Kermis in Grashoek
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
15 Augustus 2011 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen
Ja een dagje later als jullie van mij gewend zijn, maar het is kermis in Grashoek en de computer was/is stuk!! Hij doet niets meer, dus nu even een andere geregeld, zodat ik vandaag toch een bericht kan maken...
Ja er ligt weer een drukke enerverende week achter ons....
Vorige week zaterdagavond gingen we samen naar het ziekenhuis, naar Claudi, Johan en kleine Joep. Peter reed zelf met de auto, en dat ging uitstekend!! Bij het ziekenhuis toch maar een rolstoel gepakt, want het is een heel eind naar de kraamafdeling en we wisten niet waar Joep dan precies was, of dat ook nog weer een eindje lopen was.Eerst een poosje bij Claudi en Johan op de kraam gezeten en toen naar de C afdeling waar Joep in de warme kamer lag. Oh het is zo n klein Poepje!!Echt een minimensje, maar zo mooi!!!We hadden geluk want hij mocht even uit zijn bedje en Peter en ik mochten hem vasthouden. Ja heel bijzonder, ons kleine meisje die al mama is van een minimanneke!! Na een uurtje gingen we weer naar huis, en Peter zei maar steeds... zo klein, zo klein!!!
Maandagmorgen samen naar de fysio in Kronenberg met een schaal met beschuit met muisjes, ze snapten er niet veel van.... ja in 11 weken 2 kleinzonen!! De therapie ging heel goed, Peter leert nu om grotere passen te maken, en met een dikke bal voor de buik lopen, zodat hij zijn voeten niet kan zien en daardoor zich moet orienteren op een ander punt en het gevoel van de benen teurg moet krijgen, eigenlijk heel simpel en met heel eenvoudige middelen wordt er enorm veel vooruitgang geboekt. s Avonds weer even samen naar het ziekenhuis, en weer reed Peter.
Dinsdagmorgen kwam Pierke. Claudi en Steef hadden voor een nieuwe verstelbare lichtgewicht box gezorgd en die hadden we in het weekend in elkaar gezet en nu kon kleine Pierke erin. Ja dat is nog eens leuk!!De box werd bij Peters stoel gezet en Pierke erin, zo nu had Peter hem voor zich alleen, ik was in de keuken bezig en Peter maar vertellen en liedjes zingen, en ik hoorde ze allebei lachen.....
Woensdag was een hele drukke dag voor mij, vlees en bbq s voorbereiden.s Middags kwamen Wil en John om met Peter hier te zwemmen, de watertemperatuur was prima, 32 graden, maar de buitentemperatuur was eigenlijk te laag en nogal veel wind. In het water ging alles prima, maar bij het eruit komen schoot Peter toch wee in de kramp en moest ik veel helpen bij het aankleden. Ja daar moeten we nog iets op verzinnen, een tentje of zo... s Avonds ging ik alleen naar het ziekenhuis, oma-uurtje. Joep was met Claudi naar een andere kamer verhuisd en nu lagen ze dus bij elkaar. Ja dat was mooi, nu konden we er de hele tijd naar kijken, och hij is zo leuk, lange bruine haartjes, die alle kanten uitsteken. Prachtig!! Hij dronk nu ook beter, dus misschien wel snel naar huis.
Donderdagmorgen therapie in de Kronenberg, het was eigenlijk de bedoeling dat Claudi deze keer mee zou gaan, maar door Joep ging dat niet, ik was vergeten om iets te regelen en door alle drukte vergeten en ik had donderdagmorgen een andere afspraak.... Poehhh wat nu!! Ik rijd alleen, dat kan ik goed!!Punt!! Ja en dan schiet er wat door me heen, eens moet het de eerste keer zijn, maar nu al..... hij rijdt perfect, maar wat als hij een lekke band krijgt...... Paar keer geoefend met de telefoon hoe hij mij kon bellen en met de belofte dat hij als hij in de Kronenberg was, even zou bellen, reed hij weg. Nou de zenuwen gierden door mijn keel... Na een half uur had hij nog niet gebeld.... ja ja wat moet je denken... Ik hoorde en hoorde maar niets en zat toch behoorlijk in de rats. Dan zelf maar bellen, natuurlijk nam Peter niet op, nog een keer, nog een keer. Dan maar naar de fysio bellen, maar in het gemeenschapshuis waren ze (ivm vakantie) moeilijk bereikbaar.... maar Marijn zou wel even gaan kijken, Oeps daar ging mijn mobiel... Met Peter... ja alles in ordnung!!! Doei, tot straks!! Gelukkig hij was in ieder geval goed aangekomen en tegen 12 uur kwam hij moe maar heel voldaan en trots thuis. Zo ik kan het!! Ik vroeg hem waarom hij niet even gebeld had... tja... het was toch goed gegaan. Ik vertelde het aan de kinderen, tja dat Pap niet gebeld heeft.... deed ie vroeger toch ook niet.....Ja en daar kun je het dan mee doen. Maar lieve mensen WAT EEN OVERWINNING!! KLASSE!! Ja dit gevoel is echt niet te beschrijven!!!
