DE HUTTENHEUGTE DRENTHE

Hallo lieve mensen,

Zo wel wat later als gepland, maar dat heeft een plezierige reden!!
Vorige week maandagmorgen gingen we samen naar de fysio in Baarlo. Eerst wat appels, peren eieren en piepers halen en toen op naar Knooppunt Baarlo. we moesten even wachten en toen ging Richard met ons naar een apart kamertje. De oefeningen met de arm/hand werden herhaald en uitgebreid en het ging supergoed. Richard vindt het prachtig dat we nog steeds enthousiast zijn en dat Peter alles erg goed oppakt en nog steeds erg gemotiveert om verder te komen. De arm wordt getapet en na een klein uurtje gaan we naar huis, met de mededeling dat we pas over 2 weken terugkomen, want... we gaan er weer een paar dagen tussenuit!! Op de terugweg hebben we een fikse stortbui en ik vraag aan Peter of het aurorijden goed gaat of dat hij misschien liever wil stoppen... Waarum??? Gaat goed!! Oke dan rijdt maar door. Thuis aangekomen loop ik snel naar binnen, appels, peren, piepers en de eieren in mijn armen... maar helaas pongk ik wil de eieren niet laten vallen maar ga door mijn natte schoenen onderuit en lig ik languit in de keuken tussen de kapotte eieren, appels en peren, komisch gezicht, alleen heb ik mijn enkel weer omgeslagen en dat doet verrekes zeer. Peter komt binnen en moet wel een beetje lachen, maar is toch ook heel bezorgd. Enkel direkt gekoeld en na een poosje gaat het wel weer. Wat te eten klaargemaakt en Peter gaat toch even rusten want om half 3 moeten we alweer aanrijden naar Venray naar dr Pop de neuroloog. Mijn enkel wordt gelukkig niet dikker en met de enkelband erom gaat het lopen ook weer een beetje. We zijn ruim op tijd voor onze afspraak en hoeven amper te wachten.We worden binnengeroepen en Pop prijst gelijk Peters goede lopen, hij stelt wat vragen en Peter geeft overal snel antwoord op. Dr Pop kijkt mij eens aan en dan naar Peter en zegt WAUW wat is je spraak vooruit gegaan!!SUPER!! Peter vertelt welke therapieen hij nog allemaal doet.. ja en donderdags smorgens en smiddags naar het afasiecentrum in Blerick. Nou vraagt Pop aan Peter heb je dat nog wel nodig?? Jaaaahh zeggen we allebei tegelijk, dat hebben we nog heel hard nodig, want we willen graag nog veel verder komen!! Ja ja zegt Pop jullie zijn echte doorzetters, ga maar lekker door en zeg maar wat je nodig hebt!! Nog even wordt het Rusland verhaal aangekaart, en Pop raadt het Peter te zeerste af en raadt ons aan om via de revalidatiearts met een psycholoog hierover te praten. Na een klein kwartier staan we al weer buiten, tja Pop wil niet dat ik naar Rusland ga, niet zo goed...jammer... nieks aan te doen... Als we terugrijden besluiten we om even in Ijselsteyn bij Wiel en Ria een kop koffie te drinken en effe gezellig bij te kletsen. Ja effe gezellig!! s Avonds lekker op de bank met het voetje omhoog....
Dinsdagmorgen komt Steef met Pierke en Sien, Sien gaat lekker slapen en Steef neemt Pierke mee naar Panningen, komt eigenlijk wel goed uit want mijn lopen gaat toch nog niet zo best!! Om half 12 is Pierke terug en gaat puzzelen met Opa en ik kan soms met open mond staat toe te kijken hoeveel woorden Peter zegt en hoe hij alles goed duidelijk kan maken.
Na het eten gaat Peter naar boven om te slapen, ja Pierke wil wel even bij Opa in bed liggen maar na een kwartiertje hoor ik Pierke roepen... ik ga naar boven en dan staat Pierke achter het poortje.. Opa moet maar alleen slapen vandaag, Pierke is er klaar mee!!!
