DE EERSTE KUUR

Hallo lieve mensen,



Van de ene roller coaster in de andere, en het houdt niet op, dacht ik even meer tijd te hebben na 30 januari, de dag van de rechtszaak, tolt het steeds meer in mijn hoofd, Annemarie zegt dan Parkeren die handel !! Maar helaas alle parkeerplaatsen waren overvol en ik kon nergens een plekje vinden!!!
Vandaar ook dat ik vanavond al weer een bericht schrijf, lekker even alles van me af schrijven en dan hopen dat het de komende week ietsje rustige wordt….
Woensdagmorgen had ik een lang gesprek met de advocaat, hij was heel verrast dat ik een geluidsopname van mijn pleidooi had gekregen en hij wilde die heel graag hebben en vervolgens helemaal laten uitschrijven. Hij prees mij dat ik me zo goed staande had gehouden tegenover de rechter en de advocaten van de ABN. Ik liet me echt niet van de wijs brengen. We luisterden nog een keer de geluidsband af en voor mij kwamen er ook weer nieuwe feiten aan het licht en dat ik me inderdaad niet de mond liet snoeren. Ik heb dat tijdens de zitting niet zo gevoeld, ik had maar een doel voor ogen ik moet dat van die handtekeningen naar voren brengen en de rare brief van de bank moet ik ook passages uit citeren en daar had ik maar een half uur voor dus ik moest het woord houden en de feiten naar voren brengen.
S Avonds ging Peter zwemmen met Wil en ik lopen met Willemien en Annemarie en natuurlijk was er maar een onderwerp, de bizarre rechtszitting!! Fijn gepraat en na afloop dronken we samen met Wil en Peter koffie op de Schatberg. Het zwemmen had heel goed gegaan en Peter gaf zelf aan dat hij weer onder water kon en de mond helemaal sluiten, dat kon hij vanaf kerst niet meer, als hij dan onder water ging , ging het van blub blub…. Natuurlijk hadden we het nu ook weer over maandag en Wil gaf aan dat hij de mannen van de bank wel heel arrogant vond, hij zat zo dat hij ze de hele tijd kon zien en die mannen waren constant bezig met hun laptop en gaven de advocaten en juristen steeds feedback.
Donderdagmorgen kwam Steef met Sien om de boekhouding te doen en wij namen Sien mee om boodschappen te doen. We moesten bloemen halen in Meijel voor Wil en Annemarie en voor Steefs verjaardag. Ja dat vond Sien wel leuk en zei mocht ook een bosje tulpen voor mama kopen. Nog even naar de supermarkt en toen Sien naar huis gebracht en de rozen naar Wil en Annemarie gebracht. Peter ging niet me naar binnen , hij was een beetje moe en bleef in de auto wachten, maar hij had wel weer alles gereden en dat ging supergoed. Maar buiten zijn vermoeidheid gaat het allemaal ook heel goed!!
Vrijdagmorgen moesten we vroeg op. Wim was al om 8.00 uur bij ons en een kwartier later was de taxi er , om ons naar Maastricht te rijden. Er moest eerst bloed geprikt worden en om 10.30 uur hadden we een afspraak bij dr. Jansen. Hij vroeg hoe het allemaal gegaan had en dat was eigenlijk allemaal heel positief. Er waren geen nieuwe dingen uit de scan gekomen dus nu werd echt het sein groen gegeven om de immunokuur te starten, nog een recept mee voor de dexamethason en een middel voor eventuele bijwerkingen van de kuur. De dexamethason wel verder afbouwen naar nu 1 mg per dag. Met een heel goed gevoel reden we weer naar huis.
