wat eten klaargemaakt en Pierke, Joep en Sien uit school gehaald, heel gezellig met de kindjes gegeten en ze hadden toch een honger en Pierke vond de bospaddenstoelensoep zo lekker….. De kinderen weer naar school gebracht en samen met Sien naar Deurne vlees opgehaald, Robert zou dit eigenlijk doen, maar ze kwamen de mest halen en daar moest Robert bij zijn, dus ging Sien gezellig mee naar Deurne en kwebbelde er lustig op los in de auto. Het vlees in de koeling gezet en daar kwam Anneke al op de fiets, ja ze was eerder uit.. nou was dat even een meevaller want nu waren we om 6 uur al met alles klaar. Nog wat telefoontjes gedaan en samen gepraat, maar Peter vindt het allemaal een beetje overdreven, hij voelt zich hartstikke goed en dat vind ik ook, ja moe, maar dat is niet zo gek als je bekijkt wat er allemaal gebeurt.
Woensdagmorgen bracht Claudi Mees en die vindt het winterwonderland toch mooi, oh en hij mag spelen met de trein en alle mannetjes en alle muziekjes aan… Wim kwam om met peter te gaan zwemmen, maar hij had geen auto of peter kon rijden en hem strakjes terugbrengen, natuurlijk kon dat. Mees speelde fijn in de keuken of kamer en toen werd ik gebeld door een juffrouw van de scan, maar deze was helemaal niet aardig, een beetje erg knibbig, ja de scan kon ingepland worden voor donderdag 11.50 uur, oh en dat duurt een uur?? Nee mevrouw 2,5 uur !! Oh dat is lang, ik dacht aan het eten, dan eten we maar om 11 uur een boterham, nou ik kreeg een tirade over me heen, want Peter moest nuchter blijven, hij mocht vanaf 12 uur s nachts niets meer eten, de radertjes begonnen bij mij, want hoe doen we dat met de medicijnen, die moeten tijden de maaltijd worden ingenomen, nou dan deden we dat nu maar een keer niet…. Ik een beetje pissig, want met de medicijnen zijn we altijd heel stipt!! Nou hij mocht eigenlijk 6 uur voor het onderzoek niet meer eten, dan moesten we maar s morgen om half 6 wat eten…. En voor de rest water…
Gelukkig is Mees er om mij af te leiden en als Peter om 12 uur terugkomt is hij er nog steeds heel nuchter onder, hij heeft Wim al naar huis gebracht, ja het zwemmen had supergoed gegaan, dus geen zorgen.
S Middags heb ik het druk met klanten en och als je bezig bent hoef je niet zo na te denken. Tegen 5 uur kijk ik in mijn mail en zie ik een mailtje van de advocaat, hij heeft mijn ontdekkingen van de vorige week bestudeert en wil er toch nog voor de rechtszaak werk van maken want volgens hem hebben wij volkomen gelijk en hebben ze een grove fout gemaakt bij de bank. Ziet er goed uit!! En s avonds ga ik nog lopen met Willemien en Annemarie, lekker maar ik ben wel moe…
Donderdagmorgen ging de wekker al om 5.30 uur, Peter rechtop gezet en een boterham gegeven, tja ontbijt op bed, we doezelen nog wat en dan sta ik toch maar op, Peter bleef wat langer liggen, hij hoefde toch niet te ontbijten, ik ben druk met de was en mijn boodschappenlijstje als de telefoon gaat, de internist voor een afspraak met de uitslagen, volgende week donderdag om 15.00 uur. Yep dat past ook precies , alleen weet ik niet wanneer ik dan mijn kerstboodschappen moet doen, maar daar komt ook wel een oplossing voor. Ik had al wat afspraken afgezegd en geen nieuwe bestellingen meer aangenomen. Om 11 uur reden we richting Venlo en we moesten helemaal achter in de gang zijn, dan maar met een rolstoeler naar toe. Even moeten wachten en toen kwam er een vriendelijke verpleegster Peter halen, ja het onderzoek zou ruim 2 uur duren, dus als ik om 2 uur terug was, was het tijd genoeg. Er was een supermarkt vlakbij en daar ging ik mijn inkopen doen, lekker op mijn gemak een broodje voor de lunch en toen terug naar het ziekenhuis, de iPad mee en ieder nadeel heeft zijn voordeel, want nu had ik supersnel internet, wat mailtjes beantwoord en de uitnodiging voor kerst gemaakt en toen terug naar de röntgenafdeling. Wachten, wachten inmiddels was het bijna half 3 en toen begon het toch wel te kriebelen, maar daar hoorde ik Peter lachend aankomen en dollen met de verpleger. Maar hij had de bril niet op, en zei dat tegen de verpleger. Kijk en dat vind ik dan weer knap, want hij zei, waar is mijn bril. Oeps waren ze vergeten, maar goed die werd snel gepakt en opgezet en zo gingen we naar de koffie met in broodje in het ziekenhuis. Peter vertelde en vertelde, maar een ding snapte hij niet ja dat ding in zijn arm?? Moest dat blijven zitten, hij had een blouse met lange mouwen aan, dus ik schoof de blouse omhoog, OEPS daar zat het infuus nog, tja dat weet ik ook niet, Trek maar eruit zei Peter. Nou nee hoor we lopen maar weer helemaal naar achteren toe en gaan het vragen. Ik vroeg het aan de juffrouw aan de balie, die schrok en bood gelijk de excuses aan!! Dat was niet de bedoeling en ze piepte gelijk die aardige verpleger op. Die bood ook gelijk de excuses aan en vroeg of we al op weg naar huis waren geweest, nee hoor dat niet, we waren nog in het ziekenhuis!! En toen konden we eindelijk weer naar huis, Peter wilde toch zelf rijden en ik kan effe appen met de meiden. Thuis aangekomen wilde Peter niet meer naar bed, nee hij dutte wel wat in zijn stoel en ik moest nog alle boodschappen opruimen en de was aan de kant doen…. En toen was mijn kaarsje ook helemaal op….
