OKTOBER 2018

Hallo lieve mensen,



Maandagmorgen kwam Steef om het derde kwartaal af te sluiten en Peter en ik deden allerlei kleine klusjes, gezellig beetje samen bezig zijn. Na het eten was ik lekker buiten bezig en om 16.00 uur kwam Wil om met eter naar de fysio in Panningen te gaan. Tegen 17.00 uur waren ze weer terug en Wil was net zo enthousiast als wij over de fysio in Panningen. Tjonge wat blijkt dat achteraf een goede zet te zijn geweest, want oh wat vonden we het vervelend om een nieuwe andere fysiopraktijk te gaan zoeken nadat we in Baarlo zo’n beetje afgeserveerd werden. Nee in Baarlo was geen plek meer voor mensen met een CVA en dus noodgedwongen op zoek en hopen dat je in deze rare wereld van zorgverzekeraars nog een goede plek kunt vinden, maar die hebben we dus absoluut gevonden. Peter had weer op de loopband gelopen en nu 1 x 20 en 2 x 40 passen, met hele goede passen. SUPER!!!
Dinsdagmorgen waren we eerst weer een poosje samen bezig en om 10.50 uur had ik een afspraak bij de assistente van de huisarts voor een uitstrijkje, bevolkingsonderzoek, tja…. Ook hier krijg je gewoon een punthoofd…hoeft allemaal niet zo lang te duren… maar was dus pas om 12.15 uur weer thuis !! Peter had zich een klein beetje ongerust gemaakt, maar ja je moet gewoon geduld hebben en gewoon rustig afwachten… Maar goed dat ik het eten zover al klaargemaakt had en het maar eventjes hoefde op te warmen zodat we toch nog op tijd konden eten en Peter kon gaan rusten zodat hij om 15.00 uur weer fit was als de kleintjes kwamen. Om 14.30 uur ging ik Pierke, Sien en Mees uit school halen en die wilden gaan spellen, ja monopoly junior. Mees had dit nog nooit gedaan maar vond het heel erg spannend. Inmiddels was Peter ook opgestaan en was het met een bakje pepernoten heel erg gezellig in de keuken. Mees had er flinke rode wangen van gekregen en om 15.30 uur bracht Claudi Niene nog, er werd gespeeld , gekleurd, de knikkerbaan… plezier voor 10 en Peter en ik genoten. Wim belde of hij eerder kon komen om Peter te behandelen, ja dat kon wel, want Claudi kwam Mees en Niene al weer voor 17.00 ophalen en toen lagen Pierke en Sien uitgeteld op de bank. Peter ging op de hometrainer en daarna masseerde Wim Peters arm en been. Gerard van de fysio doet heel weinig met de arm, hij legt de nadruk echt op het lopen, maar gelukkig kunnen we zelf heel veel oefeningen doen en is Wim onze wonderdokter wat de arm betreft. Want nadat alles goed los was gemaakt kon Peter weer knijpen en was er van een bobbel in de arm ook niets meer te voelen…. Tja en toen Wim weer naar huis was, was Peter helemaal gevloerd. Ik legde nog alles klaar voor Maastricht en appte Ron of hij ons woensdag naar Maastricht reed, ja hoor hij mocht ons weer rijden.
