BIJNA CARNAVAL...... STORM

Hallo lieve mensen,

Zaterdagmorgen kwam Wil om met Peter te gaan zwemmen, het was heel goed gegaan, wel vermoeiend, maar Peter zegt zelf dat hij dat zwemmen heel erg belangrijk vindt, want als hij niet ging zwemmen het snel bergafwaarts zou gaan. Is ook heel belangrijk dat hij in beweging blijft. S Middags een flinke toer geslapen en om 17.00 uur kwamen Pierke en Sien om hier te slapen. Oma moest vandaag frietjes bakken en natuurlijk doen we dat!! Heel gezellig samen gegeten en na het eten lekker spelletjes gedaan, het bedritueel duurde vandaag wel wat langer… Sien eerst in het kleine bedje, maar toen wilde ze toch liever samen met Pierke in het grote bed. Verhaaltje voorgelezen en tegen half tien was ik weer beneden, waar peter al in slaap was gevallen, toch nog even samen televisie gekeken en naar bed.
Zondagmorgen stonden Pierke en Sien al om kwart over zeven bij ons aan bed, ja gezellig samen in het grote bed. Peter sliep gewoon door…. Tja en Pierke en Sien mochten op de telefoon een spelletje doen. Eigenlijk vind ik het maar niks, maar ja op zondagmorgen al om 7 uur opstaan…. Dus tot 8 uur boven gebleven en toen naar beneden het ontbijt klaar gemaakt, Peter geholpen met opstaan en samen ontbeten. Om 10 uur kwamen Steef en Robert de kindjes ophalen en konden wij ons klaarmaken voor het feest van Jan en Tiny, de ouders van Johan, die waren 40 jaar getrouwd en hadden we een brunch bij Leanzo. Er waren veel mensen die we kenden, natuurlijk Claudi en Johan met Joep Mees en Niene, maar we gingen bij de schoonouders van Krista aan een tafeltje zitten en effe later kwam Harry, de vader van Wouter,met zijn vriendin er ook bij zitten. We hadden Harry al lang niet meer gesproken , Harrys vrouw heeft heel lang in het verpleeghuis in Horst gezeten toen Peters moeder daar ook verbleef en ook kennen we hem van de asperges en de prei. We hebben heel fijn gepraat met Harry en zijn nieuwe vriendin, soms heel ontroerend en heel bijzonder. Het eten was heel lekker, maar dat verwachtte we ook wel. Tegen 3 uur vroeg ik of Peter niet moe was, nee dat viel wel mee … en wie ging er als laatste naar huis… ja wij!! Maar toen we thuis waren was hij toch wel heel moe en hij vond dat ook wel erg, dat hij eigenlijk maar een activiteit per dag kan doen.
Maandagmorgen moesten we weer op tijd op, douchen en naar de fysio in Baarlo, Richard had mij ook weer ingepland, ja dat is heel fijn, heb ik hard nodig, het gesprek en de schouders en nek masseren, zodat ik het toch allemaal vol kan houden, want af en toe is het toch wel zwaar en belastend en vooral nu de onzekerheid, de angst dat er nog weer wat bijkomt, steeds alert zijn, s nachts een paar keer op omdat Peter naar het toilet moet. Dus een heerlijk half uurtje voor mezelf, fijn gesprek en heerlijk gemasseerd. En toen was het Peters beurt, Richard wilde de oefeningen aan het wandrek doen… en WAUW wat ging dat goed, hadden we al 2 maanden niet meer gedaan en ook Richard dacht dat Peter wel wat ingeleverd had, nee hoor het ging SUPER alsof we het de vorige week nog gedaan hadden. Hierna gingen we lopen met de kruk in de grote zaal en ook dit ging super goed. Peter kan precies aangeven waar hij iets voelt en wat hij moet corrigeren of veranderen en dat ging dus vandaag als vanouds!!
S Middags was hij wel heel moe en ik moest naar de kapper terwijl hij zijn middagdutje deed en bij de post was er een kaartje van het afasiecentrum, heel erg leuk met een heleboel namen erop, gelukkig kende ik er ook een heleboel , en bij een aantal hoort een link… maar het valt de laatste weken op dat de spraak met sprongen vooruit gaat en dat hij de link bijna niet meer nodig heeft, hij zegt zoveel meer direct, direct een goede naam noemen en niet eerst een omschrijving, bv meteen Christel zeggen en niet eerst Maasbree, of Annemarie zeggen en niet eerst Spiesberg. Of Niene en niet nummer 3 van nummer 3 , dan bedoelde hij het derde kind van onze derde dochter, Claudi!! Ja dit gaat echt super tegenwoordig, maar het is nu vaak mijn onzekerheid, dat het misschien weer terugvalt door het een of ander waar we geen invloed op hebben.
Dinsdagmorgen deden we niet zo heel veel en ik probeerde contact te krijgen met Peter D over een brief van de bank, ja we hadden een brief gekregen van de bank, dat we mogelijk in aanmerking kwamen voor de coulanceregeling van het herstelkader rentederivaten… hoezo herstelkader 20 % vergoeding …. We zijn al 2 jaar bezig met een rechtszaak en dan willen ze ons nu afschepen met een vergoeding van 20 %!!! Nou mooi niet dus, 100% !! Maar het lukte niet om Peter D te pakken te krijgen en om 12 uur haalden we Joep uit school, heel gezellig met zijn drietjes gegeten en toen Joep weer samen naar school gebracht en door gereden naar Deurne het vlees opgehaald. Gelijk begonnen met het vlees terwijl Peter zijn middagslaapje deed en om 5 uur kwam Anneke nog helpen en kon die alles mooi afwerken terwijl ik Peter hielp om te gaan zwemmen met Wil. Ja die had ook nog leuk nieuws, ook zij worden opa en oma, Meike is zwanger!! Kei leuk, want Meike is weer Claudies beste vriendin. Peter en Wil waren pas na 8 uur weer terug, het had allemaal heel goed gegaan en vooral de arm was heel soepel geweest.
