EN TOEN KWAM DE KATER.... - Reisverslag uit Grashoek, Nederland van Peter Nouwen - WaarBenJij.nu EN TOEN KWAM DE KATER.... - Reisverslag uit Grashoek, Nederland van Peter Nouwen - WaarBenJij.nu

EN TOEN KWAM DE KATER....

Door: Marlies

Blijf op de hoogte en volg Peter

04 Februari 2018 | Nederland, Grashoek



Hallo lieve mensen,



Maandagmorgen stond er niet veel op het programma, en na de middag had ik een afspraak bij Anke de kapper en toen ik daarvan terugkwam was het alweer tijd om naar de fysio te gaan. Richard tapete Peters been op de manier zoals hij dat de allereerste keer had gedaan. Peter vond dat het wel goed voelde en het lopen en de oefeningen gingen heel goed. Toen we terugreden zei Peter… even kaas halen, even kijken bij Piet en Maria, en zo gingen we eventjes bij Piet en Maria aan.
Dinsdagmorgen was weer een beetje een vrije morgen en om 12.00 haalden we alleen Pierke en Sien uit school en was het tussen de middag heel gezellig. Ik bracht de kinderen weer naar school en om 15.15 uur was het heel gezellig. Sien wilde graag monoploy junior spelen en samen met peter speelden we het. Wauw het is gewoon een feest hoe goed Peter het nu kan en hoe gezellig dat dit is. Pierke en Sien wilden graag leren haken, ik had een poncho voor mezelf gehaakt en daar snapten ze niets van, dus wat bolletjes garen en een paar haaknaalden gepakt en aan de slag, maar oei oei wat was dat moeilijk. Sien wilde ook graag een poncho en ik had nog een bolletjes met roze wit rood garen liggen en haakte er een stukje van. Ja dat wilde Sien ook en nu moest mama Steef garen gaan kopen zodat oma er een poncho van kon maken. Robert haalde de kinderen wat later op en om 19.00 uur kwam Wim nog om Peter te behandelen, we concludeerde dat de manier waarop Richard nu getapet had minder was als de vorige week , het totale lopen was iets minder. We dronken samen koffie en toen ging ik aan de voorbereidingen voor de woensdag beginnen. Alles klaarleggen voor de scan in Maastricht en langzaam werd het ook heel erg spannend want woensdag 31 januari zou de rechtbank uitspraak doen in de rechtszaak tegen de ABNAMRO bank. Ja heel erg spannend….
Woensdagmorgen kwam Robert binnen voor de koffie en die was al net zo zenuwachtig… maar wij moesten om 10.20 uur met de taxi naar Maastricht. De telefoon steeds bij de hand en er waren veel appjes om ons te steunen. Gelukkig was Ron de chauffeur en was het best wel gezellig tijdens de rit en natuurlijk afleiding. Peter moest in de taxi nog een halve liter water drinken en al voor half 12 waren we in het ziekenhuis. We moesten op een andere afdeling zijn voor de scan. Niet zo fijne wachtruimte en geen koffie. Maar ja gelukkig hoefden we niet al te lang te wachten en was het fijn personeel die Peter begeleiden naar de scan. Binnen een kwartier was hij al weer klaar en konden we naar huis. En dan is het weer spannende Robert kwam nog een paar keer binnen om te vragen en om 17.30 uur kregen we bericht dat de uitspraak was gedaan en dat die per post zou worden toegestuurd naar de advocaat. Nou dat is balen, want de advocaat kon er ook niet via internet achter komen, dus nog een nachtje in onzekerheid. Van alle kanten komen er berichten over rentederivaten en renteswaps en dat die echt niet aan het mkb verkocht hadden mogen worden en s avonds komen er nog berichten bij nieuwsuur over het late uitbetalen van het herstelkader. Tjonge jonge at mogen die grote banken toch veel. Ondeugdelijke producten verkopen en vervolgens ook nog opslagen verhogen wat je dan ook weer via rechters moet aanvechten.
Na een redelijke nachtrust begonnen we aan de donderdag. Peter ging toch gewoon naar het afasiecentrum en zodra er nieuws was zou ik hem via Geertje of Brigitta bellen. Ik had met Steef afgesproken om samen naar Panningen te gaan, er vanuit gaande dat de uitslag al bekend zou zijn.. niet dus.Maar goed Steef reed en ik had de telefoon constant bij me…. Maar er gebeurde niets. Samen met Steef garen uitgezocht voor de poncho van Sien en toen maar weer naar huis en wachten….. Ik belde maar weer eens met Peter D en die vertelde me dat de post 3 x per dag bij hun kwam , aha het kon dus nog….
Peter kwam terug van het afasiecentrum en had veel te vertellen, hij vroeg of we al iets wisten…. Nee helaas!! En wat was zijn antwoord.. Geduld…duurt jaren en jaren. Nou dat is niet te hopen .Om 15.15 uur ging ik Joep en Mees uit school halen , en die waren heerlijk rustig, beetje boekje lezen, beetje tractor spelen en Joep en Mees zaten samen in Peters stoel, terwijl eter in een gewone stoel zat. Natuurlijk had ik de telefoon nog steeds in de hand en om 17.30 uur krijgen we bericht dat er wederom niets bij de post zat en dat we nog een dagje geduld zullen moeten hebben. Nou de spanning loopt ondertussen hoog op en ging ik s avonds toch nog een uurtje lopen met Willemien. Lekker gewandeld en een frisse neus gehaald. Ik zette nog alles klaar om vrijdag de balkenbrij te gaan maken, tjonge dat was toch helemaal fout gepland.. maar we gingen er toch vanuit dat we uiterlijk donderdags de uitslag zouden weten!!
Vrijdagmorgen op tijd op om de ketel voor de balkenbrij op te zettenen dan maar gewoon lekker bezig te zijn. Het schoot allemaal goed op en om 11.30 had ik alles al doorgedraaid en hoefde Robert het alleen nog maar af te werken, maar dat zouden we gelijk na de middag doen. Peter en ik aten samen en na het eten zorgde ik dat de ketel weer aan de kook kwam en Peter ging roeren, WAUW met twee handen, kei goede oefening en bij toeval keek ik even in de mail…… He wat was dat een mailtje van Peter D……. VONNIS AFGEWEZEN !!!! Nou dat was een domper en ik ging gelijk bellen… De rechtbank wil geen uitspraak doen op basis van generieke kenmerken. We zijn dus gebundeld met zeven gedupeerden en daar wil de rechter dus geen eensluidende uitspraak over doen, want dat schept jurisprudentie . Eerst is er dan de woede, wat een lafbekken, durven ze geen generieke uitspraak te doen, dan komt het ongeloof, het kan niet waar zijn!!! Moet nu alles weer over, gaan we in hoger beroep. Peter D heeft niet heel veel tijd want ze gaan s middags in bespreking en het vonnis nog eens goed bestuderen. Nou dan nog maar even wachten en alles laten bezinken…. Inmiddels is Robert er ook en samen maken we de balkenbrij verder af en verbijten we onze teleurstelling. Peter gaat rustig naar boven voor zijn middagdutje en later kwam Annemarie nog even en tja ik moest ook nog mijn weekboodschappen gaan doen. Dat nog maar gedaan en toen was er opnieuw een mailtje van Peter D. Uit het vonnis blijkt dat de rechtbank alleen de zaak wil beoordelen op basis van de feiten en omstandigheden van iedere individuele ondernemer bij het afsluiten van de renteswap, Beetje moeilijk allemaal want dat zou betekenen dat er zeven individuele rechtszaken gevoerd zouden moeten worden. S Avonds nog met Coen gebeld en nog eens over alles nagedacht. Er zijn dus een kleine 20.000 gedupeerden en moeten die nu allemaal apart een rechtszaak gaan aanspannen….. Het herstelkader is in juli 2016 gemaakt om de gedupeerde tegemoet te komen en dan willen de banken 20 % gaan terug betalen… Als we individueel een rechtszaak gaan aanspannen, zijn de advocaatkosten zo hoog dat het voor ons als kleine ondernemer financieel vrijwel niet mogelijk is en dat weten de banken ook, dus willen ze een kleine tegemoetkoming doen en dan is voor hun de zaak afgedaan. En de kater is voor het MKB en voor ons!!! Ze pakken je eerst 4 wielen van je auto af en geven je er dan eentje terug, de rest houden ze zelf!! UT KAN NIE WAAR ZIJN !! Met valse handtekeningen en een heleboel leugens denken ze er dan vanaf te zijn en de rechters durven het niet om het MKB wat zich gebundeld heeft gelijk te geven, want bijv. ABNAMRO is een deel van de staat en de rechters zijn in dienst van de overheid… ja lieve mensen het stinkt een beetje!!! Een beetje erg!!! Inmiddels weten we dat er toch een flink aantal individuele rechtszaken zijn geweest, die in eerste instantie ook door de rechtbank zijn afgewezen en later in hoger beroep wel zijn toegekend!! Dus dat geeft de burger weer moed!!
Het precieze vervolg weet ik op dit moment nog niet, als hele groep in hoger beroep gaan of toch individueel een zaak gaan aanspannen. Binnen 6 weken moeten we hierop gereageerd hebben.
Zaterdagmorgen hebben Robert en ik er nog een hele poos over gepraat, ja het zou ook te mooi zijn geweest als de rechters nu al ons in het gelijk zou hebben gesteld, dat zou een te grote overwinning zijn geweest. Kennelijk moeten we eerst echt alle hordes genomen hebben en gaat het zoals Peter zegt nog jaren en jaren duren….
John kwam om met Peter te gaan zwemmen en ik zorgde dat de erwtensoep klaar was en ook moest ik nog alle balkenbrij verwerken tot kleine ponds pakjes en s middags kwamen Pierke en Sien om hier een nachtje te logeren. Sien wilde graag de grote puzzel met mij maken en Pierke wilde party en go junior doen. Ik zat met Sien aan de grote tafel en zag hoe Peter en Pierke bezig waren. Pierke beeldde iets uit en Peter moest dat raden. Ik kreeg gewoon een brok in mijn keel… WAUW wat ging dat goed. Pierke beeldde goed uit en Peter wist heel snel wat hij bedoelde. Echt heel erg goed en oh natuurlijk is de rechtszaak en dat geld heel erg belangrijk, maar nog veel belangrijker is de gezondheid en de vooruitgang van Peter. We aten samen en na het eten was het tijd voor homevideos en spelletjes op de iPad. En ineens was er carnavalsmuziek en kwam Sien helemaal tot leven. Ze stond te dansen en te zingen en Peter deed met beide handen mee. KAMPIOENEN VAN DE NACHT!!! En zo sluiten we een bijzonder spannende week af, bijna tot het ondraaglijke, maar met een heerlijk slot met de kleintjes waar we met volle teugen van genoten hebben en gaan we ons opmaken voor weer een spannende week met woensdag de uitslag van de scan… hopelijk dan zonder kater en met heel positief nieuws! We hebben er alle vertrouwen in !!!


