PINKSTEREN
Door: .
Blijf op de hoogte en volg Peter
24 Mei 2015 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen,
Zondagmiddag gingen we naar Christels verjaardag, eerst heel gezellig een poosje met Tessa zitten kletsen en zij had nog een mooie foto van de bruiloft waar Peter en ik nu eens samen heel mooi opstonden. Later ging het gesprek over de bank en de renteswaps, nou en toen kwamen ons nog zaken ter ore.... nou nou wat een bank zeg!! Uw partner en mededenker....Nou mooi niet dus!! Een grote boevenbende!! En gezelligheid kent geen tijd, want wij gingen weer als laatste weg...
Maandag was het 18 mei en onze trouwdag, ja ja al 36 jaar getrouwd, waar blijft de tijd. Na het douchen en alle oefeningen , naar de fysio in Baarlo. En dat ging weer supergoed, oh heerlijk toch!! s Middags was het druk telefoonverkeer, appjes en mails en s avonds bij radar waren weer de banken in het nieuws... oh oh ik wordt er eigenlijk een beetje beroerd van, en wat ik lees in het boek over de banken, ja Niek het is eigenlijk niet te geloven, maar er vallen steeds meer puzzelstukjes hier op zijn plaats, en waar ik steeds mee zat, hadden we toen in 2007 de kleine lettertjes beter moeten lezen en ons geen renteswap moeten laten aanpraten... nee die kleine lettertjes waren voor ons onleesbaar en de uitleg die ze ons gaven niet of niet volledig!! Dat wordt steeds duidelijker door het boek van Joris Luyendijk.
Dinsdagmorgen kwam Lonneke al op tijd, want ons Pierke die was jarig en werd 4 jaar. Peter en ik gingen even naar Deurne vlees halen en toen we terugkwamen had Lonneke een hapje eten klaar. Na het eten deed Peter zijn middagslaapje en Lonneke en ik werkten het vlees aan de kant en zo konden we om half 4 naar Pierkes verjaardag. Oh hij was echt jarig !! Hij genoot van de cadeautjes en dat hij volgende week naar de basisschool mag!! Ja en dat vindt Peter heel erg belangrijk, daar heeft hij het iedere dag over, Pierke gaat naar school!! Lekker gegeten en heel erg gezellig!!
Woensdagmorgen was ik nog druk met vlees en Peter ging op de hometrainer. s Middags stond er zwemmen met John op het programma en toen ze terugkwamen waren ze allebei superenthousiast... John begon buiten al te vertellen ... oh SUPER SUPERGOED!! Ja wat dan???? Nou tijdens het zwemmen was er ineens heel veel gevoel aan de rechterkant bijgekomen, zijn arm/hand waren gaan trillen en heel warm geworden!! Peter stond met tranen in zijn ogen te knikken, Ja echt waar.... misschien nog een jaar en dan.... dan kan ik de hand gebruiken!! WAUW!! Is dit evengoed nieuws!! s Avonds was ik me aan het voorbereiden op het gesprek met iemand van de Swapschade, stukken doorlezen.. ja als we die teveel betaalde rente eens terugkregen, dat zou mooi zijn, maar eigenlijk...eigenlijk... vond ik dat gevoel van Peter in de arm/hand toch wel het allerbelangrijkste!! Daar kan geen geld tegenop!! Maar de andere kant is gerechtigheid en ons niet laten beduvelen en beetnemen door de bankenwereld!!
