vaderdag

Zondagavond

hallo lieve mensen

Het zag er allemaal niet zo rooskleurig uit vanaf vrijdagavond. Peter is toch behoorlijk ziek geweest van de medicijnen voor de MRSA, en omdat het een antbiotica is moet hij de kuur afmaken en die duurt tot woensdag. Hij telt zelf de dagen af en hoopt dat dan eindelijk alle gedoe om de mRSA achter de rug is. Ik hoop het van ganzer harte met hem. Vrijdag was hij dus echt niet lekker en behoorlijk aan de diarree. Zijn bloeddruk is al laag dus door deze tegenvaller werd hij nog slapper van gestel. De therapie was niet veel geweest en hij was weer heel erg moe. Gelukkig was het nu weekend en is er toch geen therapie. Zaterdagmiddag waren Fien en theo nog geweest en zaterdagavond Wiel en Ria. Ik was er al tegen half 8 en toen zat hij toch weer in de stoel. Hij keek ook best wel vrolijk en liet zien dat hij gevoel had in zijn rechterbeen, dus weer iets positiefs. Na een poosje wilde hij toch weer naar bed en ik vroeg hem of hij de kracht had om te lopen, ja hij wilde het proberen en voor het eerst na 8 weken zag ik hem alleen lopen met stok. Met tranen in de ogen liep ik erachter, dat was effe heftig. Van de kamer naar bed. Lieve, lieve schat ik bewonder je om je doorzettingsvermogen, zo ziek, zo slap, en toch willen lopen, het mij laten zien wat je kunt. je bent een kanjer!!!
Na een klein uurtje wilde hij toch nog even voetbal zien, dus weer uit bed (nu inde rolstoel) en wat voetbal gekeken en gepraat over de toekomst en het bedrijf. Over de maatschap en zo.
Vanmorgen om 7 uur was hij wakker en moest naar het toilet, gelukkig ging het goed en na een beker drinkbouillon ging hij weer slapen. Als een roos sliep hij. Inmiddels heb ik me aangekleed en het ontbijt klaargemaakt. Simone was er en die heeft hem gedoucht en toen waren we toch klaar om naar Grashoek te gaan. Hij voelde zich opeen s niet meer zo lekker, nog een half uurtje op bed gelegen,toen wilde hij toch weer op en naar huis.
Toen we thuis aankwamen was hij heel misselijk, gelukkig had ik zelf nog bouillon getrokken en hebben we hem gelijk een beker gegeven en beschuit erbij. Hij wilde op bed liggen en dat hebben we maar gedaan. Inmiddels waren Steef, Robert, lonneke, Claudi en Johan thuis en hebben we eten klaargemaakt. Na een klein uurtje wilde hij weer op, maar dat ging heel moeizaam, de cadeautjes voor vaderdag werden uitgepakt en was heel emotioneel.
Maar van het eten knapte hij zienderogen op, het smaakte hem uitermate goed. We hebben vreselijk gelachen en Claudi en Johan gingen even naar Remco en Krista die gisteren hun tweede dochtertje hebben gekregen. Ze heet Fleur. Peter vind die naam zo leuk en hoe hij dat zegt: Fleurtje. we hadden een kaartje voor hun, en Peter schreef zijn naam foutloos erop. Prachtig.
Na een tijdje werd hij toch weer moe en wilde liggen of al terug naar Blixembosch. Toch maar hier nog effe liggen en om half 7 heb ik hem teruggebracht, nadat hij nog gegeten en gedronken had. Druivensap van Kapelkeshof. Die vindt hij super.

In Blixembosch aangekomen leek hij weer helemaal fit en praatte honderduit tegen Astrid, en dat hij het een hele leuke dag had gevonden ondanks dat hij zich af en toe heel beroerd had gevoeld.
Dus uiteindelijk toch weer een heel positief gevoel.
Morgenvroeg heeft hij nog geen therapie en kan hij nog wat uitrusten en dan er weer tegenaan.

Veel liefs Marlies