MEI 2017

Hallo lieve mensen,


Zondagmiddag na het korte middagslaapje gingen we naar Loes en Marius in Dieden. Peter voelde zich heel goed en wilde ook rijden. Prima, we hadden afgesproken dat hij heen zou rijden en dat we dan zouden zien of hij ook terug zou rijden of dat ik dat zou doen. Zo bekijken we van dag tot dag of het verantwoord is of Peter rijdt en dat verantwoord rijden heeft vooral te maken met zijn hoeveelheid energie. In de auto vroeg hij of ik alles had en hij benoemde alle dingen die ik s morgens had gezegd die we mee moesten nemen. Alles heel duidelijk!!! Het was lekker weer en bij Loes en Marius zat iedereen buiten en wij gingen ook lekker buiten zitten. Peter kwam al gauw aan de praat met voor mij een onbekend vrouwtje, en ik hoorde hem duidelijk alles vertellen. Een poosje later vroeg ik aan Loes wie het was. Ja de nieuwe overbuurvrouw en zij bewoonden het kleine kerkje. Het was allemaal supergezellig en een heerlijke barbecue tot slot, maar om 7 uur was Peter toch wel een beetje moe en wilde hij naar huis en ja het was beter als ik zou rijden. Nou doen we dat toch… maar wat had hij veel te vertellen … en hij vertelde over dat vrouwtje, hoe lang ze er woonde en dat ze in een kerkje woonde… En dan denk ik Oh SUPER Peter, het klopt allemaal wat je vertelt!!!
Maandagmorgen stond er niets speciaals voor Peter op het programma en ik ging met Anneke het kastje in de gang verven, eerst schuren maar er moest ook nog verf gehaald worden en dat deed ik maar even tussendoor, de oefeningen met Peter doen en Anneke schuurde en verfde… Na de middag gingen we er samen nog mee door terwijl Peter zijn middagdutje deed. Robert kwam met Pierke en Sien, hij moest wachten op Niels die kwam een paar wagens mest halen, en terwijl hij wachtte en Pierke en Sien binnen waren, deed hij mest in de moestuin en spitte die ook nog om… en alles werd netjes recht gemaakt zodat ik er plantjes in kan poten en zaaien!! We dronken samen koffie en om 5 uur zag alles er piekfijn uit!! Het kastje was een keer geverfd , de tuin omgespit….
Dinsdagmorgen moesten we naar de fysio in Venlo , daar is beperkte oefenruimte, maar we willen nu perse bij Richard en die had maandag vrij dus gingen we op dinsdag naar Venlo. Richard maakte de arm en het been heel goed los en samen hadden we een heel goed gesprek. Toen we thuis kwamen had Anneke het kastje voor de tweede keer geverfd en Claudi bracht Joep en Mees, ja en die wilden s middags mee naar Deurne vlees halen , samen gegeten en Peter ging toch maar niet mee naar Deurne. Met Joep en Mees was het heel gezellig in de auto al waren er niet veel tractors op het land, maar we hadden de grootste lol en op de terugweg bracht ik hen weer naar Mama Claudi. Samen met Anneke werkte ik het vlees aan de kant en s avonds kwamen de mensen het ophalen. Peter zat in de kamer toen Hannie en Martin samen kwamen en Martin wilde wel even een praatje maken met Peter. Ik stond met Hannie in de keuken en luisterde… WAUW wat kon Peter veel duidelijk maken aan Martin. SUPER!!! Woensdagmorgen moesten we extra vroeg op want om 8.00 uur zou de taxi komen om naar Maastricht te gaan. Nou de taxi was er erg op tijd… om 7.40 uur was Ron er al. Ik nodigde hem maar even binnen uit voor een kop koffie, want ik was nog niet helemaal klaar… maar een paar minuten over 8 reden we al naar Maastricht en waren er om 9.00 uur. Het was er helemaal niet druk en nu waren we ook zo aan de beurt bij het bloedprikken. In de ontmoetingsruimte