HET ROZE PAPIERTJE!!!!
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
26 Juni 2011 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen
Ja we hebben het roze papiertje in ons bezit!!!! Het is gelukt!!!
Maandag stond er geen therapie op het programma, want het was kermis in Sevenum en zodoende ging de fysio niet door. Is ook wel eens lekker, een vrije morgen en we besloten om even naar Claudi te gaan, kijken naar de verbouwing, de nieuwe keuken was geplaatst en het ziet er allemaal erg mooi uit. Nu de afwerking nog, maar dat komt wel goed.
s Middags moest ik sorteren en Peter was op het kantoor zijn oude spullen aan het uitzoeken. Goede bezigheid, aleen er mag nog steeds niets worden weggegooid, alles wordt weer gerangschikt en moet naar de zolder!!
Dinsdag ook geen therapie en s avonds was het de laatse keer steken. Einde van het asperges tijdperk!!! Is toch wel raar, 22 jaar hebben we asperges gehad en ik heb het altijd met heel erg veel plezier gedaan en nu eindigt het. Met weemoed heb ik afscheid genomen en na het steken hadden we de "vuile"barbeque, dwz gewoon met de werkkleding aan, vlees op de bbq en smullen maar, fles bier erbij en was het erg gezellig. Peter vond het ook heel gezellig en was af en toe een beetje emotioneel. Ja weer een hoofdstuk afgesloten, we worden ouder......
Zoals iedere avond voor het slapen gaan zijn tenen en lies geinspecteerd en vezorgd... extra wassen en zalfje erop voor de ontsteking en irritatie.
Woensdagmorgen zwemmen met Wil naar de Schatberg. Ons zwembad is nog niet schoongemaakt, wegens tijdgebrek, maar dat gaat komende week lukken en dan kunnen ze weer hier zwemmen. Wil ziet nog steeds vooruitgang en dan met name in de arm/hand pols, en wat in het water lukt, gaat eens op den droge ook lukken, dus... perpectief!
s Avonds een poosje buiten gezeten met Dorrie, en ook zij vond dat Peter enorm was vooruitgegaan, zijn alertheid en het praten. Steeds meer woorden steeds duidelijker.
Donderdagmorgen samen naar de groepsfysio in Kronenberg. Ik had me voorgenomen om wat telefoontjes te plegen en niet bij de groep te zijn. Ja inderdaad niet bij de groep maar mijn telefoontjes lukten ook niet, want ik had een heel fijn gesprek met Tilly, en we kwamen tot de conclusie dat we heel erg veel gemeen hadden en ook heel veel dezelfde obstakels in de gezondheidszorg waren tegen gekomen. Vaak heb ik gedacht dat het aan mij/ons lag. De therapieen die niet doorgingen en het hele MRSA verhaal, waardoor veel belemmeringen waren. Nu kom ik er achter dat het in de reguliere revalidatie heel normaal is dat ze een beetje met je "dollen" en voor onwijs houden. En dat ze daar anders denken als het in werkelijkheid is!!
s Middags moest ik dan toch een aantal telefoontjes plegen, er was de offerte voor de aanpassingen aan de auto en ik wilde me terdege laten informeren ove de kosten en niet dat ik er achteraf weer een bijsmaak van krijg. Nou het werd me aan de telefoon allemaal heel duidelijk uitgelegt en over een week of 3 kan het worden gemaakt.
Vrijdagmorgen samen naar de gemeente om HET ROZE PAPIERTJE te gaan ophalen. Zou het er zijn??? Zou Peter vandaag echt weer de bezitter zijn van een geldig rijbewijs????
De juffrouw van balie 6 was er helemaal van overtuigd en ze kon zich de heisa van vorige week nog heel goed herinneren. Maar toch maar positief blijven.. Het afhaalbewijs inleveren, de kluis werd geopend en YESSSS daar was het roze papiertje en YESSS het was geldig tot 1 juli 2012 en voor brommer(??) tot 1 juli 2022. en ook aanhanger of tewel BE. Poeff wat een opluchting. Ja want je weet het maar nooit tegenwoordig...
