Juni 2019

Hallo lieve mensen



Ja en dan is het alweer juni…. Juni 2019….. Eindelijk is het warmer weer, maar om nu ineens boven de dertig graden te zijn… dat hoeft nu ook weer niet…
Zondagmiddag kwamen Claudi, Johan, Joep, Mees en Niene, Peter was er niet zo goed aan, al vanaf vrijdag iedere middag misselijk en een beetje duizelig. Maar omdat we allemaal naar buiten gingen en Niene zei dat opa ook mee moest ging Peter toch ook mee naar buiten inde rolstoel en dat deed hem wel goed. Johan spitte de groentetuin om en Peter keek toe vanuit de rolstoel. Johan zaaide nog twee rijtjes stelenmoes en de kinderen speelden heerlijk buiten. Claudi ging alvast naar binnen om frietjes te bakken en de tafel te dekken. Peter wilde ook naar binnen en toen kwamen John en Willemien nog even langs. Effe een hele drukte maar daar kan Peter gelukkig goed tegen.
Samen frietjes gegeten en gezellig aan tafel zitten kletsen. Ja Peter voelde zich al een stuk beter en hij was blij dat hij mee naar buiten was geweest en dat Johan de tuin had omgespit.
Helaas was het maandagmorgen nog niet veel met Peter, hij had veel pijn aan de linkerkant. Daar zit dus die vlek, en het lijkt nu meer op een schaafwond, door jeuk gaat hij een beetje schuren en dat raakt dan geïrriteerd. Maar ook is hij weer misselijk en duizelig, bijwerkingen van de kuur. En daardoor is zijn hele motoriek minder en leunt hij weer meer op mij. Ik besluit om voor mezelf een afspraak te maken bij de huisarts, want met mijn handen gaat het nog steeds niet goed, bijna geen kracht en macht in de vingers, het is bv een crime om een fles open te maken.
We besluiten om toch maar naar de fysio te gaan en dan kijken wat Gerard ervan zegt, maar helaas gaat het bij de fysio ook heel moeizaam. Nog wat besluiten genomen en afspraken afgezegd, nee dat gaat allemaal niet lukken deze week…. Na de fysio even wat groenteplantjes gehaald in Beringe en terwijl ik ze poot zit Peter een poosje buiten en dan later op de avond wordt het weer een beetje normaler bij Peter.
Dinsdag stond er vlees op het programma, ja dat laten we toch maar doorgaan en gelukkig heeft Anneke vrij en kan die helpen. Ik reed alleen naar Deurne om het vlees te halen en toen ik terug zei Peter dat hij weer veel pijn had gehad… het is een stekende pijn en hij zegt er zelf over dat de kuur zijn werk aan het doen is. Paracetamol geeft wel een paar uur verlichting
Na het eten kwam Anneke om te helpen en samen werken we het vlees aan de kant, wel ging ik tussendoor een paar keer een kwartiertje zitten om mijn benen rust te geven, maar verder ging het heel goed en zijn we om 18.15 uur met alles klaar. Om 19.00 uur kwam Wim om Peter te behandelen en samen bekijken we ook de plek onder de oksel, ziet er vreemd uit, geïrriteerd , maar wel dunner geworden, komt ook een beetje vocht uit. Misschien moet ik het bij de huisarts aankaarten, maar eerst ben ik aan de beurt, want na 5 maanden heb ik eindelijk een afspraak voor mezelf geregeld en wil ik mijn mankementen bespreken, en als de huisarts dan nog tijd over heeft wil ik Peters probleem wel voorleggen. Ine komt nog de fotos brengen van de bruiloft…. Uh… op een dvd… hoe moet dat… Ja op de laptop… Helaas die heb ik niet, op de computer misschien… uh… maar we hebben ook een dvd speler…Ja dat kan ook zegt Ine… Maar hoe werkt dat ding… en zomaar opeens…… hebben we samen het probleem opgelost en kunnen we de fotos kijken op de televisie. Prachtige fotos van ons gezin. Heel mooi !! Maar nu ik eindelijk weet hoe ik de dvd speler aan moet krijgen kunnen we misschien ook filmpjes kijken van toen de kinderen klein waren… Jaaaa dat lukt ook en we kijken de dvd oen Lonneke klein was…. Oh hoe leuk is dit, maar voor Peter heel erg vermoeiend!!!
Woensdagmorgen worden we na een goede nachtrust uitgerust wakker, wat een luxe, nee Peter heeft geen pijn, hij voelt zich een stuk beter, dat is prettig opstaan !! We zitten nog aan het ontbijt als Steef komt, zomaar eventjes…. Maar ze blijft nog wel zodat ik naar de huisarts kan gaan. Ik ga er met een instelling naar toe dat ik minimaal een uur moet wachten, kijk en dan valt een wachttijd van 40 minuten reuze mee. En wonderwel heeft de huisarts nu voor mij alle tijd en kan ik mijn problemen en mankementen voorleggen. Veel is overbelasting, tja en hoe lossen we dat probleem op… maar de stijfheid in mijn handen kan een teken van reuma of artrose zijn en dat kunnen ze bepalen middels bloedonderzoek en fotos. De huisarts stelt voor om fotos te laten maken en bloed te prikken en dat kan gelijk op de tweede etage. Ik kaart nog even het probleem van Peter aan en hij belooft om gauw een keer op huisbezoek te komen en dan samen met ons te praten. Met de papieren voor het bloedprikken en de fotos ga ik naar de tweede etage. Ah daar is ook een koffie automaat, lekker. Ik pak een kop koffie en ga zitten, maar na het eerste slokje word ik al geroepen om bloed te prikken, dat is snel !! Bloed geprikt en ik ga weer in de wachtkamer zitten en drink mijn koffie…. 2 minuten later wordt ik alweer geroepen om fotos te maken van mijn handen. Ongekend zo weinig wachttijd !! Dinsdag krijg ik de uitslag via de huisarts want dan is er een afspraak gepland. En zo ben ik al met al heel redelijk op tijd weer thuis. Peter vraagt gelijk hoe het allemaal gegaan heeft en ik vertel het hem, de huisarts heeft ook gezegd dat ik Maastricht moet vragen wat te doen, maar Peter vindt het onzin, hij heeft geen pijn meer… dus kan gerust nog een paar dagen wachten. Hij is er een heel stuk beter aan en ik ook !! Na het middagslaapje gaan we samen nog een uurtje naar buiten, Peter wil op het nieuwe bankje zitten dan heeft hij het overzicht over het erf en ik poot de twee courgetteplantjes die Hanny dinsdag heeft gebracht.
Donderdag was het Hemelvaart, ja vroeger een hoge zondag, maar nu zijn de winkels allemaal open en ik besluit toch om de boodschappen te gaan doen. Peter is er goed aan, ja hij kan best alleen thuis blijven. Natuurlijk kwam ik weer iemand tegen waar ik een praatje mee moest maken. Het was Mie van Cox Lenders en ik moest Peter de hartelijke groeten doen, dus toen ik thuis kwam deed ik dat ook meteen…. Oh dat vond hij wel heel erg leuk en meteen hadden we een heleboel gespreksstof.
S Middags deden we een beetje kalm aan en s avonds kwam Wil om met Peter te gaan zwemmen, maar dat was niet zon succes geweest, het was er heel druk geweest en Peter was toch wel heel erg moe. Jammer !!! En omdat Wil de volgende week niet kan gaan zwemmen met Peter besloten om een keer over te slaan…effe een beetje rustig aan.
Vrijdagmorgen kwam Anneke om te poetsen en ik moest nog even groente en fruit halen en op de terugweg bij Claudi een pak rijst halen. Opa Jan was er aan het schoffelen in de tuin…. En dan moet ik even een paar keer slikken.. ja soms doen dingen pijn… en dan is er verdriet om wat Peter allemaal niet meer kan…. Verdorie.. Maar Niene Joep en Mees vrolijken mij weer een beetje op. Na een kwartiertje zeg ik dat ik weer naar huis moet, want Anneke is aan het werk. Ja zegt Joep dat is niet eerlijk Anneke moet altijd maar werken bij jou… Ja leg dat maar eens uit….. Als ik thuis kom is Peter aan het lezen, ja het gaat goed met hem. Och en dat is dan weer een hele opluchting voor mij..
S Middags worden Pierke en Sien gebracht, die komen een nachtje logeren. Ja Peter wil ook mee naar buiten en geniet wat Pierke en Sien doen. Natuurlijk moest oma frietjes bakken en snackjes erbij. Tjonge jonge zegt Peter wat kunnen die twee eten, ze eten meer als ons. Ja heerlijk toch ze genieten en het toetje besluiten we in de kamer te eten en dan de dvd opzetten toen Lonneke klein was… Is dat Zoe vaagt Sien. Nee dat is Lonneke toen ze klein was. Oh wat lijkt Lonneke op Zoe !! Ja inderdaad wat lijkt Zoe op Lonneke !!! Pierke en Sien willen nog graag in de douche, want daar kunnen ze met zijn tweeen in… en oh wat hebben ze een plezier, op opas stoeltje in de douche en dan ook nog de andere douche met de sproeiers aan. Sien vindt het een hele handige douche, ja zon stoeltje voor op te zitten… Lekker schoon gewassen, pyamaatjes aan en nog een zakje chips voor de televisie nog even genieten en dan naar bed. Nou dat ging allemaal supergoed, nu de nacht nog…. Peter en ik gaan ook op tijd naar bed, want bij Pierke en Sien weet je het maar nooit… Maar tot onze grote verbazing maakt Pierke ons net voor half acht wakker…. Allemaal ook Peter en ik de hele nacht doorgeslapen… nou dat is maanden geleden… en dan voel je je gelijk een stuk beter !!! Ik ga naar beneden met Pierke en Sien, croissantjes bakken, tafel dekken, koffie maken en dan roepen we Peter, ja hij wil ook opstaan verzorgen en helpen met opstaan en zo zitten we om 8.30 uur aan het ontbijt. Weer heel erg gezellig. Ja super genieten. Anneke komt weer om te helpen in de tuin en gaan we na het ontbijt lekker naar buiten. Steef komt Pierke en Sien weer halen en ik maak het eten klaar, lekker lasagna. Ik help Anneke nog een poosje in de tuin en dat gaat goed. Maar als we willen gaan eten is Peter toch weer heel misselijk en wil hij bijna niets eten… verdorie… dan maar op tijd een middagslaapje… Als hij wakker wordt gaat het iets beter en wil hij wel een cup a soup.. en daar knapt hij weer een beetje van op. Peters zusje komt nog even en gaan we later ook buiten zitten, ja dat doet goed !! e En s avonds hebben we nog best wel een goed gesprek samen… ja we kunnen inderdaad niet doen wat we graag zouden willen, maar we hebben toch maar mooi onze robijnen bruiloft gevierd en volgende week doet Joep zijn eerste Communie, ja daar zijn we ook samen bij…. We hebben best nog wel veel wat we samen kunnen doen en waar we samen van genieten… SAMEN !!!! SAMEN en dat maakt toch veel weer goed !!!



TEL JE ZEGENINGEN
EN NIET JE TEKORTKOMINGEN
SAMEN GENIETEN VAN DE KLEINE DINGEN


Veel liefs Marlies