Mist en Zon
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
21 November 2010 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen
Ja hier weer mijn zondagse bericht....
Dinsdagmorgen weer gewoon naar de fysio in Baarlo, had heel goed gegaan, wel nog steeds moe, maar waarschijnlijk ook nog de nasleep van de epileptisch aanval. De duizeligheid is nu wel helemaal weg en dat geeft de burger toch weer optimisme!! Dinsdagavond naar de verjaardag van Johan en hier kwam ook weer het boek van Grashoek aan de orde. Ja er is in het verleden toch wel het een en ander gebeurt in ons kleine dorpje. In ieder geval geeft het boek veel gespreksstof.
Woensdag was mijn vleesdag en Peter hoefde overdag niets, en dat was wel lekker. Zo kon hij mijn werkzaamheden eens bewonderen en kletsen met de mensen, wat ook heel gezellig is.En het doet zo enorm goed als er mensen komen die Peter al een hele poos niet hebben gezien en dan de vooruitgang bewonderen en dat ook zeggen tegen hem!!Dan je zie hem groeien!!
s Middags kwam Herm nog over de mest en dronken we samen in de keuken koffie, dan krijgt Peter enorm veel informatie te verwerken en was hij moe..... Moe... moe... en s avonds stond er nog zwemmen met Wil op het programma.Hij vond eigenlijk dat hij genoeg had gedaan deze woensdag, maar ala toch zwemmen en erna was meneer superfit!! De oefeningen in het zwembad hadden heel erg goed gegaan en het leek wel of hij een flinke portie energie had opgesnoven!
Donderdag naar de afasiegroep en hier gaat hij supergraag naar toe, erg veel informatie en iedere week zie en hoor ik vooruitgang in de spraak. Steeds meer woorden en zinnen. Dit is echt een verbetering ten opzichte van de individuele logopedie. Ja het valt niet altijd mee om de juiste therapieen te vinden en te weten wat ze toevoegen, maar deze afasiegroep is een hele goeie!!
Ja en dan vrijdag... het gesprek bij de fysiotherapie. Ik zag er als een berg tegenop, donderdagavond hadden Peter en ik er samen over gepraat en hij wilde beslist nog 2x per week naar de fysio en als het op financieel zou vastlopen dan desnoods zelf betalen.
Wil Koch ging met ons mee, en als eerste kwamen de excuses van Helene over het foutief gelopen gesprek van 4 weken terug. Het was absoluut niet de bedoeling geweest om de fysio te stoppen. Ieder deed zijn verhaal, en misschien was het wel goed om een pauze in de fysio in te lassen, om therapiemoeheid te voorkomen. Ik zat er een beetje als een zombie bij.... Toch wel heel erg verdrietig en emotioneel, gelukkig vond Wil deze optie ook niet heel erg goed en kan hij het veel beter verwoorden dan Peter of ik. Na een uur waren we klaar met het gesprek en zal ieder van ons nadenken over hoe we Peter zou goed en ver mogelijk kunnen krijgen. Over 3 weken komen we weer bij elkaar en wordt het vervolgtraject afgesproken. Thuis aangekomen was ik leeg en kon niet meer goed nadenken.... Probleem even parkeren.... Peter daarentegen vond het een positief en goed gesprek en ziet het allemaal zonnig in. Ach en daar put ik dan toch ook weer energie uit.
Zaterdag zwemmen met Wil en Annemarie kwam ook nog een kop koffie drinken, nog nagepraat over het gesprek en bij mij begon het zonnetje toch ook te schijnen. Mart belde voor een afspraak om zondagmorgen met Peter te gaan toeren. Ja daar krijgt het mannetje een stoot energie van....
s Middags nog een poosje buiten gewerkt en na het eten een erg goed gesprek. Dit is bijna magisch, hoe ik kan genieten van de spraak van Peter en dat er steeds meer goede woorden zijn en steeds meer en makkelijker.Het lijkt soms wel een betovering....
En vanmorgen op tijd op, want om half 11 moesten we klaar zijn, ja en dan hoef ik Peter maar een keer te roepen en is hij supersnel met aankleden....