Woensdagmorgen appte Ron dat het nogal druk was op de weg en dat we misschien wel een kwartier eerder konden gaan, oh dat was ook prima en zo was Ron al om 10.00 uur bij ons, maar de reis ging heel voorspoedig en hadden we geen files of last van de regen en waren we dus ruim op tijd in Maastricht. We moesten ons melden bij beeldvorming 1 en daar werd ons verteld dat we naar het einde van de gang moesten lopen en dan naar rechts en daar in de wachtkamer plaatsnemen. Nou daar heen gelopen en toen moest Peter toch wel naar het toilet…. Oeps daar was geen toilet dus weer terug naar de balie van 1, Peter naar toilet, ik naar toilet en daar hoorden we zeggen , ja dat daar is meneer Nouwen… we waren al aan de beurt, dus met de radiologe weer de gang door naar de MRI scan ruimte… 20 minuten eerder als de afspraak stond. Zo dat is mooi !! Gelijk aan de beurt. Er moest nu een MRI scan gemaakt worden van het hoofd ter controle omdat er op de laatste scans niets meer te zien was geweest en dus nu een nog gedetailleerdere scan maken zodat we niet zomaar weer voor verrassingen komen te staan. Ik vroeg aan de radiologe hoe lang het ging duren … oh een klein half uurtje… Ik gaf haar mijn mobiele nummer zodat ze me konden bereiken als er iets was. Mooi dan kon ik eventjes naar Ron lopen om dat te vertellen en dan konden we na afloop wel even samen een kop koffie drinken. Net voor 12.00 uur ging ik terug naar beeldvorming 1 en naar het einde van de gang in een kale wachtruimte zitten. Peter moest nu toch bijna klaar zijn… er lagen geen boekjes en mijn iPad lag achter de gesloten deuren bij Peter.. je zag helemaal niets of iemand.. een doodse stilte en kale muren… en ik durfde niet meer weg te gaan.. wachten wachten wachten… en ik begon me een beetje zorgen te maken, het was al ruim 12.30 uur geweest toen de deuren open gingen en Peter lachend naar buiten kwam… pfffgf… ja ze hadden met het infuus prikken een paar keer fout geprikt , tja en toen moesten ze wachten dat er iemand anders kwam die het wel goed kon…. Pffff hadden ze toch ook wel eventjes kunnen bellen dat het wat later werd…. We besloten om toch nog even een kop koffie te drinken en toen weer naar huis en toen hadden we ook nog een vette file…. Pfff helemaal gevloerd kwamen we thuis… Peter ging nog even boven rusten, maar ik moest nog van alles doen… Wilma belde voor vlees, en met haar had ik een heel opbeurend gesprek, ja en hoe verschrikkelijk moe je kunt worden van eigenlijk niets doen, maar van wachten en spanning wat dat met je gestel doet, ja en toen was ik toch weer wat opgeknapt en ging ik na het eten nog lopen met Annemarie en dat was ook al heerlijk verkwikkend, natuurlijk werd er veel over de bank gepraat, maar allemaal heel verhelderend en positief!!
Donderdagmorgen was Steef er al op tijd want Marianne kwam voor de BTW aangifte en werd Peter al op tijd opgehaald voor naar het afasiecentrum te gaan. Ik zat nog een poosje op kantoor met Steef en Marianne en toen moest ik toch echt naar Panningen wat boodschappen doen en om 11.30 uur had ik een afspraak met Els om samen te gaan lunchen, was nog een verjaardagscadeautje. Els appte dat ze ietsje later was en zodoende kon ik nog effe bij Reijnen een nieuwe zaklamp gaan kopen, want daar zeurde Peter al 2 weken over dat die kapot was. Maar toen was het quality time !! Heerlijk geluncht met Els, heel fijn zitten praten, even twee uurtjes geen zorgen, nergens over nadenken alleen maar genieten !! SUPER !! Maar om 13.30 uur moest ik snel naar huis en ik kwam gelijk met Peter thuis…. Wat een timing !! Peter naar bed geholpen en oh wat had ik een positieve energie opgedaan, de betalingen gedaan, de was aan de kant nog even met de stofzuiger door het huis en om 15.30 uur Peter weer uit bed gehaald, hij vroeg hoe het lunchen was geweest en hij vertelde over het afasiecentrum, eten klaargemaakt, heel ouderwets, aardappelen, bloemkool, stoofvlees… het rook heerlijk en wat zei Peter tijdens het eten… wunderbar, wat is dit heerlijk, tja en dan glunder ik…. Een complimentje van Peter !!!