Donderdagmorgen eerst snel boodschappen doen en Peter ging met de taxi naar het afasiecentrum, de iPad bleef deze keer thuis daar zaten aantekeningen in die ik wellicht s middags nodig zou kunnen hebben. Steef kwam met Pierke en Sien lunchen, effe nog wat leuke afleiding, wat spannend vond ik het toch wel allemaal. Om 13.15 kwam meneer Peter van de swapschade en meneer Ton, onze accountant , spannend. Er werd van alles verteld, berekend, ongeloof... Meneer Peter wilde al onze correspondentie zien met de bank van de afgelopen jaren, ja het is wel duidelijk!!! Maar ja nu moet de rechter hier nog in mee gaan. Dit complexe product hadden ze ons nooit mogen verkopen!!!Is voor een doorgewinterde jurist nog nauwelijks te begrijpen en dan moeten wij met ons boerenverstand dit kunnen snappen. Nee dus!! Maar het zal nog wel een jaar duren voordat de echte uitspraak komt, ze lagen wel voor op het schema, maar al met al toch nog minstens een jaar in onzekerheid. Om 4 uur kwam Peter thuis en meneer Peter wilde hem graag nog even zien zodat hij zich een beeld kon vormen van ons beiden. Want er was veel verteld, over de situatie hier, het CVA van Peter en hoe we ons er doorheen hadden geknokt, zowel op het revalidatietraject als bedrijfsmatig. Meneer Peter gaf ons grote complimenten, hoe het bedrijf erbij lag, dat we nog steeds aan al onze verplichtingen hadden voldaan, ondanks de malaise in de varkenshouderij en dat we overal het positieve van inzagen en vooral de vooruitgang die we in Peters revalidatie hadden geboekt!! SUPER!! Om 5 uur vetrok Meneer Peter en toen was ik helemaal leeg..... poeffff... wat kost dit energie!! Veel meer als een hele dag asperges steken!!! Maar het gevoel blijft positief en de vooruitzichten zijn zeer gunstig!!
Vrijdagmorgen kwam Steef met Pierke en Sien, Wil kwam om met Peter te gaan zwemmen en ik ging met Pierke en Sien aspergessoep maken, mmmhh die was om te smullen. Maar ook lekker buiten in de tuin en tegen 12 uur waren Peter en Wil weer terug, en weer had het zwemmen super gegaan!! Na het eten gingen Peter en Sien naar bed, en Pierke en ik lekker buiten, schoffelen, harken, sproeien, want onder de bomen was het kurkdroog. Buiten koffie gedronken en toen fietste Steef met Pierke en Sien naar huis. Pierke zelf op zijn nieuwe fietsje en dat had goed gegaan!! Ze waren nog maar net weg, daar kwam Claudi met Joep en Mees,,, oh en Peter was al zo moe..... Mees ging voor Peter staan.. Opa opa buiten... Ja daar stond Peter weer op en liep hij met Mees naar de loods... Joep zat al op de tractor en kwam ermee naar buiten... broemm broemmm daar kwam Peter, met Mees op de grasmaaier. En Mees stond er zo parmantig op tussen Peters benen!!!Gas opa, gas geven... en alsof het niks is, reed Peter rondjes met Mees over het erf, om de loods en Joep op de traptractor ernaast. OH wat een lol!! Claudi moest nog effe naar de winkel met Johan, Joep en Mees bleven hier. Echte buitenmannetjes!! Om half 7 werden ze opgehaald en toen zei Peter.... ppfffff ich bin kaput!! En toen Ria belde of we thuis waren en of ze koffie konden komen drinken zei Peter... nee... vanavond niet... misschien morgen... We kwamen erachter dat onze thuistelefoon het niet deed, steeds de bezettoon en wij konden hier ook niet mee bellen, vervelend, alles nagekeken, maar konden hier niets vinden. KPN gebeld maar die konden het zo ook niet zeggen en nu komt dinsdagmorgen een monteur. Met Robert getest of het alarm bij de varkens het wel deed en dat deed het gelukkig wel, maar wat er nu aan de hand is... ikke niet weten!!
Zaterdagmorgen kwam Anneke om te helpen en Peter ging grasmaaien, het weer was goed, dus... Anneke en ik flink aan de binnenpoets en lekker opgeschoten. Maar s middags waren we allebei wel moe... en waren we aan het dubben om ergens naar toe te gaan.. nee toch maar niet, maar om half 9 zei Peter, zullen we een stukje gaan rijden , zomaar en dan ergens een ijsje eten!! ZO wat goed, Peter komt met een eigen initiatief!! Oh SUPER!! We reden richting Kronenberg, binnendoor, stukken waar we allebei nog nooit geweest waren en uiteindelijk kwamen we in Horst America uit, waar we een lekker ijsje kochten en in de auto opaten, het was te koud om op een terras te gaan zitten!! Wat is nou een ijsje eten ergens, maar oh wat voelde dit bijzonder!! Wat was dit GENIETEN!! Toen we thuis kwamen keken we naar het songfestival en gelukkig won Zweden!! En vanmorgen was het eindelijk een mooie Pinksterdag, lekker zon en lekker buiten gewerkt. DIT IS OOK GENIETEN!!! SAMEN buiten bezig zijn!!!
