Gras is groen, en roed zien de roeze
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
13 Juni 2010 | Nederland, Grashoek
Hallo Lieve mensen
Ja de week zit er weer op en het was weer een enerverende week....
Zondagmiddag moesten we naar Lomm een buffet wegbrengen en ja hoor... peter ging mee.Het ging allemaal goed tot in Lomm, maar daar was een stuk weg afgezet en konden we er niet door, Peter wist wel een andere weg, een beetje zus en een beetje zo.... en jawel hoor, we kwamen er. Ik weet niet of ik het alleen gevonden zou hebben, maar Peter wist het precies!!
Maandagmorgen eerst douchen en dat is voor mij toch iedere keer nog slikken, je partner helpen met douchen, dat is toch niet helemaal zoals het hoort en het komt iedere keer weer terug en nog heb ik er moeite mee, ben altijd blij als het weer gebeurt is en Peter "schoon"aan tafel zit. Na het ontbijt doet Peter iedere morgen keurig zijn handoefeningen en daar zijn inmiddels enkele oefeningen bijgekomen waar ik hem bij moet helpen en hiermee proberen we meer gevoel en kracht in de hand te krijgen. Dan gaat hij naar boven om zich te scheren en tanden te poetsen en dan is het half 10 en is hij klaar om naar de therapie te gaan en dat is op maandagmorgen logopedie. Tegen 12 uur is hij hier van terug en meestal erg moe.Nu ook weer, want de kleurtjes de kleurtjes, dat is toch een probleem.Maar Roed zien de roeze, en gras is groen. Na het eten gaat hij dan 2 uur naar bed, en daarna doet hij vanalles..... naar de tuin, wat lopen, de post...
Dinsdagmorgen naar de fysio en hij wilde op tijd eten want s middags kwam de boekhouder de jaarstukken van 2009 bespreken en hier wilde Peter beslist ook weer bij zijn... Ja en dan roert hij zijn mondje wel, weet precies waar stukken staan en wat de boekhouder bedoelt. Het is erg prettig voor ons dat peter dit allemaal weet en kan.
Voor mij was het allemaal erg druk want er moesten ook nog asperges gesorteert worden en Neef Wil was in de moestuin bezig... maar uiteindelijk is toch alles gelukt en belde de schoenmaker nog dat de schoenen klaar waren en dat we deze woensdag al op konden halen.... Dat was 10 dagen eerder als gepland... Zo een meevaller in "zorgland"!!
Woensdagmorgen zwemmen met John en ze hadden zowaar een privezwembad!! Er waren nog 2 oudere mensen even komen zwemmen en voor de rest niemand. Ja alle oefeningen hadden heel goed gegaan en weer vooruitgang... Ondertussen was ik gaan stemmen voor ons tweeen en nog wat boodschappen doen. Om 1 uur moesten we naar Tegelen om de schoenen te gaan halen, het regende pijpestelen, maar gelukkig konden we de auto voor de deur parkeren.We waren allebei heel erg benieuwd of deze schoenen nu eindelijk goed zouden zijn......al gauw waren we aan de beurt en Frank toverde een paar prachtige schoenen te voorschijn.... wauw... ze waren keimooi...maar zouden ze nu ook passen... Hoppekee, Peter kon ze zelf aan, meteen, en zelf strikken, yes, en toen lopen..... en lopen.... keurige passen... Het ziet er allemaal perfect uit!! Het kan dus toch!!!! En nu maar hopen dat het zo blijft, want zijn voeten/tenen zijn momenteel heel erg goed, er zit geen plekje op en geen enkele ontsteking meer.
Donderdag afasiegroep in Blerick, ja en dan heb ik het weer moeilijk, ik wil dit toch helemaal niet..... de knop moet om en voor Peter is het zo goed. Het zijn allemaal zo lieve mensen, en als Peter terugkomt heeft hij zoveel te vertellen en zo n vrolijk blij gezicht. Lachend kwam hij de keuken in en zei: Hallo lieve schat, mannetje is weer thuis, Ja en dan rollen er een paar tranen bij mij.
Wil Koch kwam nog even kijken naar de nieuwe schoenen en verrast over het goede lopen van Peter, zonder stok, mooie gelijke passen!!
