DE REDDING NABIJ........

Hallo lieve mensen



Zondagmiddag kwamen Steef, Robert, Pierke en Sien gezellig op de koffie en bleven hier eten. Steef en Robert moesten nog wat op kantoor aan de boekhouding doen en ik ging met Pierke en Sien de zolder op. Daar lagen ook de communiejurkjes en Sien vond het wel leuk om die te passen en dan voor Peter showen.... oh dat vond Peter wel kei gaaf...jurkjes die al 25 jaar niet gebruikt zijn, maar nog puntgaaf !!
Maandagmorgen was Peter een beetje duizelig en misselijk, tja bijwerking van de medicijnen... beetje kalm aan gedaan en om 12.30 uur had ik het eten klaar, oh hij vond het wel heel lekker, maar gelijk na het eten kwam alles er weer uit... potverdorie nu dit weer !!! Had hij zich verslikt, of was het in een hoestbui.... of toch ook bijwerkingen van de medicijnen. Hij voelde zich niet helemaal lekker en ik moest de fysio maar afbellen, dan ging hem niet worden vandaag. Na het middagslaapje in zijn stoel ging het toch weer beter en s avonds wilde hij toch wel weer hetzelfde eten als die middag en dat smaakte hem goed en bleef er ook in. Ik ging nog gauw even naar Panningen wat boodschappen doen en s avonds was Peter er weer goed aan. Nee dat overgeven was volgens hem een gevolg van het hoesten en een stukje verkeerd in de keel.
s Nachts moesten we er wel 6 keer uit om te plassen en het was zo koud.... dus al met al niet zo goed geslapen, maar de arm lijkt dunner te worden, ja het vocht zal er toch op de een of andere manier uit moeten.
Peter was redelijk fit s morgens en samen deden we alle oefeningen en om 11.00 uur reed ik alleen naar Deurne om het vlees op te halen.
Terwijl ik s middags bezig was met het vlees belde de huisarts, ja hij had bericht van Maastricht gekregen en nu wilde hij informeren hoe het ging. Ik was een beetje sceptisch... goh na 2 jaar informeert hij eens uit zichzelf hoe of dat het gaat !!! Nadat ik mijn frustratie uitgesproken had over de huisartsenpraktijk en dat je door de assistente vaak afgewezen wordt, was het al met al toch een positief gesprek en hij zou over een maand zelf nog een keer informeren hoe het was gegaan. Ik was redelijk op tijd klaar met het vlees en Peter kwam uit zichzelf naar achteren gelopen om te kijken. Inmiddels was het ook flink gaan sneeuwen en tussendoor veegde ik de stoep schoon... heel mooi die sneeuw maar wel extra werk .

s Avonds kwam Wim nog om de arm en de voeten te masseren en volgens Wim is de arm ook dunner geworden. Nou dan meten we toch even... ai nog steeds bijna 35 cm en 5 cm verschil met de linkerarm... dus wel iets dunner maar niet specta !! Maar goed het begin is er.....
Woensdagmorgen was ik al vroeg op om de ketel aan te zetten voor de balkenbrij en zult, tja want daar is het echt weer voor, met Peter alle oefeningen gedaan en net voor de middag stond er 20 kilo balkenbrij in de koelkast en 7 kg zult... natuurlijk wilde Peter de zult proeven... wunderbar wunderbar….
Net na het eten belde dr. Jansen van Maastricht op om te vragen hoe de eerste week was gegaan. Ik vertelde hem dat de morfinepleisters goed hun werk deden, de pijn was bijna nul, de diarree zo goed als over, door het vele plassen de arm ook dunner was geworden, tja en een keer overgegeven, maar dat kan altijd een keer … en zoals het nu lijkt geen verdere bijwerkingen van de kuur. Nou dat was allemaal heel erg positief, ja dat vele plassen ook.... heel positief !! En letterlijk zei hij... Het is misschien nog net iets te vroeg om de vlag al uit hangen maar dit alles is zeer hoopvol. De kuur doet zijn werk !! Leg de vlag maar klaar...

Nou dat was nog eens echt positief nieuws!! Natuurlijk ging ik het gelijk aan Peter vertellen die zich net in zijn stoel geinstalleerd had, zo.... hij was superblij en ik kreeg er vleugeltjes van en zingend ruimde ik alles op van het balkenbrij maken, want dat lag er nog allemaal. Oh wat toch een heerlijk nieuws!!!

s Avonds kwam Wim weer om Peter te masseren en die vond dat de harde plekken in de arm een stuk minder waren geworden... SUPER!!
Voor donderdag hadden we wel het afasiecentrum afgezegd, even de energie voor andere dingen gebruiken. Ik had een afspraak bij de Gemeente voor mijn paspoort en ik dacht dat ik nog goede pasfotos had.. maar helaas ik moest nieuwe laten maken.. 6 pasfoto's voor 10,25, waar je er dan eentje van nodig hebt.... vervolgens moest ik 70,00 euro betalen voor het paspoort... oh dacht dat het er 65,00 waren stond in mijn brief... ja dat was voor 1 januari.... nu is het 70,00 euro is een verhoging van bijna 8 % … hoezo .alles wordt duurder. Maar goed verder ging het lekker snel en was ik weer op tijd thuis. Claudi kwam met Niene een flinke bestelling balkenbrij ophalen en ook kwam Math de voorlichter nog . tussendoor nog wat gegeten en om 13.30 uur was iedereen weer weg.
Om 15.30 uur kwam Wil om met Peter te gaan zwemmen, veel zin had Peter niet, maar nu de diarree weg was, kon er weer gezwommen worden, begin december was het de laatste keer. Toen Peter en Wil weg waren, realiseerde ik me dat ik dus al vanaf begin december niet meer alleen thuis was geweest... Peter was nergens meer alleen naar toe geweest... heerlijk was dat een kleine twee uurtjes voor mezelf !!!