Om half 4 drinken we samen koffie in de keuken, Pierke in de kinderstoel en Peter erlangs. Als Peter het ergens niet mee eens is, of het bevalt hem niet zegt hij altijd, ach DUU, ik weet niet wat er precies gebeurde, maar Pierke was het deze keer niet met OPa eens en kijkt hem aan en zegt Ach DUU, nou en wij schieten toch in de lach.. S Avonds kan ik niet lopen met Willemien en Annemarie, jammer maar ze komen wel hier koffie drinken, dus toch even bijkletsen.
Woensdagmorgen gaat Wim met Peter zwemmen en Claudi komt Joep brengen, want zij moet s middags met Mees naar de fysio. Als Joep komt is Peter niet thuis, en Joep vraagt wel 10 keer, is Opa nou en eindelijk daar komen Peter en Wim aan, ik ben buiten met Joep, hij ziet Opa Peter en rent naar de auto, Opa Opa en klapt in zijn handjes, er wordt een kop soep gegeten en Joep kruipt bij Peter op schoot, boekje lezen, opa spelen...Na het middagslaapje gaan we naar buiten, de laatste druiven plukken en Joep doet niets liever als op de trap klimmen en dan zelf druifjes plukken en... opeten.. C laudi komt Joep weer ophalen en gelukkig gaat het goed met het hoofdje van Mees en hoeft hij geen helmpje, Peter en ik gaan nog even naar Panningen naar de apotheek en naar de bakker en s avonds komen Coen en Marly gezellig op de koffie. Super leerzaam voor alle partijen!!!
Donderdagmorgen gaat Peter met de taxi naar het afasiecentrum, en ga ik met Maureen naar Horst stof kopen voor de nieuwe keukengordijnen, als ik terug ben, snel lunchen en even lekker bellen met Toos en met Loes, Peter is laat terug uit Blerick, de chauffeur wist de weg niet... maar wel gezellig zitten kletsen...
Vrijdagmorgen komen Pierke en Sien al op tijd, oppasdag!!Heel gezellig spelletjes doen en als Sientje op bed ligt wat extra aandacht voor Pierke, Willemien komt om onze voeten te pedicuren en Pierke kijkt aandachtig toe... ja en dan na afloop ook nog een lekker kopje koffie.. mmh Claudi komt nog wat spullen brengen die wij mee moeten nemen op vakantie en Huub brengt spullen om te verven.
S Middags wil Pierke weer niet slapen en hij is er nu echt klaar mee, Peter en Sientje slapen als een roos, en gelukkig amuseert Pierke zich ook alleen met de Ipad en puzzles, zodat ik toch alles kan opruimen en klaarmaken voor onze vakantie. Om half 5 brengen we Pierke en Sien naar Annie en Frans en rijden we door naar Meijel om de laatste boodschappen te halen en de auto vol te tanken. koffers inpakken en op tijd naar bed.
Zaterdagmorgen vroeg op, douchen ontbijten, Erik is er en Huub komt om te texen en schilderen, ik laad alles in de auto en om half 10 kunnen we aan rijden naar Drenthe, het gaat allemaal voorspoedig, en eigenlijk hoeden we niet te stoppen, maar ja even naar een toilet is toch wel fijn. we stoppen en Peter wil toch ook wel naar het toilet, helemaal achter in het restaurant zijn de WCs, ach ja hebben we het looprondje ook alvast gehad. Om half 1 rijden we door de slagboom van CenterParcs de Huttenheugte en arriveren we bij huisje 347. Claudi staat ons al op te wachten met Joep en die is superblij dat Opa en Oma er zijn. We gaan naar binnen en Claudi heeft een lekker sopeje gemaakt met broodjes. Peter, Joep en Mees gaan naar bed voor een middagslaapje en Claudi en ik lopen naar het Centrum, heerlijk, ik snuif echte vakantielucht op en zoveel goede herinneringen aan al onze vroegere vakanties bij Centerparcs. We willen reserveren voor het buffetrestaurant, maar helaas dat is al volgeboekt, jammer!! We lopen terug naar het huisje en na de koffie gaan we met zijn allen naar de kids club en kunnen we toch nog bij het pizzarestaurant terecht. Het is supergezellig en na het eten slenteren we weer terug naar het huisje en passen wij s avonds op de kinderen en kunnen Johan en Claudi even samen naar het centrum.