Toen Mart kwam zat Peter helemaal klaar, ze gingen richting Hunsel naar het bollenrooien kijken. Tegen 1 uur waren ze terug en Peter vond het super, super, super, zoveel had hij gezien en grote loodsen en er werkten zoveel mensen(veel Polen), maar allemaal grote stukken land en alles super modern. Wel een uur heeft hij erover verteld, en eigenlijk wilde hij niet gaan slapen, want hij moest dan piekeren(denken), maar toch maar even naar bed en proberen te slapen. Ja en zo sprokkelen we de informatie bij elkaar en wordt het mannetje langzaam aan weer een boer.....
WANNEER JE HET MOEILIJK HEBT
EN VEEL JE TEGEN ZIT
TOT HET LIJKT
ALSOF JE HET GEEN MINUUT LANGER KUNT VOLHOUDEN
GEEF DAN VOORAL NIET OP
WANT DAT IS PRECIES DE PLAATS
EN DE TIJD
DAT HET TIJ ZAL KEREN
Veel Liefs Marlies
Ja hier weer mijn zondagse bericht....
Dinsdagmorgen weer gewoon naar de fysio in Baarlo, had heel goed gegaan, wel nog steeds moe, maar waarschijnlijk ook nog de nasleep van de epileptisch aanval. De duizeligheid is nu wel helemaal weg en dat geeft de burger toch weer optimisme!! Dinsdagavond naar de verjaardag van Johan en hier kwam ook weer het boek van Grashoek aan de orde. Ja er is in het verleden toch wel het een en ander gebeurt in ons kleine dorpje. In ieder geval geeft het boek veel gespreksstof.
Woensdag was mijn vleesdag en Peter hoefde overdag niets, en dat was wel lekker. Zo kon hij mijn werkzaamheden eens bewonderen en kletsen met de mensen, wat ook heel gezellig is.En het doet zo enorm goed als er mensen komen die Peter al een hele poos niet hebben gezien en dan de vooruitgang bewonderen en dat ook zeggen tegen hem!!Dan je zie hem groeien!!
s Middags kwam Herm nog over de mest en dronken we samen in de keuken koffie, dan krijgt Peter enorm veel informatie te verwerken en was hij moe..... Moe... moe... en s avonds stond er nog zwemmen met Wil op het programma.Hij vond eigenlijk dat hij genoeg had gedaan deze woensdag, maar ala toch zwemmen en erna was meneer superfit!! De oefeningen in het zwembad hadden heel erg goed gegaan en het leek wel of hij een flinke portie energie had opgesnoven!
Donderdag naar de afasiegroep en hier gaat hij supergraag naar toe, erg veel informatie en iedere week zie en hoor ik vooruitgang in de spraak. Steeds meer woorden en zinnen. Dit is echt een verbetering ten opzichte van de individuele logopedie. Ja het valt niet altijd mee om de juiste therapieen te vinden en te weten wat ze toevoegen, maar deze afasiegroep is een hele goeie!!
Ja en dan vrijdag... het gesprek bij de fysiotherapie. Ik zag er als een berg tegenop, donderdagavond hadden Peter en ik er samen over gepraat en hij wilde beslist nog 2x per week naar de fysio en als het op financieel zou vastlopen dan desnoods zelf betalen.
Wil Koch ging met ons mee, en als eerste kwamen de excuses van Helene over het foutief gelopen gesprek van 4 weken terug. Het was absoluut niet de bedoeling geweest om de fysio te stoppen. Ieder deed zijn verhaal, en misschien was het wel goed om een pauze in de fysio in te lassen, om therapiemoeheid te voorkomen. Ik zat er een beetje als een zombie bij.... Toch wel heel erg verdrietig en emotioneel, gelukkig vond Wil deze optie ook niet heel erg goed en kan hij het veel beter verwoorden dan Peter of ik. Na een uur waren we klaar met het gesprek en zal ieder van ons nadenken over hoe we Peter zou goed en ver mogelijk kunnen krijgen. Over 3 weken komen we weer bij elkaar en wordt het vervolgtraject afgesproken. Thuis aangekomen was ik leeg en kon niet meer goed nadenken.... Probleem even parkeren.... Peter daarentegen vond het een positief en goed gesprek en ziet het allemaal zonnig in. Ach en daar put ik dan toch ook weer energie uit.
Zaterdag zwemmen met Wil en Annemarie kwam ook nog een kop koffie drinken, nog nagepraat over het gesprek en bij mij begon het zonnetje toch ook te schijnen. Mart belde voor een afspraak om zondagmorgen met Peter te gaan toeren. Ja daar krijgt het mannetje een stoot energie van....
s Middags nog een poosje buiten gewerkt en na het eten een erg goed gesprek. Dit is bijna magisch, hoe ik kan genieten van de spraak van Peter en dat er steeds meer goede woorden zijn en steeds meer en makkelijker.Het lijkt soms wel een betovering....
