ZOMAAR EEN WEEK.. MET VEEL JEUK !!!

Hallo lieve mensen,


Een beetje zomaar week is er voorbij. Vorige week zondag kwamen Coen en Marly nog even op de koffie, maar Peter was daarna wel heel moe. Dat is een van de lastigste verschijnselen, de vermoeidheid. Hij vond dat ik ook maar even alleen chinees moest gaan halen en toen ik terugkwam had hij wel de tafel gedekt, zijn pilletjes klaargelegd en ook een glaasje water. Kijk dat vind ik dan wel weer top. En toen was de vermoeidheid ook wel weer iets gezakt. Zoals iedere morgen doen we s morgens op bed altijd oefeningen met de hand. Ik doe zijn handen dan in de bidgreep en Peter doet dan allerlei oefeningen, maar toen ik zondagmorgen zijn handen in de bidgreep wilde doen begon hij te piepen. He wat was dat nou , hij had pijn aan zijn vingers…. Ik vroeg wat het betekende en hij dacht dat dat positief was, het was een gevoel wat hij sinds 10 jaar niet meer gehad had. Wel even heel vervelend maar heel positief. En dat na 10 jaar !!!
Maandagmorgen had hij nog steeds pijn in zijn vingers van de rechterhand en moest ik heel voorzichtig zijn handen in de bidgreep doen en als hij ze dan eenmaal gevouwen had ging het prima. Beneden deden we alle andere oefeningen en toen we daar mee klaar waren zei ik dat ik even asperges ging halen, oh maar dan ging hij wel even mee, nee hij was niets moe. En zo gingen we samen op pad.
Na de middag moesten we naar de fysio in Baarlo en bespraken we met Richard het gevoel in de rechterhand. Richard wist het niet zeker of het te maken had met meer kramp of dat het werkelijk nieuw gevoel was. Maar even afwachten. De oefeningen gingen allemaal heel erg goed en het lopen ook, maar na een half uur is het kaarsje helemaal op, het heeft momenteel geen zin om de fysio weer langer te maken. De energie is op na een half uur. Toen we thuis waren begon ik nog maar even met grasmaaien, het was nog steeds mooi weer en zo langzaam aan ziet het er buiten weer mooi uit.
Dinsdagmorgen liepen we een poosje buiten, Peter wilde naar de moestuin, ja dat vindt hij altijd interessant, kijken hoe de plantjes groeien en om 12.00 uur ging hij mee Pierke, Joep, Sien en Mees uit school halen, ja het was weer feest tussen de middag want ze kwebbelden en kwebbelden en moesten we nog haasten om op tijd op school te zijn. Mees wilde dat oma mee naar binnen ging om te kijken wat hij van de construx had gebouwd. Dus dat deed oma ook en toen weer gauw naar huis alles opruimen en om 15.15 uur ze weer alle vier uit school gehaald. Eerst werd er binnen geknutseld want Joep had een koningskroon gemaakt op school en die wilde Mees ook, Sien wilde ook een kroon en Pierke en Joep knutselde een pizzasnijmachine in elkaar. Ja met veel fantasie leek het erop!! Inmiddels was Peter ook uit bed en genoot van de kinderen. Maar het was ook lekker weer en ik stelde voor om naar buiten te gaan, Peter wilde nog even binnen blijven dus ging ik alleen met de kinderen naar de loods, de tractortjes, de skelter, en ze wilden voetballen dus werd er een bal gezocht, helaas alleen een kleine bal gevonden, maar daar kan toch mee gevoetbald worden. Van de blauwe aspergeskistjes werd er een goal gemaakt en zo konden ze heerlijk rennen op het gras. Claudi kwam Joep en Mees halen en he daar kwam Peter toch ook naar buiten en ging zich lekker in een stoel zitten. Pierke en Sien wilden nog met het stoepkrijt , ja heel gezellig met Peter terwijl ik binnen opruimde. Robert haalde Pierke en Sien op en s avonds kwam Wim om Peter te behandelen.
