kermis in Grashoek
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
12 Augustus 2008 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve allemaal.
Ja het is kermis in Grashoek en wij zijn er niet bij. Jammer, maar zonder ons gaat het ook door en wij genieten nu van andere dingen.
Vrijdag is de trap gemaakt voor het zwembad en Robert heeft hem zeer stevig bevestigd, zodat Peter nu bijna moeiteloos in en uit het zwembad kan. Zaterdag gelijk uitgeprobeert en het ging dus heel goed, voor het eerst heb ik alleen met hem gezwommen en therapie gedaan, wat dus een succes was. s Middags nog logopodie gedaan en dat ging ook al heel erg goed. Hierin zie je dus nu een hele grote vooruitgang. s avonds samen met visite buiten gezeten en hoorden we de kermis. Ach dan is het af en toe een keertje slikken, maar toch heel tevreden.
Zondagmorgen was hij heel moe, eigenlijk bleef dit zo'n beetje tot de avond en waren er veel emoties. Hij was verdrietig dat het niet sneller vooruitging en dat hij thuis zo miste, s avonds nog een stuk buiten gelopen, en toen ging het wel weer.
Maandagmorgen zou de ergotherapeute van het CIZ komen over de aanpassingen in huis. Een uur te laat kwam er een mevrouw, die we niet zo heel aardig vonden, ze was ook niet erg royaal in het meedenken wat er veranderen moest, en vond dat we vooral tevreden moesten zijn met een heel klein beetje aanpassingen.
De badkamer is hier erg klein en heeft een ligbad, Peter kan hier niet in, dus moet er een douche komen. Zij zag dit wel zitten in een hoekje en dan zouden we de tegels in dat hoekje vergoedt krijgen maar de rest van de tegels(2 vierkante meter)niet . Daar moesten de oude maar blijven zitten. Nou die zijn niet antislib, dus blijft er nog een gevaarlijke situatie over. Na lang aandringen zag zij dit dan ook en wilde wel een notitie maken dat deze misschien ook wel vergoedt zouden kunnen worden. Nou moe!!!!
Ik vroeg nog om een stukje leuning boven aan de trap zodat Peter als hij boven is door kan lopen langs deze leuning. Weet je wat ze zei. De meeste mensen hebben 2 stokken in huis, en eentje is er dan voor boven en dan hoefde dat stukje leuning niet. Ik had hem helemaal hangen, want deze stokken moet je dus zelf betalen en vallen niet onder het CIZ/WMO.En het gaat niet om die 20 euro wat een stok kost, maar wel dat er zo hard geroepen wordt dat er middelen zijn voor mensen met beperkingen, en als je er dan aanspraak op probeert te maken, ze je alleen maar tegenwerken.
Om 11 uur zijn we samen naar Blixembosch gereden en hebben we in het restaurant van Blixembosch geluncht. Daarna had Peter 2 therapien en samen een gesprek met de psychologe. Dit gesprek was zeer verhelderend en met name door de duidelijke uitspraken van Peter wat belangrijk is in het leven. Helemaal ontroerd waren we.
S Avonds zijn we gaan eten in Son, een beetje kermis en een beetje de dag vieren dat we elkaar 32 jaar geleden voor het eerst ontmoet hebben. Heel erg waardevol.
Toen we weer terug waren in het huisje was er een verrassing. De nieuwe schoenen waren er, en ze waren geeneens heel lelijk. Peter was er zichtbaar blij mee en ze moesten natuurlijk gelijk aan. Ja dat ging een stuk beter. En vanmorgen bij de fysio ging hij bijna als een haas, ook zonder stok.
Morgen krijgt hij weer de looptest, dus ben benieuwd of hij de 300 meter haalt.
NIEMAND WEET WAT HIJ IN ZICH HEEFT
TOT HIJ HET HEEFT GEPROBEERD.
