KOUD..... - Reisverslag uit Grashoek, Nederland van Peter Nouwen - WaarBenJij.nu KOUD..... - Reisverslag uit Grashoek, Nederland van Peter Nouwen - WaarBenJij.nu

KOUD.....

Door: Marlies

Blijf op de hoogte en volg Peter

03 November 2018 | Nederland, Grashoek





Hallo lieve mensen



Zondagmiddag kwamen Claudi, Johan, Joep en Mees hier gezellig frietjes eten, natuurlijk veel spektakel en na het eten gingen de kinderen nog even spelen. Niene was op een grote stoel in de kamer geklommen en zat met mijn puzzelstukjes te spelen, gewoon in een bakje doen. Wij zaten in de keuken nog wat na te tafelen toen Mees riep… oh oh Niene dat vindt oma niet zo leuk….. Nee dat vond oma inderdaad niet zo leuk want ze had mijn halve puzzel weer door elkaar gehusseld… kon ik weer op nieuw beginnen, maar och dat lieve snoetje erbij …
Maandagmorgen werd Niene al op tijd gebracht zodat Claudi aan haar opdrachten kon werken en wij vinden het heel gezellig als Niene alleen er is. Natuurlijk klom ze weer op de stoel in de kamer en wilde weer aan mijn puzzel beginnen, maar nu was ik er op tijd bij en ging Niene fijn tegenover Peter zitten en deden ze samen de oefeningen, ar eigenlijk schoot het niet zo, want Peter moest steeds lachen en tja twee dingen tegelijk… dat kan niet. Ik besloot om samen met Niene voor naar de weg te lopen en piepers te gaan halen. Maar oef het was wel koud zeg… dus maar snel doorlopen. Toen we terug kwamen was Peter klaar met zijn oefeningen en had hij alle tijd om met Niene te spelen. Het schooltje, boekjes lezen en Woezel en Pip kijken. Peter vindt het heerlijk om alleen met Niene bezig te zijn en ik moest maar in de keuken soep gaan maken, wat als resultaat had een grote ketel goulashsoep. Om 11.30 uur kwam Claudi Niene weer ophalen en ik maakte het eten af en konden we op tijd eten. Peter naar boven voor zijn middagslaapje , ik ruimde alles weer op en om 16.00 uur weer naar de fysio in Panningen, brr maar snel lopen naar de auto want het voelde bitterkoud en veel wind. Bij de fysio ging het weer heel goed. Nu 2 x 50 passen op de loopband en ook de oefeningen aan het wandrek gingen heel goed, De voet staat steeds rechter waardoor de passen steeds beter worden. S Avonds was Peter helemaal uitgeteld en deden we allebei niet veel meer.
Dinsdagmorgen was ik al vroeg wakker, oftewel 2 x eruit geweest omdat Peter moest plassen en om 5.45 uur weer. Ik besloot om maar naar beneden te gaan en de ketel voor de balkenbrij al op te zetten. Even wachten totdat het water aan de kook was en toen konden alle vlees ingrediënten erin en kon ik nog een uurtje naar boven gaan om te rusten. Maar van slapen kwam niet veel meer, terwijl Peter snurkte en snurkte… En toen mijn wekkertje ging stond ik gelijk op, ontbijt klaarmaken en de ketel vlees pruttelde al goed en zodoende kon ik vrijwel gelijk na het ontbijt al het vlees doordraaien en nadat Peter alle oefeningen had gedaan kwam hij helpen om te roeren en waren we voor het middageten al klaar en stond er weer 20 kilo balkenbrij in de koelkast. Na het eten nog alles opgeruimd en toen belde Wim dat hij s avonds niet kon om Peter te behandelen, jammer. Ik keek de papieren voor Maastricht even na en ik zag dat er op de bloedprikpapieren niets ingevuld stond.. dat was die aardige dr. Aerts vergeten. Dus maar even Maastricht gebeld… en vragen of ze die papieren woensdagmorgen klaar konden leggen. Voor s avonds had ik nog met Claudi afgesproken om naar Panningen te gaan al voor de Sint inkopen te doen bij de Intertoys met korting, we waren nog niet in Panningen toen Coen belde, ja ze wilde een kop koffie komen drinken, oh dat kon over een uurtje zou ik wel weer thuis zijn maar Peter was thuis en zo waren Coen en Marly al gezellig met Peter aan het kletsen toen ik thuis kwam. Ja Peter had al veel verteld… dat we balkenbrij hadden gemaakt… en ook over het bedrijf… we maakten het niet te laat want Peter moest nog douchen en ik moest nog alles klaarleggen voor Maastricht. Ron appte dat hij ons reed….
Woensdagmorgen weer op tijd op want om 9.15 uur was Ron er al met de taxi, redelijk aan de vroege kant maar dat was een foutje van mij… ik geloof dat er wel 4 keer een ander tijdstip werd doorgegeven van Maastricht en iedere keer moest ik weer het vertrek wijzigen, maar ja we waren dus ruimschoots op tijd in Maastricht en de bloedprikpapieren lagen klaar. Riet, een gastvrouw kwam gelijk naar ons om te vragen hoe het ging, ja eigenlijk wel heel goed, aar toch weer iets in de arm en nu moeten we toch weer kuren en de vorige week hebben ze een MRI scan gemaakt van hoofd en daar krijgen we vandaag de uitslag van. Spannend… Bloedprikken, kop koffie drinken, broodjes gehaald voor de lunch en wachten … net na 12.00 uur riep dr. Kerkhoffs ons binnen, dit is die aardige jonge dokter in opleiding. Hij begon met vragen hoe het ging en dat Peter er zo goed