Vrijdagmorgen kwam Steef met Sien, eigenlijk gewoon op de koffie, maar ik moest nog een buffet voor zaterdag voor bereiden en Sientje wilde wel helpen, maar ook even lekker knuffelen met opa en samen met hem de oefeningen doen, Math de voorlichter kwam nog en daar ook even mee gepraat, ook over de fraude van de bank en hij viel bijna van zijn stoel af, dit was toch echt niet te geloven!! Om 12 uur was ik op de helft, maar ik had toch ook voor mezelf besloten dat ik s middag even naar Panningen zou gaan, ik moest nog een paar nieuwe kleren voor de kerst, tja en de komende week is er totaal geen ruimte voor, dus toen Peter naar boven was voor zijn middagslaapje ging ik naar Panningen, ik wist dat Moniek in de winkel zou zijn en zij hielp me heel goed, goed geslaagd ging ik weer naar huis, Peter uit bed gehaald en weer verder aan mijn buffet. Robert kwam want die had alarm, oeps een heel gek alarm, alles rinkelde kinkelde, nou als dat maar opgelost kon worden.. nee dus, want s avonds was er weer alarm. Peter ging nog zwemmen met Wil en Robert kwam weer, tja waar ga je zoiets zoeken… maar om 21.30 uur hadden we het waarschijnlijk gevonden.. kortsluiting in iets wat we al 7 jaar niet meer gebruiken…
Zaterdagmorgen was Toon de monteur van voerinstallatie er al op tijd, ja dat was het euvel, er liepen kabeltjes door de grond naar het vorige bedrijf wat we al 7 jaar niet meer hebben en nu zijn ze daar een nieuwe stal aan het bouwen, en zullen ze wel kabeltjes hebben geraakt met graven, maar goed het probleem was opgelost. Ik was druk met Anneke aan het werk, en het schoot lekker op, Peter wilde wel weer een kistje met spullen van het kantoor om na te kijken, en zo keek hij alle oude tekeningen na van het bedrijf en wat weg kon zoals concept tekeningen , gingen bij het oude papier, maar hij was er wel moe van geworden, want hij had alles goed bestudeert. Alles voor het buffet was klaar, nog een appeltaart in de oven, alles was netjes…..
Om half 5 kon het buffet in de auto en hebben we het samen weggebracht naar Panningen, het was voor een nicht van Peter en daar waren ook wat neven, even mee staan te kletsen en weer naar huis en om 8 uur kwamen Herm en Joze op visite en al gauw ging Peter zijn kistje met tekeningen halen, ja want daar stond ergens de firma Neesen, daar had onze aannemer toendertijd ook een stuk stal gebouwd… Wauw Peter wat goed, dat je dat s morgens ziet en het s avonds ter sprake brengt. Echt heel GOED!!
Tegen 23.00 uur kwam Lonneke nog om hier te slapen en was het een heel gezellig avond, en vanmorgen maakte Lonneke het ontbijt klaar en was het ook weer gezellig, Claudi kwam met Joep en Mees en zij zouden samen Lonneke naar het station brengen, vinden Joep en Mees leuk…treinen…
En zo is er een nieuwe Roller Coaster week voorbij, maar we vertrouwen op een goede afloop, dat die Roller Coaster strakjes weer mooi stil gaat staan en dat we in het nieuwe jaar gewoon weer kunnen blijven dromen van vooruitgang!!



SOMMIGE DROMEN KOMEN UIT
ANDERE NIET
DUS BLIJVEN WE DROMEN!!!!!


Veel liefs Marlies