ACHTBAAN MET DRIEDUBBELE LOOPING

Hallo lieve mensen



Wat kan er toch weer veel gebeuren in een week… tjonge jonge het lijkt wel een achtbaan met driedubbele looping, met als afsluiting de fata morgana !!!
Maandagmorgen was er al op tijd een mail van de advocaat met het antwoord van de bank, natuurlijk had de bank niets fout gedaan en hadden ze ons altijd met de meeste zorgplicht en coulance behandelt. Nou mooi niet dus , een hele boel onwaarheden en nadat ik het s morgens eens goed bestudeerd had schreef ik na de middag ons weerwoord, toch weer twee uur aan bezig geweest en was ik net op tijd klaar om samen met Peter naar de fysio in Panningen te gaan. We waren toch nog iets te vroeg maar Mike de stageair begon met de hand en arm van Peter los te maken en Gerard keek toe. Gerard nam het over en Peter moest nu op de grote bal gaan zitten en zo de oefeningen doen, veel oefeningen voor de romp stabiliteit en voor de heupen, het ging heel goed. Nog oefeningen aan het wandrek en steeds weer de voet recht omhoog en recht naast de linkervoet zetten. Super tevreden gingen we na drie kwartier weer naar huis en deden we s avonds niet zoveel meer en Peter was helemaal niet zo moe als anders.
Dinsdagmorgen waren we lekker bezig, ik maakte een grote ketel erwtensoep en Peter kwam kijken in de keuken, hij vroeg of hij mij kon helpen, ja dat kon hij wel want er moest geroerd worden, ja dat vond hij wel heel erg leuk, roeren in de 15 liter erwtensoep en het resultaat was heerlijk. Ja en daarna wilde hij ook nog op de hometrainer, zo wat een initiatieven. SUPER !!!
Na het eten ging Peter naar boven om te rusten en ik deed de erwtensoep in emmertjes voor de diepvries en om 14.30 uur haal ik Pierke, Sien en Mees uit school, ja ze wilden weer knutselen en ja dat was leuk verven. Ze waren lekker bezig en ik haalde Peter uit bed en die kwam er ook gezellig bijzitten in de keuken, Pierke had Super Mario geverfd en Mees maakte een zelfde Mario met de stiften en oh wat hadden ze een plezier, want het was toch duidelijk een mannetje, ja dat zag je zo. Steef kwam nog op de koffie en wat genoten we van alles….. totdat…. Mijn mobiel ging… Maastricht aan de lijn. De dermatologe belde.. Nou mevr Nouwen de plek bij Uw man is niet operabel, hij zit te diep….. Oh ik schrok… maar wat nu… Nou dat gaat dr. Aarts u vertellen, de nivobulab kuren worden weer opgestart. Nou ik was even van het padje af en wilde nog van alles vragen. Nou daar wist deze dame allemaal niets van en dat moesten we maar aan dr. Aarts vragen, zij wist van niks. 2 minuten duurde dit gesprek en moest ik het aan Peter vertellen… ik zag zijn gezicht vertrekken, wat nu weer en weer iedere 2 weken naar Maastricht… Nou dat was de eerste looping en onze mooie dag was helemaal aan gort !! Claudi kwam Mees halen en bracht Pierke en Sien naar huis en toen waren Peter en ik alleen….. s avonds waren we allebei heel erg verdrietig en kregen we elkaar niet naar het positieve gedraaid… is dit het begin van het einde, wat gaat er nu weer allemaal gebeuren, wat een onzekerheid, angst verdriet, boosheid…. Uiteindelijk gingen we toch maar naar bed, maar van slapen kwam niet zo heel veel en om 3.00 uur stond ik maar weer op en ging de stukken van de bank maar doorlezen en zoeken naar bewijzen en nog maar weer eens alle op een rijtje zetten…