Na het steken kwam Eric de spullen terugbrengen van het buffet en Peter kwam gelijk in de keuken erbij zitten en maar vertellen... opeens staat hij op, buiten flesje bier drinken ja en toen zaten we zomaar tot 11 uur buiten... Praten over het bedrijf en de toekomst...
Vrijdagmorgen weer naar de fysio en s middags na het sorteren moesten we naar Marie Louises verjaardag, lekker buiten gezeten en gezellig zitten kletsen, en s avonds kwam Lonneke nog voor het weekend naar Limburg. Ook erg gezellig, lekker leven in de brouwerij...
Zaterdag met het hele gezin naar de receptie van Niels en Desiree en daarna hebben we hier gezellig voetbal gekeken en vooral heel veel gelachen...
En vanmorgen samen ontbeten met Lonneke en ik was nog even druk met een bbq en zei tegen Peter dat hij aardbeitjes moest gaan plukken, want er hingen rode aan de struiken. Ja hoor dat deed hij wel even. Hij nam een bakje mee en de stok. en na een paar minuten zag ik hem teruglopen, aardbeitjes (alleen de rode, dus dat ziet hij dan weer wel) in een bakje en de stok lag nog in de tuin. Oh wat was dat mooi. Ik zie hem dan vanuit het keukenraam komen en dat is zo mooi... Hij bracht het bakje binnen en ik dacht nu zal ik de stok wel moeten gaan halen. Nee hoor hij liep weer terug zonder stok. Maar toen zag ik hem niet meer. oh dan zal hij het scootmobiel wel halen uit de loods....... BRRRRR Nee hoor. meneer kwam met de grasmaaier uit de loods!!! Helemaal alleen. Hij ging ALLEEN grasmaaien. Ik zag Robert ook lopen, ja zegt Robert Ik weet het niet, hij rijdt heel voorzichtig, en als je niks probeert gebeurt er nooit iets....dus
Na een tijdje zag ik hem niet meer en ging hem zoeken, was hij over een smal paadje achter de stal het gras gaan maaien, en glunderen dat hij deed....Ja dit is toch veel leuker als het scootmobiel!!!
Onder het eten was hij zelf verbaast over wat hij deze morgen allemaal gedaan had, ja hij had echt iets gedaan!!! Ja Christel, het is zoals jij het in je bericht zette, zijn zelfvertrouwen en eigenwaarde is behoorlijk omhoog gegaan door het grasmaaien. TOPPIE!!!
WINNEN IS LEVEN
IEDERE KEER DAT JE WINT
WORDT JE HERBOREN
Veel liefs Marlies
Ja de week zit er weer op en het was weer een enerverende week....
Zondagmiddag moesten we naar Lomm een buffet wegbrengen en ja hoor... peter ging mee.Het ging allemaal goed tot in Lomm, maar daar was een stuk weg afgezet en konden we er niet door, Peter wist wel een andere weg, een beetje zus en een beetje zo.... en jawel hoor, we kwamen er. Ik weet niet of ik het alleen gevonden zou hebben, maar Peter wist het precies!!
Maandagmorgen eerst douchen en dat is voor mij toch iedere keer nog slikken, je partner helpen met douchen, dat is toch niet helemaal zoals het hoort en het komt iedere keer weer terug en nog heb ik er moeite mee, ben altijd blij als het weer gebeurt is en Peter "schoon"aan tafel zit. Na het ontbijt doet Peter iedere morgen keurig zijn handoefeningen en daar zijn inmiddels enkele oefeningen bijgekomen waar ik hem bij moet helpen en hiermee proberen we meer gevoel en kracht in de hand te krijgen. Dan gaat hij naar boven om zich te scheren en tanden te poetsen en dan is het half 10 en is hij klaar om naar de therapie te gaan en dat is op maandagmorgen logopedie. Tegen 12 uur is hij hier van terug en meestal erg moe.Nu ook weer, want de kleurtjes de kleurtjes, dat is toch een probleem.Maar Roed zien de roeze, en gras is groen. Na het eten gaat hij dan 2 uur naar bed, en daarna doet hij vanalles..... naar de tuin, wat lopen, de post...
Dinsdagmorgen naar de fysio en hij wilde op tijd eten want s middags kwam de boekhouder de jaarstukken van 2009 bespreken en hier wilde Peter beslist ook weer bij zijn... Ja en dan roert hij zijn mondje wel, weet precies waar stukken staan en wat de boekhouder bedoelt. Het is erg prettig voor ons dat peter dit allemaal weet en kan.
