oktober 2012

Hallo lieve mensen


Maandagmorgen stond er niets op het programma, zodoende kon ik lekker aan het huishouden en Peter gaat dan op de hometrainer. Heerlijk relaxed!! Ja eigenlijk heel fijn zo 'n "vrije"morgen, want toen we nog naar de fysio in de Kronenberg gingen waren we hier toch de hele morgen zoet mee en dan was het als we terugkwamen, snel snel eten koken, eten en was de halve dag om. s Middags gingen we samen naar de fysio in Baarlo, Joost was op vakantie en nu zou Dorien de therapie doen. Eerst even in Maasbree een paar boodschappen en toen naar Baarlo. Dorien was nog maar een jaar afgestudeerd als fysiotherapeute, maar het voelde supergoed, het ging ook supergoed, en ik keek zo trots naar Peter, zo fier en rechtop als hij de oefeningen deed, het lopen, de passen op een krukje, Wauw!! Deze fyiso duurt maar ee4n half uur, maar is heel intensief en echt supergoed. Om half 6 waren we klaar en we besloten om eens binnendoor te rijden. Ik was hier bij mijn weten nog nooit geweest, maar Peter wist overal de weg en dat geeft hem zo'n goed gevoel!! We reden langs Hermans de loonwerker, ja want die hadden een nieuwe bietenrooier, Peter wist hier allerlei details over, maar die zijn aan mij niet besteed!! Tegen half 7 waren we pas thuis, maarPeter had nog zoveel te vertellen... hij bleef maar bezig.. ja en moe... een klein beetje maar.....
Dinsdagmorgen kwam Steef met Pierke en we gingen met het kleine manneke naar Panningen, eerst naar de boerenbond, kattenbrokjes halen natuurlijk gaat Peter hier mee naar binnen, want er is vanalles te zien, zowel voor Peter als voor Pierke. Konijntjes, hamsters, muizen, maar ook laarsjes en overalls... en warempel ze hadden maatje 98, ja zegt Peter kopen, kopen voor Pierke, past wel!! Hierna moesten we nog een trui ruilen en mijn broek ophalen, ja dat is niet zo interessant voor Peter, dus die bleef in auto wachten, terwijl ik met Pierke de kledingzaken inging. Thuis aangekomen moesten we natuurlijk Pierke de overall passen, ja dat was lachen!!! Rode overall aan, rode spiderlaarsjes aan en naar buiten door de plassen lopen, naar Papa Robert in de stal, ja een prachtig gezicht!!
Woensdagmorgen zwemmen met John, ik was druk met vlees en tegen 12 uur waren Peter en John terug. Het was wel drukker geweest omdat het herfstvakantie was, maar ondanks dat heel goed gegaan. Er zit nog steeds vooruitgang in de arm/hand. s Middags kwam Winkelmolen de video en dvd opnieuw aansluiten, er was een scartkabel kapot, en warempel nu deed alles het weer. Ik zette de dvd op, "bedrijf 1984" Nou deze beelden hadden we allebei nog nooit gezien, en Peter raakte helemaal opgewonden, het boerenleven 30 jaar geleden, en hij praatte maar en vertelde maar... Marlies kijk, kijk.. Ik aan het ploegen met vorenpakker, kijk kijk Mais zaaien, bieten zaaien, piepers poten, mais kneuzen... kijk kijk een put slaan, ja voor de asperges, perceel koningslust, kijk kijk piepers rooien... Na een klein uurtje zette ik de dvd stop, want Peter kreeg zoveel te verwerken, nou hij praatte er de hele avond over....
Donderdagmorgen ging Peter met de taxi naar Blerick, Steef smste of ik mee ging naar Sevenum boodschappen doen, ja dat kon net want om 12 uur wilde ik in Blerick zijn voor de afasiepartnerlunch. En het lukte allemaal.