uitzag, nou zei Peter ik voel me uitstekend, heel erg goed, alleen ja mijn arm, mijn arm doet het niet zo goed, maar dat is al 10 jaar. Maar verder gaat het uitstekend.!! WAUW hoe goed Peter dit allemaal zei. Ik vroeg naar de uitslag van de scan…. Oh die had hij niet echt goed bestudeerd…. Even na kijken en nalezen wat de radioloog hierover zegt… Oh ja eigenlijk heel prima, Peter glunderde, maar er zit nog een vlekje van 7 mm en 3 puntjes die zo klein zijn dat ze niet meetbaar zijn… Dr Kerkhoffs vond het heel positief maar Peter en ik waren een beetje teleurgesteld, wij hoopten dat er niets meer zou zijn… Dr. Kerkhoffs ging vergelijken met de MRI scan van december 2016… Daar waren 4 vlekjes, 1 van 12 mm, 1 van 8 mm en 2 van 2 mm en vervolgens is er geen MRI scan gemaakt, wel steeds een CT scan en op de CT scan is net wat minder te zien, In februari 2017 is er gestart met de immunokuur en we weten niet precies hoe groot die vlekjes toen waren, of ze nog groter waren geworden en of er geen nieuwe meer bij waren gekomen, en wat de bestralingen precies hadden gedaan. Dus als je nu deze gedetailleerde MRI scan naast die van december 2016 legt is het allemaal heel erg positief. Wel week een leverwaarde een klein beetje af , wat zou kunnen duiden op een ontsteking, en dat zou dan weer een bijwerking van de immunokuur kunnen zijn, dus moeten we komende week een keer extra bloedprikken maar dat kan in Panningen. En over 4 weken een afspraak bij dr. Jansen.
Samen liepen we terug naar de ontmoetingsruimte om te lunchen en daar was Reit en die kwam weer gelijk vragen en even later kwam Mieke de andere gastvrouw ook al even een praatje maken en toen we naar de lift liepen kwamen we Anouk de secretaresse tegen en die moest ook al even praten. Och ja vervelen doe je niet in Maastricht en is bijna iedereen heel meelevend en aardig !! Op nivo 4 mocht Peter op een bedje gaan liggen en ik wilde een soepje halen voor hem… helaas er was geen soep meer… problemen met de levering…. Ik liep nog even weg en toen ik een paar minuten later terugkwam had Peter wel soep… Ja een heel aardige verpleger had soep in hun koffiekamer gehaald… nou dat is nog eens echt aardig. Ja en al met al waren we dus 0m 16.15 uur weer thuis en dan is het net of ik even de man met de hamer tegen kom… boem zo moe… maar gelukkig hoede ik niet te komen want Claudi had dinsdag een heerlijke preischotel voor ons meegebracht en die hoefde ik maar in de oven te schuiven en toen was ik toch weer zover opgekikkert dat ik nog een rondje met Annemarie ging lopen, lekker op de frisse lucht en dat deed heel goed.
Donderdagmorgen ging Peter weer naar het afasiecentrum en ik ging naar de Sligro in Weert, nou daar was ik allang niet meer geweest. Flink inkopen gedaan en naar huis, opruimen de was doen , betalingen doen….. druk druk en toen kwam Peter al weer terug. Even slapen en na hety slaapje was hij wat down…ja hij was zo teleurgesteld dat hij toch nog weer moest kuren en dat er toch nog een vlekje in het hoofd zat. Nou dat kuren was voor zijn arm en dat zou toch nog een aantal keren moeten had dr. Aarts ons al de vorige keer verteld en als ik het moet zeggen hij is er zo goed aan verder, de laatste weken gaat hij zo goed vooruit , hij heeft nul last van de kuur gehad dus helemaal geen reden tot ongerustheid !! IK belde nog een poosje met Hein over zijn liefdesleven en dat beurde Peter ook weer op en s avonds was hij weer helemaal opgemonterd. We gaan er SAMEN weer voor !!!
Heerlijk uitgeslapen werden we vrijdagmorgen wakker en ik besloot om nog een ketel zult te maken, alles aan de kook gebracht en toen moesten we naar de tandarts, de gaatjes in het boven gebit gevuld en dat ging prima. Ja de mond een beetje doof gevoel en het eten ging niet zo best maar om 16.00 uur na het slaapje ging het weer prima. Peters zusje kwam nog even op de koffie en dat was heel gezellig.
En vanmorgen kwam Wil om met Peter te gaan zwemmen en ik ging met Anneke aan het werk, lekker opgeschoten ondanks dat er nog mensen kwamen voor balkenbrij en zult. Op tijd de erwtensoep warm en het zwemmen had SUPER gegaan, bijna alle oefeningen helemaal top. Ja een heel verschil met de vorige keer, de arm was ook weer veel soepeler, ja dat geeft de burger ook weer moed. Alles verder opgeruid, de was bijgewerkt, Marie Louise kwam nog op de fiets zult en balkenbrij halen en effe een kop koffie gedronken, de rolstoel alvast in de auto, het autostoeltje erin want morgen gaan we Zoe halen in Vught en die blijft dan 5 nachtjes hier logeren en oh wat zijn we benieuwd naar het nieuwe huis en wat verheugen we ons op de dagen met kleine Zoe, dus morgen geen tijd voor bericht en daarom nu al het verslag van deze week. Wat zullen we komende week genieten van de kinderen, want dinsdag zijn ze alle zes hier en gaan we pepernoten bakken…. SUPER !!! We hebben er zin in !!!!