waar we altijd moeten wachten zag ik weer dezelfde mensen, toch maar eens kennis mee maken, ik wilde er juist naar toe gaan , toen dokter Jansen hen al naar binnen riep, aha ze hadden dus ook al dezelfde dokter. Wij moesten nog een poosje wachten maar om half 11 riep dokter Jansen ons naar binnen. De bloeduitslagen waren weer allemaal prima en ik kon dr. Jansen ook vertellen dat we de uitslag van het bevolkingsonderzoek darmkanker ook binnen hadden en dat was goed. Hadden we een poosje over getwijfeld of we daar aan mee moesten doen en zeker toen het niet zo glorie ging met de ontlasting van Peter, maar uiteindelijk was dit toch ook gelukt en nu was er dus de opluchting dat dat goed was. Dr Jansen vroeg hoe het verder ging en Peters antwoord was …. heel positief !! Schitterend hoe hij dit omschrijft… de eerste paar dagen na de kuur wat minder, maar dan alles positief!! Dr Jansen belde naar Nivo 4 dat de kuur door kon gaan en ik hoorde Martine aan de andere kant van lijn…. Yes dat is kamer 3….. Er werd nog wat gepraat en over de te maken scan komende week… oepsi dr Jansen was vergeten een scan van het hoofd in te plannen. Nou dan doe die ook maar op 11 mei. Nee dat kan niet, dat moet op 2 verschillende dagen….. Nou briefje mee en bij de secretaresse regelen. …. Of er spoed bij was… nee niet direct maar het liefst voor 17 mei want dan is er de uitslag van de scan van de hals en buik en dan kan deze uitslag ook gelijk mee…Oh eens kijken dat kan 14 mei….. 14 mei… dat is Moederdag en een zondag. Ja wij werken 7 dagen per week!! Oh maar wij niet!!! Nee niet op Moederdag!! Dinsdag 16 mei om 8.00 uur s morgens?? Nou uh… liever niet want dan moeten wij om 5 uur opstaan om om 8 uur in Maastricht te zien. Beetje overdreven. Nou dan 18 mei om 14.30 uur . Oke.
We gingen naar de ontmoetingsruimte en ik ging even naar het restaurant broodjes halen en toen ik terugkwam zat Peter al klaar om naar kamer 3 te gaan. Zo dat ging allemaal snel vandaag. Dus naar kamer 3, waar Martine, Rob en Monique zijn, het is ondanks alle ellende er heel gezellig, er wordt daar gelachen en er worden leuke grapjes gemaakt, heel wat anders dan op kamer 1 en 2!! Ik vertelde onze negatieve ervaringen van de vorige keer en wat bleek bij de balie kon je het een en ander regelen, niet de eenpersoons kamers die waren voor speciale gevallen, maar kamer 3 en 8 die konden wel. Dus even gaan regelen, maar eerst een soepie halen en daar kwam ik aan de praat met het vrouwtje die we al zo vaak hadden gezien en ook bij dr Jansen onder behandeling waren. Heel fijn mee gepraat en wat bleek we hadden hen ook in Venlo gezien tijdens de bestralingen en ook zij hadden hier niet zon leuk gesprek gehad…. Haar man lag nu op kamer 2 en ook waren zij er niet zo gelukkig mee met die kamers. Even later ging ik naar de balie en jawel hoor, bij de planning hielden ze rekening met de wensen van de patient en als het even kon worden we de volgende keren op kamer 3 of 8 ingeplant!! Ik ging nog even naar Ron de taxichauffeur en om 13.15 uur waren we al klaar en konden we naar huis. De terugreis verliep ook al heel voorspoedig en waren we voor half 3 al thuis. Peter wilde niet meer naar boven voor een slaapje, hij deed wel een klein dutje in zijn stoel. s Avonds bedacht ik mij dat het helemaal niet zon slimme afspraak was 18 mei, daags nadat Peter weer een kuur krijgt en bij de scan van het hoofd wordt en een jodium contrast vloeistof gebruikt, dus afspraak toch maar weer gaan verzetten.
Donderdagmorgen was Peter er redelijk goed aan, een goede nachtrust gehad en eigenlijk niet meer op om s nachts te plassen. S Morgens zo tegen 7 uur maakte hij me wakker en daarna soezen we samen nog wat. Na het ontbijt en de oefeningen ging ik met Anneke op pad om plantjes te halen in Kessel. Geraniums, begonias , petunias en groenteplantjes. Alles gepoot en Peter kwam eens kijken of het allemaal oke was. Ja… en het kastje in de gang was ook helemaal oke. Ik belde met Maastricht en vertelde over de afspraak van 18 mei... ja nu het toch niet lukte om het voor 17 mei te regelen, kwam het ook niet meer op een week en werd de scan afspraak verzet naar 25 mei.
S Middags was Peter wel moe, en hij dacht niet dat hij s avonds op de hometrainer kon als Wil kwam om hem te behandelen… tja we zouden wel zien, ik ging in ieder geval wel lopen met Willemien en Annemarie en Wil zou hier in huis komen. Om 20.00 uur was het 2 minuten stilte voor de dodenherdenking en wij zaten net aan de koffie op de schatberg. Maar ook daar was het muisjestil.
Nog wat zitten kletsen en toen naar huis. Peter lag in zijn stoel, maar hij was heel positief. Ja Wil was geweest en hij had toch op de hometrainer gezeten en voor het raam stond een flesje massageolie, ja dat had Wil gebruikt en dat was heel positief!! Ja eigenlijk was alles positief!!
Vrijdagmorgen de boodschappen gedaan en alles opgeruimd en Peter vroeg maar naar Claudi… ja die was de hele week al niet geweest en Niene, ja Niene zijn kleine prinsesje had hij ook al een week niet meer gezien.. was er iets… Nee niets bijzonders en Joep en Mees waren dinsdag toch geweest.. Ja maar Niene had hij al een week niet gezien… dus appte ik naar Claudi ….. en om half 7 kwamen ze nog eventjes, en was het feest voor Joep en Mees want ze waren net de mais aan het zaaien voor het huis. Lekker een ijsje gegeten en even knuffelen met Niene!!
Zaterdagmorgen kwam Wim om Peter te behandelen en dat ging allemaal prima en het was heerlijk weer. Ik was buiten bezig en kwam Theo langs om Binky te verzetten en ik maakte een praatje met Theo. Ja hoor daar kwam Peter ook naar buiten en ging op het muurtje zitten en praatte heel veel. Nou zei Theo jij bent veel vooruit gegaan… helemaal SUPER!! We waren best wel een poosje buiten geweest en zodoende wat later met eten. En tijdens het eten zei Peter dat hij er toch wel moe van wa s geworden… ja van praten word je ook moe!!! Dus een beetje langer middagslaapje en toen gingen we weer naar buiten om nog een ronde te lopen met de rolstoel, maar Peter wilde zelf naar de moestuin lopen en kijken wat we allemaal gepoot hadden. Ook al weer vooruitgang !! Nu had ik ook het gras gemaaid en het zag er allemaal netjes uit, ja nog een paar weekjes en dan maai ik het gras weer , zei Peter!! SUPER!!!
En vanmorgen was er al om 7.30 uur een appje van Claudi of ze met Joep, Mees en Niene mocht komen ontbijten want Johan was fietsen, Tuurlijk was dat goed en zo had ik om half 9 de broodjes klaar, de eitjes gekookt en was het een heel gezellig ontbijt en na het ontbijt wilde Joep en Mees naar de loods… maar Peter was moe en hij bleef nu in de kamer en toen Claudi Niene gevoed had, paste Peter op Niene en waren wij buiten en in de loods. Peter vond het prachtig met Niene want die lacht zo schattig naar hem en probeert al van alles te vertellen, ja het was weer SUPER GENIETEN!!


OPA EN OMA
HOEVEN NIET MEE TE SPELEN MET EEN LOTERIJ
WIJ HEBBEN NAMELIJK AL LANG DE HOOFDPRIJS GEWONNEN
WIJ HEBBEN FANTASTISCH LIEVE KINDEREN EN KLEINKINDEREN


Veel liefs Marlies