de eerste echte therapieen
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
14 Mei 2008 | Nederland, Grashoek
Goeiemorgen allemaal
Zoals jullie gemerkt hebben heb ik een dagje overgeslagen, omdat er weer een extra zondag was. Maandagavond ben ik weer blijven slapen bij hem, maar dit was niet zo "gezellig" omdat peter wat onrustig was, waarom begreep ik niet zo goed. Hij heeft namelijk een gebarentaal ontwikkeld die niemand kent. En dan ook nog in het donker, dus ging een beetje moeizaam.
Blij dat de nieuwe dag begon en eindelijk de therapie zou starten. Samen weer buiten ontbeten en dan begrijpen we elkaar heel goed. Hij wilde weer het verhaal horen van het waarom. Hij is namelijk een poosje in de veronderstelling geweest dat iemand hem had geslagen, maar wie en waarom? Hij weet nog exact alles tot zaterdag 19 april 20.30 uur en dan is hij een hele week kwijt. Van die eerste week weet hij ook niet wie er bij hem in het ziekenhuis zijn geweest. Weer alles verteld en dat het gewoon "domme pech" is geweest wat hem is overkomen.
Om 9.00 uur kwam Titia de fysiotherapeute. De rolstoel werd voor de tafel gereden en hij moest gaan staan. Het evenwicht zoeken en het gewicht over beide benen verdelen. Dat ging heel goed, maar kostte enorm veel inspanning voor hem. Na een half uur was hij doodmoe. Het zweet stond op zijn voorhoofd. Ik ben toen naar huis gegaan en Peter naar bed. Om 11 uur kwam de ergotherapie en naar ik s avonds begreep hebben die veel oefeningen met zijn handen gadaan, dat demonstreerde hij tenminste. Toos ging weer met hem lunchen en had lekkere koude schotel meegebracht, dat was super geweest, zei hij. Hij had Toos ook duidelijk gemaakt dat hij geen ontlasting had en dat hem dat dwars zat. Toos heeft dat aan de verpleging verteld en ze zouden er iets aan doen.
s Middags was er nog de logopodie geweest, maar wat die precies hebben gedaan kon hij me niet duidelijk maken.
bij het avondeten was Lonneke er met Zus, had ook goed gegaan. en om 19.30 uur waren Annemarie en ik er weer.
Hij lag op bed toen we aankwamen en was heel moe., maar na een paar minuten wilde hij toch wel in de rolstoel.Maar eerst naar het toilet, we hadden geen verpleging nodig, we konden het zelf.
Lekker buiten gezeten en toen gaf hij aan dat hij s middags ontlasting had gehad en dat dat een hele opluchting was.
Hij zat weer met zijn linkerhand in de lucht en brabbelt er iets bij, maar dat gebaar betekent dus PLASSEN. Ja hoor je moet het maar weten. Hij maakt dit gebaar al zeker 2 weken en niemand van ons heeft dat begrepen.
We hebben nog een stukje met hem gewandeld en daarna wilde hij nog niet naar bed.Hij wilde zelf het een en ander weten over Tim, of die al met zijn examen bezig is en zo. Om 22.00 uur gaf hij aan dat hij nu toch wel moe was en wilde slapen.
Weer een hele posiieve dag
Veel liefs Marlies
Zoals jullie gemerkt hebben heb ik een dagje overgeslagen, omdat er weer een extra zondag was. Maandagavond ben ik weer blijven slapen bij hem, maar dit was niet zo "gezellig" omdat peter wat onrustig was, waarom begreep ik niet zo goed. Hij heeft namelijk een gebarentaal ontwikkeld die niemand kent. En dan ook nog in het donker, dus ging een beetje moeizaam.
Blij dat de nieuwe dag begon en eindelijk de therapie zou starten. Samen weer buiten ontbeten en dan begrijpen we elkaar heel goed. Hij wilde weer het verhaal horen van het waarom. Hij is namelijk een poosje in de veronderstelling geweest dat iemand hem had geslagen, maar wie en waarom? Hij weet nog exact alles tot zaterdag 19 april 20.30 uur en dan is hij een hele week kwijt. Van die eerste week weet hij ook niet wie er bij hem in het ziekenhuis zijn geweest. Weer alles verteld en dat het gewoon "domme pech" is geweest wat hem is overkomen.
Om 9.00 uur kwam Titia de fysiotherapeute. De rolstoel werd voor de tafel gereden en hij moest gaan staan. Het evenwicht zoeken en het gewicht over beide benen verdelen. Dat ging heel goed, maar kostte enorm veel inspanning voor hem. Na een half uur was hij doodmoe. Het zweet stond op zijn voorhoofd. Ik ben toen naar huis gegaan en Peter naar bed. Om 11 uur kwam de ergotherapie en naar ik s avonds begreep hebben die veel oefeningen met zijn handen gadaan, dat demonstreerde hij tenminste. Toos ging weer met hem lunchen en had lekkere koude schotel meegebracht, dat was super geweest, zei hij. Hij had Toos ook duidelijk gemaakt dat hij geen ontlasting had en dat hem dat dwars zat. Toos heeft dat aan de verpleging verteld en ze zouden er iets aan doen.
s Middags was er nog de logopodie geweest, maar wat die precies hebben gedaan kon hij me niet duidelijk maken.
bij het avondeten was Lonneke er met Zus, had ook goed gegaan. en om 19.30 uur waren Annemarie en ik er weer.
Hij lag op bed toen we aankwamen en was heel moe., maar na een paar minuten wilde hij toch wel in de rolstoel.Maar eerst naar het toilet, we hadden geen verpleging nodig, we konden het zelf.
Lekker buiten gezeten en toen gaf hij aan dat hij s middags ontlasting had gehad en dat dat een hele opluchting was.
Hij zat weer met zijn linkerhand in de lucht en brabbelt er iets bij, maar dat gebaar betekent dus PLASSEN. Ja hoor je moet het maar weten. Hij maakt dit gebaar al zeker 2 weken en niemand van ons heeft dat begrepen.
We hebben nog een stukje met hem gewandeld en daarna wilde hij nog niet naar bed.Hij wilde zelf het een en ander weten over Tim, of die al met zijn examen bezig is en zo. Om 22.00 uur gaf hij aan dat hij nu toch wel moe was en wilde slapen.
Weer een hele posiieve dag
Veel liefs Marlies
-
14 Mei 2008 - 06:15
Marie-louise:
hallo allemaal
de therapieen zijn nu echt begonnen voor hem,
hij zal er echt voor moeten knokken, maar peter kennende lukt hem dat wel,
we hopen op een spoedig herstel
groetjes -
14 Mei 2008 - 06:34
Lucia:
Ha Peter Marlies en kids,
Samen kun je alles!!
Succes!!
Adrie Lucia en kids
-
14 Mei 2008 - 11:02
Gijs & Leny:
Go Peter!
Neem de tijd !
Revalideren gaat nu eenmaal niet: effe snel!!
-
14 Mei 2008 - 14:00
Loes (Haenraets):
Steeds weer een stapje vooruit..heel fijn! Succes met alles voor jullie allemaal!
Groetjes Loes en fam -
14 Mei 2008 - 20:22
Bert En Til:
Hoi Peter, Marlies en familie
We volgen jullie regelmatig op deze site en vinden het fijn te lezen dat jullie er samen als gezin voor knokken om het genezingsproces te bevorderen.
Met jullie positieve instelling kom je al een heel eind.
Heel veel sterkte en we hopen op een spoedig herstel!
Fam. Gielen -
15 Mei 2008 - 14:17
Mattie:
Ik volg jullie bijna dagelijks. Wat fijn te horen dat Blixembosch zo goed voor Peter is. Nu maar hopen dat de therapie aanslaat maar met zoveel positieve benadering kan dat bijna niet anders. Ik bel je binnenkort om een keer op bezoek te komen in Eindhoven -
16 Mei 2008 - 12:34
Lowie &Jeannette:
Hoi Peter en Marlies,
We hoorden gisteren van deze site.
Goed idee.
Heel veel kracht toegewenst.Voor allebei.
groetjes Lowie & Jeannette Kersten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