Natuurlijk moesten we vertellen van de hand en Wim vond het heel positief. Hij doet steeds oefeningen met Peter en masseert de arm , hand en schouder, maar ook het rechterbeen, op het einde laat hij Peter altijd knijpen met de rechterhand en WAUW wat ging dat vandaag supergoed!! Wim merkte heel duidelijk een grote vooruitgang, steeds krachtiger wordt de rechterkant, tja en dat gaat met ups en downs en ook met pijn gepaard, spieren die bijna 10 jaar niet zijn gebruikt en nu weer tot Aktie komen. Heel langzaam moeten we dat gaan opbouwen. Tja en dan de jeuk over zijn hele lijf, eerst was het de rug, maar die is nu zo goed als schoon, daarna zijn beide armen en nu zijn het zijn benen, ik smeer van alles en dan lijkt er weer iets te helpen , verbetering en dan trekt het weg en dan is het er weer, zal nog wel een paar weken duren voordat het echt over is. Hij mag zich niet krabben, maar oh wat is dat moeilijk, en als hij dan gekrabd heeft is het weer erger…. Soms om moedeloos van te worden.
Woensdagmorgen kwam Anneke om te helpen en dan kon boven vooruit met ramen wassen en ik ging boodschappen doen. Peter bleef thuis en las het financieel Dagblad. Ik was lekker op tijd terug en had alle tijd om eten te maken. Een heerlijke bloemkoolschotel waar Peter van genoot. Hij is nooit scheutig met complimentjes naar mij toe, maar over het eten… dan overlaadt hij mij met complimenten. Oh wat eet ik toch weer lekker. Ja de liefde van de man gaat door de maag!!
Na het eten werd Niene gebracht, Peters kleine meisje, maar Niene wil nooit bij Peter in bed liggen. Nee het eigen kleine bedje en dan is het klaar. De andere vonden het dan heerlijk om even bij Peter in bed te knuffelen, maar Niene wil dit echt niet. Nee dan wijst ze naar de deur en wil ze naar beneden. Frans en Robert kwamen binnen koffie drinken en dat was ook even gezellig en Niene zat erbij in het stoeltje en de boerderijpuzzel erbij. Zo schattig hoe ze dat dan wel weer samen met Peter doet. Een diertje pakken en dan de geluiden erbij en een lol dat ze dan samen hebben.
S Avonds ging ik nog lopen met Willemien en Annemarie. Mijn 2 uurtjes per week echt voor mezelf en wat vind ik dat heerlijk. Fijn dat Peter dan alleen thuis kan blijven en dat vind hij ook prima. Nu was het wel wat later als normaal dat ik thuis was, het duurde op de Schatberg lang voordat de koffie kwam. Peter vertelde dat zijn zusje nog was geweest maar hij was heel moe geweest , hij wilde rusten en zoals hij zei niet kwebbelen.
Donderdagmorgen waren we al op tijd op, Peter moest naar het afasiecentrum en ik had een afspraak met een advocaat. Een oriënterend gesprek over de onrechtmatige individuele opslagverhoging van de euribor lening. Peter was er nog toen de advocaat kwam, dat was fijn voor hem want nu kon hij zich een beeld vormen van deze man en dat vinden we allebei belangrijk, want als ik er dan over vertel kan Peter zich er een beeld bij vormen. De taxi kwam Peter halen en ik ging in gesprek met de advocaat. Hij zag goede mogelijkheden, maar wel veel huiswerk voor mij om alles van de afgelopen 10 jaar op een rijtje te zetten. Het heeft niets te maken met de andere rechtszaak, die loopt gewoon door bij Claim, maar over de onrechtmatige opslagverhoging zijn ook al diverse uitspraken gedaan door de rechtbank in het voordeel van de MKB-er. Maar is wel noodzaak om alles goed op papier te zetten, dus toen de advocaat na een klein uurtje vertrokken was ben ik er maar gelijk aan begonnen, het was toch koud en regenachtig buiten. Een heel werk, maar voor mij wel heel boeiend en doordat ik alles nog eens goed doorlees , want er zijn heel veel mails van en die heb ik gelukkig nog allemaal. Veel meer als over de renteswaps.