Vrijdagmorgen belde Claudi, ze mocht samen met Joep s middags naar huis en dan kreeg ze ook nog een paar dagen kraamhulp. De voeding begon goed op gang te komen en hij was heel monter.
Dus s avonds samen naar de Houwenberg, omdat Peter moeilijk de trap op kan bij Claudi, hadden ze samen met de kraamhulp gezorgd dat als wij kwamen, Joep in de huiskamer zou liggen. En daar lag hij in de box mooi ingebakerd te slapen!! Prachtig!!Johan had de afgelopen dagen keihard gewerkt. De babykamer was helemaal klaar en alles rook naar nieuw!!
Zaterdag moest Peter naar de Kronenberg om te tapen en ook nu had ik geen tijd om mee te gaan, maar alsof het niets bijzonders was ging hij weer alleen!!! Lonneke en Jaap kwamen, en het was een drukte van belang hier. Pierke kwam een nachtje logeren, want de jongelui gingen naar de kermis, lekker genieten. Ja en dat deden wij ook, van de verhalen en van Pierke, die lekker in de wieg deed slapen. En als hij wakker was in de box "spelen"samen met Opa. Hij sliep de hele nacht door en tegen 8 uur pakte ik hem bij ons in bed, waar Peter hem liggend het flesje kon geven.
s Middags kwam de familie van Mill naar de kermis, en hebben we lekker gebarbequed. Claudi en Johan kwamen ook even eten met Joep, en was het een hele drukte. Want s avonds was mijn kaarsje helemaal op..... de pijp leeg!!De computer deed het niet meer en Robert had hem naar Jan gebracht en die belde vandaag, kapot niet meer aan de pruttel te krijgen, dus nu de bedrijfscomputer maar op mijn plek gezet en kijken of er een nieuwe(andere) moet komen.
Vanmorgen ging ik mee naar de fysio, en daar werd Peter geprezen, dat hij donderdag alleen met de auto was gekomen super!! JA SUPER!!! Dat is zo mooi hier, iedere vooruitgang wordt door de hele groep "bejubelt" en geeft je weer kracht om door te gaan!!!
NIETS IS ZO BEMOEDIGEND ALS JE DOEL TE KENNEN,
DAT PROBEREN TE REALISEREN
EN JE ERIN TE VERLIEZEN
GROTE DINGEN ONTSTAAN NIET DOOR KRACHT
MAAR DOOR VOLHARDING
Veel liefs Marlies
Ja een dagje later als jullie van mij gewend zijn, maar het is kermis in Grashoek en de computer was/is stuk!! Hij doet niets meer, dus nu even een andere geregeld, zodat ik vandaag toch een bericht kan maken...
Ja er ligt weer een drukke enerverende week achter ons....
Vorige week zaterdagavond gingen we samen naar het ziekenhuis, naar Claudi, Johan en kleine Joep. Peter reed zelf met de auto, en dat ging uitstekend!! Bij het ziekenhuis toch maar een rolstoel gepakt, want het is een heel eind naar de kraamafdeling en we wisten niet waar Joep dan precies was, of dat ook nog weer een eindje lopen was.Eerst een poosje bij Claudi en Johan op de kraam gezeten en toen naar de C afdeling waar Joep in de warme kamer lag. Oh het is zo n klein Poepje!!Echt een minimensje, maar zo mooi!!!We hadden geluk want hij mocht even uit zijn bedje en Peter en ik mochten hem vasthouden. Ja heel bijzonder, ons kleine meisje die al mama is van een minimanneke!! Na een uurtje gingen we weer naar huis, en Peter zei maar steeds... zo klein, zo klein!!!
Maandagmorgen samen naar de fysio in Kronenberg met een schaal met beschuit met muisjes, ze snapten er niet veel van.... ja in 11 weken 2 kleinzonen!! De therapie ging heel goed, Peter leert nu om grotere passen te maken, en met een dikke bal voor de buik lopen, zodat hij zijn voeten niet kan zien en daardoor zich moet orienteren op een ander punt en het gevoel van de benen teurg moet krijgen, eigenlijk heel simpel en met heel eenvoudige middelen wordt er enorm veel vooruitgang geboekt. s Avonds weer even samen naar het ziekenhuis, en weer reed Peter.
Dinsdagmorgen kwam Pierke. Claudi en Steef hadden voor een nieuwe verstelbare lichtgewicht box gezorgd en die hadden we in het weekend in elkaar gezet en nu kon kleine Pierke erin. Ja dat is nog eens leuk!!De box werd bij Peters stoel gezet en Pierke erin, zo nu had Peter hem voor zich alleen, ik was in de keuken bezig en Peter maar vertellen en liedjes zingen, en ik hoorde ze allebei lachen.....
Woensdag was een hele drukke dag voor mij, vlees en bbq s voorbereiden.s Middags kwamen Wil en John om met Peter hier te zwemmen, de watertemperatuur was prima, 32 graden, maar de buitentemperatuur was eigenlijk te laag en nogal veel wind. In het water ging alles prima, maar bij het eruit komen schoot Peter toch wee in de kramp en moest ik veel helpen bij het aankleden. Ja daar moeten we nog iets op verzinnen, een tentje of zo... s Avonds ging ik alleen naar het ziekenhuis, oma-uurtje. Joep was met Claudi naar een andere kamer verhuisd en nu lagen ze dus bij elkaar. Ja dat was mooi, nu konden we er de hele tijd naar kijken, och hij is zo leuk, lange bruine haartjes, die alle kanten uitsteken. Prachtig!! Hij dronk nu ook beter, dus misschien wel snel naar huis.
Donderdagmorgen therapie in de Kronenberg, het was eigenlijk de bedoeling dat Claudi deze keer mee zou gaan, maar door Joep ging dat niet, ik was vergeten om iets te regelen en door alle drukte vergeten en ik had donderdagmorgen een andere afspraak.... Poehhh wat nu!! Ik rijd alleen, dat kan ik goed!!Punt!! Ja en dan schiet er wat door me heen, eens moet het de eerste keer zijn, maar nu al..... hij rijdt perfect, maar wat als hij een lekke band krijgt...... Paar keer geoefend met de telefoon hoe hij mij kon bellen en met de belofte dat hij als hij in de Kronenberg was, even zou bellen, reed hij weg. Nou de zenuwen gierden door mijn keel... Na een half uur had hij nog niet gebeld.... ja ja wat moet je denken... Ik hoorde en hoorde maar niets en zat toch behoorlijk in de rats. Dan zelf maar bellen, natuurlijk nam Peter niet op, nog een keer, nog een keer. Dan maar naar de fysio bellen, maar in het gemeenschapshuis waren ze (ivm vakantie) moeilijk bereikbaar.... maar Marijn zou wel even gaan kijken, Oeps daar ging mijn mobiel... Met Peter... ja alles in ordnung!!! Doei, tot straks!! Gelukkig hij was in ieder geval goed aangekomen en tegen 12 uur kwam hij moe maar heel voldaan en trots thuis. Zo ik kan het!! Ik vroeg hem waarom hij niet even gebeld had... tja... het was toch goed gegaan. Ik vertelde het aan de kinderen, tja dat Pap niet gebeld heeft.... deed ie vroeger toch ook niet.....Ja en daar kun je het dan mee doen. Maar lieve mensen WAT EEN OVERWINNING!! KLASSE!! Ja dit gevoel is echt niet te beschrijven!!!
Vrijdagmorgen belde Claudi, ze mocht samen met Joep s middags naar huis en dan kreeg ze ook nog een paar dagen kraamhulp. De voeding begon goed op gang te komen en hij was heel monter.
Dus s avonds samen naar de Houwenberg, omdat Peter moeilijk de trap op kan bij Claudi, hadden ze samen met de kraamhulp gezorgd dat als wij kwamen, Joep in de huiskamer zou liggen. En daar lag hij in de box mooi ingebakerd te slapen!! Prachtig!!Johan had de afgelopen dagen keihard gewerkt. De babykamer was helemaal klaar en alles rook naar nieuw!!
Zaterdag moest Peter naar de Kronenberg om te tapen en ook nu had ik geen tijd om mee te gaan, maar alsof het niets bijzonders was ging hij weer alleen!!! Lonneke en Jaap kwamen, en het was een drukte van belang hier. Pierke kwam een nachtje logeren, want de jongelui gingen naar de kermis, lekker genieten. Ja en dat deden wij ook, van de verhalen en van Pierke, die lekker in de wieg deed slapen. En als hij wakker was in de box "spelen"samen met Opa. Hij sliep de hele nacht door en tegen 8 uur pakte ik hem bij ons in bed, waar Peter hem liggend het flesje kon geven.
s Middags kwam de familie van Mill naar de kermis, en hebben we lekker gebarbequed. Claudi en Johan kwamen ook even eten met Joep, en was het een hele drukte. Want s avonds was mijn kaarsje helemaal op..... de pijp leeg!!De computer deed het niet meer en Robert had hem naar Jan gebracht en die belde vandaag, kapot niet meer aan de pruttel te krijgen, dus nu de bedrijfscomputer maar op mijn plek gezet en kijken of er een nieuwe(andere) moet komen.
Vanmorgen ging ik mee naar de fysio, en daar werd Peter geprezen, dat hij donderdag alleen met de auto was gekomen super!! JA SUPER!!! Dat is zo mooi hier, iedere vooruitgang wordt door de hele groep "bejubelt" en geeft je weer kracht om door te gaan!!!
NIETS IS ZO BEMOEDIGEND ALS JE DOEL TE KENNEN,
DAT PROBEREN TE REALISEREN
EN JE ERIN TE VERLIEZEN
GROTE DINGEN ONTSTAAN NIET DOOR KRACHT
MAAR DOOR VOLHARDING
Veel liefs Marlies
-
15 Augustus 2011 - 13:27
Thea En Jan:
Wat een Super week voor jullie .
Pet af voor jullie .
Ga zo maar weer door na de top van de berg.'
Super super super een dikke pluim.
groetjes. -
15 Augustus 2011 - 15:18
Christel:
nou Marlies, ik kan goed begrijpen dat bij jou ook een keer die pijp leeg is. Het is me nog al wat, wat je te verhapstukken hebt allemaal.Gelukkig zijn het wel allemaal leuke dingen. Maar ook die brengen emoties met zich mee. En je doet het al 3,5 jaar uitstekend. Bovendien mag je als oma toch ook wel eens moe zijn? Hou je haaks en blijf genieten! -
16 Augustus 2011 - 05:52
Hein Oet Wieërt:
Oh, oh, oh die verslagen blijven -
16 Augustus 2011 - 06:02
Hein Oet Wieërt:
Sorry verkeerde knop dus nu een nieuwe poging.
Oh,oh,oh die verslagen blijven toch emotioneel. Ook nu staan de tranen weer in mijn ogen maar ja van bewondering en blijdschap. Marlies, en ik begrijp je bezorgdheid helemaal maar heb vertrouwen in die kanjer van jou. Ik geloof dat hij niet 1,2,3 in 7 sloten tegelijk rijdt en als hij dat zou doen dat hij zich prima redt. Toch krijgt Peter het advies om zich aan de afspraak te houden want ik weet uit eigen ervaring hoe belangrijk dat is. Het is misschien stom toeval maar afgelopen week is de politie op zoek geweest naar mij omdat ik mij niet gemeld had waardoor mijn zoon totaal overstuur was. Dus Peter denk aan je naasten.
Verder nog een hele fijne week en naar men zegt met meer zon.
PS: Ik was mijn eigen cva verjaardag vergeten 5 aug 2007
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
