De eerste bruiloft

Dag lieve mensen

Er is weer een heleboel gebeurt de afgelopen week, maar het meeste heel erg positief!! Al zag het er even niet naar uit, want vanaf vorig weekend had Peter weer de teen ontstoken, verdrietig en moedeloos werd ik ervan. Houd het dan nooit op de tegenslagen, maar goed, dinsdag heeft de fysiotherapeut ernaar gekeken en wat ik zelf ook al bedacht had en zag, was het positieve dat de voestand weer verandert was. hij stond weer een stukje rechter, zou de schoen dan nog wel goed passen?? Woensdag een afspraak kunnen maken bij Tunne de podotherapeut en die heeft eerst de teen behandeld wat zeer pijnlijk voor Peter was en toen in overleg met ons wat verandert aan de zool van de spalk, in eerste instantie vond hij dat we naar de schoenmaker moesten(het zakte mij tot in mijn grote teen, nee he, nog een extra rit naar Eindhoven, en ik wist toch al niet hoe ik het allemaal geregeld moest krijgen), maar nog wat gekeken en gepraat en Tunne bedacht ter plekke de oplossing een verhoging van 3 mm onder de voetholte, zodat de voet tijdens het lopen niet naar voren kan schuiven en de ontsteking niet verder kan gaan. Werd meteen uitgevoerd en probleem opgelost. Zwemmen een dagje overslaan en het lopen ging meteen weer een stuk beter!!
Woensdagmiddag kwamen er mensen uit Hilversum, die wilden graag een keer bij de varkens in de stal kijken. Vol trots liet Peter het bedrijf zien en vertelde veel, ik liep ook mee en de mensen vertelden dat ze Peter helemaal begrepen, wat ook uit hun verhaal later bleek. Dus goed gedaan Peter.
Donderdag met Wil Koch naar de neurofeed back en Wil had het zeer interessant gevonden. Allemaal goed te verklaren, Peter was wel weer heel moe en s middags werd er ook nog gezwommen hier in het eigen zwembad. Peter wilde eigenlijk niet, hij had zoveel pijn aan de rechterkant, eindelijk nam hij toch een paracetemol en na een half uur ging het een stuk beter. De pijn veminderde. De foto s van het zwemmen heeft Claudi bij het vorige bericht geplaatst.

Vrijdag gingen we na de fysiotherapie met Claudi en Johan naar Noordwijkerhout. Fien en Theo kwamen ook naar hetzelfde hotel en s avonds sliepen Joost en Manu er ook nog. Na wat files kwamen we aan, Peter moe en even naar bed en wij hebben heerlijk buiten op het terras gezeten. VAKANTIE!! Oh wat er verder ook zou gebeuren. Dit voelde zo goed.Om 6 uur samen gegeten en heel veel gelachen. Peter wilde op tijd naar bed om zaterdag fit te zijn en wij gingen met zijn vijven nog naar het Casino en weer hadden we de grootste lol.
Zaterdagmorgen waren we met zijn achten, Joost en Mau waren ook gearriveerd en vertelden ons over he burgelijk huwelijk van Charlotte en Alex.
Om half 1 gingen we richting Amsterdam, waar om 2 uur het kerkelijk huwelijk was en Lonneke en Jaap waren er en ook broer Pol.
Charlotte en Alex waren een heel mooi bruidspaar, en de mis was deels in het engels en deels in het nederlands. Na de mis vertrok het bruidspaar richting Lisserbroek en wij gingen terug naar het hotel om ons klaar te maken voor het feest s avonds. Pol, Lonneke en Jaap gingen met ons mee en in Noordwijkerhout hebben we heerlijk gegeten met zijn allen en daarna gingen wij ook naar Lisserbroek voor het feest. Op een landgoed, wat bijna niet te vinden was in een appel en peren boogaard was de feestlocatie. Steef en Robert waren inmiddals ook gearriveerd en het voelde zo goed, de hele familie bij elkaar!!! IK voelde me zo gelukkig en Peter leek zo normaal (net de familiefoto doorgemaild gekregen en kreeg er flink tranen van, zo gewoon, zo bijzonder, zo mooi!!!) Om 12 uur was Peter toch wel moe, en gingen wij met Fien terug naar het hotel en de rest kwam een paar uur later.
Zondagmorgen weer allemaal samen aan het ontbijt en daarna nog met Claudi en Johan naar Noordwijk en over het strand gelopen, ja voor mij met een flinke brok in de keel, de zee het strand, daar waren we een paar dagen voordat het met Peter gebeurde!! Toen dolden en renden we over het strand en nu ging het voetje voor voetje, maar.... we waren er!!!
Ja een heerlijk weekend ligt achter ons even de zorgen vergeten, even gewoon en als klap op de vuurpijl bewogen Peters vingers!!! YES YES

Vanmorgen naar de neuro feed back en Teun was heel erg positief. Het had nog nooit zo goed gegaan!!!

HET LEVEN IS EEN OPEENVOLGING VAN MOMENTEN
JE SLAAGT PAS AL JE VAN IEDER MOMENT KUNT GENIETEN

Veel liefs Marlies