Limburgs Land, Brabants plat
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
10 April 2010 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen,
Ja we zijn de Paasdagen heel goed doorgekomen, niet al te veel eieren en zoetigheid, maar heel erg gezellig.
Zaterdagmiddag kwamen Wil en Marian op de koffie en ook nog Wim Lenssen met een verlaat verjaarscadeautje. Amarylissen, over een paar weken moesten we naar de kas komen kijken want dan stonden de meeste in bloei. Doen we. Het werd een erg gezellige middag.
Eerste Paasdag gingen we al op tijd op pad om in Middelaar bij Fien en Theo de eieren te gaan zoeken en van een heerlijke brunch te genieten met de hele familie. Na veel"gezeur" van de nichtjes was eindelijk de Paashaas hier ook weer neergestreken om zijn eitjes te verstoppen en met erg veel gelach werden de eieren gezocht.
Lonneke ging mee terug naar Grashoek en bleef een nachtje slapen bij ons. Maandagmorgen nog een lekker paasontbijt en toen heb ik Lonneke naar de trein gebracht, daarna gingen Peter en ik bij Jan en Tiny(ouders van Johan) op de koffie.
Ja het is dan even heel druk voor mij, want Peter moest eerst gedoucht en Lonneke naar de trein en nog op visite... dan prikken af en toe de tranen en mijn onmacht speelt op. Verdorie... Peter waarom kun je dit nog allemaal niet.....
Maar toen ik Lonneke naar de trein bracht, hebben we heel gezellig zitten kletsen en wist ik de waarde weer in te schatten en liet het positieve snel over me komen.
Thuis was ook alles goed gegaan en gingen we naar Jan en Tiny. Heel erg gezellig en positief!!!
s Middags kwamen Claudi en Johan nog even aan en hebben samen met hun gegeten.
Dinsdag fysiotherapie en Peter dacht dat hij Richard had, maar het was Joost en dat kan ik gelijk zien als hij terugkomt.... total los...
samen gegeten met Steef en Robert en na het middagslaapje naar de logopedie.
Woensdagmorgen moesten we naar Tegelen naar de schoenmaker om de "proefschoen" te passen. We hebben nogmaals aangegeven dat we het toch heel erg belangrijk vinden dat Peter weer zelf zijn schoenen aan kan, want dat is op dit moment toch wel erg lastig. Hij kan nu niet meer zelf de schoenen aan, dat komt omdat de spalk loszit van de schoen en hij net niet de beweging kan maken om met de spalk in de schoen te gaan.
Nadat we in tegelen waren geweest gingen we naar Maasbree naar Peter en Christel op ziekenbezoek. Was best wel heftig voor ons allemaal, maar ook hier had de positiviteit al snel de overhand en werd het een heel gezellig uurtje.
s avonds nog zwemmen met John en Wil en ik geloof dat de heren er iets te fanatiek tegenaan waren gegaan, want toen ze terugkwamen kon Peter niet meer lopen, hij had een enorme kramp in zijn rechterbeen. Gel opgesmeerd en gelukkig ging het toen snel beter en kon hij weer lopen.
Donderdagmorgen kwamen 2 begeleidsters van de afasiegroep om het uitstapje in juni te regelen. Dan komt de hele groep naar ons om een excursie te doen bij de asperges. Peter moest wel om 10.30 uur naar Blerick om naar de afasiegroep te gaan. Ik heb nog een poosje met de dames zitten kletsen en dit deed mij erg goed. Het is soms ook zo moeilijk.... je raakt ergens in verzeilt waar je eerst helemaal geen weet van hebt. Ik wist 2 jaar geleden niet eens wat Afasie was en nu heb ik er dagelijks mee te maken...
Om 4 uur was Peter weer thuis en oh wat moest hij weer veel vertellen, dan zie je echt weer heel veel vooruitgang...en dat voelt zo enorm goed!! We komen er wel.... is het vandaag niet, dan morgen.......
Vrijdagmorgen fysio en na het middagslaapje zouden we naar Cuyk gaan met Fien en Theo, uit eten en naar de schouwburg.
Peter was heel moe toen hij opkwam en snotterde, zou hij ziek worden.... Wil je dan niet gaan??? Jawel we gaan toch maar, we proberen het.
In de auto werd hij steeds spraakzamer en vrolijker. Dus goed gegokt!! Tom tom bracht ons weer precies waar we moesten zijn en Fien en Theo waren er al. Heerlijk gegeten en toen gelopen naar de schouwburg die in dezelfde straat was.
Hier was een voorstelling van "Brabants Plat" een soort caberet, tonpraten... We hebben genoten, ik heb Peter de afgelopen 2 jaar (en misschien al 3 jaar) niet meer zo smakelijk horen lachen..Het was echt genieten met hoofdleters!!
Op de terugweg bleef Peter maar vertellen, terwijl ik dacht hij zal wel helemaal KO zijn. Nee hoor!!
En vanmorgen weer zwemmen met John, gelukkig ook weer helemaal goed gegaan, alle oefeningen en een paar iets minder intensief, zodat er geen kramp was.En zo sluiten we weer een week af, met heel veel positiviteit!!
MET ELKE SECONDE
BEGINT EEN NIEUW LEVEN VOOR ONS
lAAT ONS DIT MET VREUGDE
TEGEMOET TREDEN
WE MOETEN DOORZETTEN
OF WE WILLEN OF NIET
EN WE ZULLEN BETER VOORTSCHRIJDEN
MET DE BLIK VOORUIT
DAN WANNEER WIJ VOORTDUREND OMZIEN
Veel liefs Marlies
Ja we zijn de Paasdagen heel goed doorgekomen, niet al te veel eieren en zoetigheid, maar heel erg gezellig.
Zaterdagmiddag kwamen Wil en Marian op de koffie en ook nog Wim Lenssen met een verlaat verjaarscadeautje. Amarylissen, over een paar weken moesten we naar de kas komen kijken want dan stonden de meeste in bloei. Doen we. Het werd een erg gezellige middag.
Eerste Paasdag gingen we al op tijd op pad om in Middelaar bij Fien en Theo de eieren te gaan zoeken en van een heerlijke brunch te genieten met de hele familie. Na veel"gezeur" van de nichtjes was eindelijk de Paashaas hier ook weer neergestreken om zijn eitjes te verstoppen en met erg veel gelach werden de eieren gezocht.
Lonneke ging mee terug naar Grashoek en bleef een nachtje slapen bij ons. Maandagmorgen nog een lekker paasontbijt en toen heb ik Lonneke naar de trein gebracht, daarna gingen Peter en ik bij Jan en Tiny(ouders van Johan) op de koffie.
Ja het is dan even heel druk voor mij, want Peter moest eerst gedoucht en Lonneke naar de trein en nog op visite... dan prikken af en toe de tranen en mijn onmacht speelt op. Verdorie... Peter waarom kun je dit nog allemaal niet.....
Maar toen ik Lonneke naar de trein bracht, hebben we heel gezellig zitten kletsen en wist ik de waarde weer in te schatten en liet het positieve snel over me komen.
Thuis was ook alles goed gegaan en gingen we naar Jan en Tiny. Heel erg gezellig en positief!!!
s Middags kwamen Claudi en Johan nog even aan en hebben samen met hun gegeten.
Dinsdag fysiotherapie en Peter dacht dat hij Richard had, maar het was Joost en dat kan ik gelijk zien als hij terugkomt.... total los...
samen gegeten met Steef en Robert en na het middagslaapje naar de logopedie.
Woensdagmorgen moesten we naar Tegelen naar de schoenmaker om de "proefschoen" te passen. We hebben nogmaals aangegeven dat we het toch heel erg belangrijk vinden dat Peter weer zelf zijn schoenen aan kan, want dat is op dit moment toch wel erg lastig. Hij kan nu niet meer zelf de schoenen aan, dat komt omdat de spalk loszit van de schoen en hij net niet de beweging kan maken om met de spalk in de schoen te gaan.
Nadat we in tegelen waren geweest gingen we naar Maasbree naar Peter en Christel op ziekenbezoek. Was best wel heftig voor ons allemaal, maar ook hier had de positiviteit al snel de overhand en werd het een heel gezellig uurtje.
s avonds nog zwemmen met John en Wil en ik geloof dat de heren er iets te fanatiek tegenaan waren gegaan, want toen ze terugkwamen kon Peter niet meer lopen, hij had een enorme kramp in zijn rechterbeen. Gel opgesmeerd en gelukkig ging het toen snel beter en kon hij weer lopen.
Donderdagmorgen kwamen 2 begeleidsters van de afasiegroep om het uitstapje in juni te regelen. Dan komt de hele groep naar ons om een excursie te doen bij de asperges. Peter moest wel om 10.30 uur naar Blerick om naar de afasiegroep te gaan. Ik heb nog een poosje met de dames zitten kletsen en dit deed mij erg goed. Het is soms ook zo moeilijk.... je raakt ergens in verzeilt waar je eerst helemaal geen weet van hebt. Ik wist 2 jaar geleden niet eens wat Afasie was en nu heb ik er dagelijks mee te maken...
Om 4 uur was Peter weer thuis en oh wat moest hij weer veel vertellen, dan zie je echt weer heel veel vooruitgang...en dat voelt zo enorm goed!! We komen er wel.... is het vandaag niet, dan morgen.......
Vrijdagmorgen fysio en na het middagslaapje zouden we naar Cuyk gaan met Fien en Theo, uit eten en naar de schouwburg.
