iedere dag een beetje meer

Hallo lieve mensen

Ja hoor nog steeds iedere dag een beetje meer vooruit!! De laatste week een beetje veel vooruit!!!!
De teen geneest heel goed nu de schoen dus breder is en daardoor gaat het lopen een stuk makkelijker.Zijn hele houding is weer een stuk positiever en vooral vrolijker.
Toen hij maandag terug kwam van de therapie moest ik gelijk in het schrift kijken en daar had Fiona wat ingeschreven, Peter had duidelijk willen maken met wie hij ging zwemmen en had alleen Wil genoemd maar nu moest ik hem die andere naam leren, dus de letterdoos er weer eens bijgepakt(3 maanden geleden ook gedaan, maar toen vond hij dat verschrikkelijk) Heel enthousiast begon Peter, hij legde zwemmen en Wil, en ik moest die andere naam leggen, John Verberne, nou heel vaak met hem geoefend en ja hoor hoor nu noemt hij dat vanzelf. Ook vertelde ik wat we zouden eten en dat werd ook gelegd en hij las het feilloos, we waren ook al een paar dagen bezig de namen van Claudi's katten te leren, Brutus en Samson, dus ook op de letterdoos en ja hoor woensdag op Claudi's 20 ste verjaardag kon hij het.
Dinsdagavond hebben we een hometrainer gekocht zodat hij thuis ook nog kracht kan opbouwen en goede bewegingen voor de knieen en benen doen.Wil, John en lonneke hebben dat samen met Peter gedaan.Hierna was hij wel heel erg moe maar toch heel blij dat we eindelijk die hometrainer hebben, zodat die therapie ook thuis gedaan kan worden.
Woensdag was Claudi s verjaardag en moesten we bij Claudi en Johan eten. Natuurlijk met 20 rode rozen er naar toe. Peter was weer heel alert nadat hij s middags ook nog eerst met de verwarmingsman had gepraat over de verwarming in de nieuwe stal. Hij wilde perse bij dit gesprek zijn.

Johan was ook thuis, en peter vroeg duidelijk aan hem, Heb je vrij vandaag? Kei goed, toch.
Om 18.15 uur kwam John hem al weer halen om te zwemmen, nou ja , zal dan wel niet zo goed gaan, want hij was toch wel een beetje moe. Nee hoor het zwemmen ging perfect en alle oefeningen ook, zelfs weer uitbreiding in de oefenstof.Pluimpje voor de mannen!!!

Vanmorgen hoefde hij pas om 10.30 te vertrekken met de taxi, dus werd na het ontbijt de krant gepakt en Peter "leest" deze dan, wat hij er precies van opsteekt is voor ons niet altijd duidelijk, ik denk dat hij wel alles kan lezen, maar niet verwoorden en hardop lezen. Hij weet alles precies maar kan het niet zeggen. Als hij mij iets wil vragen of zeggen zal hij nooit mijn naam noemen, maar roept zomaar iets waardoor ik reageer en dan maakt hij het duidelijk.
Maar vanmorgen was ik achter de was aan het doen en Peter de krant aan het lezen en toen riep hij: MARLIES, kom eens. Nou mensen dan gaat er weer even iets daar je heen!! Na bijna 9 maanden, mijn naam bewust uitspreken!!! En zo gaan we dus iedere dag een stapje vooruit en geven de hoop niet op

HOOP IS ZELF EEN SOORT VAN GELUK
MISSCHIEN WEL HET BELANGRIJKSTE GELUK
DAT DEZE WERELD IN ZICH HEEFT

veel liefs Marlies