Woensdagmorgen werden we niet zo heel fit wakker, Peter had uiteindelijk toch nog redelijk geslapen, en begon ik maar met de ketel voor de balkenbrij op te zetten, bezig blijven dan hoefde ik niet zoveel na te denken, Peter vond het prachtig dat ik toch aan de balkenbrij begon en kwam op tijd een keer kijken naar de grote ketel, alles was lekker aan de pruttel toen om 10.30 uur mijn mobiel ging… dr Aarts Maastricht.. Ten eerste verontschuldigde ze zich voor de foute informatie van vorige week donderdag, eigenlijk hadden ze allemaal niet zo goed opgelet en zich gerealiseerd waar en hoe diep de plek precies zat. Ik zei dat we er allebei heel erg verdrietig over waren en dat we niet goed wisten hoe nu verder, nou dat snapte ze helemaal, maar er was absoluut geen reden tot paniek of ongerustheid, de plek was ook heel goed behandelbaar met de nivolumab kuur alleen duurde het wat langer. Dr Arrts had alle tijd, een heel fijn gesprek en het goede nieuws was dat er weer verbeteringen waren in het toedienen van de kuren en dat het nu maar om de vier weken hoefde. De kuren zouden al weer vrij snel opgestart kunnen worden en of we mee wilden doen aan een wetenschappelijk onderzoek, dan zou er voor het opstarten van de kuur weer een biopt genomen moeten worden en dan gingen ze daarin zoeken naar het foute gen, en als er dan weer ergens in de toekomst een plekje kwam zouden ze dit veel sneller met medicijnen kunnen behandelen. Daarbij kwam nog meer goed nieuws, want Peter had het …. Melanoom (de naam ben ik vergeten) en dat was heel goed behandelbaar. We zouden snel bericht krijgen wanneer het biopt genomen kon worden en dus de kuren ook opstarten. 5 dagen voor het biopt moest er gestopt worden met de bloedverdunners… en voordat het biopt genomen werd moest er getekend worden dat je weefsel afstond voor onderzoek. Prima, ik vroeg of ze ons dat eventueel telefonisch konden doorgeven als het op korte termijn zou zijn, zodat we op tijd met de bloedverdunners konden stoppen. Ja hoor dat zou ze op de papieren zetten en zij zou alles regelen. Ik keek in mijn agenda… het was inmiddels 5 over 11…. Oepsie…. 11.00 uur Peter kapper !! Ik belde snel naar Anke en vroeg of Peter nog terecht kon, afspraak helemaal vergeten door alle gedoe van de laatste week !! Ja hoor hij moest maar snel komen en zo ging Peter alleen naar de kapper en ik ging verder met de balkenbrij en zult, het vlees doordraaien en een kleine ketel voor de zult op het fornuis en toen Peter terugkwam was de zult al zo goed als klaar en kon Peter hem proeven en goedkeuren.
Net na de middag brachten ze het bloed voor de balkenbrij en konden Robert en ik de balkenbrij verder afmaken terwijl Peter zijn middagdutje deed !! Robert en ik hadden net alles in de bakken toen mijn mobiel afging… Maastricht weer. Nicole van oncologie belde…… of ik wist dat er voor donderdag 27 september een afspraak stond bij dr. Aarts…. Uh nee, maar wij kunnen donderdag ook niet.. maar hoe laat… Nou dat wist Nicole ook niet… maar er lagen papieren voor donderdag 27 september en daar stond op dat de patient ervan wist… Nee wij wisten van niks en we kunnen ook niet, vanaf maandag 1 oktober kunnen we weer… Nou Nicole ging het allemaal nakijken en we zouden weer teruggebeld worden… Half uur later belde Maastricht weer, ene miranda belde, ja zei was van het wetenschappelijk onderzoek en er moesten papieren getekend worden voordat het biopt genomen werd en of we dan even naar Maastricht wilden komen om te tekenen… Nou mijn broek viel uit, effe naar Maastricht om een handtekening te zetten… kon dat nu niet anders !!! Ze vroeg waar Grashoek lag, nou 80 km van Maastricht, oh dat was inderdaad een beetje ver… tja…. Nou zei ik dat doen we dan als het biopt genomen wordt dan lopen we eerst langs de balie waar de papieren liggen en dan tekenen we en dan het biopt…. Oh ja dat zou ook wel kunnen… Nou dat was de tweede looping!!!! En de achtbaan rolde maar door !!! Maar al met al waren we toch heel opgelucht en begon de zon toch weer te schijnen !!!