WAT ME OVERKOMT
KAN ME VERANDEREN
MAAR HET KAN MIJ NOOIT KLEIN KRIJGEN



Veel liefs Marlies

  • 04 November 2018 - 06:52

    Ria:

    Zo Marlies en Peter wat een verhaal weer ,maar jullie mogen wel genieten van de kleinkinderen zo bij jullie in de buurt.En wat een feest dat Zoë bijna een week komt logeren genieten toch, en de rest komt goed moet je maar denken. Veel plezier en de gr van ons

  • 04 November 2018 - 14:41

    Christel :

    En dan zitten we alweer in November. Wat vliegt de tijd. Als je ervoor staat lijkt het een lange weg. Maar als je terugkijkt is het echt omgevlogen. Zó gaat dat ook met (toch weer) de immunokuur. Ik ben zó blij, dat die op jullie pad kwam. Hoe zou je er anders voorstaan nu? Geen idee, maar volgens mij, niet zo best als nu.
    Dat wordt dinsdag genieten. ZES kleinkinderen tegelijk in huis. 'S Avonds ben je kapot. Maar je weet waarvan en dan maakt het niet uit. En straks alle kinderen dichterbij. Een heerlijk vooruitzicht.

  • 08 November 2018 - 18:13

    Hein Oet Wieërt:

    Nog even snel een berichtje. Ik ben nog steeds een beetje van slag na de drukte van de afgelopen 2 weken Dat komt er nu uit Ook staat er komend weekend een bezoek aan Zeeland op het programma Kijken hoe het daar met Tim is Ik wens jullie nog een fijne rest van de week

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, Grashoek

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

19 April 2023

Lente

03 Mei 2022

Eindelijk… Sterre en Lotte

19 April 2021

19 april.....

27 December 2020

2020... WAT EEN JAAR !!!

14 Oktober 2020

AFSCHEID NEMEN.... EEN NIEUW BEGIN
Peter

Actief sinds 28 April 2008
Verslag gelezen: 426
Totaal aantal bezoekers 690359

Voorgaande reizen:

30 November -0001 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: