In de ban van .... Winterwonderland

Hallo lieve mensen,

Maandagmorgen op tijd op, douchen, alle oefeningen doen en samen naar de fysio in Baarlo. Eerst was ik aan de beurt en dat was wel nodig na 3 weken geen massage en heel druk gehad. Mijn nek en schouders werden lekker los gemasseeerd en nu kan ik er weer tegenaan!! Hierna was het Peters beurt, ging meteen al heel goed en we praatten samen over de voor en nadelen van nieuwe andere steunzolen. Binnenkort een afspraak maken met de podoloog John Pannekoek. Peter moest aan het apparaat de keizer en dat is voor de spierkracht in de armen. Hij moest met de handen de stok die aan elastieken zat omlaag duwen en dat ging dus!! En dat gaan we nu wverder ontwikkelen. Ja er komen steeds nieuwe oefeningen bij en er wordt steeds opnieuw gekeken of er iets nieuws kan worden opgestart. Ja een hele goede samenwerking is er met Richard. Kijken wat kunnen we thuis doen, welke oefening kan er worden begonnen en dan zijn we na een poosje weer een level verder. Super werkt dit!! Het lopen ging ook heel goed en na een half uur werd de arm/hand weer getapet en konden we weer naar huis. Snel een hapje eten en Peter rusten en om 3 uur samen naar Venray, waar we een afspraak hadden met Dr Pop. Bij het ziekenhuis waren de parkeerplaatsen bezet en omdat het intens koud was stapte Peter bij de ingang uit en zette ik de auto op de grote parkeerplaats. In het ziekenhuis is het nog een heel eind lopen voor we bij de afdeling neurologie zijn, maar dat loopt Peter lekker op zijn gemakkie. Bij dr Pop waren we gelijk aan de beurt en natuurlijk werden we geprezen om onze positiviteit en vooruitgang. Hij vond het verbazingwekkend dat er na ruim 6 jaar nog steeds vooruitgang werd geboekt en dat wij de moed nooit opgaven. De medicatie werd besproken en wat betreft de epileptiepilletjes mogen komend voorjaar een beetje worden afgebouwd. Na een klein half uur stonden we alweer voor de ingang en besloten we om even bij de Intra tuin naar binnen te gaan. Peter bleef vanwege de kou liever in de auto en ik ging gauw naar binnen. Grottenpapier had ik nodig , maar mocht van mezelf van de fooienpot nog iets van de huisjes van Lemax kopen. Oh een schooltje dat heb ik nog niet en dat vind ik al zo lang leuk. Ja... 45 euro, ja dat is leuk!!
We wilden nog even bij Ria en Wiel aangaan, maar helaas daar was niemand thuis, nou dan gaan we maar naar huis toe, en dan kon ik mijn nieuwe aanwinst eens grondig gaan bestuderen...
Thuis aangekomen de verpakking opengemaakt.... oeps dat viel tegen er zat helemaal geen schooltje in .. alleen een grondplaatje met een sneeuwpop, 2 kindjes en een paar lichtjes... en dat voor 45 euro, maar waar was het schooltje dan. Opgebeld naar de intratuin en die gingen het even voor me naklijken. Ja op de doos stond inderdaad een schooltje met voortuin, maar in het kleine vakje stond alleen de voortuin en dat was wat in de doos zat. Nou dat vond ik toch echt terveel geld voor zoiets kleins, ja het mocht geruild worden. Dus maar weer een keer naar Venray..
Dinsdag stond er niets op het programma en deden we eerst alle oefeningen en met de spiegeltherapie ging het supergoed, de arm, de hand alles was even soepel en het ging met toch een potje goed!!! Nadat we alle oefeningen gedaan hadden gaf Peter aan dat ik Willemien moest bellen, wanneer zij tijd had om naar Peters voeten te kijken, want er dreigt een ingegroeide nagel. Ik Willemien gebeld en die kon gelijk komen, ze was aan het overdenken wanneer ze naar ons zou komen en nu belde ik dus, dus kwam ze meteen. De voeten van Peter zagern er goed uit, de wonden zijn allemaal genezen en alles ziet er rustug uit. En wat betreft de nagelsvan zijn grote tenen... nee geen ingegroeide nagel, maar een venijnig spits puntje aan de nagel wat met lopen pijn veroorzaakt, alles werd mooi bijgewerkt en de bvolgende keer een weekje eerder naar laten kijken en probleem weer opgelost.
s Middags gingen we even naar Steef en Robert, naar de SInterklaascadeautjes kijken, Pierke en Sien vonden het prachtig en nu moesten we Stef stuntpiloot en kleurentorentjes spelen, het viel gewoon op hoe gemakkelijk Peter nu de kleuren noemt, ja weer een leuk en leerzaam spelletje voor allemaal. s Middags was er ook nog alarm bij de voerinstallatie en dat kreeg de medewerker van AB niet opgelost dus moest Robert komen, er bleef een waterklep hangen en gelukkig kon Robert het wel oplossen.
s Nacht om half 3 ging weer de pieper, ik in de ochtendjas naar beneden en kijken op de computer, een motorisch alarm... en dat kan ik niet oplossen... maar ja wie moet ik bellen.. Jan van AB service, maar die snapte er sniddags al geen bal van... Robert... maar die heeft vakantie... Nou toch maar Robert bellen, want alleen kreeg ik er geen begin aan. Gelukkig nam Robert snel de telefoon op en vroeg of ik naar het oud kantoor wilde gaan. Oh hier is wat fout want het klotert van water of voer. Robert kwam gelijk.... klep weer bliojven hangen, maar nu was er al meer dan 4000 liter water in de tank en die was aan het overlopen en als ik een kwartier later had gebeld was de hele motor naar de mallemoer geweest. Maar ja nu moest al dat water uit de tank gepomt en alles opgeruimd......maar na 2 uur konden we toch weer naar bed. Peter was ook wakker geworden en vroeg wat er aan de hand was, ja klep kapot...en overal water.... Ja dat is pech hebben.
Woensdagmorgen was ik een beetje brak...en toch wilde ik mijn winterwonderland gaan opbouwen... de veilingkistjes naar binnen, de grote plank naar de keuken, alle huisjes, boompjes, verlengkabels, verlichting.... de hele mikmak vanuit de keet naar de keuken gedragen en toen alles in de keuken stond was mijn pijpje bijna leeg..... nu nog alles uit de dozen en bekijken, kijken waar alles moet staan en hoe de kabeltjes met elkaar verbonden moeten worden... ja een hele klus.. en zo stond er om 6 uur nog niet veel op zijn plek. John kwam om met Peter te gaan zwemmen en ik ging lopen met Willemien en Annemarie, maar het was zo koud.... brrrr. Maar na een lekkere kop koffie op de schatberg met Peter en John erbij was ik toch blij dat we een frisse neus gehaald hadden en op tijd naar bed, waar ik dan nog even doe lezen, anders krijg ik mijn biebboeken nooit uit!!!
Donderdagmorgen ging Peter met de taxi naar het afasiecentrum en had ik de hele dag de tijd om mijn Winterwonderland op te gaan bouwen, maar Peter was nog niet weg en belde Toos, ja dat was even bijpraten.. zomaar een uur voorbij... nog een telefoontje en nog een telefoontje... nou het schoot niet hard op met mijn tafereeltje.... Om 2 uur belde Claudi of Johan Joep mocht brengen, zij zat erg met haar rug , Mees lag op bed en Johan moest naar een storing. Natuurl;ijk mocht Joep lkomen, ik had inmiddels het treintje opgebouwd en daar kon Joep dan mee spelen en dan kon ik verder gaan, dacht ik.... maar Joep vond het zo interessant.... en iedere keer ontspoorde de trein... Om 4 uur kwam Peter thuis van het afasiecentrum en Joep stond hem al nij de deur op te wachten.. Opa kom toch gauw kijken, om heeft de trein opgebouwd en kijk opa zo moet dat draaien aan de knop en dan tjoek tjoek gaat de trein... Claudi kwam met Mees en deden we hier samen eten, eten en vertellen en pas s avonds kon Peter vertellen van het afasiecentrum, hoe leuk jet allemaal was geweest bij Brigitta, ze hadden allemaal 2 kostenloze cadeautje mee moeten nemen en dan werd er gedobbeld en ze hadden zo gelachen en genoten, Peter bracht een porseleinen fornuisje, soort theelichtje mee naar huis en een mosterpotje, ja wel heel grappig. Maar wat vooral telde was het plezier dat ze gehad hadden, ook had hij voor mij een klein cadeautje met gedichtje, ja heel leuk en bijzonder. Weer een dikke pluim voor het afasiecentrum!!!
Vrijdagmorgen gingen we maar weer naar Venray, naar de intratuin. We besloten om eens binnendoor te rijden, van Ijsselsteijn naar heide en dan naar Venray, ik was hier nog nooit geweest en Peter ook al minstens 7 jaar niet meer, we keken onze ogen uit, wat veel nieuwe grote stallen, poefff dat waren er veel!! Zo en wat hadden we een gespreksstof, oneindig!! Bij de intatuin mijn "schooltje"ingeleverd en gekeken naar het echte schooltje...maar ook dat viel tegen, en eigenlijk.... eigenlijk... had ik huisjes genoeg, want het ging er maar net allemaal passen, maar wel een paar adapters , losse schneeuw en grottepapier gekocht en weer via de supermarkt in Ijsselteyn naar huis, daar zagen we nog een bekende die we al jaren niet meer hadden gezien, even bijkeltsen en om half 1 waren we thuis. Eten en weer verder werken aan winterwonderland, maar het schoot nog steeds niet erg op... Om 5 uur kwam Flip de oom van Jaap nog vleespakketen ophalen en om half 7 gingen we naar Johan en Claudi om te kijken wat Sinterklaas daar had gebracht. Gezellig met de duplotrein gespeeld en om half 10 waren we thuis.
Zaterdagmorgen kwam Anneke helpen en Peter ging zwemmen met Wim, ik had bedacht dat we de rails van de trein toch maar gingen vastlijmen op de houten plank, want als de kinderen er mee speelden verschoof iedere keer de rails en ontspoorde de trein. Maar dat vastlijmen was een heel prigelwerkje en nam veel tijd in beslag, maar toch zag je iedere keer dat het een beetje verder kwam.... Tegen 12 uur waren Peter en Wim terug van het zwemmen en het water was van een redelijke temperatuur geweest en het was er niet druk en de oefeningen allemaal heel goed gegaan. Peter en ik moesten nog even gehaktballetjes in tomatenssaus , die ik tussendoor ook nog gemaakt had,wegbrengen en om 5 uur had ik mijn winterwonderland dan toch bijna helemaal af....pffff. Nog wat kleine details aambrengen en dan is het echt klaar!! Snel douchen want om 6 uur gingen we uit eten met Herm en Joze en Coen en Marlie. Deze ker gingen we naar de Stoep in Meijel. Waar het heerlijk eten was, gezellig zitten kletsen, genieten en een hele lage rekening!! Nou dat is nog eens leuk!! Na afloop dronken we bij ons nog een glaasje wijn en sloten we een drukke, gezellige week af bij mijn Winterwonderland, waar Peter en ik nog een poosje bij stonden te kijken. Peter vond het heel mooi en zo leuk en bijzonder hoe hij alle huisjes en figuurtjes nu benoemd... ja in een jaar veel vooruitgang in de spraak, en dat hebben we vooral te danken aan het afasiecentrum en aan onze kanjers... PIERKE....JOEP....SIEN.... en ...MEES!!!


HET GROOTSTE GESCHENK
DAT IK IEMAND KAN GEVEN
IS TE GELOVEN
IN ZIJN OF HAAR DROMEN


Veel liefs Marlies