EENS ZAL HET RECHT ZEGEVIEREN EN DAN ZAL
DE OVERWINNING ZAL ZOET ZIJN !!!!


Veel liefs Marlies

Dank je wel allemaal voor jullie lieve appjes en berichtjes deze week!!!


  • 04 Februari 2018 - 17:05

    Christel:

    Iedereen had het jullie zó gegund, dat er eindelijk een eind zou komen aan het hele swap-gebeuren. Helaas mocht het (nog) niet zo zijn. Nu eerst even de kater verwerken. En dan weer, net als na ál die dipjes die je al overwonnen hebt, de schouders eronder.
    En het is zoals je al schrijft, het besef van de rijkdom van kleinkinderen, die je er altijd weer bovenop helpt. Laat hen ook nu hun werk doen!
    Nog veel spannender is volgende week, de uitslag van de scan. We duimen.
    Hou je haaks. Alles komt goed schatje.

  • 04 Februari 2018 - 20:25

    Hein Oet Wieërt:

    Pffffff wat een kater is dit en inderdaad het was jullie gegund maar het zal wel een kwestie van de langste adem cq de meeste centen zijn. Ben benieuwd hoe het verder gaat lopen. Fijn dat de kleintjes voor wat afleiding zorgen. Heel veel sterkte voor woensdag en verder een fijne week

  • 06 Februari 2018 - 10:10

    Jennie:

    Wat een thriller!!! En wat een geduld en doorzettingsvermogen hebben jullie (dat is ook hard nodig). Hopelijk brengt deze week goed nieuws. Je hebt gelijk Marlies, het gedoe met de bank is belangrijk maar niet zo belangrijk en waardevol als gezondheid en je verbonden voelen met elkaar. Jullie boffen met de kleinkinderen en zij boffen enorm met jullie. Groetjes!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, Grashoek

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

19 April 2023

Lente

03 Mei 2022

Eindelijk… Sterre en Lotte

19 April 2021

19 april.....

27 December 2020

2020... WAT EEN JAAR !!!

14 Oktober 2020

AFSCHEID NEMEN.... EEN NIEUW BEGIN
Peter

Actief sinds 28 April 2008
Verslag gelezen: 553
Totaal aantal bezoekers 690519

Voorgaande reizen:

30 November -0001 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: