hij loopt!!!!!!!!!!

Lieve, lieve mensen!

Ja jullie zien het goed HIJ LOOPT. vanmorgen voor het eerst zonder stok, zonder hulp, helemaal alleen, zelfs naar buiten. Ja Tjeu, wij kunnen dus alleen maar winnen. Geweldig. Het is zo n heerlijk gevoel. Na precies 2 maanden (19 april) en nu 6 weken blixembosch loopt hij. Uiteindelijk heeft de afgelopen week toch heel veel positiefs gebracht, terwijl ik de hoop had dat hij in ieder niet achteruit zou gaan, als hij na deze belabberde kuurweek, maar weer gewoon door kon gaan. Maar niets is minder waar, hij won weer, Net als Nederland en wat Oranje ook doet, wij worden kampioen!!!
Gisteravond was hij al heel fit, de medicijnen waren dus toch gistermorgen gestopt, na een heftige discussie met de verpleegkundige over nog een dag antibiotica, hebben ze eens alles goed nagekeken en had ik toch gelijk dat de 7 dagen op woensdagmorgen om waren. Je moet ook overal opletten en nakijken. Ze waren namelijk vergeten om de medicijnen op woensdagavond af te vinken, dus volgens hun pas op donderdag begonnen. Maar goed dat ik ze nog allemaal op een rijtje heb staan en mijn geheugen heel goed is.

Ik had gisteren wat worst gebraden en die meegenomen, nou hij glunderde, want dat slappe eten was maar niks, hij had s avonds wel trek in iets hartigs. Dus een lekker stukje braadworst met mayonaise, ging er wel in bij het voetballen. De volgende wedstrijd Nederland-Rusland, dus voor Peter altijd een winnaar.

Vannacht goed geslapen en ik vroeg hem of hij wou beginnen met een beker bouillon met een beschuitje,
nee te slap, hij wilde iets anders,
toen zei hij: Mayonaise, gisteren. Effe nadenken. Oh je bedoelt: Worst?
Jahh. Dus een lekker stukje worst voor hem. Daarna gedoucht en ontbijt en toen een hele poos zitten praten.
Om 10.00 uur kwam Wouter de fysiotherapeut.
Eerst lopen met stok. Ging wel, maar was vermoeiend. Jammer, maar toen zegt die Wouter. Oke dat ging goed die stok hebben we niet meer nodig. Ik zat met mijn mond vol tanden te kijken. Niet meer nodig en het ging niet goed?
Maar lieve mensen de tranen bingelde over mijn wangen, hij stond op uit de rolstoel en liep, het was net als Heidi en Peter in de bergen. Die Wouter heeft dus de juiste aanpak.Geen gezeur en geen gezielig, we gaan nu lopen, punt. Twee rondjes door de kamer, en toen zei Wouter, Poeh het is me veel te heet binnen, we gaan buiten lopen. Peter wilde al met de rolstoel naar buiten, Nee hoor, dat kun je goed zelf.Hij stond weer op en jawel hoor, door de tuindeur naar buiten, over de drempel en daar was hij voor het eerst zelf naar buiten gelopen, in de gewone tuinstoel ging hij zitten en keek eens heel verbaast rond en een greins op zijn gezicht......Wouter wilde nog wel verder en Peter ook, maar helaas was de tijd om en morgen gaan ze traplopen!!! Dus weer naar binnen en toen zei Wouter: Iets sneller kan ook wel, en ja hoor Hij liep bijna gewoon als wij. Poeh Poeh.
Daarna nog effe gepraat met Wouter en Peter gaf aan dat hij in Wouter heel veel vertrouwen heeft en als die het zegt dan kan het. Gelukkig is Wouter er morgen weer, dus hopelijk weer een grote stap verder.

Toen kwam de arts nog, want ze gingen eens kijken naar de bloeddruk en of de vermoeidheid niet ergens anders vandaan zou kunnen komen. Lekker op tijd toch! Nee alles was prima in orde, Bloeddruk was nu ook goed en hartslag aan de lage kant, maar dat had je bij topsporters(in rust) ook en mensen die een hele goede conditie hadden. Gelukkig dat ik erbij was en ze duidelijk kon maken dat Peter al zijn leven lang hard gewerkt heeft en nooit zal opgeven. En dat hij met Carnaval nog achter de prins aan rent. DEN DUUVEL IS LOS
Dus die lage bloeddruk(en vermoeidheid) komt naar alle waarschijnlijkheid toch van het te weinig drinken. Dus steeds drinken aanbieden.

We gaan dus toch weer voor 100% al is de weg wat langer.

Veel liefs van Marlies