ZEEUWS VLAANDEREN - Reisverslag uit Grashoek, Nederland van Peter Nouwen - WaarBenJij.nu ZEEUWS VLAANDEREN - Reisverslag uit Grashoek, Nederland van Peter Nouwen - WaarBenJij.nu

ZEEUWS VLAANDEREN

Door: ,

Blijf op de hoogte en volg Peter

17 Oktober 2016 | Nederland, Grashoek


Hallo lieve mensen,



Maandagmorgen stond er niets op het programma en Peter wilde grasmaaien, maar het gras was wel erg nat en om een beetje conditie op te bouwen ging hij uit zichzelf op de hometrainer en s middags was het gas toch zover opgedroogd dat hij kon maaien en ik maakte een grote ketel erwtensoep, kunnen we weer een paar weken vooruit, Johan zou nog even langskomen, maar na het eten riep Peter ja daar zijn ze met de nieuwe auto, Claudi reed met hun nieuwe auto tot bij het raam waar Peter altijd zit en gelijk stond hij op en liep naar buiten om te kijken, ja kei mooie auto.
Dinsdagmorgen moesten we naar de fysio in Venray Richard was er niet en werd de fysio verzorgd door Maljer en oh wat ging het weer goed, ja alle oefeningen supergoed, de buikspieroefeningen en ook de arm en beenoefeningen. Na de fysio snel naar huis, soep warm maken en een beetje ander eten en toen weer Sien uit de peuterspeelzaal halen, even wachten op Pierke en Joep en naar huis soep eten en lekker gezellig kletsen met de kleintjes. Samen brachten we Pierke en Joep weer naar school en brachten Sien en ik Peter naar bed, och zei Sien ik kan opa ook wel alleen naar bed brengen, lekker onderstoppen, kusje geven op de andere kamer het muziekje aanzetten en dan kan opa lekker slapen!! Sien en ik deden samen wat spelletjes en was het heel relaxed en om kwart over drie moesten we Pierke en Joep alweer gaan halen en was het tijd voor knutselspelletjes, kleuren plakken en later ook wilde spelletjes, rennen over de bank en tikkertje… poe poe, maar heel gezellig allemaal en om 5 uur gingen Pierke en Sien met Robert naar huis en even later kwam Johan Joep ophalen.
Woensdag was er geen zwemmen gepland en besloten Peter en ik om alvast wat boodschappen te doen in Panningen, de medicijnen moesten opgehaald worden en even naar de supermarkt, al met waren we toch laat terug en gauw wat eten gemaakt en kon Peter naar boven voor zijn middagdutje en later ging ik de zolder op, de koffer eraf gehaald en kwam ik nog wat oude fotoalbums tegen, ja dat vond Peter wel heel leuk om die weer te bekijken, en dan de verhalen erbij van hem, prachtig hoe hij verteld aan de hand van foto’s!!
Donderdagmorgen ging Peter met de taxi naar het afasiecentrum en ik had met Steef en Sien afgesproken in Panningen, effe lekker shoppen, paar nieuwe blouses voor Peter en nog een broek voor mezelf, maar het was Aktie bij Theelen en kon je oude kleding inleveren en kreeg je korting op de nieuwe, ik mocht nog meer kleding inleveren voor meer korting, dus eerst koffie gedronken met Steef en Sien en toen naar huis nog wat oude kleren gezocht en weer terug en had ik toch mooi 50 euro korting. De auto gewassen en nog van alles opgeruimd en om kwart voor drie was Peter alweer terug en om drie uur kwamen 2 meneren bank.. de oude en de nieuwe relatiebeheerder. Tja wat moet ik ervan vertellen, het lijkt een goed gesprek te zijn geweest, maar ons wantrouwen zit zo diep… tja en die renteswap..ik had vorige week nog contact Claimparticipants en als het allemaal doorgaat komt het in januari voor de rechter. De oude meneer bank maakte heel kort een opmerking over de renteswaps en deed hij de mededeling dat wij ook in aanmerking kwamen voor een schadevergoeding, ja ze waren het allemaal achter de schermen aan het uitzoeken en wellicht hadden wij wel het een en ander in de media gehoord en de commissie van de drie wijze mannen wilde de renteswaps en rentederivaten zo snel mogelijk afgehandeld zien en was een coulance regeling van 20% toch een mooie tegemoetkoming… tja wijselijk gingen wij hier niet op in, een beetje van we geven toe dat we fout zijn geweest, we moeten een beetje schade vergoeden en dan doen we maar 20% vergoeden… Nou wat ons betreft laat het de rechter maar beoordelen en wij gaan nog steeds voor 100%, pas om half zes ging de nieuwe meneer bank de deur uit, en waren wij helemaal leeg… poeff heel vermoeiend, Peter had de pijp helemaal leeg en fijn dat Annemarie erbij zat om alles voor ons te notuleren, zodat we alles wat er gezegd is zwart op wit hebben en de afspraken die gemaakt zijn op papier staan.
Vrijdagmorgen kwam Steef met Sien om de boekhouding en het kwartaal af te sluiten met Susanne, Sien was lekker met ons in de keuken en heel gezellig zat Peter met Sien te puzzelen en oh wat hadden ze een plezier samen en wat zie ik dan weer de vooruitgang van Peter, WAUW hoe ze samen de puzzels maakten en later zaten ze samen in de stoel in de kamer en dan is Sien zo zorgzaam voor Peter, maar ook weer de “strenge juffrouw”, want dan moet Peter allerlei oefeningen samen met haar doen. PRACHTIG!! En om half zeven kwam Wil om met Peter te gaan zwemmen en ondertussen pakte ik het koffer in voor ons weekendje naar Zeeuws Vlaanderen met Wil en Annemarie en John en Willemien. Na het zwemmen dronken we koffie in de keuken en werd er nagepraat over het zwemmen, hoe supergoed dit nu allemaal gaat, hoeveel slagen Peter nu kan maken en wat nog belangrijker is hij kan nu zelf weer rechtop gaan staan na het zwemmen. SUPER!!