Zondagmorgen zijn we niet al te vroeg op, alleen Johan, had "nachtdienst"gehad, Joep was een paar keer wakker geweest en Mees had om half 8 honger, Peter sliep overal doorheen en ik had wel wat gehoord, maar toch heerlijk geslapen. Na het ontbijt besluiten we om de Hunebedden te gaan zoeken, en na een paar keer vragen vinden we bij toeval een van de grootste en Groot Sleen. Joep vindt het prachtig, groete stenen waar hij op mag klimmen. Het is er wel erg koud en nat en Peter kijkt vanuit de auto, want het is hem te koud!! Na het middagslaapje gaan we weer naar het centrum en kunnen we nu wel terecht in het buffetrestaurant. Heerlijk gegeten en Joep amuseert zich kostelijk in de speelhoek en kleine Mees slappt door alles heen. s avonds blijven we in het huisje.
Maandagmorgen zijn we weer niet al te vroeg, Joep heeft de boel een beetje op stelten gezet en tegen de morgen slaapt alles weer. Maar ach we hebben de tijd, na het ontbjt lopen we door de regen naar het centrum om te gaan zwemmen, helaas zijn de voorzieningen voor gehandicapten niet al te best en ben ik blij dat Peter niet zo heel erg beperkt is. Wel is iedereen erg vriendelijk en behulpzaam, en helpen ze ons om Peter in het grote bad te krijgen, waar hij dan op een trap kan zitten en lekker badderen, joep springt om hem heen en geniet van alles en Meesje lekker in zijn zwembandje in het warme water ligt te genieten, ja dit is echt genieten..SUPER!! We blijven best wel lang in het water en dan wil Joep er nog niet uit. Ik moet Peter helpen met aankleden, want het hokje is niet alles, met ongelijke natuurstenen... Maar uiteindelijk lukt toch alles en gaan we terug naar het huisje, waar we lunchen en de rest van de dag blijven. Claudi en ik informeerden nog of er WIFI was op het park, dan zou ik mijn bericht kunnen schrijven... helaas, of peperduur!!! Nou dan slaan we nu een weekje over....
Dinsdagmorgen staan we op tijd, onze laatste dag... Joep heeft nu wel goed geslapen en kijkt met frisse oogjes de kamer in, waar is Opa en snort zo naar onze slaapkamer, tja als Peter nog niet wakker was, werd hij het nu wel.... in no time zit Joep boven op hem, Opa wakker worden spelen!! En alles beweegt, lacht spreekt en swingt!! Na het ontbijt rijden we naar Kamp Westerbork, een dik half uur rijden. Joep zit bij ons in de auto en als hij een grote steen ziet , roept hij Hunebed, Hunebed!!
