DE LAMME HELPT DE BLINDE...

Hallo lieve mensen,



Zondagmiddag kwamen Peter en Christel op bezoek, heel erg gezellig en we hadden zoveel te bepraten en we moesten ook nog weekendje weg bespreken, ik stelde voor om samen een hapje te eten en snel werd de frietpan aangezet en in no time hadden we schnitzels met friet en erwtjes te eten. Na het eten ging Peter even in zijn stoel liggen en wij gingen eens wat weekendjesweg bekijken. Vrij snel waren we eruit, een penthouse in de duitse Eifel, ja dat kon Peter ook wel bekoren en zo hebben we een heerlijk vooruitzicht in maart.
Maandagmorgen was het even kijken hoe het met Peters been was of hij alleen naar de kapper kon, het lopen ging nog niet zo best maar Peter kon wel alleen naar Anke de kapper, gelukkig want ik had nog best wel veel te doen en s middags had ik een afspraak bij de opticien. Af en toe zag ik een lichtflitsje in mijn linkeroog, tja maar even na laten kijken. Ik ging er alleen naar toe, zodat Peter kon rusten. Ja was dat slim …. Ze wilden mijn oog druppelen maar dan kon ik niet meer autorijden, tja zou ik dan later op de middag terug komen, nee dat ging niet, dan keek ze wel zonder te druppelen, nee ze kon zo niets vinden, ik moest maar gelijk naar de oogarts, want stel je voor dat mijn netvlies zou loslaten. Ik schrok een beetje… ja heel af en toe zag ik een lichtflitsje. Nou dat was toch wel vrij ernstig volgens de optimetriste, want als het netvlies los zou laten moest ik geopereerd worden… ik moest eigenlijk wel zo snel mogelijk naar een oogarts… Maar moest eerst via de huisarts een verwijzing halen… Nou ja dan… toch maar doen. Maar wat was wijsheid. Ik besloot om maar gelijk langs de huisarts te rijden en daar navraag te doen. De assistente deed ook al moeilijk…. Maar de dokter had niet eerder als vrijdagmiddag een plekje en hij moest toch echt eerst naar het oog kijken voordat hij kon doorverwijzen. Tja dat leek me niet zon goed plan… Nou dan ging ze maar even bij de huisarts vragen…. Een paar minuten later kwam ze terug. Ik moest maar even in de wachtkamer gaan zitten, de dokter had nu een klein gaatje en dan keek hij even. Nou even gekeken en toch maar in de loop van de week naar de oogarts, nee zo snel liet het netvlies niet los, maar voor de zekerheid.
Tegen 15.00 uur was ik weer thuis en haalde ik Peter uit bed en konden we samen naar de fysio in Baarlo. Daar had ik eerst een afspraak en Richard masseerde mijn nek en schouders en natuurlijk praatte we over mijn lichtflitsje. Peter had heel fijn met mensen zitten praten en die vertelden mij alles weer terug. WAUW wat had Peter alles goed verwoord. Ja zijn spraak is enorm vooruit gegaan. Jammer dat zijn lopen zo achter blijft. Richard ging de oefeningen aan het wandrek doen met Peter en dat ging heel erg goed. En het aan de hand lopen gaat ook heel goed, maar het zelfstandig lopen met de stok of kruk gaat zo tergend langzaam.. Na de fysio deden we nog even een paar boodschappen en weer naar huis.

