Pierke en Joep
Door: marlies
Blijf op de hoogte en volg Peter
21 Augustus 2011 | Nederland, Grashoek
Hallo lieve mensen
Dinsdagmorgen hadden we een afspraak bij de huisarts, de infectie tussen de tenen was nog niet helemaal over en de assistente vond het beter dat de huisarts er nog een keer naar keek en een nieuwe zalf zou voorschrijven. Gelukkig hoefden we niet lang te wachten en had dr. magis voldoende tijd voor ons. Tja, dat werkt uiteindelijk toch een stuk prettiger voor het gemoed, het gevoel dat je gehoord wordt. Het zag er allemaal een stuk beter uit en werd er een zalfje en zinkzalf voorgeschreven. Nog even wat boodschappen gedaan en plantjes voor de moestuin gehaald, Peter reed natuurlijk zelf en hij vindt het prachtig, (en ik ook!!) Koolplantjes die 7 cent per stuk kosten en je hebt na een paar weken hele bloemkolen, andijvie, koolrabi, ja we eten voor een habbekrats!!
Steef was er met Pierke, en s avonds ging ik met Willemien lopen, normaal lopen we altijd op of bij de Schatberg, maar nu besloten we om naar Claudi te lopen en even naar Joep te kijken, natuurlijk sliep Joep en na een klein knuffeltje liepen we weer verder, om bij Kapelkeshof een kop koffie te drinken. Lekker bijgeklets en uitgewaaid!!!
Woensdag onze eerste officiele oppasdag!! Tja hoe zou dat gaan.... Was best wel een beetje spannend, maar het ging supergoed!! Terwijl ik aan het koken was lag Pierke in de box bij Peter en samen hadden ze heel veel lol. Peter vindt het geweldig als de kleine man naar hem lacht en dat doet hij erg vaak, als je maar praat of zingt, nou is me dat even een goede therapie voor Peter, liedjes zingen en verhaaljes vertellen....
s Middags stond er nog zwemmen op het programma en was het wel even druk, Peter helpen met aankleden(vooral alles goed drogen ivm infectie) en Pierke die even niet wilde slapen... maar met wat handjes extra lukte het allemaal!!
Donderdagmorgen wilde ik eigenlijk meegaan naar de fysio in de Kronenberg, maar dat vond Peter een beetje onzin... hij ging alleen. Ik moest maar lekker eten koken... Ik was al een heel stuk geruster als de vorige week, maar toch wel even opgebeld of hij goed was aangekomen. Ja hoor!!
s Avonds wilden we eigenlijk naar Claudi en Johan gaan, maar door het noodweer thuisgebleven. Gelukkig niets ingeslagen en geen alarm.
Vrijdagmorgen kwam Pierke weer, een extra oppasdag, omdat Frans en Annie op vakantie waren. Claudi kwam gelopen met Joep en Annemarie kwam een kop koffie drinken en onze kleinzonen bewonderen. Peter had met Robert afgesproken om naar Maessen te gaan en kijken naar een nieuwe loader/verrijker want onze loader is al een paar maanden stuk, en dat is toch knap lastig. Peter kwam alleen met auto terug en Robert met de loeder, om een paar dagen te proberen. Ja en dan zie de vooruitgang en steeds meer betrokkenheid van Peter. Dit was toch allemaal een jaar geleden niet denkbaar.... dat Peter Robert naar Maessen brengt en alleen terugkomt!!!SUPER!!!
s Middags wilde Pierke niet zo best slapen, niet in de wieg en niet in de wagen... maar dat vond Peter geen probleem, leg maar in de box en ik doe wel zingen en inderdaad dan was hij lief en stil. John kwam nog zwemmen met Peter en dat ging ook helemaal goed, Willemien voor de voeten te pedicuren en om 7 uur moest ik Pierke naar huis brengen(Steef werkt vrijdags tot 9 uur) zodat Robert kon gaan oppassen, Inmiddels had ik een smsje dat ik de "nieuwe"computer kon gaan ophalen bij Jan, dus dat op terugweg gedaan en zelf geprobeert aan te sluiten... Helaas dat lukte niet!! Ik kwam kabeltjes te kort, dus Jan maar weer gebeld en die had nog wel wat liggen en kwam ze ook nog brengen.Service!!! en heeft toen maar even alles voor mij aangesloten.En het werkt ook nog!!!
Coen kwam nog even langs, en hebben we een hele poos buiten gezeten, maar doordat Jan er was, heeft Peter veel alleen met Coen gepraat, en Coen moest wel een paar keer zeggen hoeveel Peters spraak toch vooruit is gegaan, ongelooflijk!!!
Zaterdagmorgen kwam Steef met Pierke gewandeld om broodjes te brengen, Johan om de vacumeermachine te maken en om 11.00 uur gingen we samen naar de Kronenberg om te tapen, ja vandaag mocht/moest ik mee, want ik had iets nog niet gezien.. Peter aan de gewichten... Met de rechterarm een gewicht van 4 kilo aan het control omhoog en omlaag brengen, zo..... klasse!! Na ons waren er mensen uit Baarlo, die via Joost van fysio Baarlo, naar Kroneberg waren gekomen. ik heb er een hele poos meegepraat en vond weer heel veel herkenning met de problemen in de reguliere revalidatie en gezondheidszorg en dat je dus echt overal zelf achteraan moet blijven gaan!!
s Avonds wilden we naar johan en Claudi gaan, maar Claudi belde dat ze naar ons kwamen want Johan had de vacumeermachine nog niet kunnen maken en wilde dat dan nu komen doen. Oke! Het probleem was zo opgelost, zat een "vliegwieltje"vast, en zo konden we lekker buiten zitten en kleine Joep sliep en sliep. Ja Peter had nog nooit de oogjes open gezien.. dus net voor ze naar huis gingen werd Joep uit de wagen gehaald en op het aankleedkussen gelegd. Wat een klein frotje, wat een leuk mannetje!!!En eindelijk de oogjes open en keek hij rond.... OEHHHHH zegt Peter dan So klein so klein!!!Maar ontzettend lief, wat een verrijking deze kleine hummeltjes!!!!
SOMS IS JE BLIJDSCHAP
DE OORZAAK VAN JE GLIMLACH
MAAR SOMS KAN JE GLIMLACH
DE OORZAAK VAN JE BLIJDSCHAP ZIJN
GELUK IS DE HARMONIE
TUSSEN OMSTANDIGHEDEN EN BEHOEFTEN
Veel liefs Marlies
Dinsdagmorgen hadden we een afspraak bij de huisarts, de infectie tussen de tenen was nog niet helemaal over en de assistente vond het beter dat de huisarts er nog een keer naar keek en een nieuwe zalf zou voorschrijven. Gelukkig hoefden we niet lang te wachten en had dr. magis voldoende tijd voor ons. Tja, dat werkt uiteindelijk toch een stuk prettiger voor het gemoed, het gevoel dat je gehoord wordt. Het zag er allemaal een stuk beter uit en werd er een zalfje en zinkzalf voorgeschreven. Nog even wat boodschappen gedaan en plantjes voor de moestuin gehaald, Peter reed natuurlijk zelf en hij vindt het prachtig, (en ik ook!!) Koolplantjes die 7 cent per stuk kosten en je hebt na een paar weken hele bloemkolen, andijvie, koolrabi, ja we eten voor een habbekrats!!
Steef was er met Pierke, en s avonds ging ik met Willemien lopen, normaal lopen we altijd op of bij de Schatberg, maar nu besloten we om naar Claudi te lopen en even naar Joep te kijken, natuurlijk sliep Joep en na een klein knuffeltje liepen we weer verder, om bij Kapelkeshof een kop koffie te drinken. Lekker bijgeklets en uitgewaaid!!!
Woensdag onze eerste officiele oppasdag!! Tja hoe zou dat gaan.... Was best wel een beetje spannend, maar het ging supergoed!! Terwijl ik aan het koken was lag Pierke in de box bij Peter en samen hadden ze heel veel lol. Peter vindt het geweldig als de kleine man naar hem lacht en dat doet hij erg vaak, als je maar praat of zingt, nou is me dat even een goede therapie voor Peter, liedjes zingen en verhaaljes vertellen....
s Middags stond er nog zwemmen op het programma en was het wel even druk, Peter helpen met aankleden(vooral alles goed drogen ivm infectie) en Pierke die even niet wilde slapen... maar met wat handjes extra lukte het allemaal!!
Donderdagmorgen wilde ik eigenlijk meegaan naar de fysio in de Kronenberg, maar dat vond Peter een beetje onzin... hij ging alleen. Ik moest maar lekker eten koken... Ik was al een heel stuk geruster als de vorige week, maar toch wel even opgebeld of hij goed was aangekomen. Ja hoor!!
s Avonds wilden we eigenlijk naar Claudi en Johan gaan, maar door het noodweer thuisgebleven. Gelukkig niets ingeslagen en geen alarm.