Erg blij en opgelucht gingen we naar huis.
Om 17.00 uur belde de garage dat de Opel klaar was en we hem konden ophalen, maar dat ging voor ons even niet lukken en nu kunnen we hem maandag ophalen, dan kan ik er vast mee rijden en binnen 3 weken is er een afspraak voor de aanpassingen en dan ...... kan Peter na ruim 3 jaar weer alleen op pad!!!
Zaterdagmorgen zwemmen en na het zwemmen intapen. Ze bleven weer heel lang weg en ja wat er dan gebeurt is steeds een verrassing!! Tegen half 2 waren ze terug. Wel anderhalf uur had het intapen geduurt, Peters voet was behoorlijk in de kramp geweest en Ton had erg lang gemasseert om de kramp er weer uit te krijgen en dat lukte dus ook. Een nieuw soort tape zat er op de arm, nu met gaatjes erin, voor de warmte en om meer prikkels te krijgen. Een erg lang middagslaapje volgde, hij bleef op bed liggen tot ik terug was van lonneke halen in Blerick, ze was met de trein gekomen. tegen half 6 stond Peter op, ik vond hem maar suf en hij reageerde amper, tja... wat nu weer!! Pas laat op de avond kwamen we erachter, zijn linkeroor zat dicht(water erin bij het zwemmen??) en was aan die kant dus stokdoof. Nou knap lastig, maar dat zal wel vanzelf weer overgaan...
Maar gelukkig bij het inspecteren van tenen en de smetplek in de lies, eindelijk zag dat er heel goed uit... dus toch weer iets positiefs te melden....
BEDERF WAT JE HEBT NIET DOOR TE VERLANGEN
NAAR IETS WAT JE NIET HEBT
HERINNER JE DAT WAT JE NU HEBT
OOIT IETS WAS WAAR JE NAAR VERlANGDE
Veel liefs Marlies
Ja we hebben het roze papiertje in ons bezit!!!! Het is gelukt!!!
Maandag stond er geen therapie op het programma, want het was kermis in Sevenum en zodoende ging de fysio niet door. Is ook wel eens lekker, een vrije morgen en we besloten om even naar Claudi te gaan, kijken naar de verbouwing, de nieuwe keuken was geplaatst en het ziet er allemaal erg mooi uit. Nu de afwerking nog, maar dat komt wel goed.
s Middags moest ik sorteren en Peter was op het kantoor zijn oude spullen aan het uitzoeken. Goede bezigheid, aleen er mag nog steeds niets worden weggegooid, alles wordt weer gerangschikt en moet naar de zolder!!
Dinsdag ook geen therapie en s avonds was het de laatse keer steken. Einde van het asperges tijdperk!!! Is toch wel raar, 22 jaar hebben we asperges gehad en ik heb het altijd met heel erg veel plezier gedaan en nu eindigt het. Met weemoed heb ik afscheid genomen en na het steken hadden we de "vuile"barbeque, dwz gewoon met de werkkleding aan, vlees op de bbq en smullen maar, fles bier erbij en was het erg gezellig. Peter vond het ook heel gezellig en was af en toe een beetje emotioneel. Ja weer een hoofdstuk afgesloten, we worden ouder......
Zoals iedere avond voor het slapen gaan zijn tenen en lies geinspecteerd en vezorgd... extra wassen en zalfje erop voor de ontsteking en irritatie.
Woensdagmorgen zwemmen met Wil naar de Schatberg. Ons zwembad is nog niet schoongemaakt, wegens tijdgebrek, maar dat gaat komende week lukken en dan kunnen ze weer hier zwemmen. Wil ziet nog steeds vooruitgang en dan met name in de arm/hand pols, en wat in het water lukt, gaat eens op den droge ook lukken, dus... perpectief!
s Avonds een poosje buiten gezeten met Dorrie, en ook zij vond dat Peter enorm was vooruitgegaan, zijn alertheid en het praten. Steeds meer woorden steeds duidelijker.
Donderdagmorgen samen naar de groepsfysio in Kronenberg. Ik had me voorgenomen om wat telefoontjes te plegen en niet bij de groep te zijn. Ja inderdaad niet bij de groep maar mijn telefoontjes lukten ook niet, want ik had een heel fijn gesprek met Tilly, en we kwamen tot de conclusie dat we heel erg veel gemeen hadden en ook heel veel dezelfde obstakels in de gezondheidszorg waren tegen gekomen. Vaak heb ik gedacht dat het aan mij/ons lag. De therapieen die niet doorgingen en het hele MRSA verhaal, waardoor veel belemmeringen waren. Nu kom ik er achter dat het in de reguliere revalidatie heel normaal is dat ze een beetje met je "dollen" en voor onwijs houden. En dat ze daar anders denken als het in werkelijkheid is!!
s Middags moest ik dan toch een aantal telefoontjes plegen, er was de offerte voor de aanpassingen aan de auto en ik wilde me terdege laten informeren ove de kosten en niet dat ik er achteraf weer een bijsmaak van krijg. Nou het werd me aan de telefoon allemaal heel duidelijk uitgelegt en over een week of 3 kan het worden gemaakt.
Vrijdagmorgen samen naar de gemeente om HET ROZE PAPIERTJE te gaan ophalen. Zou het er zijn??? Zou Peter vandaag echt weer de bezitter zijn van een geldig rijbewijs????
De juffrouw van balie 6 was er helemaal van overtuigd en ze kon zich de heisa van vorige week nog heel goed herinneren. Maar toch maar positief blijven.. Het afhaalbewijs inleveren, de kluis werd geopend en YESSSS daar was het roze papiertje en YESSS het was geldig tot 1 juli 2012 en voor brommer(??) tot 1 juli 2022. en ook aanhanger of tewel BE. Poeff wat een opluchting. Ja want je weet het maar nooit tegenwoordig...
Erg blij en opgelucht gingen we naar huis.
Om 17.00 uur belde de garage dat de Opel klaar was en we hem konden ophalen, maar dat ging voor ons even niet lukken en nu kunnen we hem maandag ophalen, dan kan ik er vast mee rijden en binnen 3 weken is er een afspraak voor de aanpassingen en dan ...... kan Peter na ruim 3 jaar weer alleen op pad!!!
Zaterdagmorgen zwemmen en na het zwemmen intapen. Ze bleven weer heel lang weg en ja wat er dan gebeurt is steeds een verrassing!! Tegen half 2 waren ze terug. Wel anderhalf uur had het intapen geduurt, Peters voet was behoorlijk in de kramp geweest en Ton had erg lang gemasseert om de kramp er weer uit te krijgen en dat lukte dus ook. Een nieuw soort tape zat er op de arm, nu met gaatjes erin, voor de warmte en om meer prikkels te krijgen. Een erg lang middagslaapje volgde, hij bleef op bed liggen tot ik terug was van lonneke halen in Blerick, ze was met de trein gekomen. tegen half 6 stond Peter op, ik vond hem maar suf en hij reageerde amper, tja... wat nu weer!! Pas laat op de avond kwamen we erachter, zijn linkeroor zat dicht(water erin bij het zwemmen??) en was aan die kant dus stokdoof. Nou knap lastig, maar dat zal wel vanzelf weer overgaan...
Maar gelukkig bij het inspecteren van tenen en de smetplek in de lies, eindelijk zag dat er heel goed uit... dus toch weer iets positiefs te melden....
BEDERF WAT JE HEBT NIET DOOR TE VERLANGEN
NAAR IETS WAT JE NIET HEBT
HERINNER JE DAT WAT JE NU HEBT
OOIT IETS WAS WAAR JE NAAR VERlANGDE
Veel liefs Marlies
-
26 Juni 2011 - 13:19
Lonn:
Pap alleen op pad, dat wordt wat! Heerlijk toch.. En inderdaad , elke week is het weer een verrassing wat voor tape er nu op zit. Jammer dat ik de roze niet heb gezien, dat lijkt me wel leuk! Gelukkig merk ik ook nog steeds de vooruitgang, elke dag een beetje beter!