En vanmorgen op tijd op, want om half 11 moesten we klaar zijn, ja en dan hoef ik Peter maar een keer te roepen en is hij supersnel met aankleden....
Toen Mart kwam zat Peter helemaal klaar, ze gingen richting Hunsel naar het bollenrooien kijken. Tegen 1 uur waren ze terug en Peter vond het super, super, super, zoveel had hij gezien en grote loodsen en er werkten zoveel mensen(veel Polen), maar allemaal grote stukken land en alles super modern. Wel een uur heeft hij erover verteld, en eigenlijk wilde hij niet gaan slapen, want hij moest dan piekeren(denken), maar toch maar even naar bed en proberen te slapen. Ja en zo sprokkelen we de informatie bij elkaar en wordt het mannetje langzaam aan weer een boer.....
WANNEER JE HET MOEILIJK HEBT
EN VEEL JE TEGEN ZIT
TOT HET LIJKT
ALSOF JE HET GEEN MINUUT LANGER KUNT VOLHOUDEN
GEEF DAN VOORAL NIET OP
WANT DAT IS PRECIES DE PLAATS
EN DE TIJD
DAT HET TIJ ZAL KEREN
Veel Liefs Marlies
-
21 November 2010 - 14:55
Marie-louise:
We gaan gewoon door, en laten ons door niemand tegen houden.
Al krijgen we komende week sneeuw ipv zon,
Gewoon doorgaan -
21 November 2010 - 18:34
Christel:
ik snap er niks van. Als ik gezwommen heb (wat ik bijna nooit doe), ben ik daarna altijd zo moe en komt er niets meer uit mijn lijf. Peter daarentegen, krijgt er juist energie van. Hoe doet hij dat? Of ligt het aan Wil? In elk geval gaat het weer lekker met jullie allebei en dat doet me vreugd. Hou vol en ga door. Wie weet wat Sinterklaas in petto heeft? Vol verwachting klopt ons hart. Hoe is het met de aanstaande ouders? Ook vol verwachting? De tijd gaat snel hoor. Voor je het weet is het een feit. En daar kom je nooit meer vanaf. Papa of mama ben je voor het leven. Zo zal het ook wel met opa en oma zijn. Maar daar kan ik nog niet over meepraten. -
21 November 2010 - 18:59
Hein Oet Wiëert:
Had ik dit nu eerder geweten van Hunsel dan was ik ook naar het bollenrooien gaan kijken en had ik Peter ook nog eens gezien. Hij zou mij waarschijnlijk niet herkennen maar dat zou niks uitmaken.
Ik kijk altijd uit naar dit verslag want dit geeft mij zoveel energie. Gewoon doorgaan de komende week ondanks de evt gladheid -
24 November 2010 - 16:38
Steef:
Hallo hallo!
Hier gaat het ook erg goed, zijn ook vol verwachting ja, haha!
Zijn nu 15 weken onderweg, en het gaat nog steeds kei goed! Maandag met aanstaande opa en oma naar Prenatal geweest, 2 uur geshopt voor de kleine, heerlijk! Was echt kei gezellig en wat een leuke spulletjes zeg, heerlijk! En gelukkig gaat het met opa steeds beter, kan hij dalijk ook vanalles doen met de kleine!! Elke dag een beetje vooruit, vooral met z'n praten vind ik dat het erg goed gaat, gelukkig maar... En als de 'het' er dalijk is, krijgt hij zeker top therapie, haha!! Alles komt goed, dat weet ik zeker!
Groetjes Steef en ...... (!) -
27 November 2010 - 17:44
Nelly:
Hallo Marlies & Peter...
wat fijn dat er na elke down toch weer een up komt. SUPER!!!!! Laat de jullie "boer"maar langzaam terug komen. Fijn om die gedachten op in dit verslag te lezen. Alles heeft zijn tijd nodig en niemand weet dit beter als jullie Marlies. Steef wat geweldig als jullie kleintje er eenmaal is, wat zal opa van zijn therapie genieten... oma genietend langs hem. WAUW......
Lieve groetjes Jan & Nelly.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