We komen eerst aan bij een idocumentatiecentrum, er is van alles te zien en een speciale tentoonstelling over het schooljongetje Leo. Indrukwekkend, maar niet beangstigend. Na een poosje gaan we met een pendelbusje naar het oorspronkelijke kamp. Peter heeft geen moeite met in en uit stappen , en nemen we de rolstoel ingeklapt mee, want op de kampplaats is het veel lopen. Het is er erg mooi en roept een bezinnende sfeer op, we praten met wat mensen die ons meer informatie geven en op de middenplaats staan 100.000 steentjes met jodensterren, als monument ter nagedachtenis aan hen die op transport werden gezet en stierven. Als we terug gaan vertelt de taxichauffeur ons ook nog het een en ander en hebben we weer een heleboel om over na te denken en te praten. Claudi en Johan besluiten om met Mees nog wat inkopen te gaan doen in Emmen en wij rijden met Joep terug naar het park.... helaas foutje op de rotonde , verkeerde afslag en rijden we de autobaan op richting... Assen... 10 km verder eraf... foutje we rijden richting Groningen, Joep valt in slaap en na anderhalf uur komen we toch bij ons Park uit. Ik probeer Joep slapend uit de auto te halen, maar helaas, hij wordt wakker en roept Joepie wil soepie!! We lunchen samen met Joep en gaat Peter toch nog even rusten, hij heeft tenslotte al meer als 100 km gereden...Joep wil natuurlijk niet meer slapen, die is kipfit, en loopt steeds naar de deur waar Opa ligt, Opa opstaan... maar we laten Peter toch maar wat langer liggen. Als Claudi en Johan terug zijn eten we samen en dan koffers inpakken en gaan we aan de terugreis beginnen. we nemen hartelijk afscheid, Johan en Claudi blijven nog een paar dagen, maar wij zij zo gelukkig dat we het zo fijn hebben gehad en iedere minuut hebben genoten van alles. SUPER!!
Op de terugweg verrijden we ons weer, en gaan een heel stuk binnendoor, het regent en waar tomtom ons naar toe stuurt... we besluiten om bij een tankstation even te stoppen, tanken en vragen waar we precies zijn... nou allemaal nog nooit geweest, maar uiteindelijk komen we in Deventer uit en al met al zijn we een kwartier eerder thuis, dan tom tom in eerste instantie aangaf!!Mooi toch!! Thuis alles uitladen, de was aanzetten en opruimen, de post doornemen en op tijd naar bed want woensdag is helaas voor mij een werkdag.
Woensdagmorgen ben ik op tijd op, Peter mag wat langer blijven liggen, ja hij is een beetje moe, maar heeft wel alles gereden in de vakantie, en terug ook 230 km aan een stuk!! Ik moet mijn vlees verwerken en om 9 uur staat Peter op om te douchen en al zijn oefeningen te doen. Het lag in mijn planning om s avonds dan mijn bericht te schrijven, maar helaas was mijn kaarsje bijna opgebrandt gisteravond..
Vanmorgen ging Peter met de taxi naar het afasiecentrum, en ik ging even de spullen bij Claudi neerzetten en even bij Pierke en Sien kijken, ja die had ik al bijna een week niet meer gezien... om vervolgens om 12.00 uur naar het afasiecentrum te gaan voor de partnerlunch. Oh en dit voelt echt als thuiskomen, zoveel warmte wordt hier uit gestraalt, Geertje,Lino, Brigitta, Jenny, Marianne, Maria en alle vrijwilligers, de clienten, zoveel herkenbaar, ik zag Wiel lopen, oh wat is die man vooruit gegaan, ik had hem allang niet meer gezien, schitterend!! En samen met Gomar en zijn vrouw aan een tafeltje geluncht, Gomar komt al net zolang als Peter bij het afasiecentrum en was de eerste client waar ik kennis meemaakte en hem heb ik gelijk in mijn hart gesloten en oh wat was ook Gomar weer veel vooruit gegaan!! SUPER, SUPER !! IK hoop dat we nog heel lang van het afasiecentrum gebruik mogen maken, want het is echt de moeite meer dan waard wat er hier geleerd wordt!!KLASSE!!


WIE DE MASSA VOLGT
KOMT NIET VERDER DAN DE MASSA
MAAR WIE ZIJN EIGEN WEG VOLGT
KOMT OP PLAATSEN WAAR NOG NOOIT IEMAND IS GWEEST


Veel liefs Marlies

PS het volgende bericht komt nu pas volgende week zondag