S Middags de was bij gewerkt en nog allerlei klusjes en s avonds kwamen Huub en Hanny op visite. Ik was nog even achter bezig toen ik Peter hoorde roepen, tja hij was weer heel duizelig en ik moest hem helpen met naar het toilet gaan, oeps dat was niet zo best. Huub en Hanny waren er al op tijd en Peter bleef in zijn stoel zitten, maar nam wel heel aktief deel aan et gesprek, het was heel gezellig en we kregen interessante nieuwtjes te horen. Toen ze weg waren probeerde Peter weer zelf te lopen en voetje voor voetje ging dat heel goed, gelukkig.
Zaterdagmorgen kwam Wil om te zwemmen en ik vertelde van de duizeligheid, maar het zwemmen had weer supergoed gegaan en we bekeken nog eens de bijwerkingen van de dexamethason. Ja inderdaad daar hoorde dat duizelig worden ook bij en bij Peter is het dan gelijk niet kunnen lopen als hij het evenwicht niet goed heeft.
Lonneke kwam om 12 uur en lunchte met ons mee, heel gezellig en Peter nam weer actief deel aan het gesprek, Lonneke ging alvast naar Steef en Peter deed zijn middagslaapje en ruimde nog het een en ander op en toen was het al tijd om naar Steefs verjaardag te gaan, waar het gezellig druk was met veel kleine kindjes. Peter zat gezellig met Frans te kletsen en ik amuseerde mij ook heel goed. We gingen weer op tijd naar huis en Peter sliep een poosje en toen keken we samen naar all you need is love.
Zondagmorgen konden we een beetje uitslapen, en toen ik Peter ging verzorgen zag ik de eerste haren op zijn kussen liggen, we wisten dat dit zou komen en toch maakte het me heel erg verdrietig, het maakte het allemaal zo zichtbaar!! Ik weet ook dat ze weer terugkomen, maar toch … niet fijn!!
Na het ontbijt kwam Robert binnen voor de koffie en die had filmpjes van de eigen zitting en het uitkomen van de alternatieve prins…. En dat waren John en Roy, dat was wel heel erg lachen met hun rose pakken en rose veren op hun mutsen!! S Middags wilde Peter ook al niet veel doen en ik hoefde ook geen bericht te schrijven… dus een beetje rare verdrietige zondag, ik appte Claudi wat zij deden met eten en toen gingen we bij hun frietjes eten. In eerste instantie had Peter zoiets dat doen we niet, maar uiteindelijk ging hij toch mee en we fleurden allebei heel erg op, wat hebben die mannekes een energie en Niene is zo lief en mooi!! Samen met Joep en Mees een spelletje memorie gedaan van Buurman en Buurman en dat was lachen!! En toen we om 7 uur naar huis gingen waren we weer helemaal opgefleurd.
Maandagmorgen weer een beetje op tijd op, douchen en weer meer haren verloren… en naar de fysio in Baarlo, Richard had mij ook ingepland en dat was heel goed. Lekker alles los gemasseerd en mijn verhaal kunnen vertellen, over de rechtszaak, over de radiologe en over dr. Jansen in Maastricht. Hierna was het Peters beurt en Richard stond er versteld van hoe goed Peters spraak weer was. We waren 2 weken niet bij Richard geweest en was er natuurlijk wel heel veel gebeurd, maar ook het lopen ging heel goed en de evenwichtsoefeningen ook!!
S Middags zat ik toch weer de hele tijd over de bank te dubben, verdorie ze proberen je echt kapot te maken, ze liegen en bedriegen en dan de popie Jopie uithangen, maar ja nu opgeven is geen optie, dus toch maar doorzetten en weer van alles uitzoeken , nu voor de wraking , want daar kregen we een mailtje van dat die zitting op 15 februari is in Amsterdam.
Dinsdagmorgen stond er niets op het programma, Steef een appje gestuurd voor haar 34 ste verjaardag en naar de zolder een pet zoeken, want Peters koppie wordt toch helemaal kaal, ik had wel verschilende petten maar die vond ik niet echt leuk en toen bedacht ik dat er op zolder bij de carnavalsspullen een boerenpet lag van de boerenbruiloft en die vond ik hem altijd keileuk staan, dus de zolder op en ja hoor ik had hem zo gevonden. En die vond Peter ook leuk, weer een probleem opgelost. Om 12 uur gingen we samen Joep uit school halen en dat bracht gezelligheid in huis en na het eten brachten we Joep naar school en reden we door naar Deurne het vlees halen en toen we terug waren ging Peter rusten en ik kon gelijk aan het vlees beginnen want we hoefden Joep niet uit school te halen. Ik schoot lekker op en om half 5 stond Peter pas weer op. Ik keek even in de mail en was er een lange mail van Jos over de punten van wraking, in mijn half uur durende pleidooi hadden ze 8 punten van partijdigheid gevonden en nu gaat een andere advocaat dat verdedigen as woensdag 15 februari. Om half 7 kwam John om met Peter te gaan zwemmen en ik werkte het laatste vlees aan de kant en las de mail nog eens goed door, tja morgen nog maar een keer over bellen. Het zwemmen had weer heel goed gegaan en ook het onder water zwemmen. SUPER!!
Vanmorgen belde ik weer met Jos de advocaat en dat was heel verhelderend, Mr Ludding gaat het pleidooi van wraking voeren omdat Jos ook een paar keer geschoffeerd was door de rechter en hij zijn eigen belang niet wil verdedigen, maar in die Mr Ludding hebben wij ook het volste vertrouwen die was er namelijk vorige maandag ook bij en heb ik een poosje mee gesproken. Steef kwam nog even met Sien en Peter kikkerde helemaal op en toen was de taxi er al om ons naar Maastricht te brengen. Weer gezellig zitten kletsen met Ron en in no time waren we in Maastricht. Aanmelden en even tijd voor en kop koffie en toen kwamen ze ons al halen om naar nivo 4 te gaan. De gastvrouw vroeg of we geen rolstoel nodig hadden maar Peter wilde zelf lopen, is goed voor hem en zover was het niet. Op nivo 4 waren allemaal kamers waar meerdere patiënten een kuur kregen, sommige liggend andere zittend in een stoel. Wij moesten op kamer 3 zijn en kon Peter in een stoel gaan zitten, we kregen de uitleg hoe het allemaal in zijn werk ging en waarom er zoveel tijd tussen zat. Zo gauw je je aangemeld hebt via de computer wordt er gebeld naar de apotheek en wordt het infuus met de nivolumab klaar gemaakt en dan ongeveer na 45 minuten komt het naar de afdeling nivo 4 en kan het gegeven worden. De bloeddruk werd gemeten en toen werd eerst een infuus met een zoutoplossing gegeven zodat er geen luchtbelletjes waren en om 14.00 uur werd het infuus met de nivolumab eraan gehangen en begon dus de echte eerste kuur. Ik mocht erbij blijven zitten en ik had de iPad meegenomen en kon ondertussen wat mails beantwoorden en woordfeuten met Christel terwijl Peter een hazeslaapje deed. Om 15.00 uur was het infuus klaar en moest er nog een minuut of 10 gespoeld worden met een zoutoplossing en om 15.30 uur waren we helemaal klaar en konden we weer naar huis. Ik dacht dat Peter wel helemaal Ko zou zijn, maar hij had het hoogste woord in de taxi, hij had zoveel te vertellen met Ron, over Denemarken, over brommers, over Rusland, nee niks moe….. maar dat, dat zal nog wel komen…… afwachten, maar tot nu toe heel positief!!!



HET KAN SOMS BEST LASTIG ZIJN
OM OVEREIND TE BLIJVEN STAAN
MAAR WAT ER OOK GEBEURT
WE BLIJVEN ER ALTIJD VOOR GAAN

PROBEREN VOORUIT TE KOMEN
AL DREIGEN WE SOMS TE VERDWALEN
EN PROBEREN UIT ELKE DAG
STEEDS IETS POSITIEFS TE HALEN

WANT AL MOETEN WE SOMS GOED ZOEKEN
EN AL IS HET SOMS MAAR KLEIN
ER SCHUILT IN ELKE DAG WEL IETS
OM DANKBAAR VOOR TE ZIJN


Veel liefs Marlies