Vrijdagmorgen kwam Pierke weer, een extra oppasdag, omdat Frans en Annie op vakantie waren. Claudi kwam gelopen met Joep en Annemarie kwam een kop koffie drinken en onze kleinzonen bewonderen. Peter had met Robert afgesproken om naar Maessen te gaan en kijken naar een nieuwe loader/verrijker want onze loader is al een paar maanden stuk, en dat is toch knap lastig. Peter kwam alleen met auto terug en Robert met de loeder, om een paar dagen te proberen. Ja en dan zie de vooruitgang en steeds meer betrokkenheid van Peter. Dit was toch allemaal een jaar geleden niet denkbaar.... dat Peter Robert naar Maessen brengt en alleen terugkomt!!!SUPER!!!
s Middags wilde Pierke niet zo best slapen, niet in de wieg en niet in de wagen... maar dat vond Peter geen probleem, leg maar in de box en ik doe wel zingen en inderdaad dan was hij lief en stil. John kwam nog zwemmen met Peter en dat ging ook helemaal goed, Willemien voor de voeten te pedicuren en om 7 uur moest ik Pierke naar huis brengen(Steef werkt vrijdags tot 9 uur) zodat Robert kon gaan oppassen, Inmiddels had ik een smsje dat ik de "nieuwe"computer kon gaan ophalen bij Jan, dus dat op terugweg gedaan en zelf geprobeert aan te sluiten... Helaas dat lukte niet!! Ik kwam kabeltjes te kort, dus Jan maar weer gebeld en die had nog wel wat liggen en kwam ze ook nog brengen.Service!!! en heeft toen maar even alles voor mij aangesloten.En het werkt ook nog!!!
Coen kwam nog even langs, en hebben we een hele poos buiten gezeten, maar doordat Jan er was, heeft Peter veel alleen met Coen gepraat, en Coen moest wel een paar keer zeggen hoeveel Peters spraak toch vooruit is gegaan, ongelooflijk!!!
Zaterdagmorgen kwam Steef met Pierke gewandeld om broodjes te brengen, Johan om de vacumeermachine te maken en om 11.00 uur gingen we samen naar de Kronenberg om te tapen, ja vandaag mocht/moest ik mee, want ik had iets nog niet gezien.. Peter aan de gewichten... Met de rechterarm een gewicht van 4 kilo aan het control omhoog en omlaag brengen, zo..... klasse!! Na ons waren er mensen uit Baarlo, die via Joost van fysio Baarlo, naar Kroneberg waren gekomen. ik heb er een hele poos meegepraat en vond weer heel veel herkenning met de problemen in de reguliere revalidatie en gezondheidszorg en dat je dus echt overal zelf achteraan moet blijven gaan!!
s Avonds wilden we naar johan en Claudi gaan, maar Claudi belde dat ze naar ons kwamen want Johan had de vacumeermachine nog niet kunnen maken en wilde dat dan nu komen doen. Oke! Het probleem was zo opgelost, zat een "vliegwieltje"vast, en zo konden we lekker buiten zitten en kleine Joep sliep en sliep. Ja Peter had nog nooit de oogjes open gezien.. dus net voor ze naar huis gingen werd Joep uit de wagen gehaald en op het aankleedkussen gelegd. Wat een klein frotje, wat een leuk mannetje!!!En eindelijk de oogjes open en keek hij rond.... OEHHHHH zegt Peter dan So klein so klein!!!Maar ontzettend lief, wat een verrijking deze kleine hummeltjes!!!!
SOMS IS JE BLIJDSCHAP
DE OORZAAK VAN JE GLIMLACH
MAAR SOMS KAN JE GLIMLACH
DE OORZAAK VAN JE BLIJDSCHAP ZIJN
GELUK IS DE HARMONIE
TUSSEN OMSTANDIGHEDEN EN BEHOEFTEN
Veel liefs Marlies
-
21 Augustus 2011 - 14:50
Theo En Sylvia:
Wat geweldig om zulke kleine hummeltjes te hebben!
Het is fijn om in rustige wateren te zijn.
Groetjes
Theo en Sylvia -
22 Augustus 2011 - 05:29
Hein Oet Wieërt:
Gewoon. Druk, druk, druk. Ik denk dat ik nog maar even wacht voordat ik Opa wil worden. Hahaha. GENIET met hoofdletters van al het moois. Fijne week weer. -
22 Augustus 2011 - 09:50
Christel:
wat een mooie alleszeggende spreuk. Heerlijk zo'n 100% "genietverhaal". Dat smaakt naar meer. Gedeelde vreugd' is dubbele vreugd'. En dat gaat met dit verhaal volledig op. -
24 Augustus 2011 - 09:29
Thea En Jan:
Fijn om dit weer te lezen'
Fijn met dit kleine hummeltjes'geniet maar lekker samen allemaal er van .
groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley