de weg is lang....
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
17 September 2009 | Nederland, Grashoek
Dag lieve Mensen
Ja de weg is lang....te lang?? Vermoeiend en er staan zo weinig bankjes onderweg om uit te rusten..... Oh wat zou ik graag willen dat er meer bankjes stonden om even te gaan zitten en te mijmeren over hoe het was en wat de toekomst ons nog zal brengen...
Maar helaas dat is nog niet!!
Ik heb ook al 10 dagen niet meer geschreven en dat komt voornamelijk omdat ik zelf zo moe was en weinig puf, terwijl het met Peter heel goed gaat.
Vorige week dinsdag ben ik weer mee geweest naar de fysiotherapie in Baarlo en daar heeft hij voor het eerst weer gelopen op zijn gewone schoenen en zonder stok. Dat gaat heel goed en Joost heeft er dan ook alle vertrouwen in dat dit helemaal goed gaat komen. Ik was even in een fase zo van Ja dan nu ook meteen, ik wil dat hij dat morgen al kan!! En niet pas over een paar maanden NU NU NU en dan duurt het voor mij weer even dat ik de knop omzet en me realiseer dat ik de knop GEDULD moet aanzetten.
Donderdag is Peter naar het afasiecentrum in Blerick geweest en dit had hij weer heel fijn gevonden. Er was toen geen neuro feed back omdat Teun op vakantie was naar Cuba.
s Middags samen met Peter weer de letterdoos gedaan en plaatjes benoemen van het memoriespel. Zooo dan zie ik weer een heleboel vooruitgang. we hebben dit al een hele poos niet gedaan omdat het Peter frustreerde dat hij de plaatjes niet kon benoemen. Maar dat ging dus heel goed.
Vrijdagavond kwam het bestuur van de buurt hier om alles klaar te zetten voor de buurtbrunch van zondag. Peter kwam ook even buiten zitten en koffiedrinken. Het was toch wel koud en Peter liep naar binnen en onder het lopen deed hij bewust zijn rechterarm omhoog, Zooo dat had hij nog niet eerder gedaan. Dan ging hij stilstaan en dan heel langzaam en met veel "kracht" kwam de arm omhoog en nu zomaar.
Zaterdag gezwommen met John en ook hier weer veel vooruitgang, s middags visite van wil en Marian, erg gezellig.
Zondag de buurtbrunch, heel erg gezellig, wat minder druk als andere jaren, maar Peter geniet van alle mensen op het erf.
Maandag samen met Steef en Robert naar de Kamer van Koophandel om de maatschap in te schrijven. Ik had er echt zin in en Peter ook, want nu is het eindelijk helemaal officieel. Daarna gingen we bij de Turfhoeve eten om het te vieren. Was erg geslaagd en zeker voor herhaling vatbaar.
Dinsdag had ik zelf weer een baaldag en weet eigenlijk niet goed waarom, maar tot 4 uur smiddags baalde ik van alles en iedereen, s morgens een paar rottelefoontjes gehad en de taxi was Peter vergeten op te halen in Baarlo, moest ik daar weer achteraan, maar is gelukkig goed opgelost, s middags wilde ik eigenlijk een nieuw bericht maken, maar dat lukte voor geen meter. Baal, baal, baal en om 4 uur ging de knop inderdaad om, en verscheen er in het display: GEDULD GEDULD
Ik besloot om samen met Peter een boekje te gaan lezen, deden we een paar maanden terug ook, maar toen ging het echt niet. Wat gewaagd van mij om het nu te gaan proberen. Maar de knop geduld stond helemaal goed. En jawel hoor het lezen ging super, zo goed dat Peter er om moest lachen en ik zat er met tranen naar te kjiken.
Woensdag naar de podo met Herm en hebben ze samen nog wat rondgetoert over de binnenwegen. Vindt Peter helemaal geweldig.