DE BELANGRIJKSTE DINGEN IN HET LEVEN
HEBBEN NIETS BUITENGEWOONS OF GRANDIOOS
HET ZIJN DE MOMENTEN
DAT WIJ GERAAKT WORDEN DOOR ELKAAR!!
Veel liefs Marlies
Zondagmiddag gingen we naar Christels verjaardag, eerst heel gezellig een poosje met Tessa zitten kletsen en zij had nog een mooie foto van de bruiloft waar Peter en ik nu eens samen heel mooi opstonden. Later ging het gesprek over de bank en de renteswaps, nou en toen kwamen ons nog zaken ter ore.... nou nou wat een bank zeg!! Uw partner en mededenker....Nou mooi niet dus!! Een grote boevenbende!! En gezelligheid kent geen tijd, want wij gingen weer als laatste weg...
Maandag was het 18 mei en onze trouwdag, ja ja al 36 jaar getrouwd, waar blijft de tijd. Na het douchen en alle oefeningen , naar de fysio in Baarlo. En dat ging weer supergoed, oh heerlijk toch!! s Middags was het druk telefoonverkeer, appjes en mails en s avonds bij radar waren weer de banken in het nieuws... oh oh ik wordt er eigenlijk een beetje beroerd van, en wat ik lees in het boek over de banken, ja Niek het is eigenlijk niet te geloven, maar er vallen steeds meer puzzelstukjes hier op zijn plaats, en waar ik steeds mee zat, hadden we toen in 2007 de kleine lettertjes beter moeten lezen en ons geen renteswap moeten laten aanpraten... nee die kleine lettertjes waren voor ons onleesbaar en de uitleg die ze ons gaven niet of niet volledig!! Dat wordt steeds duidelijker door het boek van Joris Luyendijk.
Dinsdagmorgen kwam Lonneke al op tijd, want ons Pierke die was jarig en werd 4 jaar. Peter en ik gingen even naar Deurne vlees halen en toen we terugkwamen had Lonneke een hapje eten klaar. Na het eten deed Peter zijn middagslaapje en Lonneke en ik werkten het vlees aan de kant en zo konden we om half 4 naar Pierkes verjaardag. Oh hij was echt jarig !! Hij genoot van de cadeautjes en dat hij volgende week naar de basisschool mag!! Ja en dat vindt Peter heel erg belangrijk, daar heeft hij het iedere dag over, Pierke gaat naar school!! Lekker gegeten en heel erg gezellig!!
Woensdagmorgen was ik nog druk met vlees en Peter ging op de hometrainer. s Middags stond er zwemmen met John op het programma en toen ze terugkwamen waren ze allebei superenthousiast... John begon buiten al te vertellen ... oh SUPER SUPERGOED!! Ja wat dan???? Nou tijdens het zwemmen was er ineens heel veel gevoel aan de rechterkant bijgekomen, zijn arm/hand waren gaan trillen en heel warm geworden!! Peter stond met tranen in zijn ogen te knikken, Ja echt waar.... misschien nog een jaar en dan.... dan kan ik de hand gebruiken!! WAUW!! Is dit evengoed nieuws!! s Avonds was ik me aan het voorbereiden op het gesprek met iemand van de Swapschade, stukken doorlezen.. ja als we die teveel betaalde rente eens terugkregen, dat zou mooi zijn, maar eigenlijk...eigenlijk... vond ik dat gevoel van Peter in de arm/hand toch wel het allerbelangrijkste!! Daar kan geen geld tegenop!! Maar de andere kant is gerechtigheid en ons niet laten beduvelen en beetnemen door de bankenwereld!!
Donderdagmorgen eerst snel boodschappen doen en Peter ging met de taxi naar het afasiecentrum, de iPad bleef deze keer thuis daar zaten aantekeningen in die ik wellicht s middags nodig zou kunnen hebben. Steef kwam met Pierke en Sien lunchen, effe nog wat leuke afleiding, wat spannend vond ik het toch wel allemaal. Om 13.15 kwam meneer Peter van de swapschade en meneer Ton, onze accountant , spannend. Er werd van alles verteld, berekend, ongeloof... Meneer Peter wilde al onze correspondentie zien met de bank van de afgelopen jaren, ja het is wel duidelijk!!! Maar ja nu moet de rechter hier nog in mee gaan. Dit complexe product hadden ze ons nooit mogen verkopen!!!Is voor een doorgewinterde jurist nog nauwelijks te begrijpen en dan moeten wij met ons boerenverstand dit kunnen snappen. Nee dus!! Maar het zal nog wel een jaar duren voordat de echte uitspraak komt, ze lagen wel voor op het schema, maar al met al toch nog minstens een jaar in onzekerheid. Om 4 uur kwam Peter thuis en meneer Peter wilde hem graag nog even zien zodat hij zich een beeld kon vormen van ons beiden. Want er was veel verteld, over de situatie hier, het CVA van Peter en hoe we ons er doorheen hadden geknokt, zowel op het revalidatietraject als bedrijfsmatig. Meneer Peter gaf ons grote complimenten, hoe het bedrijf erbij lag, dat we nog steeds aan al onze verplichtingen hadden voldaan, ondanks de malaise in de varkenshouderij en dat we overal het positieve van inzagen en vooral de vooruitgang die we in Peters revalidatie hadden geboekt!! SUPER!! Om 5 uur vetrok Meneer Peter en toen was ik helemaal leeg..... poeffff... wat kost dit energie!! Veel meer als een hele dag asperges steken!!! Maar het gevoel blijft positief en de vooruitzichten zijn zeer gunstig!!
Vrijdagmorgen kwam Steef met Pierke en Sien, Wil kwam om met Peter te gaan zwemmen en ik ging met Pierke en Sien aspergessoep maken, mmmhh die was om te smullen. Maar ook lekker buiten in de tuin en tegen 12 uur waren Peter en Wil weer terug, en weer had het zwemmen super gegaan!! Na het eten gingen Peter en Sien naar bed, en Pierke en ik lekker buiten, schoffelen, harken, sproeien, want onder de bomen was het kurkdroog. Buiten koffie gedronken en toen fietste Steef met Pierke en Sien naar huis. Pierke zelf op zijn nieuwe fietsje en dat had goed gegaan!! Ze waren nog maar net weg, daar kwam Claudi met Joep en Mees,,, oh en Peter was al zo moe..... Mees ging voor Peter staan.. Opa opa buiten... Ja daar stond Peter weer op en liep hij met Mees naar de loods... Joep zat al op de tractor en kwam ermee naar buiten... broemm broemmm daar kwam Peter, met Mees op de grasmaaier. En Mees stond er zo parmantig op tussen Peters benen!!!Gas opa, gas geven... en alsof het niks is, reed Peter rondjes met Mees over het erf, om de loods en Joep op de traptractor ernaast. OH wat een lol!! Claudi moest nog effe naar de winkel met Johan, Joep en Mees bleven hier. Echte buitenmannetjes!! Om half 7 werden ze opgehaald en toen zei Peter.... ppfffff ich bin kaput!! En toen Ria belde of we thuis waren en of ze koffie konden komen drinken zei Peter... nee... vanavond niet... misschien morgen... We kwamen erachter dat onze thuistelefoon het niet deed, steeds de bezettoon en wij konden hier ook niet mee bellen, vervelend, alles nagekeken, maar konden hier niets vinden. KPN gebeld maar die konden het zo ook niet zeggen en nu komt dinsdagmorgen een monteur. Met Robert getest of het alarm bij de varkens het wel deed en dat deed het gelukkig wel, maar wat er nu aan de hand is... ikke niet weten!!
