WINTER....

Hallo lieve mensen,

Wordt het dan toch nog een beetje winter.... Dat het dan zo maar blijft, beetje vriezen een klein beetje sneeuw, ja dan komen we de winter wel door.
Maandagmorgen moesten we extra vroeg op , de fysio in Baarlo was al voor half 10 gepland, en we hadden een druk weekend achter de rug, zondagmiddag kwamen Mart en Tanja nog op bezoek en ook Claudi Johan, Joep en Mees. Heel gezellig en we aten allemaal samen lekker frietjes, om 8 uur was alles opgeruimd en belde Piet, ze wilden nog effe komen kijken naar het Winterwonderland, gezellig een kop koffie gedronken .... en zo kwam het er niet van om alle oefeningen te doen voor we naar Baarlo gingen.
Peter gaf aan dat hij graag weer eens de hand en vingers getapet wilde hebben en Richard vond dit ook wel een goed plan en zo werden dus eerst de hand en vingers getapet. Meteen al bij het lopen zagen we effect, de arm bewoog heel soepeltjes mee en alle oefeningen gingen supergoed. Op weg naar huis belde dr Pop over de uitslag van het epileptieonderzoek. Er waren geen epileptische aktioviteiten waargenomen en alles zag er prima uit en het voorstel is nu om 1 pilletje carbamazepine minder per dag te slikken en dan over een jaar weer verder kijken.Peter was hier erg blij mee, eindelijk een pilletje minder!!
s Middags kwam Mattie op bezoek, dit is de arbeidsdeskundige van Interpolis en hier hebben we pakweg een jaar of 10 geleden een heel goede band mee opgebouwd en ook in de beginfase na Peters infarct heeft hij ons goed geholpen. Hij hoeft ons nu niet meer te bezoeken, maar hij doet dat eigenlijk in de privesfeer en zo komt hij ieder jaar een keertje langs om bij te praten. En inderdaad we hebben weer heel erg fijn zitten praten, ja dat geeft weer meer vertrouwen in de toekomst.
Dinsdagmorgen stond er niets op het programma en Peter ging op de hometrainer en ook dit ging beter als anders met de getapete hand. Hij had deze keer weinig last van irritatie en kriebels, dus bleef de tape ook mooi zitten. Om 12 uur moesten we Joep uit school halen en in de auto heeft Joep een verhaal over de oude tractor, ja die was van opa stok geweest en kapot, maar papa Johan gaat hem nu maken en de motor was al gestart dus nog efkes en dan was hij weer gemaakt en als opa Stok zijn handje het nu weer doet dan kan opa samen met Joep gaan tractor rijden... Peter en ik keken elkaar eens aan... ja dat kleine manneke heeft verstand van tractors!! Na het eten brachten we Joep weer naar school en reden Peter en ik door naar Deurne om het vlees op te halen, alles in de koelkast gezet en Peter naar boven voor zijn late middagslaapje en toen was het alweer tijd om Joep op te halen en ook gauw genoeg Peter weer uit bed, want Joep wilde samen met opa spelen, kleuren plakken en spelletjes doen. Om 8 uur had ik alle vlees verwerkt en kwamen er nog mensen vlees ophalen en gezellig koffie zitten drinken.
Woensdagmorgen kwam John om met Peter te zwemmen, en nog mensen vlees ophalen, Robert had een kleine stroom stroring op het bedrijf, maar gelukkig was het euvel snel opgelost.... pppft vind ik altijd eng, en ben ik bang dat er iets groots kapot gaat en dat dat dan veel geld gaat kosten...
Peter en John kwamen terug van het zwemmen in de stromende regen, maar het zwemmen had erg goed gegaan, vooral de arm en hand waren erg soepel geweest. s Avonds ging ik lopen met Willemien en Annemarie en Willemien moest zeggen dat John had gezegd dat Peter erg goed was geweest met het zwemmen, een van de beste keren!!! SUPER!! Natuurlijk praatte we ook veel over de renteswap, maar er zijn deze week geen nieuwe feiten bijgekomen, dus nog steeds spannend!!