Zaterdagmorgen op tijd op, alles in de auto en om half tien moesten we bij John en Willemien zijn, Wil en Annemarie waren er al en konden we snel vertrekken richting Zeeland. Peter reed en het ging zo voorspoedig dat er besloten werd om in een keer door te rijden naar Neeltje Jans.Daar aangekomen werd er eerst geluncht en toen gingen we alles bekijken, een film waarbij het net leek of je zelf bij de ramp betrokken was. Heel mooi en toen we eruit liepen zei Peter INDRUKWEKKEND en dat kwam er zo overtuigend uit dat ik er kippenvel van kreeg, de emotie bij Peter en het was ook allemaal zeer indrukwekkend. We maakten een boottocht over de Oosterschelde en het was prachtig weer, ja het was echt genieten!! Tegen vier uur liepen we terug naar de auto en het was de bedoeling dat nu John zou rijden, maar die had veel last van zijn voet, oh zei Peter maar dan rijd ik toch gewoon, maar het was nog wel meer dan een uur rijden naar Aardenburg waar ons hotel was…. Oh maar dat kan ik goed zei Peter. En jawel hoor ook dit stuk reed hij feilloos en waren we om half zes bij ons hotel en toen wilde hij toch wel een uurtje rusten en wij vermaakten ons in de bar met een lekker drankje, alles was all inclusieve… Na een uurtje haalde ik Peter weer uit bed en genoten we van een heerlijk buffet en liepen we na afloop weer naar de bar, maar daar stond de muziek wel heel hard en was het behoorlijk warm… we besloten om buiten op het terras te gaan zitten en dat was toch gezellig, heerlijk!! Maar we gingen toch redelijk op tijd naar bed want er werd besloten om de volgende dag naar Brugge te gaan.
Redelijk goed geslapen en ik stond op en ging naar het toilet, ik hoorde van alles… gestommel geschuif… en toen ik terug op de kamer kwam was Peter uit bed gevallen, ja twee van die boxsprings tegen elkaar en hij was in het midden gaan liggen en toen waren de bedden uit elkaar geschoven en lag hij op de grond, maar geen probleem, gaan zitten beetje naar voren geschoven en toen kon hij snel opstaan, goede valtraining op de fysio gehad!! Een heerlijk ontbijtbuffet en toen ging het richting Brugge. Wil reed voorop en wij er achter aan… Nou geslinger, wegomlegging zonder goede aanduiding, 20 km en we deden er bijna een uur over.. In Brugge de auto''s geparkeerd en naar de markt gelopen, heerlijk wat gedronken op een terrasje in de zon en toen een stadsrondrit met een bus gemaakt. Schitterende stad, prachtige kerken en huizen, heel erg mooi en na de rondrit slenterden we nog wat door de stad, Peter in de rolstoel en tegen 4 uur liepen we weer naar de auto, we wilden wegrijden toen John ontdekte dat zijn telefoon nog ergens in Brugge lag, Nou dan reden wij met Willemien vast terug naar het hotel en zou de rest gaan zoeken… Peter dacht dat wij de weg nooit alleen terug zouden vinden, maar Tomtom bracht ons perfect terug, over hele smalle landweggetjes en door prachtige kleine dorpjes… en in 25 minuten waren we weer bij het hotel en kon Peter even gaan rusten, terwijl Willemien en ik ons op het terras met een drankje vermaakten. Al gauw kwamen Wil, Annemarie en John ook terug met telefoon…grrr… de telefoon had gewoon in zijn jaszak gezeten … grrr. Weer heerlijk gegeten en toen regende het pijpenstelen en konden we niet buiten zitten en zouden we binnen een spelletjes Keezen gaan doen, maar ik ging toch effe naar buiten om een sigaretje te roken, onder het afdak was het toch nog goed toeven en kwam ik bij een tafeltje uit waar een man en vrouw zaten en raakten we aan de praat… Harriet en Rienk uit de buurt van Utrecht en Rienk had 3 jaar geleden een infarct gehad en zijn linkerhand/arm was nog steeds verlamd, praten en lopen ging heel goed, maar ja die arm zou het wel nooit meer gaan doen… Tja en van het een kwam het ander , ik ging even naar binnen en Peter gaf aan dat hij toch wel graag naar bed wilde, ik bracht hem naar de kamer en hielp hem met naar bed gaan en toen ging ik weer naar buiten en raakte weer in gesprek met Harriet en Rienk, Wil en Annemarie en John en Willemien kwamen ook buiten zitten en was het allemaal heel boeiend en interessant. Om half twaalf kwam ik op de kamer en sliep Peter als een roosje, ik lag nog een poosje wakker om alle indrukken te verwerken en we hadden niet echt iets op het programma staan voor de maandag, ja naar huis, maar misschien konden we wel over Hulst naar huis rijden en even bij Willy (oud klas en kamergenoot van Peter) en Marina aangaan, opgezocht op facebook en ja hoor daar vond ik een foto van Willy met zijn kleindochter!!
We hadden een aangepaste kamer en zo kon er vanmorgen gedoucht worden, was wel niet zoals thuis, de douche was een beetje ouderwets en de aanpassingen minimaal, maar het lukte allemaal en Peter gaf aan dat hij toch wel heel erg graag even naar Willy en Marina wilde, de rest van dit ook een prima idee en dan konden we nog wat in Hulst kijken en dan via Antwerpen naar.
Om 12 uur reden we bij Willy en Marina het erf op en werden we heel hartelijk ontvangen, er was nog wel een voorlichter maar dat zou niet zo lang meer duren, er werd meteen koffie gemaakt en even later zaten we heel gezellig te kletsen, het duurde toch ietsje langer voordat Willy erbij kwam , maar toen as het ook echt super, dank je wel Willy en Marina voor de gastvrijheid en om 2 uur gingen we met een grote zak piepers en uien en de afspraak dat zij nu heel gauw naar Limburg komen ,richting Hulst. Auto geparkeerd en de binnenstad van Hulst bekeken, op een terrasje nog een hapje gegeten en toen naar huis via Antwerpen, Peter reed en hij trekt zich van de drukte geen snars aan, 6 banen naast elkaar, allemaal vrachtwagens, motors en autos, lange langzaam rijdende files… ik vond het maar kei eng, maar Peter reed super en waren we om 6 uur bij Willemien John, hier dronken we nog een kop koffie en toen naar huis, ik maakte wat eten…hamburger met een heleboel Zeeuwse uien en dat was toch lekker en tijdens het eten had Peter zoveel te vertellen over Willy, over zijn studententijd, over de keren dat wij daar waren geweest, over het weekend, dank je wel allemaal . HET WAS SUPER!!!