Peter was heel moe toen hij opkwam en snotterde, zou hij ziek worden.... Wil je dan niet gaan??? Jawel we gaan toch maar, we proberen het.
In de auto werd hij steeds spraakzamer en vrolijker. Dus goed gegokt!! Tom tom bracht ons weer precies waar we moesten zijn en Fien en Theo waren er al. Heerlijk gegeten en toen gelopen naar de schouwburg die in dezelfde straat was.
Hier was een voorstelling van "Brabants Plat" een soort caberet, tonpraten... We hebben genoten, ik heb Peter de afgelopen 2 jaar (en misschien al 3 jaar) niet meer zo smakelijk horen lachen..Het was echt genieten met hoofdleters!!
Op de terugweg bleef Peter maar vertellen, terwijl ik dacht hij zal wel helemaal KO zijn. Nee hoor!!
En vanmorgen weer zwemmen met John, gelukkig ook weer helemaal goed gegaan, alle oefeningen en een paar iets minder intensief, zodat er geen kramp was.En zo sluiten we weer een week af, met heel veel positiviteit!!
MET ELKE SECONDE
BEGINT EEN NIEUW LEVEN VOOR ONS
lAAT ONS DIT MET VREUGDE
TEGEMOET TREDEN
WE MOETEN DOORZETTEN
OF WE WILLEN OF NIET
EN WE ZULLEN BETER VOORTSCHRIJDEN
MET DE BLIK VOORUIT
DAN WANNEER WIJ VOORTDUREND OMZIEN
Veel liefs Marlies
-
10 April 2010 - 20:21
Lucia:
Ha allemaal,
Wat een druk leventje hebben jullie samen. Maar geniet ook van dit alles.
Het treintje gaat nog steeds in een flink tempo!
Wanneer is het witte goud uit de grond??
-
11 April 2010 - 07:00
Hein Oet Wiëert:
Volgens mij is daar de lente aangebroken wat een activiteiten allemaal. Bij het lezen krijg ik al kramp (lachspieren) dus ga gewoon door. Jullie zijn zo actief en dan te bedenken dat hier de voorjaarsmoeheid is uitgebroken maar ik schakel mijn lijf maar in een iets lagere versnelling en ga gewoon door met ademhalen. Te veel gedaan dus en dat brengt veel onrust maar het begint weer heel mooi worden met al dat nieuwe groen. Het is stralend weer maar het zal nog wel koud zijn maar toch laten wij de winterjas thuis. Werk!! ze de komende week. -
11 April 2010 - 08:21
Tooske.:
Ja goedemorgen, het is ook allemaal niet niks, maar wat zijn jullie toch een paar positieven mensen.
En vooral marlies, jij bent een GROOT voorbeeld voor andere.
Marlies ik ben supertrots op je. En je moet maar denken.
Vooral doorgaan.
Nog een fijne zondag, en tot de 23e heb er zin in. Je grote zus. -
11 April 2010 - 10:19
Ine:
Wij (cliënten en begeleiders van het afasiecentrum) vinden het geweldig dat we met z'n allen jullie mogen bezoeken. Het is een prachtige manier om het cursusjaar samen af te sluiten.
De positieve instelling van Marlies en haar gastvrijheid is hartverwarmend.
Dat mag inderdaad best eens gezegd worden!
Ine
coördinator afasiecentrum -
11 April 2010 - 10:36
Thea-Jan:
Hoi allemaal.
Wat Zijn jullie positivteit mensen denk ook aan jullie zelf,maar als jullie dat niet waren dan was het ook anderers geweest maar met zo lieve mensen om jullie heen ,ga alle maar DOOR met marlies en peter ,blijf voor al DOOR GAAN. thea -
12 April 2010 - 12:31
Christel:
iedereen heeft het maar over doorgaan. Soms is dit echt niet zo gemakkelijk hoor. Af en toe een dipje hoort erbij. Niettemin is het SUPER hoe jullie je leven hebben opgepakt na het herseninfarct van Peter. Iedere week weer is het een verrassing wat de nouwetjes nu weer hebben meegemaakt. Elke keer wat anders, maar meestal zeer positief. Waar haal je de energie soms toch vandaan? Oké, de voorjaarszon geeft er veel. Maar je moet de zonnestraaltjes wel weten te vangen. En dat lukt wonderbaarlijk steeds weer. Ga toch maar weer door. Ook ik sluit me erbij aan. Haha..... -
15 April 2010 - 14:53
Nieky:
Halloo familie Nouwen!
Ik heb jullie site ook weer eens gevonden! :) Fijn om te lezen dat er nog steeds vooruitgang en dat er zoveel positieve energie bij jullie is! Geniet van de lentekriebels...
Groetjes Nieky
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
