April 2011
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
03 April 2011 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen
Ja het is alweer april....april doet wat ie wil en ook een maand met speciale gevoelens, want nu is het al bijna 3 jaar geleden, wat een tijd, ja wie had dat gedacht 3 jaar geleden dat we zo zouden moeten gaan knokken!!! Maar beslist de moeite waard geweest...
Maandagmorgen ging ik met Peter naar de rijles en Peter vond het fijn als ik nu ook meereed en niet boodschappen ging doen. Ik was al lang niet meer mee geweest en was ook wel heel erg nieuwsgierig hoe het nu ging. Ja lieve mensen, ik ben er sprakeloos van. Wauw wat reed hij goed!! Je merkt er niets van dat hij het maar met een hand en een been doet. Gewoon, pittig doorrijden en hop op de autobaan ook gewoon de snelheid houden. Ja Matje vond dat het ook heel erg goed ging en de verwachtingen zijn dan ook hoog gespannen. Enigste euvel is nog dat hij ver van te voren een opdracht krijgt, bv vanuit Venlo volg Maastricht en dat gaat goed, maar door het kletsen, de opdracht vergeten en Eindhoven gaan volgen. Ik vroeg op een gegeven moment Peter weet je je opdracht nog? Ja uh uh, oeps Maastricht, gauw van baan verwisselen en richting Maastricht. Nou weet ik dus niet zeker of dit van het infarct komt, of dat het gewoon de "oude Peter" is , Klets klets in de auto en rondkijken, en wachten totdat ik een aanwijziging geef.... Maar oke hier moeten we nog een paar lessen op oefenen en hopen dat het dan met de toets goed gaat. Na de les praatte ik nog even met Matje en zie.... Peter loopt gewoon op vreemde bodem zonder stok naar onze auto.Wauw,wat een vooruitgang!!
Maandagmiddag moesten we naar Eline, de dietiste. Vanaf december bijna 2 kilo eraf, prima!! Ik had de bloeduitslagen van dec/jan meegenomen en samen met Eline bekeken.Want zouden we iets aan de vermoeidheid kunnen doen?? Alle waardes werden besproken en de leverwaardes waren nog verhoogd, weliswaar een heel stuk minder als een jaar geleden, maar toch. Hoe krijgen we die omlaag en zou dan de vermoeidheid minder worden..... Wat blijkt, Peter drinkt veel te weinig(water) dat is al bijna 3 jaar zo. Zijn dorstgevoel is er niet en hij zal ook zelden of nooit zelf iets te drinken pakken, de medicijnen neemt hij met kleine slokjes water in en dat is veel te weinig. Dus nu staat er een fles water en moet hij die in een dag leegdrinken. In eerste instantie vond hij het maar onzin, maar na veel praten zag hij er toch de noodzaak van in, en nu pakt hij dus zelf steeds water, en het lijkt nu al of hij fitter is...
Dinsdagmorgen fysio en had weer prima gegaan, hij loopt weer zonder stok naar de auto, en zulke goede passen. Na de fysio zat hij in zijn stoel, hij had zelf zijn fotoalbum gepakt en Steef kwam binnen, ik had nog niets verteld van het "waterplan" en Peter begon te vertellen. Goh Pap wat ben jij fit vanmorgen...Zou het dan toch......???
s Middags kwam Pieter en dronken we allemaal samen koffie in de keuken. Sterke verhalen en Martijn vertelde dat hij een quat had gekocht, ja dat stond ook even op ons verlanglijstje, maar dat is nu een nieuwe auto geworden. Het weer was goed dus ging Peter nog even grasmaaien, ja een nieuwe maaier moest er eigenlijk ook komen, maar helaas de varkensprijzen zijn nog steeds niet zo best, en moeten er keuzes gemaakt worden, en dan is de auto meer prioriteit(mits de rijvaardigheidstoets gehaald word)
Woensdagmorgen om half 8 maakte Peter me wakker, ik moet plassen... ja de eerste keer, dat hij eerder op moest dan ik, dat komt van al dat water.....Maar is wel een goed teken!!Om 10.15 uur zwemmen met John en weer super gegaan. Er komt steeds meer kracht in de arm, en voor sommigen lijkt het dan alsof er al alle kracht in die arm zit, maar dat is nog niet zo, maar als je bedenkt dat we helemaal bij nul zijn begonnen en als ik het dan op een schaal van 0 tot 10 moet inschalen, zitten we nu bij 1, dus nog een lange weg te gaan, maar uiteindelijk zullen we ook hier een voldoende scoren!! S Avonds kwam Wil nog om in te tapen en gepraat over onze afspraak bij de podoloog.