Toen ze terug kwamen was Peter wel heel erg moe, maar oh wat was het zwemmen goed gegaan, ze hadden bijna alle oefeningen kunnen doen, weliswaar in een aangepast tempo, maar heel erg goed. Zeer tevreden was Wil en nadat we er samen over gepraat hadden was Peter ook heel tevreden.
Vrijdagmorgen stond er een afspraak bij de tandarts voor Peter en daar wilde hij beslist naar toe. Nou een hele onderneming want de stoep bij de tandarts was niet schoon en door de hoge sneeuw moesten we lopen. Heel langzaam, maar toch hebben we het samen weer gered. Ik deed mijn beklag bij de assistente en de tandarts maar zij waren van mening dat de gemeente de stoepen vrij van sneeuw moesten houden. Een kies werd nog opgelapt en nu moeten er nog 2 kiezen uit bij de kaakchirurg, maar dat kon nog even wachten. Weer naar de auto gestrompeld en gelukkig was er aardige meneer om ons te helpen. we waren net voor 12.00 uur weer thuis en kon Peter zijn medicijnen innemen en vervolgens moesten we een uur wachten met eten maar toen had ik ook lekkere erwtensoep met pannenkoek en at Robert ook mee. Later op de middag ging ik de post pakken en was er een bijzonder lieve kaart van mijn schoolvriendin Niek. Zo lief !! Tja en dat we met de barbies speelden bij ons thuis in de serre en dat daar een Carla bij was en volgens mij, Niek, was er Minette bij... Ja en dan komen er weer veel jeugdherinneringen los... dik 45 jaar geleden... wat een tijd !!! Maar wat een heerlijke tijd !!!

Zaterdagmorgen kwam Wim weer om Peter te behandelen, nou de arm is echt dunner geworden... en lachend concludeerden we dat de steunkous eigenlijk helemaal niet meer nodig zou zijn... tja de steunkous... hier zijn we dus nu al bijna 3 weken op aan het wachten...tja de officiele weg bewandeld... tja en dan duurt het soms lang... soms zo lang dat het niet meer nodig is.... Anneke was er ook om te helpen en samen met haar ruimde ik van alles op, oftewel heel veel in de kliko !!! Nog lasagne gemaakt en samen met Peter lekker gegeten. Na het eten ging Peter in zijn stoel liggen voor zijn middagslaapje en toen belde Lonneke …. of we het leuk vonden als zij even met Zoe kwam... Oh natuurlijk dat vinden wij heel erg gezellig en leuk !! En om 15.00 uur was Lonneke er met Zoe, wat fijn dat ze nu zoveel dichterbij wonen. Peter was eventjes de weg kwijt en was er een klein missertje op het toilet, maar toen dat allemaal achter de rug was konden we lekker genieten van onze kleine Zoe, die nog net niet kan lopen, maar oh zo rap kan kruipen en overal plezier in heeft !! Wat was dit toch weer leuk en gezellig, zomaar... onverwachts.!!! OM 17.00 gingen ze weer naar huis en was het kaarsje bij Peter weer langzaam op gegaan. we hadden besloten om s avonds nog te douchen, veel zin hadden we allebei niet, maar ja dat was toch wel nodig. Terwijl Peter op het douchestoeltje zat bekeek ik de rechterarm eens, WAUW die zag er toch wel heel normaal uit, ja echt een heel stuk dunner en ook mocht ik er gewoon aan komen... dus na het douchen pakte ik de centimeter... WAUW ik kon mijn ogen amper geloven van ruim 35 cm naar 31,2 cm !! Zo dat is een verschil, maar gewoon hoe de arm er ook uitzag , oh helemaal SUPER !!! En Peter streek maar over zijn arm... nee hij doet geen pijn meer, ik kan hem weer bewegen, hij voelt ook weer zacht !!! Nou had ik vanaf woensdag al vleugeltjes... nu waren het vleugels geworden. Natuurlijk moest ik Wim en Wil gelijk een appje sturen, want dankzij hun hebben we dit bereikt... ik moest er zelfs een beetje van huilen.... want als we hun niet hadden gehad... en op de officiele instanties hadden moeten wachten.... dan was de arm waarschijnlijk nu nog veel dikker geworden.... SUPER WIM !!!
En vanmorgen gingen we nog even naar Steef en Robert, die gisteren over gehuisd zijn naar hun nieuwe huis, dat ze nog een paar maanden delen met Frans en Annie Heel gezellig op de koffie, maar Peter was een beetje dizzy van de medicijnen, tja dat is nu wel s morgens een uurtje nadat hij ze ingenomen heeft, maar is allemaal voor het goede doel en ze maken hem beter. Ja zo sluiten we deze week heel positief af en zien we de toekomst zonnig tegemoet !!! SUPER!!!




ALS JE ERGENS VOOR GAAT
LOOP JE KANS OM TE VERLIEZEN
ALS JE ER NIET VOOR GAAT
HEB JE AL VERLOREN
WE GAAN ER DUS VOOR !!!!!!



Veel liefs Marlies