Bij de partnerlunch troffen we Silvia, en nog heel veel andere inmiddels bekenden voor mij. Maar er waren er ook een aantal niet, jammer had ik me wel op verheugd.Een poosje met Geertje gepraat en dat het in de "gevorderde"groep heel goed ging. Na de lunch kwam Herman naar me toe, hij begeleid Peter bij de computerles en vroeg wat meer informatie aan mij over Peters Rusland verhaal. Ik vertelde hem waar Peter mee bezig was voor hij het infarct kreeg. Herman leek het niet zo'n best idee, dat Peter alleen naar Rusland wil.. de omstandigheden zijn daar echt niet optimaal voor mensen met een beperking zoals Peter. Ja vertel mij wat... Ja en toen was het al bijna 2 uur en ging ik naar huis en Peter kwam om 4 uur met de taxi naar huis. Op de terugweg realiseerde ik me dat ik helemaal niet met de yogabegeleidster had gepraat... jammer, had ik graag kennis meegemaakt, maar dat doen we dan de volgende keer.
Tijdens het eten hadden we weer veel gespreksstof, en het is gewoon super hoe dat nu gaat, zoveel meer woorden en steeds gemakkelijker, heerlijk!!!
Vrijdagmorgen moesten we op tijd op, want we hadden om 10.20 uur een afspraak in Venray bij dokter Pop, de neuroloog. Tijdens het ontbijt escaleerde het een beetje en ik werd boos en verdrietig, want Peter begon weer over Rusland, ja dat is heel jammer... Onderweg naar Venray besloot ik om het probleem met dr Pop te bespreken, want het is zo jammer dat hier voor mij zoveel negatieve energie in gaat zitten.
Dr Pop haalde ons op de gang en keek naar het lopen van Peter, ja heel goed, ja en verder zou de situatie wel stabiel zijn... we snapten zijn vraag niet zo goed... ja eh... wat bedoelt U .. ja geen vooruitgang meer, ja het lopen was wel vooruit gegaan, maar verder.. en toen begon Peter te praten en dr Pop klapperde met zijn oren... Wauw jullie zijn weer heel veel vooruitgegaan!!! Ongelooflijk!!! Peter vertelde over zijn autorijden, dat we bezig zijn met een driewieler, en alle vragen die Dr Pop stelde gaf Peter heel alert en goed antwoord op, Ja KLASSE!!! Tenslotte legde ik het Rusland verhaal voor en wat mijn bedenkingen hierbij zijn, en toen heeft dr. Pop met Peter gepraat en... het lijkt erop dat hij het begrepen heeft en dat dit onmogelijk is de eerste 3 a 4 jaar!! Dr Pop wilde ons graag over een half jaar weer terugzien, want hij vond het fascinerend wat we weer bereikt hadden, en als we ergens mee zaten of een probleem hadden moesten we eerder contact zoeken.
Van Venray reden we naar Ijsselsteyn, bij Ria en Wiel langs, zomaar op de bonne fooi, kijken of er iemand thuis was en of er misschien een kop koffie te halen was.... Ria kwam net aan gefietsen, en natuurlijk waren we welkom en was de koffie zo klaar, en zoals altijd een erg gezellig uurtje!!!
Na het middagslaapje gingen we buiten werken, Peter grasmaaien en ik van alles in de moestuin, scheuten van aardbeien opnieuw gepoot, de soepbonen te drogen gehangen en zo waren we lekker bezig tot 6 uur, we waren nog maar net binnen kwam Claudi even gefietsen met Joep, lekker even spelen en knuffelen.
Zaterdagmorgen kwam Wim om met Peter te zwemmen, wel wat later als normaal, want Wim moest eerst het oud papier ophalen. Kwam goed uit, wat Steef kwam met Pierke, en nu deden de "teletummies"het ook weer.
Omdat ze later waren gaan zwemmen waren ze ook later terug en ook nu was het wat drukker geweest en Peter wat afgeleid, waardoor het leek of het wat minder was gegaan, de "kramp"was wat meer in de arm/hand gegaan, maar op het einde toch supergoed. Later vertelde Peter dat hij toch ook moe was geweest, maar dat het erg positief was, wat Wim deed en dat hij toch wel geluk had... dat Wil, John en Wim nog steeds 2x per week belangeloos met hem gaan zwemmen, tja want als dat niet was gebeurt.. was hij wellicht niet zoveel vooruitgaan... tja iedere dag een stapje vooruit, iedere week een beetje meer, iedere maand je grens een beetje verleggen...


ALS JE JE RICHT OP HET DOEL
VERVAGEN DE GRENZEN
RICHT JE JE OP DE GRENZEN
DAN VERVAAGT HET DOEL

Veel liefs Marlies