WANNEER ONS ÉÉN DING ONTBREEKT
MAG DAT ONS NIET WEERHOUDEN
MET VOLLE TEUEN TE GENIETEN
VAN AL HET ANDERE


Veel liefs Marlies



  • 19 Oktober 2016 - 08:59

    Hein Oet Wieërt:

    Indrukwekkend, ontroerend maar ook komisch dit verslag mag ik wel zeggen. het lijkt een pracht weekje te zijn geweest. Een heleboel gebeurtenissen maar vooral die bedzaak toverde een brede lach op mijn gezicht maar die onverwachte ontmoeting ontroerd mij dan weer heel erg. Bijzondere momenten zijn dat altijd omdat ik dat ook vaker meemaak. Voor mij zijn dat heel vaak de kersen op mijn dagelijkse taart.
    Ik wens jullie nog een fijne week

  • 19 Oktober 2016 - 18:10

    Christel:

    Het verslag had ik 's avonds laat nog snel gelezen. En net als Hein, moest ik lachen om de val van Peter. Er is niks ernstigs gebeurd. En dan mogen we erom lachen. Hahaha. Geen gewoonte van maken hè Peter.
    Weer heerlijk genoten. En Marlies kan weer aardig uit de voeten. Zo zie je maar; alles komt weer goed.
    Nu de herfst zich heeft aangekondigd, zijn de barbecues weer voorbij. Maar dan zal binnenkort wel weer zult en balkenbrij huize Nouwen in beweging houden. We zullen het wel lezen.
    Geniet van de herfst, de kids, de kleinkinderen en van elkaar.

  • 20 Oktober 2016 - 15:37

    Hanny:

    hoi peter en marlies

    wat een heerlijk weekend hebben jullie gehad,maar af en toe heb je dat nodig.dan kun je er weer tegen.en dat peter zo goed overal durft te rijden ,petje af hoor .super.

    grtjes huub en hanny

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, Grashoek

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

19 April 2023

Lente

03 Mei 2022

Eindelijk… Sterre en Lotte

19 April 2021

19 april.....

27 December 2020

2020... WAT EEN JAAR !!!

14 Oktober 2020

AFSCHEID NEMEN.... EEN NIEUW BEGIN
Peter

Actief sinds 28 April 2008
Verslag gelezen: 589
Totaal aantal bezoekers 690401

Voorgaande reizen:

30 November -0001 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: