Een jaar voorbij
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
20 April 2009 | Nederland, Grashoek
Dag Lieve lieve mensen
Ja het eerste jaar is voorbij.....Mag ik eerst effe flink vloeken om wat er is gebeurt? En zeggen dat ik dit allemaal niet wilde.....G....V.....D.....
En nu de draad weer oppakken en heel dankbaar zijn voor wat we al bereikt hebben.
Ja, Het viel allemaal niet mee en door diepe dalen zijn we gegaan en ook heel veel glorie en hoge toppen bereikt. Wie had dat een jaar geleden kunnen denken, hoe lang de weg zou zijn, we hoopten op een half jaar en dat Peter dan helemaal hersteld zou zijn, heel frustrerend was het dat we dat niet bereikt hadden, de doelstellingen werden bijgesteld en nu zeggen we 7 jaren gaat het duren. Maar als ik terugdenk aan de beginperiode, hoe weinig dat hij kon en hoe blij we waren met ieder klein stapje vooruit, we vierden het iedere keer als een enorme overwinning, dus hadden we toch wel iedere dag iets te vieren. Je leert er mee omgaan en de zin van het leven anders te waarderen, je leert heel geduldig te zijn en alles een paar stappen terug te doen, je kunt niet zoals voorheen alles maar doen wat je wilt, iedere morgen moet je een keuze maken, wat is het belangrijkste voor vandaag en dat kunnen we dan gaan doen.
Met heel veel liefde van ons gezin, de inzet van ons allemaal hebben we deze fase bereikt.
Gelukkig dat Peter zelf ook heel positief is en dat maakt het wel een stuk makkelijker, hij heeft ondanks zijn beperkingen nog steeds de wil om door te gaan.
Afgelopen woensdag waren we voor de eerste keer bij de nieuwe fysiotherapeut in Baarlo, en Lieve Mensen wonderen bestaan toch ook nog, of was het de wilskracht en het doorzettingsvermoegen van Peter, maar na een uur therapie, zei Joost de fysiotherapeut, en nu geef Marlies maar je rechterhand.... En ja hoor -tranen en kippenvel- de hand kwam omhoog en hij gaf me de rechterhand!!!!!! Dit zou toch nooit kunnen... Nou een mooier kadoo had hij me niet kunnen geven. Hij was er zelf verbaast over. En nu geeft hij me iedere dag wel een keer de rechterhand!!! Dus geen eendagsvlieg. Heerlijk heerlijk alles komt goed.
Speciaal wil ik hier Wil en Annemarie bedanken, die er altijd voor ons waren, het hele jaar door, die met ons meegingen naar de instanties, die nooit iets teveel was.
Wil en Annemarie zonder jullie zou IK het in ieder geval niet gered hebben. DANK JE WEL
Maar ook Marie Louise die iedere dag komt om Peter te behandelen, en ons stimuleert om door te gaan, Marie Louise, DANK JE WEL
En dan John en Willemien, jullie zijn er ook altijd voor ons, het zwemmen, maatschappelijk werk, pedicure niets is jullie teveel. DANK JE WEL
Alle mensen die een berichtje achterlieten, een kaartje stuurden, bloemen brachten of in welke vorm dan ook, BEDANKT
En dan natuurlijk onze kinderen, Steef en Robert, Lonneke, Claudi en Johan, Fantastisch wat jullie voor ons doen, veel mensen zien niet wat jullie hebben doorgemaakt, jullie vader van het ene op het andere moment van een vitale gezonde man, naar een hulpbehoevend iemand. Jullie moesten in een keer helemaal volwassen worden en Pap en mij helpen, jullie brachten ons overal naar toe, altijd was er wel een van jullie om ons te helpen en te steunen als wij het effe niet meer zagen zitten. LIEVE KINDEREN, PAP EN MAM ZIJN HEEL ERG TROTS OP JULLIE.
EUVERAL LIKT GELOK VERBORGEN
WANT DR KUMT STEEDS EINE NIEJE MORGEN
Veel liefs Marlies
Ja het eerste jaar is voorbij.....Mag ik eerst effe flink vloeken om wat er is gebeurt? En zeggen dat ik dit allemaal niet wilde.....G....V.....D.....