Donderdag naar de afasiegroep en ik begon met het behangen van de "klein"kindertjes kamer. Ik wilde deze kamer al 3 jaar geleden opnieuw behangen, maar het kwam er steeds niet van, Ja en nu was het echt nodig, alle spijkers, schroeven en pluggen uit de muur, alles netjes dichtgeplamuurd en een lief, vrolijk behangetje ertegen. Ja super leuk, en Peter, die eerst wat bezwaren had, en het behang en verf maar erg duur vond, vind het nu ook heel erg mooi.
Om 4 uur was Peter terug van de afsiegroep en hij moest weer heel veel vertellen, ja ze hadden het spelletje het verboden woord gedaan, ja en dat was wel moeilijk, maar ook erg leerzaam.
s Avonds nog de maandelijkse "directie"vergadering met Steef en Robert, en ook hier weer Peter super fit! In bed nog een hele poos gepraat en wat me deze keer het meeste opviel waren zijn Nederlandse of dialect woorden. Zomaar in zijn eigen verhaal was het hoofdzakelijk Nederlands ipv Duits!! Oh wat heerlijk!!!
Vrijdagmorgen weer fysio en nu was het de taxichauffeur die erg verbaast was. Wauw wat een vooruitgang, ze had Peter een paar maanden niet gereden. Zo, zonder stok, klasse!! Na de fysio even uitrusten en ik was boven bezig, ik hoorde een deur en dacht dat het Marie Louise was. Ik keek boven uit het raam, maar nee hoor, daar liep Peter naar buiten, hij ging even tot het einde van de stal, kijken of Robert de rommel had opgeruimd zodat hij s middags daar het gras kon maaien...
Zaterdagmorgen afspraak bij podoloog John Pannekoek. Wil kwam ons ophalen en gingen we samen naar Baarlo. Ja we zijn super tevreden over het intapen, maar denken dat de voetstand nog verder verbetert kan worden met een inlegzooltje. Heel fijn gesprek gehad en John is ervan overtuigd dat de orthopedische schoenen niet meer nodig zijn. Zal de schoenmaker niet zo blij mee zijn, maar wij vinden dit gigantisch, voor ons gevoel, voor Peters eigenwaarde. GEWOON GEWOON je gewone schoenen. In juli 2008 werd ons verteld, dat als Peter al aan het lopen kwam hij NOOIT meer op gewone schoenen zou kunnen lopen, alleen aangepaste schoenen, en ik had er erg veel moeite mee. Die mededeling toen deed zo n pijn, het leek zo definitief. Nooit meer? En zie nu.... gewone schoenen.
En vanmorgen maakte we weer het rondje om de loods, en Peter liep maar en liep maar, ik dacht dat ik vergeten was om het klokje aan te zetten... maar nee hoor na 10 minuten was hij al weer aan de achterdeur, weer een heeeel stuk(60 meter)verder als de vorige week. Klasse!!
ER IS NIKS MIS MEE JE EIGEN WEG TE KIEZEN
ZOLANG JE MAAR NIET VERDWAALD
EN WEES NIET BANG VOOR TEGENSTAND
JE ZULT VERSTELD STAAN VAN WAT JE KUNT BEREIKEN
Veel liefs marlies
Ja het is alweer april....april doet wat ie wil en ook een maand met speciale gevoelens, want nu is het al bijna 3 jaar geleden, wat een tijd, ja wie had dat gedacht 3 jaar geleden dat we zo zouden moeten gaan knokken!!! Maar beslist de moeite waard geweest...