Dinsdagmorgen deden we een beetje rustig aan, van alles wat en ik ruimde nog wat kerstspullen op. We aten op tijd en zo kon Peter ook op tijd gaan rusten en ging ik alleen vlees halen in Deurne en om 15.15 uur maakte ik Peter weer wakker, want Wim zo komen om Peter te behandelen. Eerst op de hometrainer en daarna masseren met de wietolie. Anneke kwam nog om het vlees mee af te werken en om 19.00 uur was alles klaar. Ik deed nog een beetje administratie en legde alles klaar voor de woensdag.
Woensdagmorgen op tijd op, want we moesten al om 9.00 uur bloedprikken in Maastricht. Door ervaring wijzer geworden en dat het echt geen zin heeft om voor 8.00 uur al naar Maastricht te gaan want dan hebben we zeker files had ik besloten om de taxi gewoon een kwartier later te laten komen. Gelukkig reed Ron ons weer en waren we om 9.20 uur in Maastricht. Gelijk aan de beurt bij het bloedprikken en precies op het afgesproken tijdstip riep dr. Kerkhofs ons naar binnen. Dr. Jansen was afwezig en zijn vervanger was een superleuke mooie jonge arts in opleiding. Hij was heel erg belangstellend en had alle tijd. Hij vroeg ook naar Peters infarct en stond er versteld van wat we allemaal al meegemaakt hadden en hoe goed het nu ging. Het duitse accent van Peter verbaasde hem ook en Peter vertelde over zijn Rusland verhaal. Indrukwekkend vond dr. Kerkhofs het. Inmiddels waren de bloeduitslagen ook binnen en die waren helemaal oke. Super!! Heel opgewekt gingen we naar de ontmoetingsruimte, waar ook al niet al te lang hoefden te wachten voordat we naar nivo 4 werden geroepen voor het infuus. Gelijk aangesloten en terwijl Peter lekker lag te slapen ging ik naar buiten om een praatje met Ron te maken, alles verliep voorspoedig en om 14.45 uur waren we al weer thuis. Effe koffie gedronken en toen besloot ik om toch nog maar even naar de apotheek te rijden voor de medicijnen van Peter en naar de Wolhook om garen te halen om een poncho te gaan haken. Natuurlijk was het bij de apotheek mega druk en moest ik lang wachten…. en zoals bijna iedere keer klopte de medicijnen weer niet. Maar na een klein half uur ging ik toch naar buiten met het juiste aantal pilletjes!!! Garen gescoord en weer naar huis en s avonds ging ik nog effe lekker lopen met Annemarie.
Donderdagmorgen kwam Steef om de boekhouding te doen en we zouden op tijd eten want om 13.15 uur moest ik me melden bij de oogarts in Venlo en Peter zou mee gaan als chauffeur. Oogheelkunde zat vooraan in het ziekenhuis, maar ik moest toch de rolstoel gaan halen voor Peter, nee dat kon hij echt niet lopen…. Ik realiseerde me op dat moment echt hoeveel beter het lopen een jaar geleden ging, want toen liep Peter helemaal naar achteren in het ziekenhuis met zijn stok, dan wilde hij echt niet dat ik een rolstoel ging pakken!!! Gemeld bij de balie van oogheelkunde en ik hoefde niet lang te wachten. Oog werd gedruppeld en allerlei testen gedaan. Het zag er allemaal heel goed uit en ik de arts vertelde hoe het kwam dat ik lichtflitsjes zag en dat dat naar alle waarschijnlijk vanzelf weer over zou gaan, maar ondertussen zag ik door de druppels en de onderzoeken wel heel erg wazig, een dikke mist. Voor de zekerheid een afspraak maken voor over 6 weken en dan zou het weer helemaal goed moeten zijn. Wat fijn dat Peter auto kan rijden en mij dus keurig netjes naar huis kon rijden, want ik zag de eerste 2 uur dus werkelijk helemaal niets. Ja de lamme helpt de blinde. Peter ging nog even rusten en ik nam contact op met Peter D. over de rechtszaak, of hun al iets meer wisten, want ja zo langzamerhand wordt het wel spannend. Peter D kon mij vertellen dat de uitspraak voor half februari op de rol stond bij de rechtbank. Hij vond dat een goed teken, want als ze de bank gelijk zouden geven dan zouden ze wellicht eerder al de uitspraak doen, en nu hebben ze wat langer tijd nodig om de uitspraak in ons voordeel goed te onderbouwen . Nou laten we daar dan maar vanuit gaan.
Om 16.45 uur had ik weer goed zicht en kon ik zelf Joep en Mees ophalen bij Linda, zij had Joep en Mees mee uit school genomen , maar daar konden ze niet blijven totdat Johan ze kwam halen. Doet me zo denken aan toen onze kinderen klein waren en ik vind het zo leuk om de jongetjes ergens te gaan ophalen. Super, samen met Peter en Joep en Mees nog wat filmpjes gekeken en toen kwam Johan ze al ophalen.
Vrijdagmorgen ging ik de wekelijkse boodschappen doen, terwijl Peter thuis bleef, hij was een beetje moe, maar s middags wilde hij toch mee nar Meijel om de rozen voor Claudies verjaardag te gaan halen en s avonds stond er nog zwemmen met Wil op het programma. Ze hadden nog een pakketje afgeleverd en dat was een roze looptractortje voor Niene. Ik maakte doos open…. Shit dat ding moest nog in elkaar gezet worden…. Sja….. wie o wie. Het zwemmen had heel goed gegaan , maar de rest van de avond deed Peter niets meer.
Zaterdagmorgen appte Anneke dat ze ziek was, oei met wie ging ik dat tractortje nu in elkaar zetten, want technisch inzicht heb ik nul, Coen de bedrijfsverzorger was er en terwijl hij koffie dronk hielp hij met het tractortje in elkaar zetten en na een kwartier stond er een mooi roze tractortje met karretje in de keuken. Na de middag moest ik nog een stoeltje voor Niene ophalen in Helden Dorp , tja dat was ook een hele onderneming want de Baarloseweg was afgesloten en nu moest ik helemaal omrijden. Claudi had dat stoeltje besteld en mij het adres doorgegeven. Ik belde aan en hoe grappig…. We hadden er een keer een bbq afgeleverd….
En vanmorgen was het even poot aanspelen. Lonneke kwam met Zoe en om 12.00 uur moesten we in de kerk zijn. Niene werd gedoopt en het was Claudies verjaardag. De cadeautjes allemaal in de auto, de rolstoel mee en om 12.00 uur stonden we bij de kerk. De communiekantjes van dit jaar waren er ook bij aanwezig en het was een heel mooi prachtig doopsel. Na de viering gingen we naar de Houwenberg om feest te vieren. Claudies verjaardag, het doopsel en na het middagslaapje van Niene vierden we ook nog Nienes eerste verjaardag, want morgen wordt zij alweer 1 !! Ja midden in de winternacht werd ze geboren, dat lieve kleine meisje en nu is ze alweer 1 jaar!! PRACHTIG!!!



VIER ELK STAPJE VOORUIT
WACHT NIET TOT JE PERFECT BENT !!!



Veel liefs Marlies