DE WEEK VAN WAT EN HALF WAT....

Hallo lieve mensen,

Ja het was de week van wat en half wat en SAMEN worstelde zich er door heen!!!
Maandagmorgen werd ik om 4.00 uur wakker, alles stijf en pijnlijk, oei even naar het toilet, maar hoe kom ik het bed uit… ja uiteindelijk lukte het en toch maar weer paracetamol gepakt en weer naar bed. Om half 8 opgestaan, maar om Peter te douchen… dat ging niet lukken en toen maar op bed gewassen in een komisch standje maar ja dat moet maar voor een keertje.
Om 10.00 moesten we naar de fysio in Baarlo en gelukkig had ik voor mijzelf ook een afspraak staan, in de auto zitten was weer een crime, maar gelukkig is het maar 12 km en waren we er zo. We moesten even wachten en ik bleef maar staan, wat wel goed ging. Aan de grote tafel zat ook meneer Pastoor, hier hebben we al vaker even meegepraat, maar nu vertelde hij dat hij in Panningen woonde, oh ja wij wonen in de Grashoek, ja daar was hij geboren…oh waar… Ja op de Vliegert, Nou daar wonen wij ook en wat bleek is hij in het buurhuis op nog geen 100 meter bij ons vandaan geboren. Grappig!! Richard kwam en bekeek mijn lopen en vroeg wat er was gebeurd, nou ja een spagaat gemaakt wat niet de bedoeling was. Nou waarschijnlijk een scheurtje in de hamstring, ja en daar was maar een oplossing voor RUST!! Nou ja hoe dat dan moest??? Maar Richard ging het verder bekijken en met veel moeite kon ik op de behandeltafel. Ja duidelijk hamstringblessure, hij masseerde het been, wat ik nou niet bepaald leuk vond en ik kreeg oefeningen voor later in de week. Na mij was Peter aan de beurt en hij wilde weer graag getapet worden, ja de hand was al heel soepel en Peter ziet hier duidelijk vooruitgang in en wij blijven erin geloven!!
Thuis aangekomen waren er echt problemen met het internet, het deed bijna niets meer, dus John gebeld en die zou s avonds komen, maar Robert trok eens alle stekkers eruit er weer erin en zowaar… het internet deed het weer en zelfs de wifi tot in de kamer!! Ja dan kon ik daar met de iPad werken terwijl ik op de bank lag. Tja want wat moet je anders… zitten kon absoluut niet, dus geen puzzelen, geen computeren, staan lopen moeizaam, dus in huis werken, een klein beetje, maar ik werd er zo moe van… We moesten toch nog even naar Panningen de bril van Peter wegbrengen zodat ze daar een nieuw neusvleugeltje op konden zetten Andere bril mee en zo gingen de blinde en de lamme weer op stap. Johan kwam even met Mees, die de gips weer van zijn voetje had en even later kwam Robert met Pierke en Sien en Joep, lekker effe druk en ik lag op de bank en de kindjes speelden om ons heen. En s avonds kwamen Willemien en John, John keek de computer na en Willemien pedicuurde onze voeten, tja dat gaf ook een probleempje, maar uiteindelijk was het allemaal gelukt en Peter,,, Peter die zorgde voor de koffie en ruimde alles op!!
Dinsdag was het nog niet zo best met mij, heel traag lopen en ik kon ook nog niet autorijden, en om 12 uur moesten de kinderen uit school gehaald worden, maar ze voelden het feilloos aan en langzaam liepen we naar de auto waar Peter zat te wachten en nadat we de soep hadden gegeten brachten we de kinderen weer naar school, Peter naar boven voor zijn middagslaapje en ik nestelde me met Sien op de bank, heel gezellig, maar we moesten op de klok letten want Peter moest weer mee de kinderen uit school halen, maar Sientje ging opa wel wakker maken en de sokken en de schoenen aandoen!! Gelukkig had Anneke de school eerder uit en kwam helpen, want ja met 3 kindjes ik wist het ook niet, och we maakten er maar een feestje van en mochten ze alle drie een zakje chips, en met dat zakje chips gingen ze met zijn drieen in opas stoel zitten… zo lief, ja en Peter die ging maar op een gewone stoel zitten en ik lag op de bank, en even later werd er gekleurd en geknutseld en geplakt en Anneke kon ondertussen even met de stofzuiger door het huis en zag het er allemaal weer netjes uit!! En toen ze allemaal weg waren ruimde Peter alle speelgoed netjes op en dekte hij de tafel en aten we aan de keukentafel!! Ik kon weer een klein beetje zitten!! En s avonds kwam Erik de bbq spullen terugbrengen en ook toen kon ik een beetje zitten en was het nog even heel gezellig!!
Woensdagmorgen stond er niets op het programma en hobbelde we samen door het huis, en om 11 uur kwam er een oud medewerker van Sondagh voeders en dat vond Peter wel heel erg leuk, ja er werd veel verteld en oude herinneringen opgehaald, Wil belde om s middags te gaan zwemmen en ik moest het lopen met Wllemien en Annemarie afzeggen, dat ging echt nog niet lukken. Robert vroeg of iemand van ons Steef effe kon ophalen en naar de garage brengen, nou ik kon niet autorijden, oh zegt Peter maar dat doe ik wel effe en dan gelijk effe naar de koelvloeistof kijken en ja hoor hij was op tijd weer terug om te gaan zwemmen. En dat zwemmen had supergoed gegaan, de tape doet zijn goede werking alles was heel soepel in de arm en de hand!! KLASSE!!! En s avonds kwamen Ria en Wiel nog op visite, maar toen had ik wel bedacht dat ik weer op de bank ging liggen.. en zo hield ik het wel vol en was het heel gezellig!!
Donderdag had Peter bedacht dat hij maar een halve dag naar het afasiecentrum ging, want ja hij moest mij toch helpen en er moesten nog wat boodschappen gedaan worden en zijn bril kon weer opgehaald worden. Maar gelukkig haalde Steef de meeste boodschappen voor ons en zo gingen Peter en ik om 16,00 uur samen naar Panningen om zijn bril op te halen en nog een paar kleine boodschappen gedaan die ik zelf moest doen. Toen we terugkwamen was Peter eerder dan mij in de keuken en ging de telefoon, normaal ren ik dan, maar mijn lopen was nog steeds langzaam en jawel hoor Peter nam de telefoon op… het was Lonneke, dus hij kan het echt wel….!! SUPER!! Maar zo zijn er deze week een heleboel kleine dingen gebeurd en gedaan die ik normaal allemaal doe en nu Peter keurig heeft over genomen. KLASSE!!
Vrijdagmorgen ging het een stuk beter met mij en kon me al weer staande aankleden, maar mijn been is helemaal bont en blauw, ik liet het Peter zien en die schrok er toch wel heel erg van, dat had hij nog nooit gezien. Ja zag er eng uit!! Maar goed ik kon weer gewoon de trap op en af en het lopen ging ook beter. Steef kwam even met Sien, en ik was bospaddestoelensoep aan het maken, oh zei Sientje Oma ik heb zo’n honger van soep, en natuurlijk wilde Sien een klein kommetje soep proeven, maar eerst moest opa de oefeningen doen. Met de stok in beide handen en dan boven het hoofd. En Sien staat er dan bij als een juffrouw te tellen, een twee drie… en ook nog even met de elastiek proberen Sien om te trekken… en toen was het tijd voor een kommetje soep!! Ja dat was verdiend!!
S Middags hadden we afgesproken dat we naar de zwemles van Pierke en Joep gingen kijken ja toch maar proberen en wonderwel in de stoelen bij Beringerzand kon ik goed zitten en even later ook het zwembad in om te kijken, maar dan moest ik wel de schoenen en de sokken uit… maar Sien zou wel helpen met weer aankleden. Leuk om te zien hoe vrij Pierke en Joep al in het water zijn, dat komt wel goed met die twee. Nog even in de binnenspeeltuin en toen naar de Schatberg waar we gereserveerd hadden voor het schnitzelbuffet. Johan en Robert waren er niet bij, die waren op weekend en dan mochten wij ook wel wat… Heerlijke schnitzels gegeten en de kinderen vonden het ook heerlijk en ook hier konden ze lekker spelen. Ja dit was weer echt genieten van alles!! SUPER!!
Zaterdagmorgen kwam Anneke helpen er stonden nog 2 bbq s op het programma, bijna de laatste van dit seizoen. Wim kwam om met Peter te zwemmen en dat ook weer supergoed gegaan. Om 12 uur waren Anneke en ik zover klaar en Anneke had alle zware spullen in de auto gedragen en om half 6 hoefde ik alleen de lichtere spullen naar de auto te dragen en samen met Peter brachten we de bbq weg naar Helden dorp. Nou dat ging prima en toen weer naar Grashoek Jan en Tineke ophalen en gingen we in Beringen eten bij de Hoove. Heel gezellig en heel lekker en later gingen we nog bij Jan en Tineke een afzakkertje nemen. Ja en toen begon Jan te vertellen over zijn puberjaren, dit wisten we wel een klein beetje maar niet dat hij in 1972 met een vriend liftend naar India wilde en uiteindelijk strandde in Afghanistan , Peter hing aan zijn lippen … oh wat was dit boeiend en interessant, met een klein beetje geld, zonder telefoon de wijde wereld in… ja en toen was het toch zomaar laat, maar wat was het gezellig geweest en wat hadden wat en half wat samen toch een leuke week gehad!! SUPER!!


JE KAN MAAR OP TWEE MANIEREN LEVEN
ALSOF NIETS EEN WONDER IS OF….
ALSOF ALLES EEN WONDER IS


Veel liefs Marlies