schoenen, schoenen, tenen en nog wat voetjes

Hallo lieve mensen

Ja hier is dan weer een beicht van mij. Vol spanning gingen we donderdag naar Blixembosch om Peter op te halen en vervolgens naar de schoenmaker te gaan, want de schoenen waren klaar. ennet als de vorige keer zagen de schoenen er perfect uit en nu nog de pasvorm. peter vond ze heel goed zitten en hij kon er ook goed op lopen. Dus opgelucht naar huis met de nieuwe schoenen en nu maar hopen dat de teen ook beter wordt...... NIET DUS de teen blijft ontstoken En daar wordt ik dan weer moedeloos van. Waarom moet dit zo lang duren... waarom geneest die teen niet???? Ik zag het dan ook effe niet meer zitten zaterdag, en heb me eens flink laten gaan, al het verdriet van de afgelopen tijd kwam eruit, en het was Peter die me opbeurde, en troostte, en na een poosje zei, kom we gaan buiten lopen... samen naar de nieuwe stal, en echt zo van alles komt toch goed!!! Hij liep heel netjes en voor het eerst ging hij lopend door de nieuwe stal en hij wist mij alles uit leggen en hoe de stal ging fuctioneren. Opgelucht liepen we samen weer terug en dan voel je toch weer een kleine overwinning. En dan zegt het kleine duiveltje in mij.. we zullen ze allemaal wel eens een poepje laten ruiken.. we komen er wel.
Robert en Steef hadden veel carnavalsaktiviteiten het weekend en zodoende lag de pieper hier en als het alarm dan ging moest ik Robert bellen. Hop raak....zondagavond brijvoeralarm, Robert gebeld en opgehaald en het was weer opgelost. Peter bleef aan het vragen en wilde mij de verdere avond toch iets duidelijk maken maar ik snapte het niet goed. Tegen 10 uur liep Peter naar achter, naar het oud kantoor om op de brijvoercomputer te kijken, ik wist dit niet, dus na een poosje ging ik hem zoeken, en ja hoor daar zat hij achter de computer, en maakte mij duidelijk dat deze nog een keer opnieuw opgestart moest worden want anderskregen de varkens tot maandagmorgen geen voer....ik wist natuurlijk niet precies hoe dit moest en Peter wist dat het 26 of 30 moest zijn..... dus toch maar weer Robert gebeld en hij was erg verbaast dat peter hier aan gedacht had....geweldig toch!!!

Maandag ging Claudi de hele dag mee naar Blixembosch, ze was er al lang niet meer geweest. De hele dag meegedaan met de therapieen en vooral de logopodie trok haaraandacht
Toen ze thuis kwamen ging Claudi ook gelijk op het internet om de cd/DVD DIGITAALte bestellen. Een cd met allerlei oefeningen voor Afasie patienten. Vandaag was de cd er al en natuurlijk meteen geoefend wat heel goed ging.
Vandaag ging Claudi ook weer op pad met Peter, en aangezien Peter absoluut niet houdt van winkelen, was hij toch maar zelf met een ander voorstel gekomen en dat was... naar Janssen Neerkant, de varkenshandelaar en ja hoor met een rijstevlaai gingen ze er vanmorgen naar toe... en het was super wunderbahr geweest. Pluimpje voor allemaal.

Maar het allermooiste van de week was dat Peter zelf aangaf dat hij zijn arm omhoog kon. Woensdagavond zat hij televisie te kijken en steeds met zijn rechterhand/arm te spelen en opeens roept hij: Marlies kijk kijk!!!! En tot drie keer toe tilde hij zijn rechterarm omhoog!!!Bewust.... Oh lieve mensen dan rollen dus de vreugdetranen.....
Jammer dat het daarna (vrijdag) nog maar 1x lukte, maar we zijn vol goede moed en proberen het steeds opnieuw.

WANNEERJE HET MOEILIJK KRIJGT
EN ALLES JE TEGEN ZIT
TOT HET LIJKT ALSOF JE HET GEEN MINUUT LANGER KUNT VOLHOUDEN
GEEF DAN VOORAL NIET OP
WANT DAT IS PRECIES DE PLAATS EN DE TIJD DAT HET TIJ ZAL KEREN

Veel liefs Marlies