Een vleugje LENTE

Hallo lieve mensen,

Ja het ruikt alweer naar lente... een nieuw begin...een nieuw leven...zondagavond belde Thea op, eindelijk... he he ze waren Opa en Oma geworden van een kleindochter Silke.Proficiat!!
Maandagmorgen gingen we samen naar de fysio, ik vertelde Peter dat ik tijdens de fysio naar de appelenboer zou lopen. Oh dat was goed. Til, partner van Jos, wilde wel met mij meelopen, lekker op de frisse lucht. Even als partners van, met elkaar praten en dat lucht enorm op, zoveel herkenning. We waren op tijd terug en volgden nog het laatste gedeelte van de therapie. Peter liep hartstikke goed, de tape die Wil er zondags op had gedaan deed zijn werk heel goed. De passen worden steeds rechter en beter.
s Midsags stelde ik voor om aan de computer te gaan werken, want het was buiten behoorlijk koud. De laptop werd op tafel gezet en ik ging de box omlaag zetten, want Pierke was thuis in de box gaan staan. Toen ik weer in de keuken kwam was Peter al begonnen, had de computer zelf opgestart en zelf naar de oefeningen gegaan. Ik keek een poosje mee, en WAUW wat kan hij nu alle letters snel vinden, gaat vrijwel automatisch!! Ik vroeg hem af hij ook alles kon lezen, ja hoor, geen probleem, en hij las alles vlot hardop. ZO wat een vooruitgang in een jaar!!!
Dinsdag was Pierke er al op tijd en het was prachtig weer, dus lekker naar buiten,Peter achter de kinderwagen... Pieter kwam, maar Pierke vond hem niet zo leuk, want hij zette het op een brullen!! Robert was weer naar een loader wezen kijken en had er folders van meegenomen. Peter liet er zijn licht over schijnen en kon het met deze keuze wel eens zijn. Alleen de banden waren niet 100%... ja enne... ja nog iets maar wat??
Ik moest vaak aan Silvia denken... had het er samen met Peter over, zou het haar gelukt zijn om alleen op haar kleinzoon te passen.. Ja vast wel!!Peter stelde voor om er eens gauw een keer te gaan kijken, dus...
Woensdag was Pierke er weer en ik was even achter bezig, Peter riep mij, kom kijken en jawel hoor, daar stond Pierke in de box, ja hij was zelf gaan staan.. ik niet geholpen!! Ik weet niet wie het trotste was, opa of de kleinzoon, maar ze glunderden allebei van oor tot oor.
Claudi belde op, ze was Tante Door tegen gekomen in Panningen en Yvonne was bevallen van een tweeling, een jongetje en een meisje, Minke en Timme. Proficiat!!
Robert zette s middags het nieuwe autostoeltje bij ons in de auto en zo konden we ook met Pierke in de auto op stap. We besloten om naar de boerenbond te gaan, ja dat vond Peter ook leuk, er moest een nieuwe kruiwagen gehaald worden en bloembollen. Peter was al 4 jaar niet meer bij de boerenbond geweest en ook nog nooit in het nieuwe pand, dus dat was wel interessant en zeker met Pierke in het winkelwagentje. Is zo leuk en grappig hoe Peter dan tegen Pierke aan het vertellen is, ja nieuwe "kruuker" voor oma, oma bloemetjes poten, en natuurlijk eventjes bij de echte konijntjes en muisjes kijken, schitterend!! Ja en toen hadden we een probleem, de kruiwagen paste niet in de auto, omdat de achterbank niet plat kon door het autostoeltje. Ja dan maar laten staan en een andere keer ophalen.
s Avonds nog zwemmen met John, en Claudi bracht Joep, het zwemmen had heel goed gegaan, maar wel een "beetje" moe. Na de volleybaltraining kwam Claudi ook bij ons slapen, omdat Johan in het buitenland was. Claudi vroeg als grapje of opa Joep s morgens de eerste fles wilde geven, want dan kon zij zich aankleden om te gaan werken. Ja hoor dat deed opa wel....
Donderdagmorgen al voor 7 uur maakte Peter mij wakker (is al die tijd nog niet gebeurt, dat HIJ mij wakker maakt) Ja Joep is al wakker en ik moet flesje geven... ZOOO...wat een kleinzoon al niet kan bereiken. Claudi legde Joep bij ons in bed en zo kon Peter hem het flesje geven!!SUPER!! Na het flesje nam Claudi Joep mee en zo waren wij lekker vroeg op en konden op tijd naar de Kronenberg voor de fysio. Marijn was er, en er werden 2 groepen gemaakt. Peters groepje was maar met 4 personen en er werd erg goed en intensief geoefend. Marijn pakte Peter en moest hij weer sneller lopen, rennen en goede passen maken en dat ging me toch een potje GOED!! Toen we thuis waren was hij wel erg moe... ja dat vond ik deze keer niet zo heel gek...
s Middags gingen we naar Blerick naar de afasiegroep want daar was open dag, ik had het niet allemaal goed begrepen, want het was eigenlijk niet voor ons bedoeld, maar we waren natuurlijk heel erg welkom. Maar het was toch ook heel leerzaam want nu keken we eens bij de andere aktiviteiten, het schilderen, maar hier had Peter niet zoveel belangstelling voor, toen naar de engelse les, ja daar had Peter meer interesse voor, een hele poos zitten kletsen en is misschien wat voor het volgende seizoen. Weer een nieuwe uitdaging!! Nog een kop koffie gedronken en heel fijn gepraat met de vrijwilligers!!
Vrijdagmorgen begon Peter weer over de loader, ja als we die kochten, ja beetje jammer... want dan zit het gaspedaal aan de verkeerde kant. Oh dat was het wat hij maandag bedoelde, op deze loader zou hij niet kunnen rijden!!! Maar zou je dat dan willen???En kunnen??? Ja dat zou ik wel willen en misschien ook wel kunnen en dan de CCM indoseren, ja dan kan Robert ander werk doen!! Wauw, Peter, je toont initiatief om weer aktief op het bedrijf iets te doen!! Nou als we dan werkelijk die loader gaan kopen, kunnen we misschien net als bij de auto een extra gaspedaal laten maken zodat jij erop kunt rijden... Ja en toen glunderde Peter van oor tot oor!!!
Ik ging naar buiten om in de tuin te gaan werken want het was prachtig weer en al gauw genoeg kwam Peter ook naar buiten, ja hij ging grasmaaien... en zo snorde de maaier weer over het erf!!Oh heerlijk!!
s Middags kwam Frans de varkenshandelaar, ja en die heeft altijd zoveel te vertellen....dat Peter wel wat moe was geworden en kwam Claudi nog even met Joep en s avonds moesten we nog naar Coens verjaardag..... pijpje leeg... Nee hoor, want Peter reed zelf naar Panningen, praatte honderuit met de broer van Coen, ook werkzaam in de varkens, en gingen we pas om haf 1 naar huis!!!! Zo wie doet je wat!!
Zo hadden we de hele zaterdag gespreksstof, wat Frans had verteld, en Coen en de broer van Coen. Ja Peter neemt alle informatie in zich op en weet dat dan ook naar mij toe over te brengen.KLASSE!!



WE ZIJN NIET RIJK
DOOR WAT WE BEZITTEN
WE ZIJN RIJK
DOOR WAAR WE VAN GENIETEN


Veel liefs Marlies