bijna kerst
Door: Marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
18 December 2008 | Nederland, Grashoek
Hallo Lieve mensen
Ja het is al bijna kertsmis, de tijd vliegt voorbij, en er gebeurt hier iedere dag wel iets.
Zondag was peter heel moe de hele dag, het zwemmen was ook niet zo goed gegaan en hij had veel last van zijn teen. s middags toch samen naar de verjaardag van Fien gegaan, niet zo lang gebleven want Peter wilde eigenlijk alleeen maar slapen, op de terugweg ging ik bij Lonneke in de auto en Peter bij Claudi en Johan. Nou had hijde hele weg gepraat en verteld. Nou ja...
Toen we naar bed wilden gaan, begon hij ineens "gek" te doen met zijn been en de angst sloeg weer toe bij mij, want ik kon niet bedenken wat er nu weer ging gebeuren, hij tilde het rechterbeen op en zwaaide ermee en begon hard te lachen. Ik snapte er niets van, maar hij maakte mij duidelijk dat hij voor het eerst in 7 maanden een normaal gevoel had in zijn been en wist waar het been was, zonder te kijken.
Maandag gewwon naar de therapie en toen hij thuiskwam moest ik gelijk naar de taxi komen, Patty(chauffeur) zei dat hij de hele weg heel blij was geweest en maar met zijn been bezig was geweest. Super.. positief zei hij maar steeds.
We liepen samen naar binnen, naar de kerstboom en daar huilde hij van blijdschap.
Maar s avonds begon het been nog gekker te doen en waren het ongecontroleerde bewegingen. ik wist het ook niet meer, ik durfde niet meer blij te zijn.
Dinsdag ook weer naar therapie en ik had een rotdag. Bellen ze ook nog van CIZ over de invaliden parkeerkaart(hadden ze al 3x voor gebeld) dat ik toch echt met Peter naar Grubbenvorst moest komen, naar de keuringsarts, wabnt de gegevens van hem waren niet duidelijk of hij wel vooor een parkeerkaart in aanmerking kwam!!!!! Nou vraag ik je, ze kunnen alle gegevens opvragen bij huisarts, neuroloog en revalidatiearts. Dus ik weiger om Peter mee te nemen naar zo n arts, ze zoeken het maar uit. Het zwabberen en ongecontroleerde bewegingen was niet meer geweest, dus toch weer positief.
Woensdagavond zwemmen met Wil en dat had heel erg goed gegaan, alle oefeningen gingen perfect en ook het praten ging heel goed. Na het zwemmen hier nog een hele tijd zitten praten en we zijn iedere dag verbaast over wat er toch weer vooruitgaat.
Ikzelf was er wel heel erg moe van geworden, en het is toch iedere keer weer heel erg spannend, dus heb ik vandaag maar een "rustdag" ingelast en ik moet zeggen dat is me heel goed bevallen.
Effe nieuwe energie opgedaan.
ALS JE DE TOP HEBT BEREIKT
BEGINT DE KLIM PAS ECHT
Veel liefs Marlies
Ja het is al bijna kertsmis, de tijd vliegt voorbij, en er gebeurt hier iedere dag wel iets.
Zondag was peter heel moe de hele dag, het zwemmen was ook niet zo goed gegaan en hij had veel last van zijn teen. s middags toch samen naar de verjaardag van Fien gegaan, niet zo lang gebleven want Peter wilde eigenlijk alleeen maar slapen, op de terugweg ging ik bij Lonneke in de auto en Peter bij Claudi en Johan. Nou had hijde hele weg gepraat en verteld. Nou ja...
Toen we naar bed wilden gaan, begon hij ineens "gek" te doen met zijn been en de angst sloeg weer toe bij mij, want ik kon niet bedenken wat er nu weer ging gebeuren, hij tilde het rechterbeen op en zwaaide ermee en begon hard te lachen. Ik snapte er niets van, maar hij maakte mij duidelijk dat hij voor het eerst in 7 maanden een normaal gevoel had in zijn been en wist waar het been was, zonder te kijken.
Maandag gewwon naar de therapie en toen hij thuiskwam moest ik gelijk naar de taxi komen, Patty(chauffeur) zei dat hij de hele weg heel blij was geweest en maar met zijn been bezig was geweest. Super.. positief zei hij maar steeds.
We liepen samen naar binnen, naar de kerstboom en daar huilde hij van blijdschap.
Maar s avonds begon het been nog gekker te doen en waren het ongecontroleerde bewegingen. ik wist het ook niet meer, ik durfde niet meer blij te zijn.
Dinsdag ook weer naar therapie en ik had een rotdag. Bellen ze ook nog van CIZ over de invaliden parkeerkaart(hadden ze al 3x voor gebeld) dat ik toch echt met Peter naar Grubbenvorst moest komen, naar de keuringsarts, wabnt de gegevens van hem waren niet duidelijk of hij wel vooor een parkeerkaart in aanmerking kwam!!!!! Nou vraag ik je, ze kunnen alle gegevens opvragen bij huisarts, neuroloog en revalidatiearts. Dus ik weiger om Peter mee te nemen naar zo n arts, ze zoeken het maar uit. Het zwabberen en ongecontroleerde bewegingen was niet meer geweest, dus toch weer positief.
Woensdagavond zwemmen met Wil en dat had heel erg goed gegaan, alle oefeningen gingen perfect en ook het praten ging heel goed. Na het zwemmen hier nog een hele tijd zitten praten en we zijn iedere dag verbaast over wat er toch weer vooruitgaat.
Ikzelf was er wel heel erg moe van geworden, en het is toch iedere keer weer heel erg spannend, dus heb ik vandaag maar een "rustdag" ingelast en ik moet zeggen dat is me heel goed bevallen.
Effe nieuwe energie opgedaan.
ALS JE DE TOP HEBT BEREIKT
BEGINT DE KLIM PAS ECHT
Veel liefs Marlies
-
18 December 2008 - 20:53
Tineke:
Hoi Allemaal,dat is toch mooi dat zoiets gebeurt,en de reactie van Peter is goed,wat een sensatie je eigen been weer voelen.Dat noem ik nu 't kerstgevoel.En Marlies las maar wat vaker voor jezelf een rustmoment in.Ja met veel goed energie het nieuwe jaar in.Van alvast de beste wensen met heel veel mooie "momenten"groetjes TINEKE -
19 December 2008 - 07:03
Marie-louise:
Het was inderdaad weer een heel aparte week voor jullie, maar het brengt zeker spanning met zich mee.
Wat gaat het lichaam doen, zet het de pijn die er nu zit, om in gevoel.
We kunnen niet meer dan afwachten, en dat is spanning en kost ook weer energie.
Dus op z'n tijd een dag voor je zelf is echt niet slecht, je hebt hem wel verdient.
Maar met de komende feestdagen in het verschiet, krijg je ook de kans om het wat rustiger aan te doen.
Geniet er samen van.
Fijne feestdagen gewenst aan iedereen
groetjes Marie-louise en Wim -
19 December 2008 - 21:02
Joost & Manu:
Hallo allemaal,
Wat fijn dat gevoel in zijn been!! Weer een stap vooruit.
We zien elkaar weer met kerst, hebben er zin in!
Dikke kus, Joost en Manu -
19 December 2008 - 22:10
Sandra V.d Beuken:
Hallo Peter, marlies en de rest..
Vanuit tilburg fijne feestdagen..
Dat jullie ondanks alles er 'gewoon' van mogen genieten.
Groeten Sandra van den Beuken -
22 December 2008 - 20:01
Lucia:
Ha allemaal,
Ja zeker, Geduld wordt beloond!!
Gezellige Kerstdagen en alle goeds voor 2009!
Groetjes -
22 December 2008 - 21:59
Jan -Thea:
Voor heel bijzondere mensen.
Deze kaart met fijne wensen.
Een goede gezondheid .
En bergen van geluk
Voorzien van veel gezelligeheid .
Een heel jaar aan een stuk .
Een beetje liefde aan anderegeven.
Schijnt heel moeilijk te zijn in dit leven.
Ook al lijkt dat voor sommigenoverbodig .
LIEFDE en aandacht heeft iedereen nodig .
Heel veel liefs.
Fijne feestdagen wensen wij jullie toe samen met de kinderen .
GROETJES Jan-Thea. -
23 December 2008 - 10:07
José Van Ome Wiel:
Hoi Peter en familie.
Was op visite bij tante An in de Kaumeshoek. Zij vertelde over je site.
Ik dacht:"Toch maar eens ff kijken". Ik moet zeggen, wat jullie tot dusver gepresteerd hebben: Petje af, hoor.
Jullie weg gaat niet altijd over rozen, maar "samen" maakt jullie sterk.
We wensen jullie vanuit Beringe héél veel beterschap toe, fijne Kerstdagen en de aller, allerbeste wensen voor 2009.
Herman en José van Dijnen -
23 December 2008 - 16:16
Christel:
Alweer vooruitgang. Dat blijft onvoorstelbaar fijn. Dan maar af en toe een "gek" been. En ja Marlies, ik kan goed begrijpen, dat je iedere keer weer schrikt. Die Peter van jou, zit toch maar vol verrassingen,nietwaar?
Hoop, dat dat nog lang zo blijft. Hahaha.......
Wij wensen jullie geweldige kerstdagen en vooral gezondheid in 2009.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