Donderdagmorgen ging Peter weer met de taxi naar het Afasiecentrum en hij wilde zijn handoefeningenboekje meenemen, dat had hij voor de vakantie gezegd. Het verbaasd mij steeds weer dat hij dit soort afspraken bijna nooit vergeet. Hij is altijd degene die mij op dit soort zaken attendeert. En dan denk ik er is nog plaats genoeg in dat brein van jou!!!
Ik ging boodschappen doen in Panningen, even naar de tweedehandswinkel wat boejkes en puzzels gescoord en de rozen voor Claudi op gehaald in Meijel. Om 4 uur kwam Peter terug van het afasiecentrum en keken we een programma over de zorg op RTL 4 , dit was er woensdagavond ook op geweest maar toen hadden we het niet gezien en via facebook was ik hier op geattendeerd. Vol bewonderiing en herkenning keken we ernaar. Ook heel heftig , maar veel tijd hadden we niet want om 5 uur moesten we naar Claudi, ja ons kleine meisje werd al 27!! Och dit zal iedereen wel hebben, dat je gedachten dan terug gaan naar de geboortedag 27 jaar geleden... hoe bijzonder een derde dochter erbij...
We gingen samen naar de wok in Baarlo en natuurlijk wilde Joep bij ons in de auto, maar Meesje werd verdrietig, hij wilde ook bij opa en oma in de auto, oke dan allebei bij ons in de auto, heel gezellig zittenm zingen en tetteren en waren we om 6 uur bij de wok. Heerlijk gegeten, en gezellig zitten praten, nog bekenden gezien en om 8 uur waren we klaar en toen wilde Peter toch echt wel naar huis, nu was hij toch wel heel erg moe...
Vrijdagmorgen kwam Steef met Pierke en Sien om de boekhouding te doen. Pierke wilde de boekjes lezen en schrijven, ja dat wilde Peter ook wel en zo zaten ze samen te lezen en te schrijven. Ieder op een blaadje het hele adres, maar Peter had moeite met de letters van de postcode, maar hoe was het 7 jaar geleden... toen kon hij amper zijn naam schrijven en al helemaal niet die van iemand anders... Pierke had zijn adres opgeschreven en er Riesjard Willem onder gezet. Ik vroeg wat dat betekende, ja dat zegt mama ook altijd... en toen dacht ik oh ja hun letters van de postcode zijn RW en dan zegt Steef altijd Richard Willem.... Peter en ik keken elkaar eens aan... zo en dat moet nog 5 jaar worden!!! Samen met Sien en Pierke maakten we nog een appeltaart en dat was feest!! s Middags stond er niets op het programma en s avonds was het ook lekker rustig.
Zaterdagmorgen kwam Anneke helpen en begonnen we met het Winterwonderland op te ruimen, een jele klus. Wil kwam om met Peter te zwemmen en om 12 uur jhadden Anneke en ik zo goed als alles opgeruimd, het opbouwen is een hele klus, maar het afbreken ook, maar we hebben er 7 weken heel veel plezier van gehad en dat was de moeite meer dan waard. Peter en Wil waren ook tegen 12 uur weer thuis en ook nu had het zwemmen supergoed gegaan, echt een vooruitgang in de hand en de vingers, en geen nadelige gevolgen van de tape, yes proberen we over 2 weken weer!! Peter K belde nog over ons weekendje weg en na de middag was ook dit geregeld en geboekt, heerlijk in een huisje op een park in Duitsland. Goed geregeld Peter!! Ik moest toch nog het een en ander opruimen maar om 4 uur was dan toch alles netjes en konden we samen gaan genieten van ons vrije weekend, ik ging even aan de computer zitten en was op zoek naar een berichtje van een paar weken terug, maar ja dan ga ik lezen en oh ik kwam uit bij de bruiloft van Lonneke en Jaap... waarom weet ik niet, maar ik las en las en weer stroomden de tranen....wat ben ik ongelooflijk trots op mijn 3 meiden!!!. Niet te laat naar bed en vanmorgen lekker uitgeslapen weer op. Robert kwam binnen om koffie te drinken en te vertellen over de eigen Zitting op de Grashoek, ja volgend jaar toch ook maar weer eens naar toe gaan... Iedere dag een beetje meer, iedere week een stapje verder en langzaam aan wordt alles weer normaal. SUPER!!!


VERTROUW OP DE LOOP DER DINGEN
ZOALS DE KALE BOMEN IN DE WINTER
VOL VERTROUWEN WACHTEN OP DE LENTE
DIE HUN BLADKNOPPEN DOEN ONTLUIKEN

Veel liefs Marlies