En nu de draad weer oppakken en heel dankbaar zijn voor wat we al bereikt hebben.
Ja, Het viel allemaal niet mee en door diepe dalen zijn we gegaan en ook heel veel glorie en hoge toppen bereikt. Wie had dat een jaar geleden kunnen denken, hoe lang de weg zou zijn, we hoopten op een half jaar en dat Peter dan helemaal hersteld zou zijn, heel frustrerend was het dat we dat niet bereikt hadden, de doelstellingen werden bijgesteld en nu zeggen we 7 jaren gaat het duren. Maar als ik terugdenk aan de beginperiode, hoe weinig dat hij kon en hoe blij we waren met ieder klein stapje vooruit, we vierden het iedere keer als een enorme overwinning, dus hadden we toch wel iedere dag iets te vieren. Je leert er mee omgaan en de zin van het leven anders te waarderen, je leert heel geduldig te zijn en alles een paar stappen terug te doen, je kunt niet zoals voorheen alles maar doen wat je wilt, iedere morgen moet je een keuze maken, wat is het belangrijkste voor vandaag en dat kunnen we dan gaan doen.
Met heel veel liefde van ons gezin, de inzet van ons allemaal hebben we deze fase bereikt.
Gelukkig dat Peter zelf ook heel positief is en dat maakt het wel een stuk makkelijker, hij heeft ondanks zijn beperkingen nog steeds de wil om door te gaan.
Afgelopen woensdag waren we voor de eerste keer bij de nieuwe fysiotherapeut in Baarlo, en Lieve Mensen wonderen bestaan toch ook nog, of was het de wilskracht en het doorzettingsvermoegen van Peter, maar na een uur therapie, zei Joost de fysiotherapeut, en nu geef Marlies maar je rechterhand.... En ja hoor -tranen en kippenvel- de hand kwam omhoog en hij gaf me de rechterhand!!!!!! Dit zou toch nooit kunnen... Nou een mooier kadoo had hij me niet kunnen geven. Hij was er zelf verbaast over. En nu geeft hij me iedere dag wel een keer de rechterhand!!! Dus geen eendagsvlieg. Heerlijk heerlijk alles komt goed.
Speciaal wil ik hier Wil en Annemarie bedanken, die er altijd voor ons waren, het hele jaar door, die met ons meegingen naar de instanties, die nooit iets teveel was.
Wil en Annemarie zonder jullie zou IK het in ieder geval niet gered hebben. DANK JE WEL
Maar ook Marie Louise die iedere dag komt om Peter te behandelen, en ons stimuleert om door te gaan, Marie Louise, DANK JE WEL
En dan John en Willemien, jullie zijn er ook altijd voor ons, het zwemmen, maatschappelijk werk, pedicure niets is jullie teveel. DANK JE WEL
Alle mensen die een berichtje achterlieten, een kaartje stuurden, bloemen brachten of in welke vorm dan ook, BEDANKT
En dan natuurlijk onze kinderen, Steef en Robert, Lonneke, Claudi en Johan, Fantastisch wat jullie voor ons doen, veel mensen zien niet wat jullie hebben doorgemaakt, jullie vader van het ene op het andere moment van een vitale gezonde man, naar een hulpbehoevend iemand. Jullie moesten in een keer helemaal volwassen worden en Pap en mij helpen, jullie brachten ons overal naar toe, altijd was er wel een van jullie om ons te helpen en te steunen als wij het effe niet meer zagen zitten. LIEVE KINDEREN, PAP EN MAM ZIJN HEEL ERG TROTS OP JULLIE.
EUVERAL LIKT GELOK VERBORGEN
WANT DR KUMT STEEDS EINE NIEJE MORGEN
Veel liefs Marlies
-
20 April 2009 - 10:41
Marie-louise:
Inderdaad de tijd die vliegt, al een jaar verder, met heel veel vooruitgang.
En met jullie positieve inzet komen jullie samen nog veel verder.