Maandagmorgen ging ik met Peter naar de rijles en Peter vond het fijn als ik nu ook meereed en niet boodschappen ging doen. Ik was al lang niet meer mee geweest en was ook wel heel erg nieuwsgierig hoe het nu ging. Ja lieve mensen, ik ben er sprakeloos van. Wauw wat reed hij goed!! Je merkt er niets van dat hij het maar met een hand en een been doet. Gewoon, pittig doorrijden en hop op de autobaan ook gewoon de snelheid houden. Ja Matje vond dat het ook heel erg goed ging en de verwachtingen zijn dan ook hoog gespannen. Enigste euvel is nog dat hij ver van te voren een opdracht krijgt, bv vanuit Venlo volg Maastricht en dat gaat goed, maar door het kletsen, de opdracht vergeten en Eindhoven gaan volgen. Ik vroeg op een gegeven moment Peter weet je je opdracht nog? Ja uh uh, oeps Maastricht, gauw van baan verwisselen en richting Maastricht. Nou weet ik dus niet zeker of dit van het infarct komt, of dat het gewoon de "oude Peter" is , Klets klets in de auto en rondkijken, en wachten totdat ik een aanwijziging geef.... Maar oke hier moeten we nog een paar lessen op oefenen en hopen dat het dan met de toets goed gaat. Na de les praatte ik nog even met Matje en zie.... Peter loopt gewoon op vreemde bodem zonder stok naar onze auto.Wauw,wat een vooruitgang!!
Maandagmiddag moesten we naar Eline, de dietiste. Vanaf december bijna 2 kilo eraf, prima!! Ik had de bloeduitslagen van dec/jan meegenomen en samen met Eline bekeken.Want zouden we iets aan de vermoeidheid kunnen doen?? Alle waardes werden besproken en de leverwaardes waren nog verhoogd, weliswaar een heel stuk minder als een jaar geleden, maar toch. Hoe krijgen we die omlaag en zou dan de vermoeidheid minder worden..... Wat blijkt, Peter drinkt veel te weinig(water) dat is al bijna 3 jaar zo. Zijn dorstgevoel is er niet en hij zal ook zelden of nooit zelf iets te drinken pakken, de medicijnen neemt hij met kleine slokjes water in en dat is veel te weinig. Dus nu staat er een fles water en moet hij die in een dag leegdrinken. In eerste instantie vond hij het maar onzin, maar na veel praten zag hij er toch de noodzaak van in, en nu pakt hij dus zelf steeds water, en het lijkt nu al of hij fitter is...
Dinsdagmorgen fysio en had weer prima gegaan, hij loopt weer zonder stok naar de auto, en zulke goede passen. Na de fysio zat hij in zijn stoel, hij had zelf zijn fotoalbum gepakt en Steef kwam binnen, ik had nog niets verteld van het "waterplan" en Peter begon te vertellen. Goh Pap wat ben jij fit vanmorgen...Zou het dan toch......???
s Middags kwam Pieter en dronken we allemaal samen koffie in de keuken. Sterke verhalen en Martijn vertelde dat hij een quat had gekocht, ja dat stond ook even op ons verlanglijstje, maar dat is nu een nieuwe auto geworden. Het weer was goed dus ging Peter nog even grasmaaien, ja een nieuwe maaier moest er eigenlijk ook komen, maar helaas de varkensprijzen zijn nog steeds niet zo best, en moeten er keuzes gemaakt worden, en dan is de auto meer prioriteit(mits de rijvaardigheidstoets gehaald word)
Woensdagmorgen om half 8 maakte Peter me wakker, ik moet plassen... ja de eerste keer, dat hij eerder op moest dan ik, dat komt van al dat water.....Maar is wel een goed teken!!Om 10.15 uur zwemmen met John en weer super gegaan. Er komt steeds meer kracht in de arm, en voor sommigen lijkt het dan alsof er al alle kracht in die arm zit, maar dat is nog niet zo, maar als je bedenkt dat we helemaal bij nul zijn begonnen en als ik het dan op een schaal van 0 tot 10 moet inschalen, zitten we nu bij 1, dus nog een lange weg te gaan, maar uiteindelijk zullen we ook hier een voldoende scoren!! S Avonds kwam Wil nog om in te tapen en gepraat over onze afspraak bij de podoloog.