En vanmorgen weer naar Eindhoven voor de Neuro feed back. Ik moest zelf mee want Teun was terug van vakantie en we zouden het verdere programma gaan bepraten. De training/sessie ging heel erg goed en na afloop gaf Teun weer uitleg wat er was gebeurt en hoe het in zijn werk gaat. Ze trainen nu met twee "gebieden" met drie bandbreedtes. Deze hebben voornamelijk met de spraak/afasie te maken omdat daar het grootste probleem voor Peter lag. Volgens Teun(en wij ook) kunnen we hier nog een heleboel vooruitgang boeken, dus nog een poosje doorgaan met trainen. Daarna kunnen ze nog andere gebieden gaan aktiveren en trainen. Je kunt dit niet nu al doen, dat zou te vermoeiend zijn en het resultaat waarschijnlijk een stuk minder. Gelukkig stond het knopje GEDULD nog aan en het knopje HOOP begon te knipperen....
HOOP IS EEN DING MET VEREN
DAT NEERSTRIJKT IN DE ZIEL
EN DE MELODIE ZINGT ZONDER WOORDEN
EN NOOIT EEN LIED VERZAAKT
EN IN DE ZWAARSTE STORMEN
ZIJN ZOETE KLANK LAAT HOREN.
Veel liefs Marlies
Ja de weg is lang....te lang?? Vermoeiend en er staan zo weinig bankjes onderweg om uit te rusten..... Oh wat zou ik graag willen dat er meer bankjes stonden om even te gaan zitten en te mijmeren over hoe het was en wat de toekomst ons nog zal brengen...
Maar helaas dat is nog niet!!
Ik heb ook al 10 dagen niet meer geschreven en dat komt voornamelijk omdat ik zelf zo moe was en weinig puf, terwijl het met Peter heel goed gaat.
Vorige week dinsdag ben ik weer mee geweest naar de fysiotherapie in Baarlo en daar heeft hij voor het eerst weer gelopen op zijn gewone schoenen en zonder stok. Dat gaat heel goed en Joost heeft er dan ook alle vertrouwen in dat dit helemaal goed gaat komen. Ik was even in een fase zo van Ja dan nu ook meteen, ik wil dat hij dat morgen al kan!! En niet pas over een paar maanden NU NU NU en dan duurt het voor mij weer even dat ik de knop omzet en me realiseer dat ik de knop GEDULD moet aanzetten.
Donderdag is Peter naar het afasiecentrum in Blerick geweest en dit had hij weer heel fijn gevonden. Er was toen geen neuro feed back omdat Teun op vakantie was naar Cuba.
s Middags samen met Peter weer de letterdoos gedaan en plaatjes benoemen van het memoriespel. Zooo dan zie ik weer een heleboel vooruitgang. we hebben dit al een hele poos niet gedaan omdat het Peter frustreerde dat hij de plaatjes niet kon benoemen. Maar dat ging dus heel goed.
Vrijdagavond kwam het bestuur van de buurt hier om alles klaar te zetten voor de buurtbrunch van zondag. Peter kwam ook even buiten zitten en koffiedrinken. Het was toch wel koud en Peter liep naar binnen en onder het lopen deed hij bewust zijn rechterarm omhoog, Zooo dat had hij nog niet eerder gedaan. Dan ging hij stilstaan en dan heel langzaam en met veel "kracht" kwam de arm omhoog en nu zomaar.
Zaterdag gezwommen met John en ook hier weer veel vooruitgang, s middags visite van wil en Marian, erg gezellig.
Zondag de buurtbrunch, heel erg gezellig, wat minder druk als andere jaren, maar Peter geniet van alle mensen op het erf.
Maandag samen met Steef en Robert naar de Kamer van Koophandel om de maatschap in te schrijven. Ik had er echt zin in en Peter ook, want nu is het eindelijk helemaal officieel. Daarna gingen we bij de Turfhoeve eten om het te vieren. Was erg geslaagd en zeker voor herhaling vatbaar.
Dinsdag had ik zelf weer een baaldag en weet eigenlijk niet goed waarom, maar tot 4 uur smiddags baalde ik van alles en iedereen, s morgens een paar rottelefoontjes gehad en de taxi was Peter vergeten op te halen in Baarlo, moest ik daar weer achteraan, maar is gelukkig goed opgelost, s middags wilde ik eigenlijk een nieuw bericht maken, maar dat lukte voor geen meter. Baal, baal, baal en om 4 uur ging de knop inderdaad om, en verscheen er in het display: GEDULD GEDULD
Ik besloot om samen met Peter een boekje te gaan lezen, deden we een paar maanden terug ook, maar toen ging het echt niet. Wat gewaagd van mij om het nu te gaan proberen. Maar de knop geduld stond helemaal goed. En jawel hoor het lezen ging super, zo goed dat Peter er om moest lachen en ik zat er met tranen naar te kjiken.