VELEN PROBEREN HET PAS
ALS ZE DAARTOE WORDEN GEDWONGEN
(w.maturin)
Veel liefs Marlies
Ja het is kermis in Grashoek en wij zijn er niet bij. Jammer, maar zonder ons gaat het ook door en wij genieten nu van andere dingen.
Vrijdag is de trap gemaakt voor het zwembad en Robert heeft hem zeer stevig bevestigd, zodat Peter nu bijna moeiteloos in en uit het zwembad kan. Zaterdag gelijk uitgeprobeert en het ging dus heel goed, voor het eerst heb ik alleen met hem gezwommen en therapie gedaan, wat dus een succes was. s Middags nog logopodie gedaan en dat ging ook al heel erg goed. Hierin zie je dus nu een hele grote vooruitgang. s avonds samen met visite buiten gezeten en hoorden we de kermis. Ach dan is het af en toe een keertje slikken, maar toch heel tevreden.
Zondagmorgen was hij heel moe, eigenlijk bleef dit zo'n beetje tot de avond en waren er veel emoties. Hij was verdrietig dat het niet sneller vooruitging en dat hij thuis zo miste, s avonds nog een stuk buiten gelopen, en toen ging het wel weer.
Maandagmorgen zou de ergotherapeute van het CIZ komen over de aanpassingen in huis. Een uur te laat kwam er een mevrouw, die we niet zo heel aardig vonden, ze was ook niet erg royaal in het meedenken wat er veranderen moest, en vond dat we vooral tevreden moesten zijn met een heel klein beetje aanpassingen.
De badkamer is hier erg klein en heeft een ligbad, Peter kan hier niet in, dus moet er een douche komen. Zij zag dit wel zitten in een hoekje en dan zouden we de tegels in dat hoekje vergoedt krijgen maar de rest van de tegels(2 vierkante meter)niet . Daar moesten de oude maar blijven zitten. Nou die zijn niet antislib, dus blijft er nog een gevaarlijke situatie over. Na lang aandringen zag zij dit dan ook en wilde wel een notitie maken dat deze misschien ook wel vergoedt zouden kunnen worden. Nou moe!!!!
Ik vroeg nog om een stukje leuning boven aan de trap zodat Peter als hij boven is door kan lopen langs deze leuning. Weet je wat ze zei. De meeste mensen hebben 2 stokken in huis, en eentje is er dan voor boven en dan hoefde dat stukje leuning niet. Ik had hem helemaal hangen, want deze stokken moet je dus zelf betalen en vallen niet onder het CIZ/WMO.En het gaat niet om die 20 euro wat een stok kost, maar wel dat er zo hard geroepen wordt dat er middelen zijn voor mensen met beperkingen, en als je er dan aanspraak op probeert te maken, ze je alleen maar tegenwerken.
Om 11 uur zijn we samen naar Blixembosch gereden en hebben we in het restaurant van Blixembosch geluncht. Daarna had Peter 2 therapien en samen een gesprek met de psychologe. Dit gesprek was zeer verhelderend en met name door de duidelijke uitspraken van Peter wat belangrijk is in het leven. Helemaal ontroerd waren we.
S Avonds zijn we gaan eten in Son, een beetje kermis en een beetje de dag vieren dat we elkaar 32 jaar geleden voor het eerst ontmoet hebben. Heel erg waardevol.
Toen we weer terug waren in het huisje was er een verrassing. De nieuwe schoenen waren er, en ze waren geeneens heel lelijk. Peter was er zichtbaar blij mee en ze moesten natuurlijk gelijk aan. Ja dat ging een stuk beter. En vanmorgen bij de fysio ging hij bijna als een haas, ook zonder stok.
Morgen krijgt hij weer de looptest, dus ben benieuwd of hij de 300 meter haalt.
NIEMAND WEET WAT HIJ IN ZICH HEEFT
TOT HIJ HET HEEFT GEPROBEERD.
VELEN PROBEREN HET PAS
ALS ZE DAARTOE WORDEN GEDWONGEN
(w.maturin)
Veel liefs Marlies
-
12 Augustus 2008 - 15:30
Marie-louise:
ik weet dat het af en toe wat tegen zit, en dat je overal hard voor moet knokken en dat het erg veel van je vergt, en ook Peter doet enorm z'n best om vooruit te gaan en met z'n allen lukt het jullie ook wel.
ik kwam de volgende spreuk tegen en vond hem best wel toepasselijk.
Kijk niet terug naar de teleurstellingen van gisteren
Maar leef naar de dromen van morgen
we steunen jullie zoveel we kunnen
groetjes -
12 Augustus 2008 - 17:21
Loes :
Hoi marlies,net thuis en lang niks laten horen.
Voel me een beetje schuldig om over vakantie te praten vooral omdat het met jullie op vakantie gaan altijd zo geweldig gezellig was.
maar alla ik heb alle berichten van afgelopen 2 weken zojuist gelezen en er zit nu echt schot in het vooruitgaan van Peter.Nu weet ik zeker dat dat wandelen in Schotland met Peter en jou ervan gaat komen.Hou vol,beide,allemaal,het gaat de goeie kant uit,iedere dag een beetje ,samen superveel,dikke kus van ons alle en we hebben jullie gemist. -
12 Augustus 2008 - 17:36
Lucia:
Ha Peter en Marlies,
In dit bericht zit zoveel om op te reageren, maar dat doe ik nu niet. We komen binnenkort gewoon gezellig een kop koffie drinken en kletsen dan weer bij.
Peter ga zo door, en Marlies en jullie kids zullen wel zorgen dat de "accu" goed opgeladen blijft.
Groetjes van ons -
12 Augustus 2008 - 19:28
Wilhelmien:
Hoi Peter en Marlies,
Net terug v.h. lopen en we zijn echt zeiknat geworden. Ciz verhaal: wat `n gedoe en meedenken weet ciz niet.Laat je niet met niks wegsturen,maar zoals altijd: jullie klaren dat klusje ook!!
We helpen jullie waar we kunnen -
13 Augustus 2008 - 07:26
Frans En Annie:
Gisteravond bij Peter op bezoek geweest, hij had de voordeur al open gezet.Lekker genoten van de kermis vlaai en een glaasje drinken. Hij had erg goed zijn best gedaan om met zijn nieuwe schoenen telopen, hij was blij dat ze 's avonds om half 8 uit gingen, zijn benen voelde of ze honderd jaar waren. Maar ja morgen vroeg gingen ze weer aan want hij liep hier toch veel beter mee, de loop is wat steviger zei hij. De zuster bracht hem het programma van woensdag. Hij had zo gezien dat er 3 therapieen op stonden en was hier blij om. Maar hij zal erg blij zijn als hij dadelijk!!!!voor goed naar de Grashoek mag, dit laat hij toch wel vaak merken. Dus Peter, Marlies en de kids het zal toch nog heel wat zweetdruppeltjes kosten als het zover is maar jullie kunnen aftellen en SAMEN met hulp van andere kunnen jullie dit.
veel liefs van Annie en Frans en de kids. -
13 Augustus 2008 - 10:12
Claud:
Hoi Allemaal,
Johan en ik zijn gister ook nog even bij pap geweest. We hadden vis meegenomen van de kermis, om hem toch nog een beetje t kermis gevoel te geven. We hebben er allemaal samen van gesmuld, en lekker gedineerd met z'n drieen!
Het lopen gaat ook al stukken beter met de nieuwe schoenen. Hij kan nu bijv. een kopje van het aanrecht naar zijn eigen plaats brengen. Nu is pap dus niet meer zo afhankelijk van andere mensen die hem iets moeten brengen.
Hij is af aan het tellen waneer hij naar huis mag...nog 4 weken...en dan eindelijk thuis. We vroegen wat hij eigenlijk dan thuis ging doen. Jah...3 dagen therapie...en de rest ging hij toch maar werken...voor zover t kan!! Super toch...dat hij weer positief in t leven staat!!!
Lieve mensen...tot de volgende keer!!
Groetjes Johan en Claudi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