Om 14.00 uur was Peter weer thuis en hij wilde gelijk naar bed. Ik ging nog een poosje door met uitzoeken, kopieren en opschrijven en om 16.30 uur dronken we samen koffie. Peter moest vertellen dan Marianne van het afasiecentrum een lintje had gekregen en tijdens het eten spraken we weer over lintjes en koningsdag.
Vrijdagmorgen kwam John al op tijd om met Peter te gaan zwemmen en gelukkig was het weer beter weer en werkte ik een poosje in de tuin. De soep had ik klaar en zo konden ze een lekker kopje zondagse soep na het zwemmen eten. Het zwemmen was heel goed gegaan. John vond dat de oefeningen weer beter gingen. We keken nog even samen naar koningsdag op televisie en na de middag werkte ik ook nog een poosje buiten. Steef en Robert kwamen met Pierke en Sien nog even op de koffie en was het heel gezellig. Nog even buiten met de echte voetbal die ik woensdag nog in Panningen gekocht had. Ja nu konden ze buiten voetballen. Ja vroeger was het hier altijd volleyen, maar nu met de kleinzonen moeten we toch gaan voetballen. Maar ik deed ook met Pierke het vlaggenspel, Peter en Christel hadden dat vorige week gebracht, ik legde Pierke het doel uit , oh ja dat snapte hij wel, hij kende de landen van Europa, ja ik ook… maar helaas ik moest het onderspit delven want Pierke won glansrijk van mij. Nou dan moet ik nog even oefenen voordat we op weekend gaan. Want binnenkort gaan we weer een weekend weg met de kinderen en kleinkinderen en oh wat verheugen we ons hier allemaal op!! Lekker een lang weekend naar de Efteling!!!
Na het eten wilde Peter naar buiten om te lopen, ja hij wilde kijken waar ze mest gereden hadden. Ja van de put achter de stal en samen liepen we er naar toe en dat ging goed. Natuurlijk was hij wel moe op de terugweg, maar oh wat voelde dat goed dat hij na anderhalf jaar weer achter de stal was geweest !!
Zaterdagmorgen stond er niets op het programma, geen therapie, geen Anneke, lekker helemaal niets, natuurlijk wel eerst alle oefeningen doen en gezellig met Robert koffie gedronken en toen even naar buiten en ik wilde wel een stukje gras maaien. Oepsie de band was lek, dus Robert weer gevraagd en die pompte hem op zodat ik toch een stukje kon maaien en na de middag schoffelde ik nog wat en toen begon ik weer aan mijn opdracht van de advocaat. Alles in chronologische volgorde zetten. Alles goed doorlezen en goed opschrijven. Ja als ik niks meer te doen zou hebben kan ik nog altijd advocaat worden !!!! Ik denk dat ik er wel weer een uurtje of 5 zoet mee was, maar het voelde heel goed, ben er nog niet helemaal klaar mee, maar toch al flink opgeschoten. En om 18.30 kwam Claudi nog even met Niene op de fiets, een emmertje verse asperges soep brengen. En Niene was weer heel uitdagend naar Peter, oh wat geniet hij hiervan!!
En vanmorgen moesten we weer op tijd op. Peter en Maria kwamen ons om 9.00 uur ophalen om Peters verjaardagskadootje te verzilveren. Ontbijten in Grubbenvorst. We wisten niet precies waar we naar toe zouden gaan en dat vond Peter maar niks. Ja ik wist het ook niet, maar net na 9.00 uur waren Piet en Maria er en toen gingen we naar de LIndenhoeve in Grubbenvorst waar ene Rouwet eigenaar van was. Oh misschien wel een broer van Jean, oud HAS klasgenoot van Peter. En inderdaad het was een broer, maar heerlijk gegeten en het was een erg uitgebreid ontbijt, super lekker allemaal en met veel passie en beleving bereid. Echt een aanrader en na het ontbijt reden we nog wat door de omgeving van Sevenum, Grubbenvorst, ook heel boeiend allemaal, maar voor Peter zoveel indrukken, daar kan hij nog wel een week over vertellen… SUPER!!!



HET LIJKT ALTIJD ONMOGELIJK
MAAR NIETS IS ONMOGELIJK
TOTDAT JE HET HEBT GEPROBEERT



Veel liefs Marlies