Zaterdagmorgen kwam Anneke om te helpen en Peter ging grasmaaien, het weer was goed, dus... Anneke en ik flink aan de binnenpoets en lekker opgeschoten. Maar s middags waren we allebei wel moe... en waren we aan het dubben om ergens naar toe te gaan.. nee toch maar niet, maar om half 9 zei Peter, zullen we een stukje gaan rijden , zomaar en dan ergens een ijsje eten!! ZO wat goed, Peter komt met een eigen initiatief!! Oh SUPER!! We reden richting Kronenberg, binnendoor, stukken waar we allebei nog nooit geweest waren en uiteindelijk kwamen we in Horst America uit, waar we een lekker ijsje kochten en in de auto opaten, het was te koud om op een terras te gaan zitten!! Wat is nou een ijsje eten ergens, maar oh wat voelde dit bijzonder!! Wat was dit GENIETEN!! Toen we thuis kwamen keken we naar het songfestival en gelukkig won Zweden!! En vanmorgen was het eindelijk een mooie Pinksterdag, lekker zon en lekker buiten gewerkt. DIT IS OOK GENIETEN!!! SAMEN buiten bezig zijn!!!
DE BELANGRIJKSTE DINGEN IN HET LEVEN
HEBBEN NIETS BUITENGEWOONS OF GRANDIOOS
HET ZIJN DE MOMENTEN
DAT WIJ GERAAKT WORDEN DOOR ELKAAR!!
Veel liefs Marlies
-
24 Mei 2015 - 16:55
Ans Lehane:
Hallo Peter en Marlies,
Nog gefeliciteerd met jullie 36-jarige huwelijksfeest. Een hele prestatie!
Kan me voorstellen dat het gesprek met meneer Peter intensief was, maar het lijkt dat er uiteindelijk een goede uitkomst is. Misschien wel 1 jaar wachten, maar wat is 1 jaar. De tijd vliegt.
Geweldig dat Peter meer gevoel in zijn rechterarm en hand heeft. Weer een hele mijlpaal.
Fijne Pinksterdagen voor allemaal.
Liefs
Ans -
25 Mei 2015 - 11:55
Hein Oet Wieërt:
Eerst felicitaties met al deze mijlpalen. Wat hebben jullie een feestelijke week gehad als ik dat zo lees. Mooi en nu is het rustig - als dat al kan - wachten tot het volgende jaar. Zeker het bankgedoe wordt spannend. Maak er weer een mooie week van en laat het zonnetje schijnen (figuurlijk dan) want wij kunnen ook wel wat regen gebruiken. Fijne week -
26 Mei 2015 - 16:27
Niek Van Hoof:
Gefeliciteerd, ja. Dan is het alweer 36 jaar geleden dat ik op excursie was in Londen, want daarom kon ik niet op jullie bruiloft komen! En gefeliciteerd natuurlijk met Pierke. Het naar de basisschool gaan van je kind vind ik in het leven van een moeder een giga mijlpaal!
En leuk, dat ook wel weer.
Groet uit de Ardeche. Daar ben ik nu een weekje met mijn oudste zoon. -
26 Mei 2015 - 20:44
Piet En Maria:
Hoi Hoi Peter en Marlies
Nog van harte gefeliciteerd met jullie 36-jarig huwelijk en de verjaardag van jullie oudste kleinzoon Pierke. nr 1 !!!!
Wat fijn dat er steeds meer gevoel in de hand\arm komt, dat geeft de burger moed.
En dan kan de Swap af en toe even naar de achtergrond, lekker peuh !!!
We waren gisterenmiddag even aan t toeren en belandde rond 17.00 u aan op Lorbaan 44.
( groot gelijk, lekker op de schoets als t kan, doen wij ook).
Heel veel groetjes en toi toi toi.
Piet en Maria oet Kessel
-
28 Mei 2015 - 14:06
Christel:
Ha. Al heel laat in de week. Maar toch nog even een klein berichtje voor jullie. Geweldig, dat Peter langer hoe meer gevoel krijgt in zijn hand en arm. Weer een klim op die hoge berg geklaard. De top is nog niet in zicht. Maar elke vooruitzicht geeft de burger moed.
En dan Pierke alweer 4. Wat gaat de tijd toch snel. Geniet van elk bijzonder moment. Wij zijn even een aantal weken weg. Maar daarna verschijnen wij weer fris aan de start. En......we proberen de zomerzon mee terug te nemen. Dan hebben we er allemaal wat aan. :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
