moederdag

goeiemorgen allemaal

Gisteren hebben we moederdag "gevierd" in de revalidatiekliniek. Als ze me dit 3 weken geleden zouden hebben gezegd had ik het echt niet geloofd.
Het mooiste cadeau kreeg ik natuurlijk van peter. Hij zei: Ich bin so Glucklich.
Ik vroeg hem waarom, hij duidde dat ik bij hem geslapen had en voor het eerst in 3 weken was hij de nacht droog gebleven. Nou dat betekent dus heel veel
voor hem. We hebben samen buiten ontbeten,lekker met broodjes en verse jus d orange. Peter kon heel goed zeggen wie er de dag eerder was geweest en dat Charlotte er 2 keer was geweest en dat hij met haar samen had geoefend in woordjes en een lijstje gemaakt met tekeningen van wat hij moest. Goed gedaan Charlotte, en Toos had een Bosse Bol meegebracht.

Na het ontbijt zijn we samen in de grote tuin gaan zitten, er zat een revalidant, erg confronterend, want deze Zef, had maar een been. Peter keek hier naar en ik vroeg aan Zef wat er was gebeurt, nou een foutje en complicatie bij de operatie en hij had een week in coma gelegen, hij had wel 3 weken niet kunnen praten, peter keek hem heel verbaasd aan.Want deze man praatte nu perfect. Zef is een heel positief ingestelde man, hij was arbeidsdeskundige bij het UWV en hoopte gauw zijn nieuwe prothese te krijgen en weer aan de slag te kunnen.Hij vertelde ook dat er dichtbij een kroegje was met een terras, waar hij al met de rolstoel naar toe ging en dat Peter beslist over een week met hem mee zou kunnen. Nou geregeld toch!!!!
Peter werd toch moe en heeft een uurtje op bed gelegen zodat hij fit was als de kinderen kwamen.
)m half een kwamen Steef en Robert, Lonneke, Claudi en Johan. Even was het heel emotioneel en hebben we allemaal eens diep gezucht en ondanks alle ellende was het heel erg gezellig en hebben we ook veel gelachen. We zaten buiten en Steef heeft Peter de haren geknipt. Zef kwam ook langs en heeft een poosje bij ons gezeten.
Claudi en Lonneke hebben friet gehaald(peter had al die tijd geen friet gehad) en we hadden broodjes en vlees van Thuis meegenomen. Na het eten was Peter toch wel erg moe,Naar bed gebracht en wij zijn om 3 uur naar huis gegaan.Het was allemaal heel erg positief en je kunt je niet voorstellen welke fijne mensen hier in de verpleging werken, zo verschrikkelijk lief, dat je bijna denkt dat het niet kan, maar het is zo. Ze hebben echt alle tijd of het nu s nachts is of overdag. Het enige doel wat hun hebben is, om de "MENS PETER" het zo aangenaam mogelijk te maken.SUPER BLIXEMBOSCH.

Veel liefs Marlies