Voor mij was het allemaal erg druk want er moesten ook nog asperges gesorteert worden en Neef Wil was in de moestuin bezig... maar uiteindelijk is toch alles gelukt en belde de schoenmaker nog dat de schoenen klaar waren en dat we deze woensdag al op konden halen.... Dat was 10 dagen eerder als gepland... Zo een meevaller in "zorgland"!!
Woensdagmorgen zwemmen met John en ze hadden zowaar een privezwembad!! Er waren nog 2 oudere mensen even komen zwemmen en voor de rest niemand. Ja alle oefeningen hadden heel goed gegaan en weer vooruitgang... Ondertussen was ik gaan stemmen voor ons tweeen en nog wat boodschappen doen. Om 1 uur moesten we naar Tegelen om de schoenen te gaan halen, het regende pijpestelen, maar gelukkig konden we de auto voor de deur parkeren.We waren allebei heel erg benieuwd of deze schoenen nu eindelijk goed zouden zijn......al gauw waren we aan de beurt en Frank toverde een paar prachtige schoenen te voorschijn.... wauw... ze waren keimooi...maar zouden ze nu ook passen... Hoppekee, Peter kon ze zelf aan, meteen, en zelf strikken, yes, en toen lopen..... en lopen.... keurige passen... Het ziet er allemaal perfect uit!! Het kan dus toch!!!! En nu maar hopen dat het zo blijft, want zijn voeten/tenen zijn momenteel heel erg goed, er zit geen plekje op en geen enkele ontsteking meer.
Donderdag afasiegroep in Blerick, ja en dan heb ik het weer moeilijk, ik wil dit toch helemaal niet..... de knop moet om en voor Peter is het zo goed. Het zijn allemaal zo lieve mensen, en als Peter terugkomt heeft hij zoveel te vertellen en zo n vrolijk blij gezicht. Lachend kwam hij de keuken in en zei: Hallo lieve schat, mannetje is weer thuis, Ja en dan rollen er een paar tranen bij mij.
Wil Koch kwam nog even kijken naar de nieuwe schoenen en verrast over het goede lopen van Peter, zonder stok, mooie gelijke passen!!
Na het steken kwam Eric de spullen terugbrengen van het buffet en Peter kwam gelijk in de keuken erbij zitten en maar vertellen... opeens staat hij op, buiten flesje bier drinken ja en toen zaten we zomaar tot 11 uur buiten... Praten over het bedrijf en de toekomst...
Vrijdagmorgen weer naar de fysio en s middags na het sorteren moesten we naar Marie Louises verjaardag, lekker buiten gezeten en gezellig zitten kletsen, en s avonds kwam Lonneke nog voor het weekend naar Limburg. Ook erg gezellig, lekker leven in de brouwerij...
Zaterdag met het hele gezin naar de receptie van Niels en Desiree en daarna hebben we hier gezellig voetbal gekeken en vooral heel veel gelachen...
En vanmorgen samen ontbeten met Lonneke en ik was nog even druk met een bbq en zei tegen Peter dat hij aardbeitjes moest gaan plukken, want er hingen rode aan de struiken. Ja hoor dat deed hij wel even. Hij nam een bakje mee en de stok. en na een paar minuten zag ik hem teruglopen, aardbeitjes (alleen de rode, dus dat ziet hij dan weer wel) in een bakje en de stok lag nog in de tuin. Oh wat was dat mooi. Ik zie hem dan vanuit het keukenraam komen en dat is zo mooi... Hij bracht het bakje binnen en ik dacht nu zal ik de stok wel moeten gaan halen. Nee hoor hij liep weer terug zonder stok. Maar toen zag ik hem niet meer. oh dan zal hij het scootmobiel wel halen uit de loods....... BRRRRR Nee hoor. meneer kwam met de grasmaaier uit de loods!!! Helemaal alleen. Hij ging ALLEEN grasmaaien. Ik zag Robert ook lopen, ja zegt Robert Ik weet het niet, hij rijdt heel voorzichtig, en als je niks probeert gebeurt er nooit iets....dus
Na een tijdje zag ik hem niet meer en ging hem zoeken, was hij over een smal paadje achter de stal het gras gaan maaien, en glunderen dat hij deed....Ja dit is toch veel leuker als het scootmobiel!!!