Tot gauw! Liefs Lonn -
26 Juni 2011 - 22:03
Ans:
Eindelijk heeft Peter dus het belangrijke roze papiertje in handen. Van harte gefeliciteerd hoor. Ik vind het zo fijn te lezen elke week dat er nog steeds vooruitgang is, dat is een hele prestatie.
Geweldig en blijf zo doorgaan.
Liefs
Ans -
27 Juni 2011 - 09:50
Thea & Jan:
Petermaar ook marlies een dikke PROFICIA met het roze papierjte.en ga zo maar door er is nog altijd vooruitgang in jullie twee,SUPER. -
27 Juni 2011 - 11:05
Christel:
Hé opa en oma. Alles komt goed. Ook al gaat het soms te langzaam naar je zin. Het rijbewijs is daar een goed voorbeeld van. Wat zal daar dan weer het gevolg van zijn? Peter alleen op stap. Ook dát zal wennen worden. Maar het is wel een vooruitgang waar jullie heel lang samen naar hebben uitgekeken. Het is jullie van harte gegund. Blijf genieten van alle goeie dingen die op je pad komen. -
27 Juni 2011 - 13:32
Hein Oet Wiëert:
Wat nog te zeggen dan dat rose een mooie kleur is. wat een mijlpaal en nu nog wachten op de aanpassingen en dan de eerste keer rijden. Wat zal dat spannend zijn en Marlies, durf je Peter dan weer los telaten in deze toch ook wel ooit boze wereld. wat ik lees dan geloof ik nooit dat Peter in 7 sloten te gelijk loopt dus laat hem maar los. Dit is ook zo`n overwinning op de gezondheidszorg maar ik vrees dat het door de bezuiningen nog erger gaat worden omdat er gewoon een gebrek is aan geld. Als je niet binnen een bepaalde termijn beter bent dan moet er maar mee leren leven. Zo ervaar ik dat. Genoeg geklaagt.
Het einde van de asperges zal ook veel emotie hebben gebracht maar koester de herinneringen en zoals met veel dingen komt hier ook een einde aan maar dit geeft jullie ook meer tijd om opa en oma te zijn.
Gisteren traden hier Thei en Marij op en toen ze 't Veldboeket zongen liepen de tranen over mijn wangen en ik heb toen in gedachten voor heel veel mensen oa jullie een boeket geplukt en ook in gedachten verstuurd.
Fijne week en pas op voor de hitte -
29 Juni 2011 - 10:59
Hein Oet Wiëert:
Yes, yes, yes, ik mag ook autorijden als ik tenminste een bril of contactlenzen draag. Ik begreep de brief niet helemaal dus maar even gebeld maar ik hoef geen proef af te leggen maar ik mag zondermeer rijden. Heel fijn en geweldig nieuws dus opgelet in de buurt van Weert. Nu alleen nog een auto maar die leen ik wel (af en toe). "Veel rijplezier"zei de dame van het CBR en dat was ik ook van plan. Ben er toch heel stiekum heel blij mee ondanks dat ik altijd geroepen heb dat ik niet meer ging rijden.
EN dit allemaal door PETER die de grote inspirator voor mij was. Dank, dank, dank -
29 Juni 2011 - 17:15
Nelly:
Halloooo Marlies & Peter, wat een roerige tijden. Peter allereerst van harte PROFICIAT.... met je roze papiertje. Veel rijplezier!!!! Alweer een stukje vrijheid erbij, ga zo door.
Het aspergetijdperk afgesloten, het is altijd moeilijk om iets moois, wat je jaren & jaren met plezier hebt gedaan, gestoken hebt Marlie & Peter af te sluiten. Hopelijk komt er iets moois voor terug. Fijne week en geniet van jullie kleinkind... Pierke!!!
Groetjes Jan & Nelly.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
