ROED GEEL EN GRUN IS DE KLEUR VAN VASTENAOVEND

Hallo Lieve mensen

Ja het feestgedruis in het zuiden is losgebarsten. 3 (of 4 of 5) dagen feesten!!!Maar voorafgaand eerst nog een heftige week!!!
Maandagmorgen gingen we naar de groepsfysio in de Kronenberg. Aanvankelijk zag het er naar uit dat we niet konden gaan, sneeuwstormen en gladheid, maar om 10 uur was het redelijk en Peter vond dat we echt wel moesten gaan. De hoofdwegen waren goed begaanbaar dus...
Bij de groepsfysio waren de kinderen van groep 8 van de basisschool en mochten vragen stellen aan de revalidanten. De partners gingen apart zitten zodat de kinderen het ook echt aan de revalidanten moesten vragen en ook samen met hen lopen. Wij partners bekeken het van een afstandje en het was heel boeiend om te zien hoe deze 12 jarige kinderen er mee omgingen, en het gesprek tussen de partners was ook heel waardevol!!
s Middags kwam Johan Joep een paar uurtjes brengen en het is zo grappig en fijn om te zien hoe Peter hier mee omgaat, en dat hij iedere keer iets nieuws ziet in het kleine mannetje, ja de betrokkenheid is enorm!! Claudi haalde Joep op en ik had nog wat telefoontjes.. Peter vroeg wie er 10 minuten geleden had gebeld, ja die en die, Ja nee, die... en hij wees naar mijn mobiele... oh een smsje, zal Claudi wel zijn, even kijken. Een heel warrig en verontrustend smsje van Toos. Georgie, het kindje van charlotte (11 maanden oud) lag op de intensif care in het AMC, Poeff, wat zou er gebeurd zijn?? Toos bellen, Toos bellen, zei Peter. Dus Toos gebeld die in Spanje bij Babette was. Heel emotioneel verhaal, kleine Georgie hadden ze in het wiegje gevonden buiten kennis, gelijk de ambulance gebeld en met spoed naar het AMC gebracht waar ze haar na 3 uur weer bij kennis hadden. En nu lag ze op de IC, en niet precies wetende wat er aan de hand is.Heel erg heftig allemaal.
Dinsdag kwam Steef met Pierke en we konden allemaal onze draai niet vinden. Steeds speelde kleine Georgie in onze gedachten. S Avonds ging Peter toch zwemmen met Wil en ik even lopen met Willemien en Annemarie. Even de frisse lucht op. S Avonds belde Toos en ging het met Geargie alweer een stukje beter. Ze had een beetje gegeten en gedronken, een hele opluchting!!
Woensdag vlees en oppasdag en kwam Claudi met Joep. Ik had nogal wat vertraging opgelopen, maar Peter zou wel op Pierke passen en er buiten mee lopen, maar ook zijn boterhammetje geven en Steef had allerhande "nieuw"speelgoed meegebracht, ja en dat moest ik Peter even uitleggen. De kleurenbox.. ja rood, blauw groen, maar die ene is moeilijk... jaa ..ik pierke goed leren.... Marlies welke is die.... Ja Peter dat is geel!! Ja heel moeilijk, geel geel geel.Ik oefenen en Pierke leren geel geel geel!! En zo zijn ze dan wel een half uur samen bezig. Maar na het middagslaapje wilde Pierke eigenlijk niets meer als LOPEN, aan 2 handjes bij oma lopen. Peter lacht zich een deuk hoe de kleine beentjes dribbelen en oma er kromgebogen achter loopt, En Pierke kraait van plezier want dit is super!! s Avonds kwam Wil nog om te tapen en Peter vond het super gedaan, de hand en bij het been ook een strip.
Inmiddels was Toos ook weer in Nederland en belde s avonds met het grote nieuws, Georgie mocht de volgende dag weer naar huis. Er waren geen absences meer geweest en het zou waarschijnlijk een virus of bacterie kunnen zijn, maar dat was op dit moment nog niet te zeggen, volgende week komen de bloeduitslagen hierover.
