De laatste loodjes
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
02 September 2008 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve allemaal
Nog een week en dan is Peter thuis, thuis alle avonden en nachten. Na bijna 5 maanden iedere dag thuis komen. Hij is er zo aan toe, hij telt bijna de uren af.
Hij gaat dan 3x per week terug naar Eindhoven dagbehandeling, maar welke dagen dat dit zijn weten we nog steeds niet, donderdagmiddag zullen we dit wel horen want dan hebben we een gesprek met de nieuwe revalidatiearts.
De afgelopen week is hij weer veel vooruitgegaan, het gaat nog steeds vooruit en waar het eindigt..... we weten het niet. Je hoort en leest steeds meer over herseninfarcten en wat mensen herstellen ook na een half jaar nog. Hersenen kunnen functies overnemen, dus wie weet.
Het weekend was weer heel bijzonder met zaterdag een vrienden dag en zondag de buurtbrunch hier thuis. Je ziet Peter genieten met al die mensen op ons erf en soms lijkt het dan weer op "vroeger". Zondagmorgen was wel eerst een beetje emotioneel en wat ik van Peter begreep de onmacht dat hij niet kon helpen opbouwen in de loods, maar dat deden gelukkig anderen en na een uurtje zwemmen met Wil, was hij weer een hele Piet en liet het over zich heen komen.
Maandagmorgen moesten we naar de firma Ligtvoet in Venlo voor de passing van het scootmobiel en rolstoel voor de lange afstanden. Daar was gelukkig een hele aardige ergotherapeute die ons nog allerlei tips gaf.
Jammer dat de achterband van de auto lek was en ik het effe niet meer allemaal zag zitten. Hebben we niet genoeg aan ons hoofd!!!!3 weken terug een lekke band bij Eindhoven, week later mijn fiets gejat uit de loods en nu dit weer. Gelukkig dat Lonneke thuis was en s middags met de auto naar de garage is gegaan en er 2 nieuwe banden heeft laten opleggen. In zo n situatie mis je Peter dus verschrikkelijk.
Ik merk dat veel mensen de site lezen, en zich net als Christel afvragen of we hiermee doorgaan als Peter thuis is, ik denk het wel, want ik vind dat mijn "boek" nog niet af is. En ik wil zo graag dat het een heel happy eind krijgt, dus...
NIETS IS ZO BEMOEDIGEND ALS JE DOEL KENNEN
DAT PROBEREN TE REALISEREN
EN JE ERIN TE VERLIEZEN
(H. Ibsen)
Veel liefs Marlies
Nog een week en dan is Peter thuis, thuis alle avonden en nachten. Na bijna 5 maanden iedere dag thuis komen. Hij is er zo aan toe, hij telt bijna de uren af.
Hij gaat dan 3x per week terug naar Eindhoven dagbehandeling, maar welke dagen dat dit zijn weten we nog steeds niet, donderdagmiddag zullen we dit wel horen want dan hebben we een gesprek met de nieuwe revalidatiearts.
De afgelopen week is hij weer veel vooruitgegaan, het gaat nog steeds vooruit en waar het eindigt..... we weten het niet. Je hoort en leest steeds meer over herseninfarcten en wat mensen herstellen ook na een half jaar nog. Hersenen kunnen functies overnemen, dus wie weet.
Het weekend was weer heel bijzonder met zaterdag een vrienden dag en zondag de buurtbrunch hier thuis. Je ziet Peter genieten met al die mensen op ons erf en soms lijkt het dan weer op "vroeger". Zondagmorgen was wel eerst een beetje emotioneel en wat ik van Peter begreep de onmacht dat hij niet kon helpen opbouwen in de loods, maar dat deden gelukkig anderen en na een uurtje zwemmen met Wil, was hij weer een hele Piet en liet het over zich heen komen.
Maandagmorgen moesten we naar de firma Ligtvoet in Venlo voor de passing van het scootmobiel en rolstoel voor de lange afstanden. Daar was gelukkig een hele aardige ergotherapeute die ons nog allerlei tips gaf.
Jammer dat de achterband van de auto lek was en ik het effe niet meer allemaal zag zitten. Hebben we niet genoeg aan ons hoofd!!!!3 weken terug een lekke band bij Eindhoven, week later mijn fiets gejat uit de loods en nu dit weer. Gelukkig dat Lonneke thuis was en s middags met de auto naar de garage is gegaan en er 2 nieuwe banden heeft laten opleggen. In zo n situatie mis je Peter dus verschrikkelijk.
