GEHACKT.....

Hallo lieve mensen



Zondagmiddag had Peter toch nog wat diarree en durfde we het niet aan om naar de verjaardag van Tineke te gaan, was een beetje raar… maar Peter was er verder wel goed aan n moest maar steeds over de reunie vertellen. Claudi en Johan kwamen nog en ook hier moest Peter enthousiast tegen vertellen.
Maandagmorgen had ik toch weer opstartproblemen, misschien zondag toch weer iets teveel gedaan… maar later op de morgen ging het toch wel weer en kon ik alle oefeningen met Peter goed doen. We hoorden van de aanslag in Utrecht en in eerste instantie maakte het niet zoveel indruk, maar later op de middag was Peter even helemaal van slag, de beelden, het appcontact met de meiden… het was allemaal indrukwekkend. Peter vond ook dat ik maar moest rijden naar de fysio, en gelukkig ging de fysio heel erg goed, vooral de krachttraining voor de bovenbenen… tja het wordt nog eens een keer wat…. Toen we na de fysio naar huis reden appte Lonneke, zij werkt in Nieuwegein vlakbij Utrecht, dat ze veilig thuis was, ja en dat lucht dan ook weer op.
S Avonds keek ik nog eens op de site en zag dat er een vreemde een berichtje met geen inhoud had geplaatst… tja dat zal dan wel….
Dinsdagmorgen was ik rustig met van alles bezig, klaarzetten voor het vlees, de bakken in de auto en normaal is Robert e dinsdags nooit maar door het toeval was hij vandaag wel de hele dag op het bedrijf en zo kon hij de bakken met vlees uit de auto halen voor mij en kon ik het verder verwerken, want uh… tillen dat gaat nog niet…. Ik had me ook voor genomen om telkens een kleine pauze te nemen n even te gaan zitten en zo keek ik s middags weer op de site… Wat is dit nu weer !!!! Alle reacties waren weg !!! Je kon ook geen reactie meer plaatsen… en die vreemde reactie zonder inhoud die stond er wel nog. Maar even een mailtje gestuurd naar de helpdesk , maar ik zag dat alle gebruikers van de site de reacties weg waren….
Anneke kwam nog helpen en die mocht het sjouw en poetswerk voor mij doen en zo was alles toch gelukt en waren we om 19.00 uur klaar met alles. Wim kwam om Peter te behandelen en dat ging heel erg goed, zit steeds ietsje meer kracht in de rechterarm. Nou dat is toch een mooie opsteker, maar belangrijker vinden we toch het lopen, maar dat gaat heel langzaam steeds een klein beetje vooruit, maar oh oh wat duurt het lang….
Woensdagmorgen appte Claudi al vroeg, of we een ovenschotel wilden… tuurlijk willen we die, scheelt weer een kookbeurt. Nu moest ik toch nog naar het dorp om te gaan stemmen, want dat vinden we heel erg belangrijk en op de terugweg ging ik de bloemkool ovenschotel ophalen. Nog wat telefoontjes gedaan en knopen doorgehakt, afspraken verzet, je kunt nu een maal niet alles tegelijk, en ik ben het zo moe, het geren van de ene therapeut naar de andere en tussendoor nog wat boodschappen doen… ik moet even passen en kijken wat het belangrijkste is en dat goed doen.
We genoten van een heerlijke bloemkoolschotel en na het eten bracht Claudi Niene, die zou hier haar middagslaapje doen en nog een poosje spelen. Claudi bracht haar nog naar bed, maar Niene zei al meteen dat Niene NIET ging slapen, en dat deed ze dus ook niet. Peter lag in zijn stoel in de kamer en na een half uur huilen van Niene haalde ik haar toch maar uit bed en mee naar beneden, helemaal overstuur zat ze bij mij op schoot te snikken… maar eigenlijk was doodmoe… en warempel na een minuut of tien viel ze toch in slaap.. tja daar zat ik dan in een stoel met een slapend kind…. Heel voorzichtig opgestaan en Niene op de bank gelegd… en daar sliep ze samen met Peter … maar nu had ik ging plekje beneden om even te liggen… dus maar allerlei kleine klusjes gedaan en om 16.00 uur werden Peter en Niene wakker, allebei hele goede zin, en zo was er weer een vrolijke Niene en Peter in huis, boekjes lezen, spwelletje doen, heel gezellig. Willemien en Annemarie appte of we gingen lopen om 18.45 uur…. Tja eigenlijk wilde ik wel…maar ik loop nog niet zo snel…als de dames het tempo naar mij wilden aanpassen dan wilde ik wel een rondje lopen….
Claudi kwam Niene om 17.30 uur ophalen en ik beslot om toch nog een half uurtje op de bank te gaan liggen… en oepsie daar versliep ik me toch en Peter moest er om lachen, maar het had me wel goed gedaan en zo kon ik toch een ronde met Willemien en Annemarie gaan lopen, lekker het hoofd weer eens leeggemaakt en het viel niet tegen qua lopen. Toen we terug bij ons op het erf waren, kwam er een auto aan… bezoek… Het was Mart… maar die zou toch eerst bellen als hij kwam….. Ja hij had gebeld en bij toeval was Robert even binnen geweest en had de telefoon opgepakt en aan Peter gevraagd o het goed was dat Mart kwam… Ja dat had Peter goed gevonden en zo hadden we 2 gezellige uurtjes met heel erg veel informatie, ja Mart heeft altijd heel erg veel te vertellen en je ziet Peter dan genieten van al die verhalen.
Donderdagmorgen had ik een afspraak bij de fysiotherapeut en Peter ging voor het eerst sinds december weer eens naar het afasiecentrum. De taxi was er op tijd en het was Hilde die hem naar Blerick bracht. IK werkte nog een mandje was weg en toen naar de Fysio, ik kon Ron melden dat het een heel stuk beter ging, maar nog lang niet goed. Ron besloot om mijn schouders en nek weer goed te masseren en los te maken en oefeningen te doen. MOh… het viel niet tegen allemaal, dus besloot ik om naar Panningen te rijden, het was prachtig weer…. En oh wat had ik zin een asperges… het water liep me in de mond… eens kijken of er al asperges waren in de automaat op de Kaumeshoek… ja hoor, prachtige kopstukken en niet duur. Dat wordt smullen. Nog naar de boerenbond, bloemen gehaald voor mijn broer en naar de supermarkt. Alles wel met beleid en in een rustig tempo, thuis alles opgeruimd en weer wat beslissingen genomen en knopen doorgehakt. Keuzes maken en dat valt niet altijd mee. Om 14.00 uur was Peter terug van het afasiecentrum, tja hij was wel heel moe, maar toch wel positief… Later op de middag was er een mailtje van de helpdesk en daarin stond dat de site gehackt was en aardoor alle reactie verwijderd waren, maar nu konden er weer reacties geplaatst worden en ze hoopten dat ze ook weer alle verwijderde reacties terug konden plaatsen… maar ….. of dat gaat lukken. Maar gelukkig ben ik geen teksten kwijt geworden, nu toch maar weer eens alles uit gaan printen…..
IK maakte nog een grote ketel bonensoep en….. heerlijke asperges. Peter en ik smulden van een overheerlijke maaltijd.
Vrijdagmorgen kwam Wil om met Peter te gaan zwemmen, ik moest weer een paar telefoontjes plegen, ja soms krijg er een punthoofd van om alles geregeld te krijgen en soms is het net of je tegen muren moet opboksen !! Tjonge jonge wat kost het toch allemaal een onnodige energie, maar ja als je niets doet dan word je helemaal genomen. Maar het is een wirwar van protocollen en dichte deuren voordat je ergens bent !!! Tegen 12.00 uur waren Peter en Wil terug en oh dat was weer een opsteker, het had supergoed gegaan en dat vond Peter ook. Supergoed alle oefeningen alleen de conditie laat nog te wensen over. Het was een stralende lentedag en na het middagslaapje besloten we om een poosje buiten te gaan zitten, in de schaduw, want door de nieuwe medicijnen mag Peter niet in de zon of smeren et factor 50. Maar op de stoep bij huis was het lekker in de schaduw, geen wind en Peter wilde wel op de iPad, ja hij wilde weer BoerenBusiness lezen. En daar zijn ook gesproken informatiebulletins, ja dat was nog eens interessant en het goede nieuws…. De varkensprijzen al de tweede keer op rij 7 centen ophoog… de tarweprijzen gezakt, zodat het voer goedkoper wordt…. Ja wat dat betref zijn de vooruitzichten goed.
Zaterdagmorgen moesten we een beetje op tijd op, want we moesten naar Heeze naar de verjaardag van broer Peter. Ik geloof in 25 jaar niet meer op de verjaardag geweest, die vierde hij nooit, maar nu wilde hij graag dat wij kwamen en ook nog wat andere mensen. Peter zei vrijdags nog dat hij wel naar Heeze zou rijden, maar nu hadden we toch een klein probleem wan zo rond 10.30 uur moet hij zijn kuur medicijnen nemen en dan is hij een half uurtje een beetje dizzy en dat was eigenlijk precies de tijd dat we zouden gaan rijden omdat we om 11.00 uur verwacht werden. Dus werd er besloten dat ik zou rijden, google maps aan, want het grootste gedeelte weten we de weg, maar dan woont broer Peter in zo’n woonwijk met veel eenrichtingstraten en alles lijkt op elkaar…. Gereden en ….. we reden zomaar goed, eigenlijk zonder hulp van tomtom,want we herkenden het deze keer allemaal. Er waren al wat mensen, dronken koffie met vlaai en het was heel bijzonder, tegen etenstijd werd er chinees gehaald en was het heel gezellig. Broer Paul met Sonja kwamen ook nog, andere mensen waren weer naar huis en zo hadden we een heel gezellig uurtje met mijn twee broers. Herinneringen van vroeger werden opgehaald…. Heel bijzonder !! Maar om 15.30 uur gaf Peter aan dat hij toch wel heel moe was en graag naar huis wilde en dat ik de terugweg ook maar moest rijden, ach eigenlijk geen probleem, maar ik merkte toch dat ik ook wel moe was geworden… maar wel samen heel erg genoten. En zo deden we de verdere zaterdag niets meer als een beetje lammen en televisie kijken. Wel keek ik nog eens de papieren na van het PGB, want die hadden we bij Peter van Mill weer meegenomen. De aanvraag van 2017 had ik een keer aan Peter en Marleen gegeven zodat zij ook PGB konden aanvragen, maar door alle trubbels waren die daar dus blijven liggen en had ik deze in januari niet hier. Ik was dus toch wel een beetje benieuwd hoe die toen ingevuld waren…. Nou bijna exact hetzelfde als deze keer, zelfs de ochtend en avondzorg nog 20 minuten meer per dag, medicijnen verstrekken minder, maar was toen ook minder, 10 toiletbezoeken per dag…. En dat werd in maart 2017 allemaal goedgekeurd en toegewezen en nu is de zorg nog meer geworden, intensiever en zwaarder , en 10 trekken ze er 10 uur per week vanaf…. Nou ben benieuwd want as woensdag komt er een deskundige van CZ om de herindicatie te doen…
En vanmorgen belde Els al vroeg met verdrietig nieuws , weer een slechte uitslag, wat Peter helemaal van streek maakte, en dan zie je meteen wat voor impact zoiets heeft op het lopen en praten van Peter, meteen een paar levels naar beneden, dus dat moet ik woensdag ook maar vertellen tegen de juffrouw van CZ, dat emoties zoveel kunnen doen op het functioneren van Peter. Peter en ik hebben veel gepraat vanmorgen om alles een plekje te geven en proberen ons bootje toch maar weer de goede kant op te sturen….



CARPE DIEM !!!!
PLUK DE DAG !!!!!




Veel liefs Marlies

(Ben benieuwd of dit bericht goed geplaatst wordt en of er reacties geplaatst worden... dus effe allemaal reageren ….. )