Donderdagmorgen ging Peter met de taxi naar het afasiecentrum en ik moest boodschappen doen en had met Steef afgesproken dat zij mee terug zou gaan, samen deden we nog wat boodschappen en ging mijn mobiel, oeps te laat, tja dat was Maastricht…. In Beringe gingen we nog groente en fruit halen en oeps weer te laat om mijn mobiel op te pakken, 2 keer ging hij over en weer was het Maastricht. Nu mijn mobiel maar steeds vasthouden en thuis aangekomen de boodschappen opgeruimd, nog wat telefoontjes gedaan en dat gaf links en rechts wat verlichting en toen keek ik in mijn mailbox, mailtje van Maastricht dat ze me twee keer hadden gebeld en het nu maar via de mail deden, dinsdag 2 oktober om 8.30 uur bloedprikken in Maastricht, om 10.00 uur het biopt, om 12.30 uur afspraak bij dr. Aarts en om 13.30 de nivolumab kuur…. Pffffff, dat wordt een intensief dagje… De derde looping !!! Nog even gebeld of het misschien een beetje anders kon… nee dat ging niet.. maar het fijne was wel dat we er nu in een dag vanaf zijn. Maar snel taxi geregeld en toen de balkenbrij allemaal verpakt en mensen geappt dat ze balkenbrij konden komen halen, ja daar was het nog even druk mee maar s avonds om 20.00 uur had ik toch alles klaar en kon ik eindelijk het koffer gaan inpakken voor ons weekendje weg….. Ja zei Peter en nu gaan we drie dagen genieten en denken we nergens meer aan… geen bank, geen kuren alleen maar genieten !!! FATA MORGANA !!!
En zo gingen we vrijdagmorgen op pad, eerst naar Kessel Piet en Maria ophalen en op richting Dordrecht. Peter reed en de reis ging heel voorspoedig. Piet had een afspraak geregeld in Sprundel bij een kaasboerderij, hij kende deze mensen van de kaaskeuringen en Annie en Ton waren ook een keer bij hun geweest. Even na 11.00 uur reden we het erf op en werden we heel hartelijk ontvangen door Annie en Ton, de koffie was klaar, Zeeuwse bolussen erbij, supergezellig en pas tegen 13.30 uur namen we afscheid. Nou dat was al een zeer geslaagde morgen en nu naar het hotel in Dordrecht. Piet reed nu want Peter was toch wel een klein beetje moe geworden, dankzij google maps vonden we het hotel meteen en we besloten om de lunch in het hotel te doen, heerlijk geluncht en na de lunch ging Peter rusten en ging ik met Piet en Maria naar de 14de verdieping van het hotel waar een zwembad en sauna was, heerlijk effe relaxen, de sauna stelde niet zo heel veel voor, maar lekker ontspannend was het wel allemaal. Om 17.00 uur maakten we Peter weer wakker en gingen we een poosje in de hotelbar zitten met een drankje en later het diner in het restaurant van het hotel, heel relaxed allemaal. Om 23.00 uur gingen we weer naar de kamers, Peter was al iets eerder naar bed, en we besloten om zaterdagmorgen op tijd te ontbijten, zodat we op tijd naar Bert Duyndam in Nieuwerkerk aan de IJssel konden gaan. Peter was er zo vol van, eindelijk eindelijk zouden we naar Bert gaan… Bert waarmee Peter in 2006 naar Rusland was geweest , ja het grote fotoboek hadden we meegenomen, dat was het allerbelangrijkste wat mee moest. Bert was in 2011 nog een keer bij ons geweest en kocht toen onze aspergessorteermachine maar daarna hadden we nooit meer iets van hem gehoord, maar wij, ik, had ook nooit meer contact gezocht. Ja toen in 2011 hadden we wel gezegd dat we wel een keer zouden komen, maar ja …. Was dus niet gebeurt.
We hadden allebei heerlijk geslapen en na een voortreffelijk ontbijt reden we naar Nieuwerkerk, de zon scheen uitbundig, helaas wat files onderweg, maar om 10.50 uur reden we toch het erf op van Duyndam machines. Ik wist niet zo goed wat ik er van verwachten moest, ik kende Bert amper, zouden we een half uurtje blijven, misschien een uurtje, och we zouden wel zien. Maar Bert stond ons al op te wachten en werden we heel hartelijk ontvangen. Nee we werden SUPER ontvangen, Bert schrok er wel een beetje van dat Peter zo slecht liep, dus vertelde ik in het kort wat er de afgelopen 2 jaar was gebeurt en nota bene was hij donderdag avond ook nog gevallen met het grote fotoboek, want dat boek mocht niet vallen en hij wel, dus liep hij nu nog minder… Maar geen probleem en pakten we de rolstoel uit de auto en gingen we eerst het bedrijf bekijken, Alles maar dan ook alles zag er piekfijn uit. Piet en Peter vonden het geweldig, en Bert vertelde maar en vertelde maar, ja onze sorteermachine had hij verkocht, er stonden meer als 800 machines, nou ik kan het allemaal niet opnoemen, maar voor de tuinderij, voor de bloembollen, spruitneplukmachines, preirooiers, en alles gebruikt en werd weer doorverkocht, handel !!! Bijna een uur keken we rond en maar vertellen en toen werden we uitgenodigd voor een kop koffie, en weer keken we onze ogen uit, een prachtig huis, met zwemvijver alles was even netjes, en dat voor een man alleen. We hadden nog een babykaas meegenomen boor Bert en die sneden we aan voor bij de koffie…. Bert verontschuldigde zich dat hij geen gebak bij de koffie had, maar och dat maakte niets uit, Bert had ook een foto van Rusland, 2006 waar Peter en hij opstonden en die foto had altijd op zijn bureau gestaan, Peters fotoalbum werd bekeken met alle verhalen erbij, SUPER !!! Bert vertelde dat hij nog een paar keer op Peters mobiel had gebeld, maar dat het nummer niet meer in gebruik was… ja dat klopte…. En hij was zo blij dat wij nu contact hadden gezocht en dat hij nu mijn mobiele nummer had. Berts dochter belde dat ze ook even kwam, ja en die moest maar even wat van gebak mee brengen…. En toen hadden we even later aardbeienvlaai bij de koffie. Bert vroeg of we nog wijn of zo wilden… maar het was al 14.30 uur en Peter en Maria hadden het pijpje bijna leeg… en zo namen we heel erg hartelijk weer afscheid en stonden we in de tuin….. ja dit was FATA MORGANA , dit was zo UNIEK en SUPER !!!! WAUW!!! We reden weer terug naar het hotel en gingen Peter en Maria even rusten en Piet en ik op pad/ Want we hadden nog iets op het programma, vlakbij het hotel hadden Paul en Sylvia (zus van Annemarie) een opening van een nieuw pand van Deutz, ja en als we zin hadden konden we hier even naar toe gaan. A en dat deden Piet en ik in de tijd dat Peter en Maria rusten. Binnen 5 minuten waren we er en Sylvia vond het heel erg leuk dat we even kwamen en precies op tijd om de officiële opening mee te maken. Er waren veel hapjes en drankjes maar na een uurtje gingen Piet en ik toch weer terug naar het hotel. Peter had niet kunnen slapen, zo was hij onder de indruk van alles van deze dag, hij had het wunderbar gevonden, zo super alles, ja zijn dag kon niet meer stuk, dit was geweldig. We aten weer in het hotel, maar Peter wilde op tijd naar bed, hij was moe, maar toen we weer over Bert begonnen en over zijn tijd in Rusland en Denemarken was hij er weer helemaal bij en toen ik hem naar bed bracht zei hij maar steeds…… WUNDERBAR WUNDERBAR !!!
En vanmorgen was het weer heerlijk ontbijten, nu lekker lang en rustig en na het ontbijt uitchecken en nog een rondje Dordrecht gedaan, nog wat inkopen gedaan, koffie gedronken en toen terug naar huis. Ik Kessel bij Piet en Maria nog koffie met vlaai en toen kwam Sjuul thuis…. Oh waren jullie bij Duyndam machines… oh … en ja hoor Peter was weer helemaal present, maar om 17.30 uur was het toch echt tijd om afscheid te nemen en gingen we naar huis… Piet en Maria, DANK JE WEL dat jullie dit weer mogelijk maakten en dat we even onze zorgen aan de kant konden schuiven, DANK JE WEL KANJERS !!!! WE HEBBEN SUPER GENOTEN !!!!



DOOR LIEFDE ZIJN WE IN STAAT
HET ALLERMOEILIJKSTE TE DOORSTAAN



Vee liefs Marlies