Donderdag naar de afasiegroep en ik begon met het behangen van de "klein"kindertjes kamer. Ik wilde deze kamer al 3 jaar geleden opnieuw behangen, maar het kwam er steeds niet van, Ja en nu was het echt nodig, alle spijkers, schroeven en pluggen uit de muur, alles netjes dichtgeplamuurd en een lief, vrolijk behangetje ertegen. Ja super leuk, en Peter, die eerst wat bezwaren had, en het behang en verf maar erg duur vond, vind het nu ook heel erg mooi.
Om 4 uur was Peter terug van de afsiegroep en hij moest weer heel veel vertellen, ja ze hadden het spelletje het verboden woord gedaan, ja en dat was wel moeilijk, maar ook erg leerzaam.
s Avonds nog de maandelijkse "directie"vergadering met Steef en Robert, en ook hier weer Peter super fit! In bed nog een hele poos gepraat en wat me deze keer het meeste opviel waren zijn Nederlandse of dialect woorden. Zomaar in zijn eigen verhaal was het hoofdzakelijk Nederlands ipv Duits!! Oh wat heerlijk!!!
Vrijdagmorgen weer fysio en nu was het de taxichauffeur die erg verbaast was. Wauw wat een vooruitgang, ze had Peter een paar maanden niet gereden. Zo, zonder stok, klasse!! Na de fysio even uitrusten en ik was boven bezig, ik hoorde een deur en dacht dat het Marie Louise was. Ik keek boven uit het raam, maar nee hoor, daar liep Peter naar buiten, hij ging even tot het einde van de stal, kijken of Robert de rommel had opgeruimd zodat hij s middags daar het gras kon maaien...
Zaterdagmorgen afspraak bij podoloog John Pannekoek. Wil kwam ons ophalen en gingen we samen naar Baarlo. Ja we zijn super tevreden over het intapen, maar denken dat de voetstand nog verder verbetert kan worden met een inlegzooltje. Heel fijn gesprek gehad en John is ervan overtuigd dat de orthopedische schoenen niet meer nodig zijn. Zal de schoenmaker niet zo blij mee zijn, maar wij vinden dit gigantisch, voor ons gevoel, voor Peters eigenwaarde. GEWOON GEWOON je gewone schoenen. In juli 2008 werd ons verteld, dat als Peter al aan het lopen kwam hij NOOIT meer op gewone schoenen zou kunnen lopen, alleen aangepaste schoenen, en ik had er erg veel moeite mee. Die mededeling toen deed zo n pijn, het leek zo definitief. Nooit meer? En zie nu.... gewone schoenen.
En vanmorgen maakte we weer het rondje om de loods, en Peter liep maar en liep maar, ik dacht dat ik vergeten was om het klokje aan te zetten... maar nee hoor na 10 minuten was hij al weer aan de achterdeur, weer een heeeel stuk(60 meter)verder als de vorige week. Klasse!!
ER IS NIKS MIS MEE JE EIGEN WEG TE KIEZEN
ZOLANG JE MAAR NIET VERDWAALD
EN WEES NIET BANG VOOR TEGENSTAND
JE ZULT VERSTELD STAAN VAN WAT JE KUNT BEREIKEN
Veel liefs marlies
-
03 April 2011 - 18:18
Christel:
Zo zeg, dat is effe een goed begin van de lente! Het lijkt weer een en al jubelstemming. Houden zo. Wanneer mag Peter op voor het rijbewijs? Is daar al een beetje zicht op? Ik ben toch reuzebenieuwd hoe dat zal gaan. Iedere dag een stapje vooruit. Dat alleen al, is toch een wonderbaarlijk gevoel. Er is veel meer, dan je (men) ooit had verwacht. Dat geeft moed. Van je hela hola, houd er de moed maar in. Het wordt lente, alles wordt groen, nog maar een paar weekjes en dan opa en oma.........wat zal er nog meer gebeuren? De toekomst zal het leren. GENIET. -
04 April 2011 - 11:50
Hein Oet Wiëert:
Heerlijk dat het zo goed gaat maar zoals jij ook zegt Marlies er is nog een lange weg te gaan. Succes er mee deze week -
05 April 2011 - 12:18
Thea-Jan:
Wat weer Klasse van jullie ,ga zo maar samen door, ook voor marlies ,Super . groetjes thea.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