Onder het eten was hij zelf verbaast over wat hij deze morgen allemaal gedaan had, ja hij had echt iets gedaan!!! Ja Christel, het is zoals jij het in je bericht zette, zijn zelfvertrouwen en eigenwaarde is behoorlijk omhoog gegaan door het grasmaaien. TOPPIE!!!
WINNEN IS LEVEN
IEDERE KEER DAT JE WINT
WORDT JE HERBOREN
Veel liefs Marlies
-
13 Juni 2010 - 14:04
Lonn En Jaap:
Hallo,
hier de groetjes uit Haarlem! Ondertussen ben ik weer terug van een lekker weekendje in Limburg! Wat goed van het grasmaaien,weer een stapje vooruit!
Liefs Jaap & Lonneke -
13 Juni 2010 - 17:44
Loes:
geweldig wat een vooruitgang,iedere week is het weer zo spannend om te lezen en zo fijn als er weer iets beter lukt,wat een geduld en doorzettingvermogen,ja daar mag ik me wel een voorbeeld aan nemen,oefenen en volhouden ik word er echt blij van als ik dat lees.
Heel veel groetjes en liefs uit Brabant van een bijna zonder stok lopende loes. -
13 Juni 2010 - 17:52
Peter En Christel:
Een drukke week, maar wat moet dat een voldoening hebben gegeven!! Lopen op goede schoenen zonder stok en helemaal zelf het gras maaien. Super om te lezen. Zo zie je maar weer bevestigd, dat er nog steeds vooruitgang is. Zeker voor Peter weer een overwinning er bij. Die smaken zoet.... Heerlijk om te lezen.
Groetjes vanuit Maasbree -
13 Juni 2010 - 20:29
Claud:
Jeetje wat goed pap dat je zelf op de grasmaaier stapt...oefening baart kunst..zelfs met grasmaaien... Maar je pikt nu wel mijn werkuren in haha! Maar mijn inspiratie is nog niet op ik verzin wel weer wat nieuws wat je kunt doen haha!
Pas maar op...dalijk moet je nog een week asperges gaan steken en sorteren haha!
De groetjes aan iedereen...en fijn dat jullie er weer op gekeken hebben1! -
13 Juni 2010 - 20:39
Marie-louise:
Ja hoor die Peter die komt er wel.
ik vond een erg mooie gedachte
Het gaat erom niet te leven in het verleden,
niet te leven in de toekomst,
maar te leven in de liefde voor de wereld die er nu is
En met al die mensen die jullie op welke manier dan ook bij staan moet dat zeker lukken
groetjes -
14 Juni 2010 - 10:48
Thea-jan:
Hoi Allemaal.
Wat weer super om te lezen.
Je zijn ook super mensen.
Wij gaan weer samen DOOOOOOR,met ze alle.
Marie-louise ook voor jouw PROFICICA voor je verjaardag van ons uit reuver.
Heel veel groetjes Jan-Thea. -
14 Juni 2010 - 16:19
Hein Oet Wiëert:
Hoi allemaal ook hier in Zutphen volg ik de belevenissen helemaal en het doet enorm goed om zo`n geweldig mooi reisverslag te lezen. Trouwens Limburg is mooi maar hier rond de Ijssel en de rand van de Veluwe is het ook heel mooi.En dat komt echt niet omdat ik het door een roze bril zie maar het kan wel helpen. Misschien?
Veel succes met alles en vele groeten uit de torenstad, de parel van de Ijssel. -
15 Juni 2010 - 11:20
Tooske:
hallo lieze,
We zullen het nu eens niet over peter hebben, maar over die lieze. Lieze wat ben je toch een geweldige vrouw, je beschrijft het allemaal zo goed. En ik, ja ik neem mijn petje voor je af. een dikke pakkerd van je grote zus. -
18 Juni 2010 - 05:52
Sylvia Janssen-Postm:
Ik wil je nog bedanken voor de gezellige dag gisteren!We hebben erg genoten en het was ook leerzaam.Ook alle uitleg door jullie familie was echt geweldig,ze hebben echt geduld gehad.De asperges waren lekker,Theo heeft gisteren nog soep gemaakt.Kortom,dank je wel!We komen nog zeker een keer op bezoek,als jullie het ook leuk vinden.Groetjes Theo en Sylvia Janssen-Postma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