Vrijdagmorgen moest ik even op zolder zijn en zag nog een doos met papieren staan en die nam ik mee nar beneden, kon Peter uitzoeken. Ja dat vond hij wel leuk, maar oh wat vermoeide hem dat… Er zaten zoveel bijzondere stukken in, loonuitbetalingen van zijn stage in Denemarken, een aantal fotos van toen, proefwerken van de has…. Allerlei geschreven stukjes van hem… ja na een uur was hij helemaal ko!!
Na het middagslaapje moesten we weer naar Panningen voor de fysiotherapie, we waren ruim op tijd en kwamen Gerard al op de gang tegen, ja we konden gelijk doorlopen naar de oefenzaal en hij kwam er zo aan. Even gepraat en toen weer op de loopband. Gerard vertelde van nog een client die ook een Cva had gehad en slechter liep als Peter en nu 10 minuten op de loopband kon lopen. Gerard verwacht dat Peter dat over een poosje ook zal kunnen, omdat Peters looppatroon nu al beter is. Peter moest nu 3 x 40 passen maken en dat ging heel goed. Onvoorstelbaar wat een vooruitgang we boeken, na de loopband liep ik met Peter door de zaal en oh wat ging dat goed, ja oefenen oefenen oefenen… Nog eventjes aan het wandrek en oefeningen op de bank en toen was de tijd om en Peter helemaal op. Ik moest nog even naar de supermarkt en naar de speelgoedwinkel cadeautje op halen voor Zoe, die binnenkort al weer 1 jaar wordt. Super grappig cadeautje opgehaald, ja Peter vond het ook helemaal geweldig en weer naar huis waar we s avonds niet veel eer deden.
Zaterdagmorgen kwam Wil om met Peter te gaan zwemmen en ik ging aan de slag met Anneke….oeps er zat in muis in de speelkamer, tja dat vonden we nu niet zo gezellig, alles grondig gepoetst en wat zakjes poeder neergelegd… en nu maar hopen dat de muis wegblijft.. want ja je schrikt er zo van… Peter en Wil waren wat eerder terug… het eerste half uur had heel goed gegaan, maar toen was er kramp geweest in het rechterbeen van Peter, misschien van vermoeidheid… Maar goed ik had de erwtensoep warm en daar kikkerde Peter toch weer van op, ja het was allemaal wat veel geweest deze week en nu moesten we s avonds ook nog naar Herm en Joze… oh moet ik die afbellen dan… Neeee zei Peter , niks afbellen, eerst wat slapen en dan ben ik weer fit… en ja hoor om 19.30 uur ging hij zich klaarmaken… ja hij moest ook wat after shave op want hij moest wel lekker ruiken…. Ja en de boerenpet moest op….. want die herinnerde hem aan een prachtige tijd… ja aan de boerenbruiloft in 2000… toen hebben we die pet gekocht… omdat Joze toen boerenbruid was en Peter ceremoniemeester…. Ja dat waren mooie tijden…. Bij Herm en Joze was het heel gezellig, lekkere hapjes en volop zitten kletsen, maar tegen 24.00 uur was Peter toch wel moe en gingen we naar huis, maar wat was het koud…. Brrr het was echt koud… en vanmorgen scheen er een lekker zonnetje dus zei ik dat we buiten gingen lopen, 2 x 150 passen…. Ja dat ging goed maar de laatste 20 was het zo koud….. dat we toch maar snel weer naar binnen gingen en de verwarming aan maakten… Lekkere zondagse soep had ik gemaakt en terwijl we die aten bespraken we de komende week…. Ja woensdag heel belangrijk…. Naar Maastricht… de uitslag van de MRI scan van het hoofd… en dan zondag….. zondag gaan we Zoe halen die dan een week bij ons blijft omdat Lonneke en Jaap dan naar Vught gaan verhuizen… dat wordt dus heel veel genieten… maar eerst nog even SPANNEND !!!!!



KLEINIGHEDEN LIJKEN VAN GEEN BELANG
MAAR ZE SCHENKEN EEN KALM GELUK
IN ELKE KLEINIGHEID HUIST EEN ENGEL



Veel liefs Marlies