DE BEWOONDE WERELD....

Hallo lieve mensen


Maandagmorgen hadden we een afspraak bij de fysio in Baarlo, we hadden een dubbele afspraak gepland en we zouden wel kijken waar het schip strandde, maar helaas dat strandde maandag al gauw. Richard schrok weer, ik had hem wederom een mailtje gestuurd dat het echt niet goed ging vorige week en dat er weer veel ingeleverd was, ja en dat was dus ook zo. Richard stelde voor om maar gewoon alles proberen los te maken en nu als prioriteit te zorgen dat er niets vast komt te zitten. Best wel een beetje verdrietig gingen we weer naar huis. Peter direct na het eten naar boven voor zijn middagslaapje, maar dat was ook al onrustig, want na een uur hoorde ik hem al, hij moest plassen, dus weer op en plassen en weer naar bed, ik ging even wat in de tuin doen, het was prachtig weer, na een klein half uurtje weer naar binnen en ik hoorde hem via de babyfoon, hij moest weer plassen, maar ook grote boodschap …tja en toen ging het mis…. Alles verschoond en weer naar bed. Is eigenlijk niks gek dat Peter hier heel erg moe van wordt, maar ja we zullen hier ook door moeten.
S Avonds gingen we even naar de verjaardag van Wil,Peter vond zelf ook dat we hier even aar toe moesten, de rolstoel mee want het kleine stukje lopen bij Wil en Annemarie ging niet….. Was best wel emotioneel en confronterend want met Annemaries verjaardag in december was Peter nog op zijn allerbest….. tja en de mensen die er nu waren hadden hem dus 3 maanden niet gezien, en nu was Peter op zijn allerslechts!!! Heel heftig!!! Na een uurtje gaf Peter aan dat hij zo moe en naar huis wilde, ja dat deden we dan ook maar….. Wil en Annemarie liepen mee tot de auto en ik was heel verdrietig… want hoe gaat het nu verder… Thuis ging Peter nog even in zijn stoel liggen tja en ik……..verdrietig en verschrikkelijk onzeker…
Dinsdag morgen ging het een klein beetje beter en we gingen weer een poosje naar buiten en om kwart voor 12 ging ik Mees halen en vervolgens Sien, Pierke en Joep uit school halen. Wen oh wat brachten de kleintjes een plezier, ik zag Peter opbloeien tijden het eten, en hij at weer met smaak, hij lachte om wat Joep zei, hij knuffelde met Sien, sprak Mees toe dat hij moest blijven zitten en keek vol belangstelling naar de geschreven woordjes van Pierke!! Na het eten bracht ik Peter naar boven en vervolgens Pierke en Joep naar school en Sien en Mees kwamen bij oma spelen, heerlijke middag en om kwart over 3 gingen we Pierke en Joep weer uit school halen, we hadden de rolstoel klaar gezet en we zouden met zijn allen naar buiten gaan. Peter in de rolstoel en de kinderen de fietsjes en de tractortjes, Wortels en brood mee voor Binky en de paarden, oh wat was het heerlijk. Peter glunderde, Pierke gaf een wortel aan Binky en die stootte hem uit zijn hand, ik hoorde Peter lachen, en dat klonk als muziek in mijn oren!! Heerlijk wel bijna een uur buiten geweest en toen naar binnen en lekker wat chipies voor de televisie… Ja dat is genieten!!!
Woensdagmorgen moesten we een beetje op tijd op, want om 9.00 uur kwam er een juffrouw over de uitbreiding van het PGB praten. Het was dezelfde juffrouw als in oktober 2015 en die was toen ook al heel aardig en meedenkend en dat was ze nu ook weer. Peter bleef er een halfuurtje bij zitten en ging toen in de kamer in zijn stoel zitten, een uitbreiding van ruim 2 uur per dag vond de juffrouw wel heel reëel en dat vonden wij ook. Nu moet het CZ het nog goedkeuren en dat zal ook wel gaan gebeuren. Om 11 uur liepen we nog een rondje met de rolstoel, effe weer frisse lucht opsnuiven en ik merk dat dat Peter heel goed doet. Na het eten ging Peter naar boven voor zijn middagslaapje en ik moest even naar de apotheek en stemmen . Om 4 uur liepen we nog een ronde en s avonds ging ik lopen met Willemien en Annemarie en Wil kwam hier in huis. Ik durfde Peter niet alleen te laten want alleen naar het toilet dat ging nog niet. En hij moet zo vaak…. Ja dat is goed omdat hij zoveel meer moet drinken om de foute stoffen uit zijn lichaam te halen, maar is wel lastig en ook vermoeiend voor hem. Heerlijk gelopen en even mijn hoofd leeg kunnen maken en mijn zorgen kunnen delen. We concludeerden met zijn alleen dat Peter ook kortademig was, en wellicht ook hyperventileert. Wil gaf wat aanwijzingen om anders adem te halen, dieper en als hij ligt de hand op de buik te houden dan ademt hij rustiger. Afgesproken werd ook dat er voorlopig niet gezwommen wordt, het aan en uitkleden kost meer energie dan dat het oplevert en Wil zou dan wel komen om de hand en de arm los te maken en ook overleg met Richard hebben.
Donderdagmorgen eerst douchen, ja dat deden ze anders bij het zwembad, maar nu moet het dus thuis gebeuren, maar we hadden een goede nacht gehad, maar een keer op geweest en door het betere ademhalen ook rustiger geslapen. Ik weet niet of Peter droomt of zo, maar al veel nachten dat hij blijft draaien en schoppen, mij ook wakker maken en als ik dan vraag of er iets is , is er niets en vervolgens 10 minuten later dat hij moet plassen en dat dan tot 3 keer toe!! Maar nu dus eindelijk weer een goede nacht en Peter liep ook weer wat beter. Wil kwam om de oefeningen met hem te doen en daarna een ronde gelopen met de rolstoel, Peter was ook weer alerter !!
S Middags deed ik mijn boodschappen en om 4 uur liepen we met de rolstoel naar Claudi. Peter wilde dit eerst niet, te ver maar ik had bedacht dat Claudi ons dan wel terug zou brengen. Het laatste stuk ging wel moeizaam met de rolstoel, 300 meter zandpad met stenen, maar een stralende lach van Niene deed wonderen!! En Niene was flink gegroeid, meer als 800 gram in 4 weken , heel goed dus . Claudi kon ons niet terugbrengen, ging niet allemaal tegelijk in de auto en Johan had net gebeld dat het nog wel 2 uur kon duren eer hij thuis was… dus weer terug met de rolstoel, maar nu wel over de verharde weg. Even mopperde Peter maar toen was er zoveel te zien, tractors, mesttonnen en hij was goed afgeleid. Gelijk de post uit de brievenbus gepakt en was er een lief kaartje van Bert en Marlies, ja dat vond Peter leuk oh een kaartje doet zo goed!!! Hij was wel moe maar viel niet meer in slaap en om half 10 wilde hij wel naar bed. Claudi appte dat ze vond dat Peter er al een stuk beter uitzag en vooral ook alerter!! Mooi toch!!
Vrijdagmorgen kwam Steef even met Sien en dan glunderen de oogjes van Peter, Sientje zijn knuffelmeisje!! Sien kwam de uitnodiging brengen voor haar verjaardag want volgende week wordt ons kleine meisje 4 !!! Peter moest lachen om de bewerkte foto… ja al een hele dame!!
Wil kwam om de arm/hand/voet los te maken en hij had contact gehad met Richard, ja dat was heel goed wat we deden, jammer dat het regende en we niet naar buiten konden, en eigenlijk moesten we nog naar de verjaardag van Tineke, maar dat hebben we uitgesteld, daar lopen we over een paar weekjes wel naar toe. Weer was er een kaartje, nu van het afasiecentrum, met de namen van de groep erop, zelf geschreven door de mensen, en dan merk ik ook hoe goed dat dit doet, ze missen Peter op de groep… Ja binnenkort gaan we even een keertje hier naar toe…
Zaterdagmorgen stond er dus geen zwemmen op het programma, maar wat was Peter wakker, wat had hij een goede nacht gehad, en hij liep alleen zonder stok van de keuken naar de kamer. WAUW Dit is super en toen Robert binnen kwam voor de koffie riep hij zelfs vanuit de kamer dingen naar Robert, hij stelde weer vragen, hij was er weer… ja hij was weer terug in de bewoonde wereld, hij had belangstelling voor het bedrijf, hij lachte weer…. SUPER!! John kwam even op de koffie en Peter vroeg aan John hoe het met het babietje van Renee ging, of hij s nachts goed deed slapen en of hij goed deed drinken en Peter vertelde dat Niene 800 gram gegroeid was!! Kijk dat zijn mooie dingen!!
De rest van de zaterdag deden we niet zo heel veel meer een beetje energie sparen voor de zondagmorgen, want we hadden afgesproken om met Piet en Maria te gaan ontbijten, ja en doe je dit nu wel of niet…het blijft lastig, maar ik vond dat we dit wel moesten doen, we hadden afgesproken bij de Valk in Venlo en Piet en Maria kwamen ons om 9 uur ophalen. Piet en Maria schrokken toch wel hoeveel Peter achteruit was gegaan in 3 weken. Maar ik vind dat hij al weer vooruit aan het gaan is , het slechtste was de vorige week , nu loopt hij alweer zelf, zijn kortademigheid is al weer minder, zijn ontlasting is weer normaal en hij kan ook weer buiten lopen met kruk. Bij de Valk was het druk, maar niet overdreven en we zaten heel gezellig te ontbijten, terwijl Maria en ik eten haalde, praatte Piet met Peter over boerenzaken, en na het ontbijt liep Peter zelf weer naar buiten, nee we hoefden de rolstoel niet uit de auto te halen. SUPER!!
Maar wat gaat er in het koppie van Peter om… hij zegt zelf dat hij wel 4 a 5 maanden nodig heeft om te herstellen, het duurt bij hem allemaal langer, hij is wel veel afgevallen, maar gelukkig had hij hier wel wat reserves over…. Dus dat is niet zo erg!!! En natuurlijk zie ik met heel veel spanning naar woensdag uit, dan moeten we weer naar Maastricht en zullen de bloedwaardes nu ook nog goed zijn, zal er nu een kuur gegeven mogen worden… Gelukkig gaat Wil deze keer met ons mee en hebben we ook best wel veel vragen, ja het is nog allemaal heel onzeker en spannend, maar we blijven knokken en we zullen doorgaan….. SAMEN en ook GENIETEN van de kleine geluksmomenten en iedere strohalm pakken die we kunnen pakken!!


SOMMIGE VERANDERINGEN LIJKEN OP HET EERSTE GEZICHT NEGATIEF
LATER BLIJKT DAT ZE RUIMTE HEBBEN GECREEERD VOOR IETS POSITIEFS


Veel liefs Marlies