Donderdag naar de afasiegroep in Blerick en was het mijn `vrije`dag, maar dat bestond deze keer uit boodschappen doen, Peter kwam om 4 uur thuis, moe maar heel voldaan, ja hij had weer heel veel geleerd en steeds een stapje verder. Onder het eten zat hij met zijn hand te spelen, ik vroeg wat er was... ja een paar keer dieng...dieng... en hij wees dat zijn vingers op en neer waren gegaan en dat hij dat voelde, maar kon het nog niet bewust zelf doen, maar voelde wel als ze op en neer gingen. Ja het is een kwestie van tijd......
Ria belde en wilde op bezoek komen, ik vroeg aan Peter wat hij ervan vond.... Ja hoor komen, gezellig. Ondanks zijn vermoeidheid, en het was ook weer een hele gezellige avond met Ria en Wiel.
Vrijdagmorgen wilde Peter naar Meijel, maar dat kwam mij niet zo best uit. We besloten dat we deze inkopen dan smiddags zouden doen en dat ik dan smorgens aan de voorbereidingen voor de carnaval zou beginnen, want zoals ieder kwamen zondag de groep Stuntelaers 'vriendegroep van Steef en Robert en Johan en Claudi' brunchen.
Peter ging uit zichzelf weer op de hometrainer, hij is er steeds meer en beter van overtuigd dat hij in beweging moet blijven om vooruit te komen en als het dan buiten te slecht weer is dan maar binnen op de hometrainer. Na de middagkoffie zei Peter.. en nu naar Meijel want hij is helemaal dood. Wie is er dood!! Ja mijn scheerapparaat!! Dus samen naar Winkelmolen in Meyel, best wel een paar moeilijke traptrede op en naar binnen... Zo Meneer... zie ik U eens met kleren aan.. Ik snapte er niets van, heb ik ergens iets gemist, Oh hallo en lachen... Ja en toen maakte de verkoper zich bekend, hij was de badmeester op de schatberg en zag Peter zeer regelmatig, en op vrijdagavond hielp hij in de zaak van zijn ouders!! Scheerapparaat gekocht en naar huis, waar we de rest van de avond tv keken en praten over het skiongeluk van Johan Friso. Ja het is toch wel heel bijzonder hoe we hier dan samen over kunnen praten.En hoe Peter zich zorgen maakt of dat wel allemaal goed zal komen.
Zaterdagmiddag was Lonneke er al op tijd en ging Peter nog zwemmen met Wil, na het zwemmen een lekker soepje, en brachten Claudi en Johan Joep, zodat zij carnaval konden vieren. Lonneke had nog een paar nieuwe carnavalscd s bij zich en maakten we een kleine polonaise in de keuken. Zondagmorgen was Joep op tijd wakker en wilde best wel een poosje lief bij Opa en Oma in bed liggen, maar om 8 moesten we toch opstaan, Claudi kwam Joep halen en wij ontbijten en alles klaar maken zodat de Stuntelaers om 11.30 uur konden brunchen. 19 volwassenen en 4 kleintjes, 3 grote tafels in de kamer, velen niet helemaal fit.... maar dit is zo leuk, is al het tiende jaar dat we dit zo doen en dat is echt genieten, druk, maar supergezellig en zo blijven wij een beetje in de carnavaleske sfeer. Tegen 1 uur gingen ze weer want omdat Luuk Vorst was geworden liepen ze als groep mee in de optocht, Claudi wilde Joep mee nemen maar er was een fikse hagelbui voorspelt en regen, dus werd Joep bij ons in bed gelegd en Pierke bleef tot maandagmorgen bij ons. Na de optocht kwam Renee nog met Lonneke een kop koffie drinken en Johan en Claudi Joep weer halen, toen was het even rustig......
Wij gingen maar op tijd naar bed, ja want Pierke zou wel heel vroeg wakker zijn... 7 uur vanmorgen... was toch een mooie tijd, ja zei Peter 12 uur geslapen het babietje 1, en nog tot bijna 8 uur bij ons in bed gespeeld en verteld en liedjes gezongen. Prachtig. En om 9.30 uur kwam Rudie ontbijten ook al bijna 10 jaar een traditie en die moet je echt in ere houden!!!



EUVERAL LEET GELUK VERBORGE
WANT D´R KUMT STEEDS EINE NIEJE MORGE
WAT DEN DAAG OOK BRINGE MAAG
IK HALD VAN BLOOME
IK HALD VAN VANDAAG

ALAAFFFF

Veel liefs Marlies