vaderdag
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
20 Juni 2010 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen
En weer ligt er een bewogen week achter ons.......
Zondag na het middagslaapje zaten we buiten koffie te drinken en ik stelde voor dat ik het gras bij het zwembad zou maaien..... Groot commentaar, want dat is mijn werk zegt Peter. oke dan, jij grasmaaien en ik schoffelen... oke. Meer als anderhalf uur heeft hij gras gemaait en dat deed hem zichtbaar goed. Zo netjes!!
s Avonds werden we door Charlotte gebeld met erg droevig nieuws, haar Italiaanse ex-vriend Andrea en nog steeds zeer geliefd en gewaardeerd bij ons allen, was bij een motorongeluk om het leven gekomen. Ja en dan staat de wereld weer even stil...
Maandagmorgen logopedie en toen hij terugkwam een heel verhaal over Joyce dat ze op vakantie naar Denemarken ging. Dit ligt erg gevoelig bij Peter omdat hij in 1976 er 3 maanden stage heeft gelopen en er een erg fijne tijd heeft gehad.
s Middags ging hij weer grasmaaien maar nu achter de nieuwe stallen, ik vind het maar niks, want daar loopt een klein slootje langs en het is er nogal ongelijk, maar hij zegt steeds dat hij erg voorzichtig is en langzaam rijdt. Hij bleef lang weg en ik liet Martijn eens gaan kijken, ja Peter was aan het praten met Wim de buurman. Mooi dat hij dat nu ook weer doet, ja met de grasmaaier kom je nog eens ergens!
Dinsdag naar de fysio en daar had hij over banken moeten klimmen, ja iedere week proberen ze hem daar te stimuleren en iets nieuws te leren. Het effect zien we niet altijd meteen, maar na een tijdje valt dan het kwartje en heeft Peter het door.
Jammer dat zijn teen weer een beetje rood begint te zien en er weer een ontsteking lijkt te komen. Maandag de schoenmaker maar weer bellen en kijken of ze de schoen een paar mm hoger en breder kunnen maken, want het lopen gaat verder heel erg goed.
Woensdag had ik het weer extra druk en zeker met de voorbereidingen voor donderdag, alles klaarzetten in de loods en soep maken voor de afasiegroep, die hun eindejaarsuitstapje bij ons op het bedrjf komen doen.
Donderdag kwam dus de afasiegroep(afasie is spraakprobleem) met 51 personen, afasiemensen, hun partners en vrijwilligers.
Al voor 10 uur waren de eerste vrijwilligers hier om te helpen met koffiezetten en broodjes smeren. De asperges en rundvleessoep had ik woensdag al gemaakt en Wim de kok kwam nog even mosterdsaus maken voor bij de beenham.Steef, Claudi, Marie Louise en Tineke kwamen ook helpen en het was gelukkig stralend weer.
Rond 11 uur waren de meeste mensen gearriveerd en konden we het programma starten.Onder het genot van een kop koffie, vertelde ik het een en ander,onder toeziend oog van Peter,(normaal deed Peter dit en luisterde ik) over de teelt van asperges en hierna werd de groep verdeeld in drieen en gingen we in groepen naar het veld, om daar de praktijk te zien. De mensen mochten zelf ook asperges steken en er werd erg veel gelachen, omdat het bij velen toch moeite kostte om de asperges lang genoeg uit de grond te steken. Na een klein uurtje liepen we weer terug naar de loods, waar Marie Louise en Steef alles klaar hadden gezet zodat we konden lunchen. De ketel aspergessoep was zo leeg, foute inschatting van Peter want die dacht dat maar 30 % van de mensen asperges lustte!! Nee hoor allemaal!De broodjes beenham en krentebrood vonden ook gretig aftrek, en na de pauze begonnen we te sorteren. Annemarie was vandaag de oplegger, en deed het goed met hulp van enthousiaste afasiemensen, er werden veel vragen gesteld en naar mijn idee heeft iedereen het erg leuk gevonden. Lekker ongedwongen door de loods lopen, kijken, praten met elkaar en ook nog iets leren.
Ik heb ook veel kunnen praten met lotgenoten, en dat doet dan erg goed, want zoals ik al eerder aangaf het kost me vaak heel veel moeite. Ik vind het prachtig om zo n dag te organiseren, maar het feit dat je zelf bij deze doelgroep hoort is heel confronterend!!!
Om half 4 zaten we nog met een klein groepje na te praten en Silvia en haar man wilden nog graag bij de kleine biggetjes gaan kijken, Peter was te moe om nog mee te gaan en toen zijn ze samen met Robert naar de zeugenstal gegaan, heel erg interessant hadden ze dat gevonden.Al met al een zeer geslaagde dag!!
En vrijdag voor de laatste keer steken dit jaar..... het zit er weer op, het aspergesseizoen weer voorbij... ben toch wel een beetje blij dat het klaar is, maar nog blijer dat we volgend jaar weer kunnen steken....
Vrijdagavond nog een kleine bbq in de loods, en dat is toch gezellig, lekker zo uit het veld de loods in, met de "vuile kleren" lekker smikkelen. Anke had nog gezorgd voor een zelfgemaakte ijstaart omdat ze voor haar VWO examen geslaagd was en ook nog haar theorie gehaald.
Zaterdagmorgen zwemmen met John, Wil zit nog steeds in de lappenmand, en s avonds naar John en Willemien, zodat Willemien naar de teen van Peter kon kijken en behandelen als het nodig was.... en jammer jammer, het was nodig! Er kwam een klein puntje pus uit, dus weer in de badedas en maandag naar de schoenmaker en dan maar hopen dat we er deze keer op tijd bij zijn...
En vanmorgen ging Peter een tijdje op kantoor zitten, hij kwam terug in de keuken, met zijn stageverslag uit 1976 van Denemarken. Ja dat wilde hij morgen meenemen naar de logopedie..... Hij ging aan de keukentafel zitten om het te lezen... ja en dan rollen de tranen... hij werd heel emotioneel... ja Denemarken, de mooiste zomer van zijn leven....
HET GAAT EROM NIET TE LEVEN IN HET VERLEDEN
NIET TE LEVEN IN DE TOEKOMST
MAAR TE LEVEN IN DE LIEFDE VOOR DE WERELD DIE ER NU IS
Veel Liefs Marlies
En weer ligt er een bewogen week achter ons.......
Zondag na het middagslaapje zaten we buiten koffie te drinken en ik stelde voor dat ik het gras bij het zwembad zou maaien..... Groot commentaar, want dat is mijn werk zegt Peter. oke dan, jij grasmaaien en ik schoffelen... oke. Meer als anderhalf uur heeft hij gras gemaait en dat deed hem zichtbaar goed. Zo netjes!!
s Avonds werden we door Charlotte gebeld met erg droevig nieuws, haar Italiaanse ex-vriend Andrea en nog steeds zeer geliefd en gewaardeerd bij ons allen, was bij een motorongeluk om het leven gekomen. Ja en dan staat de wereld weer even stil...
Maandagmorgen logopedie en toen hij terugkwam een heel verhaal over Joyce dat ze op vakantie naar Denemarken ging. Dit ligt erg gevoelig bij Peter omdat hij in 1976 er 3 maanden stage heeft gelopen en er een erg fijne tijd heeft gehad.
s Middags ging hij weer grasmaaien maar nu achter de nieuwe stallen, ik vind het maar niks, want daar loopt een klein slootje langs en het is er nogal ongelijk, maar hij zegt steeds dat hij erg voorzichtig is en langzaam rijdt. Hij bleef lang weg en ik liet Martijn eens gaan kijken, ja Peter was aan het praten met Wim de buurman. Mooi dat hij dat nu ook weer doet, ja met de grasmaaier kom je nog eens ergens!
Dinsdag naar de fysio en daar had hij over banken moeten klimmen, ja iedere week proberen ze hem daar te stimuleren en iets nieuws te leren. Het effect zien we niet altijd meteen, maar na een tijdje valt dan het kwartje en heeft Peter het door.
Jammer dat zijn teen weer een beetje rood begint te zien en er weer een ontsteking lijkt te komen. Maandag de schoenmaker maar weer bellen en kijken of ze de schoen een paar mm hoger en breder kunnen maken, want het lopen gaat verder heel erg goed.
Woensdag had ik het weer extra druk en zeker met de voorbereidingen voor donderdag, alles klaarzetten in de loods en soep maken voor de afasiegroep, die hun eindejaarsuitstapje bij ons op het bedrjf komen doen.
Donderdag kwam dus de afasiegroep(afasie is spraakprobleem) met 51 personen, afasiemensen, hun partners en vrijwilligers.
Al voor 10 uur waren de eerste vrijwilligers hier om te helpen met koffiezetten en broodjes smeren. De asperges en rundvleessoep had ik woensdag al gemaakt en Wim de kok kwam nog even mosterdsaus maken voor bij de beenham.Steef, Claudi, Marie Louise en Tineke kwamen ook helpen en het was gelukkig stralend weer.
Rond 11 uur waren de meeste mensen gearriveerd en konden we het programma starten.Onder het genot van een kop koffie, vertelde ik het een en ander,onder toeziend oog van Peter,(normaal deed Peter dit en luisterde ik) over de teelt van asperges en hierna werd de groep verdeeld in drieen en gingen we in groepen naar het veld, om daar de praktijk te zien. De mensen mochten zelf ook asperges steken en er werd erg veel gelachen, omdat het bij velen toch moeite kostte om de asperges lang genoeg uit de grond te steken. Na een klein uurtje liepen we weer terug naar de loods, waar Marie Louise en Steef alles klaar hadden gezet zodat we konden lunchen. De ketel aspergessoep was zo leeg, foute inschatting van Peter want die dacht dat maar 30 % van de mensen asperges lustte!! Nee hoor allemaal!De broodjes beenham en krentebrood vonden ook gretig aftrek, en na de pauze begonnen we te sorteren. Annemarie was vandaag de oplegger, en deed het goed met hulp van enthousiaste afasiemensen, er werden veel vragen gesteld en naar mijn idee heeft iedereen het erg leuk gevonden. Lekker ongedwongen door de loods lopen, kijken, praten met elkaar en ook nog iets leren.
Ik heb ook veel kunnen praten met lotgenoten, en dat doet dan erg goed, want zoals ik al eerder aangaf het kost me vaak heel veel moeite. Ik vind het prachtig om zo n dag te organiseren, maar het feit dat je zelf bij deze doelgroep hoort is heel confronterend!!!
Om half 4 zaten we nog met een klein groepje na te praten en Silvia en haar man wilden nog graag bij de kleine biggetjes gaan kijken, Peter was te moe om nog mee te gaan en toen zijn ze samen met Robert naar de zeugenstal gegaan, heel erg interessant hadden ze dat gevonden.Al met al een zeer geslaagde dag!!
En vrijdag voor de laatste keer steken dit jaar..... het zit er weer op, het aspergesseizoen weer voorbij... ben toch wel een beetje blij dat het klaar is, maar nog blijer dat we volgend jaar weer kunnen steken....
Vrijdagavond nog een kleine bbq in de loods, en dat is toch gezellig, lekker zo uit het veld de loods in, met de "vuile kleren" lekker smikkelen. Anke had nog gezorgd voor een zelfgemaakte ijstaart omdat ze voor haar VWO examen geslaagd was en ook nog haar theorie gehaald.
Zaterdagmorgen zwemmen met John, Wil zit nog steeds in de lappenmand, en s avonds naar John en Willemien, zodat Willemien naar de teen van Peter kon kijken en behandelen als het nodig was.... en jammer jammer, het was nodig! Er kwam een klein puntje pus uit, dus weer in de badedas en maandag naar de schoenmaker en dan maar hopen dat we er deze keer op tijd bij zijn...
En vanmorgen ging Peter een tijdje op kantoor zitten, hij kwam terug in de keuken, met zijn stageverslag uit 1976 van Denemarken. Ja dat wilde hij morgen meenemen naar de logopedie..... Hij ging aan de keukentafel zitten om het te lezen... ja en dan rollen de tranen... hij werd heel emotioneel... ja Denemarken, de mooiste zomer van zijn leven....
HET GAAT EROM NIET TE LEVEN IN HET VERLEDEN
NIET TE LEVEN IN DE TOEKOMST
MAAR TE LEVEN IN DE LIEFDE VOOR DE WERELD DIE ER NU IS
Veel Liefs Marlies
-
20 Juni 2010 - 14:19
Thea & Jan:
Wat weer een week, we hebben weinig tijd maar, hebben het weer gevolgd.
We bellen, ga zo door.
Groetjes van de Ruiver -
20 Juni 2010 - 14:28
Christel:
Ja, ja, Liesje, soms komen alle herinneringen even terug. Hoe het was....Al proberen wij nog zo hard om je te steunen, echt weten we niet hoe het is als partner van. Je bent niet alleen! Er zijn nog zo verschrikkelijk veel mensen, die hetzelfde meegemaakt hebben en nog meemaken. Het is altijd fijn om er dan samen over te kunnen praten. Op zo'n moment weet je, dat je niet alles alleen hoeft te dragen en dat je je gevoelens kunt delen. Desalniettemin proberen we nog elke week om je een hart onder de riem te steken hoor. Je doet het geweldig!! Hetgeen jij nu weer voor die hele groep hebt georganiseerd, is toch ook super. Ga door, toffe meid en volgend jaar weer lekkere graashookse sperjes..... -
20 Juni 2010 - 15:09
Marie-louise:
Ja hoor al weer een stapje voorwaarts, dat gras maaien gaat perfect, het ligt er goed bij.
en deze gedachte pas er goed bij
Vier elk stapje vooruit.
Wacht niet tot je perfect bent
Ga zo door
Groetjes -
20 Juni 2010 - 17:31
Loes:
Hoi allemaal,
Denemarken,dan gaat erbij mij ook wel een en ander gebeuren qua herinnering,onze eerste vakantie samen,de meidjes nog zo klein,wat was het zalig en wat denk ik daar leuk aan terug Peter in die prachtige tuin bij die deense mensen,en wij daar met zalig weer over bruggetjes en giechelend rondstruinen.Geweldig was het in mijn herinnering maar sta je er op het ogenblik zelf wel genoeg bij stil,iedere keer weer de les leren,geniet nu,het is zo voorbij,maar de zorgen neem je toch mee,waar je ook bent.
Vreselijk van Andrea,ik herinner me hem zo goed en wat kwam hij graag bij jullie,weer een herinnering aan een alleraardigste jongen,maar ondanks zo`n verschrikkelijk bericht,
soms schijnt toch de zon.Peter gaat steeds vooruit,het is heerlijk zomer,onze dametjes zitten op hun plek.
Ik wens jullie weer een fijne week en veel groetjes aan peter en de kroost[met aanhang natuurlijk]
Loes en Marius
-
21 Juni 2010 - 10:10
Ine Lodder:
Lieve Marlies en Peter,
een poosje geleden schreef ik dat we, het Afasiecentrum Noord-Limburg, het fijn vonden, dat we bij jullie welkom waren voor een gezellig samenzijn en afsluiting van ons cursusjaar. Ik wist toen nog niet dat 51 mensen zouden intekenen.
We schrokken allemaal een beetje van zoveel belangstelling, maar die was maar van korte duur: 30 personen of 51, jullie zetten de schouders eronder en ontvangen ons, alsof jullie dit dagelijks doen. En dat naast al het andere werk.
We hebben genoten, zowel op het veld als in de loods. Over de overheerlijke aspergesoep en de broodjes met ham en mosterdsaus hoef ik alleen maar te zeggen dat die héél erg snel op waren.
Een woord van dank geldt natuurlijk ook voor de helpers Steef, Claudi, Marie-Louise, Tineke, Annemarie en buurman Wim, die de mosterdsaus voor zijn rekening had genomen.
Jullie zijn een geweldig stel!
Ine Lodder, coördinator Afasiecentrum
-
21 Juni 2010 - 10:59
Hein Oet Wiëert:
Allereerst condolances want dit is altijd slecht nieuws.
Wat weer een geweldig verslag en wat mooi dat jullie zoiets doen voor de afasiegroep. Het is zo te lezen heel leuk geweest. Jammer dat het asperges steken is afgelopen maar dat is normaal toch pas met Sj Jan op 24 juni of vergis ik mij? Ook ik, Marlies vindt het heel vervelend als ik geconfronteerd wordt met het feit dat ik tot een bepaalde doelgroep hoor. Het kan mij ook enorm raken maar blijf de zon zien. Dat doe ik ook. Maak er een liefdevolle week van want dat doe ik ook. Heerlijk om de liefde weer te ervaren.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