En al die nieuwe therapieen brengen denk ik ook wel weer veel vooruitgang.
Dus komop we gaan er met z'n allen tegenaan om nog verder te komen dan Peter nu al is.
groetjes wim en marie-louise -
20 April 2009 - 10:59
Ria:
Hallo lieve Marlies en Peter en alle lieve mensen
ja inderdaad alweer een jaar verder,Maar een dikke pluim speciaal voor joew Marlies om toch weer steeds positief te kunnen zijn,en Peter om toch van die hard werkende gezonde man en pap er weer iets van te maken. Dus Peter steek uit die hand en we pakken met plezier die vast en blijf uitsteken die hand om zo verder te kunnen pakken en te gaan.En zolang er vooruitgang is is er geen stilstand en elke nieuwe morgen brengt steeds iets onbekends veel succes en blijf plezier houden al is t maar een beetje -
20 April 2009 - 16:29
Christel:
Ja, ja, de tijd vliegt. Na de grote klap vorig jaar, zijn jullie samen toch al weer heel ver gekomen. Nog lang niet ver genoeg natuurlijk. Maar toch........Gezondheid lijkt zo normaal. Tot er iets gebeurt, waardoor je beseft, dat het toch allemaal níet zo gewoon is. Nog steeds lees ik vol bewondering, hoe het gaat bij jullie. We zien ons gauw weer. -
20 April 2009 - 21:21
Sjalotti:
Lieve Lies en Peter,
Naast iedereen die je hierboven hebt bedankt, denk ik dat ook Peter, maar vooral JIJ een dikke pluim verdient! Ongelofelijk wat een kracht! Jij verdient de krachtpatser-van-het-jaar-trofee!!! -
21 April 2009 - 12:40
Sjaak Joosten:
Peter, na afgelopen weekend jou weer na jaren gesproken te hebben op onze school Reunie ben ik ook naar aanleiding van jou berichten op deze site behoorlijk onder de indruk.
Wij vonden de reunie ook prachtig en jij hebt volgens mij ook genoten.
Ik heb het volstre vertrouwen erin dat als we de volgende bijeenkomst hebben jij weer je mannetje staat.
groet. Sjaak Joosten -
21 April 2009 - 17:31
Wil En Annemarie:
Een jaar voorbij; och wat is een jaar op een mensenleven.
We hebben nog wat jaartjes te gaan toch!? We waren er vanaf het begin bij en het laat je niet los. We zijn blij dat we hulp en steun kunnen geven. Maar uiteidelijk moeten het er twee zelf doen. Marlies en Peter wat een kracht en inzet; god wat zijn jullie sterk!! Fijn dat we mogen helpen. En fijn dat we dat met jullie (a.s. schoon-) kinderen en de anderen kunnen doen. Lieve groet, Wil en Annemarie -
21 April 2009 - 17:56
Sandra V.d Beuken:
Marlies en Peter,
Een jaar voorbij... je zult vast vaak denken dat de tijd voorbij kruipt maar op dit soort momenten realiseer je je ook dat de tijd daarnaast ook vliegt. Een vreemd ding die tijd..
Inmiddels is deze site uitgegroeid tot een aardig boekwerk en ondanks dat ik er vrijwel nooit op reageer, controleer ik em ongeveer wekelijks of er nog nieuwe berichten geplaatst zijn. Ik denk nog veel mensen met mij. Daarnaast is het voor jou, marlies waarschijnlijk ook een manier om al je gevoelens, blij of gefrustreerd kwijt te kunnen.
Ik wens jullie veel succes met de komende weg of deze nou 7 jaar of korter of langer mag duren. Maar na 7 magere jaren komen vast 7 vette jaren! (en ook na minder hoor ;-))
Claudi en Johan gefeliciteerd met jullie aankomende huwelijk!
Keep up the good work!
Sandra van den Beuken -
29 April 2009 - 15:16
Thea-Jan:
Hallo
Wij zijn er nog je .Even Heel druk .
Je hoord nog wel van ons .Groetjes Thea .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