Woensdagmorgen moesten we heel vroeg op, want om kwart over 8 was de taxi er al om naar Maastricht te gaan voor de tweede kuur. Gelukkig was Ron weer de chauffeur en dan is het heel gezellig in de taxi. Om kwart over 9 waren we al in Maastricht en moest er eerst bloed worden geprikt, dan een uur wachten op de uitslag en dan in wachtkamer bij dr, Jansen wachten. Helaas liep het wat uit en waren we pas om 10 over 11 aan de beurt. Maar och dan heeft deze dokter ook alle tijd voor ons. Hij vroeg hoe het gegaan was de afgelopen twee weken. Ja eigenlijk heel goed, af en toe een beetje duizelig en een keer heel misselijk en een pilletje genomen. Nou dat was heel goed. De bloeduitslagen waren ook allemaal heel goed en kon de kuur gegeven worden en ook het sein groen voor de volgende 4 kuren, en dan na 6 kuren wordt er een scan gemaakt en kunnen ze pas echt zeggen of het allemaal aanslaat. De dexamethason mocht van 1 mg naar 0,5 mg, dat was ook heel goed, want half januari was dat 2,5 mg. Al met al was dr Jansen heel tevreden en wij ook!! We moesten weer wachten in de ontmoetingsruimte en ik ging 2 broodjes halen voor de lunch, maar we hadden ze nog niet half op toen we al geroepen werden om naar nivo 4 kamer 8 te gaan voor de kuur. Was een kleinere kamer als de vorige keer en op de een of andere manier veel confronterender.. ik vond het niet erg prettig en ben ook na een poosje terwijl Peter zijn ogen even dicht deed naar buiten gegaan, effe met Ron staan te praten en toen weer terug en toen was het wel al bijna klaar. En zo konden we om half 2 weer richting Grashoek gaan. Peter ging nog even naar boven om te slapen en ik moest van alles doen, maar ik was een beetje verdrietig, het weer werkte ook niet echt mee, en toen Peter tegen half 5 weer beneden kwam gaf hij aan dat hij meer voelde als de vorige keer een beetje raar gevoel, maar eigenlijk ging het wel goed.
Donderdagmorgen ging het redelijk tot goed met Peter, hij ging wel niet mee naar Panningen om boodschappen te doen, dus ging ik alleen, ja er moest veel ingekocht worden, want zondag komen de Stuntelaers allemaal eten en is het Peters verjaardag en dat moet ook gevierd worden!! Een hele klus dat boodschappen doen, alles in de kar, alles op band, alles in de auto en dan thuis nog eens alles opruimen… maar goed Peter had ondertussen het financieel dagblad gelezen en toen ik alles had opgeruimd belde Peter D. En hij kon me informatie toesturen waar ik al weken naar op zoek was, de algemene voorwaarden van de bank uit 2006, dus die ook nog eens bestudeerd en ik vond waar ik naar op zoek was!! Maakt onze zaak weer sterker!! S Middags begon het te stormen en we hadden een beetje afgesproken als Peter er goed aan was dat ik zou gaan lopen met Willemien en Annemarie, maar pff als het zo hard stormde… maar om 6 uur was het wat minder en we besloten om toch een ronde te gaan lopen, Peter was er heel goed aan dus het kon. Lekker uitgewaaid, lekker gepraat ook over de bank, maar vooral over het oma zijn en worden!! Met Peter was alles goed gegaan, dus prima zo!!
Maar vanmorgen was het toch een beetje minder…. Verdorie… ik had zo gehoopt dat het goed bleef gaan!! Claudi appte of ik mee ging kijken naar de kinderoptocht, tja eerst kijken hoe het met Peter ging, heel, heel erg moe en tijdens het eten zei hij, kan beter vandaag moe en zondag weer fit, want dan komen er veel mensen en dan moet ik fit zijn, vandaag maar de hele dag slapen!! Hij vond het prima dat ik na de middag terwijl hij sliep naar de optocht ging kijken, dus naar Claudi en met Claudi, Mees en Niene naar school gelopen waar al gauw de optocht begon, Pierke, Joep en Sien liepen mee, Johan trompetterde en Steen en Robert liepen met de raad van elf mee. Het was een leuke kleine optocht, maar na de optocht ging ik toch snel weer naar huis, eventjes nog Niene geknuffeld en die lacht al!! Effe een zonnestraaltje!! Nog even thuis wat opgeruimd en toen Peter uit bed want we zouden samen naar Meijel gaan de rozen halen en nog appels halen, maar nee dat ging echt niet, hij was zo moe….. Dus ging ik alleen, en wat voelde ik me ALLEEN !! De tranen prikten, nee dit vond ik dus echt niet leuk, bah bah, waarom moest er dit nog allemaal bijkomen, die onzekerheid…. Maar toen ik thuis kwam zat Peter weer rechtop in zijn stoel, ik vroeg hoe het ging, en hij zei… ja weer veel beter… en morgen weer beterder en zondag… helemaal oke. Hij haalde mij echt uit het dal …. JA ALLES KOMT GOED!!!



REN ALS JE KAN
WANDEL ALS JE WILT
KRUIP ALS HET NIET ANDERS KAN
MAAR GEEF IN ELK GEVAL NOOIT OP



Veel liefs Marlies