Ik merk dat veel mensen de site lezen, en zich net als Christel afvragen of we hiermee doorgaan als Peter thuis is, ik denk het wel, want ik vind dat mijn "boek" nog niet af is. En ik wil zo graag dat het een heel happy eind krijgt, dus...
NIETS IS ZO BEMOEDIGEND ALS JE DOEL KENNEN
DAT PROBEREN TE REALISEREN
EN JE ERIN TE VERLIEZEN
(H. Ibsen)
Veel liefs Marlies
-
02 September 2008 - 10:58
Marie-louise:
hallo allemaal
ik begrijp best dat je af en toe na die stomme tegenslagen niet ziet zitten.
maar denk er maar aan na regen komt zonneschijn, en zolang er vooruit gang zit in Peter z'n herstel komt de zon jullie tegemoet
En neem ook af en toe tijd voor je zelf
groetjes marie-louise -
02 September 2008 - 11:18
Truus Vercoulen:
Hallo Marlies,
Ja inderdaad de site wordt veel gelezen. ik kijk er ook regelmatig naar.Het is geweldig zoals jullie het samen doen.Dat het een happy end mag worden dat is wat jullie verdienen.
Groetjes Piet en Truus Vercoulen. -
02 September 2008 - 14:14
Mie En Jan Gommans:
Jeminee, wat een pech, lekke banden en een gejatte fiets, foei,foei. Gelukkig dan het goede nieuws.Alvast Welkom thuis peter.Gelukkig gaat het steeds de goede kant op met de gezondheid. We hopen op een happy end, dat zit er zeker in. Wij verwachten tussen nu en een week ons vierde kleinkind. Wij houden je dagboek bij. Groetjes -
02 September 2008 - 14:22
Jaap:
Vanuit Barcelona blijf ik jullie op de voet volgen!!
Het is een goed teken dat er progressie geboekt blijft worden!
Als Peter straks thuis is kan het alleen maar beter gaan want dan zijn jullie weer compleet!!
Liefs Jaap -
02 September 2008 - 18:34
Christel:
ja ja Marlies, het valt beslist niet altijd mee. Toch heb ik verschrikkelijk veel bewondering, speciaal voor jou. Zoals je iedere hindernis opnieuw weer neemt. En ook al val je een keer, de tweede keer lukt het wel. Dat wensen wij natuurlijk ook Peter toe. En het is waar, de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Wie weet hoeveel Peter nog zal herstellen. Zolang er een wil is, is er ook een weg. Niet altijd de makkelijkste, maar dat wisten jullie al. Er is nog steeds vooruitgang. En dat is een goed teken. Blijf in kontakt met mensen, die hetzelfde hebben meegemaakt. Daar zul je heel veel moed uit putten. Toi, toi, toi. Tot in de Grashoek of in Maasbree.
-
03 September 2008 - 06:50
Lucia:
Hallo allemaal,
Jullie zijn allemaal stuk voor stuk echte kanjers!! Peter - Marlies jullie dochters en zeker ook de vrienden!!
Zelfs wij tellen met jullie mee!
Groetjes van ons -
03 September 2008 - 15:14
Wil Steeghs:
zo zo dan zie ik je eerstdaags een keertje voorbij racen. ik hoop over een paar weken meer tijd te krijgen en kunnen we misschien een keertje samen rijden. jij in je scootmobiel en ik op de fiets.de computercursus heeft zijn vruchten afgeworpen zoals je ziet. het vergt nog een heleboel tijd voor mij. ik zou alles graag wat sneller onder de knoet hebben maar ook ik moet geduldig en iedere dag weer met frisse moed opnieuw weer gaan oefenen en je merkt dat het iedere dag weer een beetje beter gaat. zo zal dat met jou ook gaan.ik denk dat wij alleen een beetje te snel willen gaan. peter en marlies en alle mensen die jullie van heel dichtbij activeren motiveren en geweldig tot steun zijn HEEL VEEL STERKTE EN GA ZO DOOR!!!!!!!!! -
03 September 2008 - 20:24
Wiel En Ria:
heerlijk toch met die vooruitzichten, en al die slappe banden komt ook een oplossing voor jammer van die fiets maar kop op ,alles komt goed is t, gezegde dus daar leven jullie naar toe veel succes voor de komende weken zal ook voor jullie weer nieuw zijn maar peter komt weer thuis dat is t mooiste nieuws weer tot weer -
04 September 2008 - 12:37
Babette:
wat een goed vooruitzicht zeg, harstikke fijn dat hij straks weer thuis is en jij/jullie ook niet iedere keer naar Eindhoven hoeven te rijden.
Dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