Woensdag naar de podo met Herm en hebben ze samen nog wat rondgetoert over de binnenwegen. Vindt Peter helemaal geweldig.
En vanmorgen weer naar Eindhoven voor de Neuro feed back. Ik moest zelf mee want Teun was terug van vakantie en we zouden het verdere programma gaan bepraten. De training/sessie ging heel erg goed en na afloop gaf Teun weer uitleg wat er was gebeurt en hoe het in zijn werk gaat. Ze trainen nu met twee "gebieden" met drie bandbreedtes. Deze hebben voornamelijk met de spraak/afasie te maken omdat daar het grootste probleem voor Peter lag. Volgens Teun(en wij ook) kunnen we hier nog een heleboel vooruitgang boeken, dus nog een poosje doorgaan met trainen. Daarna kunnen ze nog andere gebieden gaan aktiveren en trainen. Je kunt dit niet nu al doen, dat zou te vermoeiend zijn en het resultaat waarschijnlijk een stuk minder. Gelukkig stond het knopje GEDULD nog aan en het knopje HOOP begon te knipperen....
HOOP IS EEN DING MET VEREN
DAT NEERSTRIJKT IN DE ZIEL
EN DE MELODIE ZINGT ZONDER WOORDEN
EN NOOIT EEN LIED VERZAAKT
EN IN DE ZWAARSTE STORMEN
ZIJN ZOETE KLANK LAAT HOREN.
Veel liefs Marlies
-
17 September 2009 - 15:01
Thea-Jan :
Het is weer een heel hoop .Maar ja gedud moet je hebben maar het valt ook niet altijd meen .Nu moet je ook eens aan je zelf denken marlies .Wij ga er voor samen door te gaan.SAMEN STERKT.
Groetjes Thea-Jan. -
17 September 2009 - 15:29
Christel:
Marlies, je bent toch ook maar een mens. Je hebt al bovennatuurlijk gepresteerd met alles wat je al die tijd hebt bereikt. Menigeen is zeer onder de indruk van jouw inzet, doorzettingsvermogen, geduld, moed enzovoorts.....ook ik hoor bij die groep. De boog kan niet altijd gespannen zijn. Ook niet bij jou. Ook al zou je dat graag willen. Nu de bruiloft achter de rug is en alles goed gegaan is, valt er weer een grote last van je schouders. Het is gelukkig allemaal geweldig gegaan. Ook deze dip kom jij wel weer te boven. En dan geniet je dubbel en dwars. Samen met Peter kom je heel ver. -
17 September 2009 - 16:15
Marie-louise:
Geduld is een schone deugt, het is een mooi spreekwoord maar o zo zwaar als je het telkens moet hebben.
Maar ik zie elke dag hoe je met Peter en de situatie om gaat, en je doet het echt hardstikke goed, daar doe ik mijn pet voor af.
En dat je dan af en toe denkt van he he al weer iets wat niet lekker loopt is heel normaal.
Maar je zit echt op de goede weg, ga vooral zo door, en dat lukt je ook wel met al je familie en vrienden om je heen.
Samen staan we sterk
groetjes -
18 September 2009 - 07:30
Loes:
Na het lezen van jou verslag vind ik een chinees spreekwoord"Je hoeft niet bang te zijn om langzaam te gaan,maar wel om stil te staan"
Misschien ken je het,heb je het ook al gebruikt als afsluiting,maar ik vind het zo van toepassing op jouw verhaal ,peter doet het zogoed,jij doet het zo goed,maar ik kan begrijpen dat je alles graag sneller en vlugger had en de moed af en toe wegzakt,marlies neem af en toe ook tijd voor jezelf,want op jouw en peter slaat in mijn ogen het franse gezegde wat ik toevallig naast het vorige vond:;Ik kan alles wat ik wil"heel veel groetjes en geduld wens ik jullie en een fijnë week.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
